ตอบข้อ1.

แรงบัลดาลใจของผมก็คือ ทึ่งในความงามของคำว่าการศึกษารวมทั้งจนมุมด้วยครับ เกิดมาก็อยู่ในฐานะที่ดีพอสมควร ต่อมาฐานะแย่ลงไปเรื่อยๆ เคราะห์ซ้ำกรรมซัด เขาเรียกผีซ้ำด้ามพลอย ทำให้ครอบครัวของผมลำบากเอาการทีเดียวล่ะ คล้ายกับเราอยู่ที่สูงแล้วตกลงมาแรงๆ มีหลายความรู้สึกครับ ทั้งอายทั้งไม่รู้จะทำอย่างไรดี ในยามที่เราไม่ทัดเทียมเพื่อนๆ  เพื่อกอบกู้ฐานะที่ผมควรมีควรเป็นกลับมา ก็ไม่มีทางเลือกครับ สู้อย่างเดียว จนกระทั่งได้มาทำงานครับ

ก็เป็นโอกาสดีครับ เพราะผมเองขาดแคลนความรู้ ขาดโอกาส ได้มาทำงานในตำแหน่งเจ้าหน้าที่โสตทัศนศึกษา ซึ่งแต่วันก็จะได้ใกล้ชิดการประชุมอบรมเป็นประจำ สุดยอดครับ ผมก็เก็บเกี่ยวโดยไม่รู้ตัวครับ ประกอบกับเจ้านายดีมีเมฒตา ได้กรุณาสอนงานสารพัด ตักเตือน แนะนำวิธีต่างๆ มากมาย ตั้งใจทำครับ ทำมากมาก จำมันจำได้ไม่หมดครับ อาศัยขยันเข้าไว้เพื่อสอนให้สมองฉลาดขึ้น องค์กรที่ผมอยู่มีตัวอย่างดีๆ มากมาย ผมเองคนไม่มีอะไร สิ่งใดที่เป็นประโยชน์ก็รับเข้ามาประยุกต์ใช้ ทำได้มั่งไม่ได้ซะเยอะ  ก็ภูมิใจครับ

ช่วงนี้ทำงานพอมีสตางค์อยู่บ้างครับ เป็นช่วงหักเหอย่างมากครับ เพราะผมสามารถพัฒนาตนเองได้ด้วยตนเองแล้ว มีอะไรสนใจผมก็เข้าถึงได้ง่ายขึ้น มันพัฒนาขึ้นเป็นเกลียวหมุนต่อไป จนหลายอย่างในมุมมองของผมเปลี่ยนไป ไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว ปัจจุบันผมคิดว่าคนเราเท่ากันครับ ใครจะชนะใครได้ขึ้นอยู่กับการได้ทำในสิ่งที่ตนเองรักครับ

 ตอบข้อ 2.

การบรรลุวิสัยทัศน์และพันธกิจ

1.ที่มาควรที่จะมีการเริ่มต้นที่ถูกต้อง  ควรระดมสมองจากทุกภาคส่วนและนำมากำหนด

2.วิสัยทัศน์พันธกิจนั้นอยู่ในใจของเจ้าหน้าที่ทุกคนอย่างแท้จริง และเต็มใจ

3.รูปแบบการบริหารต้องออกแบบให้เกิดสิ่งนี้คือ หากองค์กรจะรอดหรือจะไป  ต้องให้ผลกระทบไปถึงตัวเจ้าหน้าที่ทุกคนด้วย

หากต้องการจะมีคลังข้อมูลอย่างแท้จริง และเกิดเกลียวความรู้นั้น ก็ทำได้ระดับหนึ่งครับในเวทีสาธารณะแบบนี้ จริงๆ แล้วในเวทีนี้ก็เกิดประโยชน์ครับ สำคัญคือควรจะชักชวนและไม่ควรมีกติกามากเพราะไม่สอดคล้องกับลักษณะคนไทย ค่อยๆทำไปก็จะเกิดเป็นนิสัยชอบเขียนชอบอ่านของคนไทยโดยรวม.. ตรงนี้จึงค่อยขยับครับและต้องปรับไปสู่เวทีที่สูงกว่าและมีการบริหารจัดการที่บูรณาการมากกว่านี้... ก็จะเข้าใกล้จุดสุดยอด.. ตรงนี้เป็นจุดแพ้ชนะกันแล้วระหว่างองค์กรสาธารณะกับองค์กรที่ดำเนินการทางธุรกิจ ถ้าจะไปต่อตรงนี้ก็ต้องใช้นวัตกรรมทางการบริหารชั้นเลิศ...ความคิดผมเป็นแบบนี้ไม่รู้ว่ายังงัย

ตอบข้อ 3.
ก็ลองเขียนบล็อกเป็นตัวอย่าง ทำเป็นประจำ เข้าไปแลกเปลี่ยนกับเพื่อนๆ ในองค์กรเดียวกันก็มีโอกาสได้พูดคุยกับนักวิชาการที่เค้ารับผิดชอบเรื่องนี้อยู่ แลกเปลี่ยนความคิดเห็นกัน บอกกล่าวมุมมองของคนทำงานให้พี่เค้าได้รับรู้รับทราบ กลุ่มคนทำงานด้านเคเอ็มเค้าเข้มแข็งมีหลายคน ระดับประเทศเชียวนะครับ... ก็ดีครับ เค้าเลือกที่จะทำแบบคุณภาพ และใช้การทำแบบออฟไลน์มาก่อนเค้าเรียกว่า สกัดเอาออกมาเฉพาะของดีดี สุดยอด...แล้วค่อยเอามาโชว์มาเผยแพร่ครับ  ผมก็พยายามบอกว่าความสุขมันไม่เกิด อะดินาลีนมันไม่หลั่งในการทำแบบออฟไลน์ ทุกคนมันถูกบล็อกในทุกวันต้องรอวันที่ที่มีการมารวมตัวกัน กว่าจะถึงเวทีประกวดประขันกัน ผมก็คิดว่ามันมีหลายๆ หัวสมองที่ยังขาดหายไปด้วย ยังนี้เรียกว่า ไม่สะดวกในการเข้าถึงหรือไม่น้า..

จุดดีนะมี ชัดเจน ได้งาน จุดเสียก็มีชัดเจนเหมือนกัน ผมเขียนตรงนี้ก็เป็นสิ่งที่กลับบ้านมาแล้ว ก็ทำสิ่งนี้เป็นสิ่งแรกครับ

/ สร้างสุขในชีวิตประจำวัน / ลองทำเว็บบล็อคกันไหม / กาแฟ /การจัดการด้านเสียง /

/ เคล็ดลัพธ์ต่างๆ ในการดูแลคอมพิวเตอร์ /พัฒนาเว็บไซต์ด้วยตัวเรา /