สืบเนื่องจากบันทึกนี้ค่ะ เงินหนึ่งบาทที่...  ของอาจารย์นกแก๊ก..อิ อิ ขอแซวตามคนในอนุทินเจ้าค่ะ

อ่านแล้วคิดตาม ดีจังต้องจำไปสอนลูก  หรือพิมพ์ออกมาไว้ให้เจ้าเด็กที่บ้านอ่านบ้าง..ลูกชายจอมซ่าส์ (แสบ..กับแม่)ที่พูดคุยกับแม่ว่า

"แม่ แม่ แม่..รู้มั้ย  ตั้งแต่น้องมาเรียนโรงเรียนนี้ น้องรู้สึกว่า  น้องคล้าย ๆ ท่านเซอร์ ไอแซค นิวตันเลยล่ะ"

ท่านเซอร์ฯ  เป็นนักวิทยาศาสตร์ หนึ่งใน(ดวง)ใจฝันของลูกชายค่ะ

เมื่อสุดสัปดาห์แรกที่พูดคุยกันค้างไว้ที่  แรงโน้มถ่วงของโลกและลูกแอ๊ปเปิล

แล้วแม่อย่างเราก็ไม่ได้ตามอะไรมากมาย  แหม สมัยแม่เป็นเด็ก ๆ แม่ก็ไม่ค่อยสนใจนักหรอกกับวิทยาศาสตร์  คณิตศาสตร์ สิ เรายังชอบมากกว่า

อัลเบริต ไอน์สไตน์ ด้วย เรายังสนใจอ่านชีวประวัติท่านมากเกินกว่า..ท่านเซอร์ ไอแซค นิวตัน

รู้มาจากการอ่านว่า ท่านไปไหนมาไหนพร้อมสิ่งสอง-สามสิ่ง  ที่ติดกาย

สมุดจด,ดินสอวาดและเขียน,และ..ไวโอลิน

เหมือนเรา..เอ๊ย..เราเริ่มเลียนแบบ..ต่างหาก

แล้วนี่..ลูกชาย ริอ่านแล้วเชียว  "น้องว่าน้องเหมือน..ท่านเซอร์ ไอแซค นิวตัน" 

ว่าเข้านั่น

แม่ดีใจสิคะ เป็นปลื้ม

คงต้องไปลุยหาประวัติท่านมาอ่าน ต้องเรียนรู้ ค้นคว้า เดี๋ยวลูกคุยแล้วเราไม่รู้ทฤษฎีของท่าน..หน้าแตกแน่ ๆ

เอ เอ เอ นอกจากแอ๊ปเปิล  แล้วอะไรอีก...

......................................................

"แม่ แม่ แม่(เอกลักษณ์ค่ะต้องเรียกเราทีละสามคำ)  นี่แม่ฟังน้องอยู่หรือเปล่า"

"ทำเป็นคิด คิด คิด ..."

"ที่น้องพูดน่ะ  น้องรู้ว่าโรงเรียนที่ไอแซคนิวตัน ได้มีโอกาสเรียนน่ะ เป็นโรงเรียนชั้นหนึ่งเลยนะแม่"

?......?.....?......?

"แต่แม่รู้แล้วต้องรู้ต่อไปอีกด้วยว่า...นิวตันน่ะ  ไม่วายขมขื่นใจอยู่ลึก ๆ ตลอดเวลา"

"ขมขื่นใจว่า..ตัวเองน่ะ  ค่อนข้างยากไร้..เกือบ ๆ จะที่สุดในโรงเรียนเลย"

"น้อง..คล้าย..นิวตัน..ตรงนี้ไงแม่"

?.......?.....?......?

!   !    !   !    !    !

แม่ไปต่อไม่ถูกเลยค่ะ..แป่ววว.....

ทำไงดีคะ.....คุณ ๆ