มหาตมะคานธี  เรื่องคุยกับลูก

ลูกครับ ฉบับนี้แม่ยังไม่มีหนังสืออะไรมาเล่าย่อ ๆ ให้ฟัง หรือ ถามอะไร  เพราะที่หน่วยงานแม่มีประชุมมากมาย เป็นเรื่องปกติของเดือนกันยายน ต่อเนื่องเดือนตุลาคม  ถ้าลูกเป็นข้าราชการจะเข้าใจเองครับ(รอโตหน่อย)

อ้อ โอกาสอันดีอีกอย่างคือ แม่มีโอกาสได้ไปพบอาจารย์ของแม่หลาย ๆ ท่าน ตั้งแต่ไปงานพระราชทานเพลิงศพอาจารย์ท่านหนึ่ง และต่อเนื่องด้วยงานประชุมวิชาการ

แม่ถือโอกาสเรียนรู้ด้วยการถาม เช่น ถามถึงเรื่องบุคคลสำคัญบางคนที่ลูกเคยถามแม่ แล้วแม่ไม่รู้จัก  จริง ๆ นะ แม่ว่า แม่น่ะ บางเรื่องรู้ลงลึก  แต่โง่ทางกว้าง อิ อิ

คนสำคัญที่แม่ถามถึง มีท่านมหาตมะคานธี คนหนึ่ง แม่ถามถึงหลายท่าน แต่เห็นว่า อาจารย์  แม่ขอเรียกว่าครูแล้วกัน เพราะท่านเรียกตัวเองว่า ครู

ครูของแม่เล่าแบบเปรียบเปรยให้ฟังว่า

คนบางคน จะตายหรืออยู่ ไม่มีอะไรต่อโลก ไม่สะเทือนถึงจักรวาล ว่างั้นเหอะ

แต่คนบางคนแม้เขาจะตายไปนานแล้ว เขาก็ยังเป็นต้นแบบให้คนรุ่นหลังระลึกถึง

ให้คนรุ่นหลังได้ศึกษา เรียนรู้ เลียนแบบวิธีการ เรียนรู้ความดี เช่น มหาตมะคานธี

มหาตมะคานธีไม่ได้ทำอะไร หรือคิดค้นทฤษฏีอะไรที่ยุ่งยาก  ท่านทำสิ่งที่จะเรียกว่าง่าย ก็ไม่ง่าย จะยากก็ไม่ยากคือ

ท่านอดอาหารและนั่งประท้วงรัฐบาลชาวอังกฤษในสมัยนั้นที่ยึดครองอินเดีย และ กระทำการหลาย ๆ อย่างที่ไม่สมควรกระทำต่อชาวอินเดีย  จนประสบผลสำเร็จ  เดี๋ยวนี้เราเรียกวิธีตามแบบท่านทำว่า “อหิงสา”

รายละเอียด ลูกคุยกับพ่อ ดีที่สุด ดีกว่าแม่   เพราะลูกรู้นี่แม่เพิ่งเริ่มอ่านตามที่ลูกถามแม่มา ใคร อะไร ที่ไหน..อิ อิ

ยอมรับครับว่าแม่แก้ตัวน้ำขุ่น ๆ (กลับมาจะอธิบายให้ฟังว่า สำนวนนี้หมายถึงอะไร)

นอกจากเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยเหล่านี้เกี่ยวกับมหาตมะคานธี

ครูของแม่แถมความรู้เพิ่มเติมให้แม่ ว่า ประวัติศาสตร์ ไม่ว่าตั้งแต่สมัย กรีก โรมัน  จีน(สามก๊ก..ที่ลูกสนใจ)  จนวิวัฒนาการมาถึงปัจจุบัน ประวัติศาสตร์ของประเทศ การเมือง การสังคม กระทั่งศาสนา  วนเวียนไปมาคล้ายดั่งเป็นวงจร หรือ ละครโครงเรื่องเดียวกัน

เปลี่ยนก็แต่..สถานที่(ประเทศ) หรือตัวละครที่เล่นนั่นเอง

ลูกคงพอเข้าใจ ถ้างง ๆ อยู่ก็โน่น คนนู้น  พ่อของลูกนั่นแหละ นักค้นคว้า นักเล่าให้ลูกฟังได้โดยละเอียดตัวจริง

แม่แค่คนเล่าเปิดม่าน..ฮา แล้วจะอธิบายอีกทีว่า นักเล่าเปิดม่านคืออย่างไร

ฉบับนี้คุยสั้น ๆ แต่ความคิดถึงที่มีต่อลูกไม่สั้น..เอ๊ย น้อย  นะครับ

ข่าวดีอีกอย่าง ฉบับนี้ไม่มีการบ้านสอดแทรกมาครับ...

รัก

แม่เอง