พลังแห่งชีวิต เติมได้ ไม่ยากเลย


เราคือเรา.......ชีวิตต้องการเพียงนี้เอง

ได้พบปะพูดคุยกับ กัลยาณมิตร (ท่านเดิม)มาค่ะ 

วันนี้ ดิฉันนั่งกำหนด เฝ้าตามลมหายใจ  ส่วนเพื่อนนั่งสมาธิ  พร้อมกันอีก แรกเริ่มคิดว่าน่าจะใช้เวลาสักหนึ่งชั่วโมง การณ์กลับกลายเป็นสองชั่วโมง

 

สองชั่วโมง ที่มีคุณค่า

 

วันนี้การเดินทางของลมหายใจเราเอง สะดวก สบาย เป็นสุข
เกิดสมาธิระดับหนึ่งแน่ ๆ 

รายละเอียดคงไม่นำมากล่าว  เนื่องด้วยเป็นเรื่องละเอียดอ่อน 

เป็นเรื่องต้องปฎิบัติด้วยตัวเอง  สัมผัสได้ด้วยตัวเอง

อาจเปรียบเทียบได้นิดหนึ่ง จากประสบการณ์ส่วนตัว 

ความรู้สึก คล้าย ๆ เราได้เดินย่ำเท้าไปกับผืนทรายของชายหาด ในวันฟ้าเปิด อากาศสดชื่น แสงแดดอบอุ่นสบาย ๆ ...เรารู้สึกสบายมากแล้ว

ถัดจากนั้น  เมื่อเราเดินไปช้า ๆ ไม่เร่งชีวิต ไม่เร่งหายใจ

กำหนดรู้ ตามลมหายใจเราได้ ควบคุมลมแห่งชีวิตนั้นได้

สูดเอาอากาศบริสุทธิ์นั้น ๆ ไว้อย่างช้า ช้า จนถึงช้าที่สุด 

ด้วยความรู้สึกตัว เฝ้ามองดูการหายใจของตัวเราเอง  อยู่ตลอดห้วงแห่งลม..หายใจนั้น 

ลมหายใจ ซึ่งหล่อเลี้ยงชีวิตเรา

 

เราอิ่มสุข ปิติจนเกิดสุข  

มันมากกว่าความรู้สึกสบาย ๆ ในตอนแรก  มากกว่ากันมาก มาก

 เกิด ปิ๊งแว้บ

เราคือเรา

ชีวิตต้องการเพียงนี้เอง

 

ก่อเกิดพลังแห่งชีวิต

พลังภายในชีวิต

พลังที่อยากเผื่อแผ่บอกเล่า ประสบการณ์แบบนี้ ความสุขแบบนี้ ต่อผู้อื่น

 

พลังที่ว่า มันขยายตัว มันเติมเต็มให้เรา

รับรู้ รู้สึกได้  แม้เพิ่งหัดก้าวเดินตามวิถีแห่งนี้

 

คงจริงอย่างที่เธอ-เพื่อน กัลยาณมิตรคนนี้ มักบอกเล่าว่า

พลังแห่งชีวิต เติมได้ ไม่ยากเลย ถ้าเราหมั่นฝึกปรือ เพื่อเติมพลัง

ผลพวงที่ดีที่มีมาพ่วง  คือเกิดอารมณ์ ความรู้สึกในทางบวก

เกิดความรู้สึกรัก  ที่ปราศจากเงื่อนไข  ต่อผู้ที่เราผูกพัน

ครอบครัว ลูก กัลยาณมิตร มิตรสหาย ผู้ร่วมงาน...

เรียงรายไปถึงมนุษย์ทุกคนที่อยู่บนโลกใบเดียวกันนี้

เกิดความรู้สึกขอบคุณเพื่อนที่ชี้ เหนี่ยวนำทางนี้แก่เรา

เกิดความรู้สึกขอบคุณร่างกาย ความคิด จิตวิญญาณตัวเอง

ที่นำพาเราไปได้..อย่างน้อยระดับหนึ่งซึ่งเราไม่รู้ ว่าระดับไหน

ไม่สนใจ

 

เกิดการคลายความโกรธ ความเศร้า

หรือเจืออารมณ์ความรู้สึกทางลบ ให้จางไปได้

สิ่งเหล่านี้ 

มันเดินตามพลังนั้นมาได้

 

*ลองเดินช้า ช้า 

  หายใจช้า ช้า

  ตามลมหายใจไปด้วยช้า ช้า

  หยุดความคิด  สำรวจความคิด

(ช่วงแรกนั้น  เปลแห่งความคิดจะ  โยกไกวไหวเอน อยู่เสมอ)

 

 

เมื่อถึงจุด ๆ หนึ่ง

พลัง ความสุข  การสัมผัสถึงความสงบ

และ.....(แล้วแต่ประสบการณ์ของแต่ละท่าน)

 

มีมาเอง จริง ๆนะคะ   

*มาอ่านขุดกรุ

การนั่งสมาธิ การนั่งกรรมฐาน การเจริญภาวนา

เป็น

เครื่องมือชนิดหนึ่งของการเรียนรู้

แสวงหาความรู้

น่าจะใช่นะคะ

 

หมายเลขบันทึก: 224475เขียนเมื่อ 21 พฤศจิกายน 2008 13:11 น. ()แก้ไขเมื่อ 14 ธันวาคม 2014 11:38 น. ()สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (5)
  • แวะเข้ามาอย่างช้าๆครับ นำธรรมะดีดีมาฝากครับ
  • แล้วก็กลับออกไปอย่างช้าๆ
  • สวัสดีครับ
  • สุขกายสุขใจในวันหยุดนะครับ

P  คงมาอ่าน และ กลับออกไป แถมแปะภาพด้วย ไม่ช้า ช้า นักมังคะ

ห้านาที พี่ยังแก้ไข ใส่สีสันไม่ทันเสร็จด้วยซ้ำไป

 

ขอเพลง ๆ ค่ะ  เพลงอะไรดีเอ่ย

สวัสดีค่ะพี่หมอเล็ก

ชอบบันทึกนี้ค่ะ อ่านแล้วได้ พลัง ไปด้วย

มีความสุขในการปฏิบัติธรรมนะคะ

ส่งกำลังใจให้หอบโต ๆ ค่ะ

(^__^)

P  ค่ะ พี่เพิ่งฝึกค่ะ (ตั้งไข่ล้ม ต้มไข่กิน)

ยังรู้สึกได้ขนาดนี้เลยค่ะ

เคยปฎิบัติบ้างแล้ว ใช่มั้ยคะ  ;P

พรุ่งนี้ คงต้องไปเติมพลัง

ไม่น่าเชื่อว่า ความวิตกกังวล (เรื่องกลางกรุง)

ถลุง"พลัง" เราได้ขนาดนี้

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท