นี่แหละที่เรียกว่า "ครู"

                แม้เวลาจะผ่านกี่ยุคกี่สมัย   ทุกคนคงต้องยอมรับว่า “ โ ร ง เ รี ย น ” เปรียบเสมือนบ้านหลังที่สองของเหล่าบรรดานักเรียนทั้งหลาย   บ้านหลังนี้เป็นสถานที่ที่คอยสร้างเสริมประสบการณ์ต่างๆให้แก่ผู้เรียน  ชีวิตของคนเรา  ตั้งแต่ในวัยเด็กจะได้รับความรู้เบื้องต้นในการดำรงชีวิตจากพ่อแม่ผู้ปกครอง  เมื่อโตขึ้นถึงวัยเรียน  ก็จะต้องเข้าโรงเรียนเพื่อเข้ารับการศึกษา  ต้องห่างจากครอบครัวเพื่อเข้ารับการเรียนรู้ในโรงเรียน  แน่นอนผู้ที่มีบทบาทและเป็นกำลังสำคัญในการเสริมความรู้ และสร้างประสบการณ์ต่างๆก็คือคนที่พวกเราทุกคนเรียกว่า   “  ค รู  ”   

               ในสังคมยุคใหม่ 

                      พ่อแม่ต้องดิ้นรนทำมาหากิน ทำให้ไม่มีเวลาดูแลลูกๆ ครูจึงต้องทำงานหนักขึ้นอีกหลายเท่า คือนอกจากจะสอนหนังสือแล้ว ครูยังต้องเป็นพ่อแม่คนที่ 2 คอยอบรมสั่งสอนประคับประคองให้เด็กเติบโตเป็นกำลังสำคัญของประเทศในวันข้างหน้า   ในอดีต ผู้เรียนได้รับการเรียนรู้จากครูที่มีความรู้มีคุณธรรมและจริยธรรมที่ดีงาม  มีเทคนิควิธีการสอนที่ถูกต้องและเหมาะสม  ภาพพจน์ของครูในอดีตและปัจจุบันมีความแตกต่างกันตามการเปลี่ยนแปลงของสังคม จากข่าวตามหน้าหนังสือพิมพ์ ข่าวที่เกิดขึ้นซึ่งมักจะออกมาในแง่ลบ  ทำให้ภาพพจน์ของครูที่เคยเป็นผู้ให้โดยมิหวังผลกลายมาเป็นผู้ที่คอยหาแสวงประโยชน์จากศิษย์โดยมิชอบ  แม้ครูที่มีพฤติกรรมดังกล่าวจะเป็นเพียงส่วนน้อยแต่สิ่งนี้ก็สามารถสร้างความเสื่อมเสียต่อสถาบันครูได้ไม่น้อยและทำให้ผู้คนเสื่อมความนับถือในตัวครูไปด้วย  แต่ใช่ว่า ค รู ที่ ดี จะหมดไปจากสังคมปัจจุบัน       

           หากจะถามว่า ค รู ที่ ดี ในความคิดของข้าพเจ้าเป็นอย่างไร  ก็คงต้องตอบว่าครูที่ดีคือ 

                1) ครูที่มอบความรู้ ไม่ปิดบังความรู้ สอนโดยไม่หวังอามิสสินจ้าง 

                      2) ทุ่มเททั้งกำลังกายและกำลังใจในการถ่ายทอดวิทยาการต่างๆให้กับศิษย์อย่างเต็มที่

                      3) ต้องเป็นที่ปรึกษาที่ดีของศิษย์ เป็นทั้งพี่เลี้ยงและพ่อแม่

                      4) ให้ความรักและความเอาใจใส่   มีความปรารถนาดีต่อศิษย์

                      5) มีความยุติธรรมและมีความเป็นกลาง  ไม่เลือกที่รักมักที่ชัง 

                      6) เข้าใจในความแตกต่างของผู้เรียนแต่ละคน

                      7) ไม่ยึดถือเอาอารมณ์และความต้องการของตนเองเป็นใหญ่ 

              จากที่กล่าวมาข้างต้นสรุปง่ายๆ คือครูที่ดีต้องสร้างอย่างน้อย 4 อย่าง ได้แก่

                         ส ร้ า ง ศิ ษ ย์       คือสร้างให้ศิษย์เป็นคนดี มีสติปัญญา  

                         ส ร้ า ง ตั ว           คือสร้างตัวเองและครอบครัวให้ดี

                         ส ร้า ง สั ง ค ม      และ  ส ร้ า ง ง า น

           จะเห็นได้ว่าคุณสมบัติของครูที่ดี คือ  ครูที่พร้อมที่จะเป็นผู้สร้างและเป็นผู้ให้ในเวลาเดียวกัน ต้องมีการพัฒนาความรู้สติปัญญาตลอดเวลา มีเมตตามีคุณธรรม จริยธรรม ที่ดีงามเป็นแม่พิมพ์ที่เลิศล้ำด้วยคุณค่า ถ้าครูทุกคนปฏิบัติได้ตามนี้ข้าพเจ้าก็เชื่อว่าสถาบันครูจะต้องเป็นสถาบันน่านับถือและน่าเลื่อมใสและในอนาคตประเทศของเราจะต้องเต็มไปด้วยครูที่ดีได้อย่างแน่นอน