ใบไม้....





บนทางเดินที่เงียบงัน

เงาของฉันพาดผ่านทาง

แค่ใบไม้บางบาง

กลิ่นไอดินจางจาง

คลายความเป็นฉันในห้วงขณะ

......

เราต่างเป็นเงาของกันและกัน

ไม่คำนึงถึงการมีอยู่

เพราะขอบเขตแบ่งแยกเธอฉันได้มลาย

ฉัน ใบไม้ หาใช่ความแตกต่าง

ก่อร่างจากต้นธารอณูธาติเดียวกัน

 

 

๑๔ ธันวา ๕๓

 

 

หมายเลขบันทึก: 413761เขียนเมื่อ 14 ธันวาคม 2010 19:40 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 17:35 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (8)

สวัสดีค่ะชอบมากกวีที่มีความไพเราะนะคะ ใบไม้มีแต่ร่วงโรยไปหมุนเวียนไปเรื่อยๆ จะมีเงาบางเวลา แต่พึงพากันได้นะคะ ขอบคุณที่แบ่งปันค่ะ

ขอบคุณข้อคิดดีๆนี้..ทุกอนูของชีวิตล้วนกำเนิดในโลกใบเดียวกันนี้นะคะ..

                         ใบไม้ร่วงหน้าบ้านยามบ่าย

อ่านแล้วได้อารมณ์และความรู้สึกดีจังครับ

บนทางเดินที่เงียบงัน

เงาของฉันพาดผ่านทาง

แค่ใบไม้บางบาง

กลิ่นไอดินจางจาง

คลายความเป็นฉันในห้วงขณะ

สวัสดีค่ะ คม สั้นและเข้าใจง่าย สบายดีนะค่ะ

สวัสดีค่ะ...

เพลงใบไม้

ก่อนนี้ฉันสดใส

ล่วงกาลไปฉันก็แห้ง

ก่อนนี้ฉันโบกสะบัดคราลมแรง

เมื่อฉันร่วงเขาก็แต่งเป็นหัวใจ

ต่อไปนี้ค่าฉันนั้นคงอยู่

เปลี่ยนเป็นปุ๋ยอุ้มชูพืชสดใส

เอ๊ะ! คนกับฉัน สูงนั้นคือค่าใคร

บอกได้ไหมใบไม้จะได้ฟัง

 

  • สวัสดีค่ะ
  • สวัสดีปีใหม่ ๒๕๕๔ ขอให้ คุณ Phornphon มีสุขภาพร่างกายที่แข็งแรง  สุข สดชื่น สมหวัง ดั่งใจปอง ตลอดปี และตลอดไปนะคะ" 
  • ขอบคุณค่ะ

                                      

ขอบพระคุณทุกท่านที่มาเยี่ยมนะครับ...

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท