มีอะไรบ้างละ

ที่เราจะทนอยู่ได้

การนิ่งเฉยก็ดี

ส่วนมากแล้วไม่เฉยสักที่

เจริญพร

ถ้าเรา นิ่งได้ ไม่ว่อกแวกไปมาก็คงจะดีนะคะ แต่เอาเข้าจริง นิ่ง ได้ไม่นานค่ะ

ผมแวะมาบอกว่า  ได้รับกล่องหนังสือเมื่อวานนี้เอง  แต่จะยังไม่นำส่งไปยังโรงเรียนหรอกนะครับ  เพราะคาดว่าในเดือนหน้า  ผมอาจไปจัดกิจกรรมอาสาพัฒนากับชุมชนอีกสักครั้ง  และจะนำหนังสือไปในช่วงนั้นก็เป็นได้

ขอบพระคุณมากครับ.

นมัสการ พระ มงคล มงคล ถีราวุฒิ ค่ะ

ขอบคุณที่แสดงความคิดเห็น ที่มีประโยชน์ค่ะ

• วันนี้ไม่แย่งซีนคุณหมอนะครับ
• นิ่งไม่ได้งานยุ่ง
• ฮือๆๆๆ
• คุณหมอสบายดีนะครับ
• ไม่กล้านิ่ง
• กลัวเพื่อนๆว่าเป็น dead wood

อ,ขจิตคะ ตอบเมล์ไปแล้วนะคะ

 ค่ะพี่ศศิ  น้องเองก็ นิ่ง ไม่ค่อยได้ตลอดหรอกค่ะ

 ค่ะ ยินดีค้น รวบรวมส่งไปอีกค่ะ

ทุกสรรพสิ่งนั้น คือ มายา อันนี้โอเคค่ะ

แต่ว่า ทุกสิ่งไม่มีอยู่จริง เราคิดไปเอง ทั้งนั้น

ประโยคหลังนี้มัทได้คิดมาน่ามาตอนเรียนเอกนี้ ได้ข้อสรุปว่า

มัทเป็น critical realist อ่ะค่ะพี่หมอ ไม่ได้เป็น post-modernist สุดโต่งไปทาง nihilist ที่เชื่อว่าทุกอย่างอยู่ในหัวเราหมด

มัทเชื่อว่ามีทั้งนอกและในหัว (คล้ายๆกับที่น้องกวินเกริ่นไว้ค่ะ)

"มันตั้งมั่นอยู่(ประกอบกัน) ขึ้นมาจากความไม่มีเป็นความมี"

ตอนนี้มัทเข้าใจว่าสรรพสิ่งเป็นของที่ประกอบกันขึ้นมา (compound) แล้วอะไรก็ตามที่ประกอบกันขึ้นมานั้นไม่เที่ยง  แล้วเมื่อไหร่ที่เราสามารถแยกส่วนประกอบนั้นๆได้ รวมทั้งมองเห็น แยกการทำงานของรูปนามได้ เป็นกองๆกองๆเห็นว่าแต่ละกองมันต้องอาศัยกันและกัน ถ้าไม่มีอันหนึ่งมันก็ไม่เกิดอีกอันหนึ่ง ก็เลยกลายเป็นสูญได้

มายาคือการหลงไปเข้าใจ ไปเห็นผิดว่ามันตั้งอยู่อย่างนั้น ไม่เปลี่ยนเป็นของที่มีอยู่ได้ด้วยตัวมันเอง

ลปรรค่ะพี่หมอ

น้องมัทมาอ่าน
พี่จึงรีไร้ท์ โน่นนิดนี่หน่อย...ค่ะ