เป็นเรื่องที่ดีนะคะ

เปิดตา เปิดใจ เปิดหู ไม่ยึดติด

ขอเอาไปใช้บ้างนะคะ

"แน่แท้พระผู้เป็นเจ้าจะไม่เปลียนแปลงบุคลหนึ่งบุคลได จนกว่าเขาจะเปลียนแปลงตัวเอง"(อัลกรุอ่าน)รังสีความดีของกัลยาณมิตรมันปกคลุมเกิดเป็นอานิสงฆ์ครับท่าน

เปิดตา เปิดใจ เปิดหู ไม่ยึดติด

เปลี่ยนมุมมอง..ลองออกไปเป็นผู้อื่นแล้วโฟกัสมาที่ตัวเราด้วยนะคะ ;P

อ่านด้วยใจเบาๆ วิถีของพี่หงุ่น ทำให้ผมได้เรียนรู้มากขึ้น...ขอบคุณมากครับ

นึกถึงภาษาอังกฤษคำว่า "embrace" เลยค่ะ ทำได้แล้วใจจะเบาสบายมาก

หรือที่พระอ.ฝรั่งสายวัดป่าจะแปลคำว่าเมตตาว่าให้ be freidnly with "it" ไม่ว่า it จะคืออะไรก็ตาม เราไม่ต้องไปชอบหรือไปเห็นดีเห็นงามด้วย แต่เราเริ่มได้จากการเปิดใจเป็นมิตรกับมัน ไม่ต่อต้านหรือปิดกั้นมัน รวมทั้งความรู้สึกลบๆของเราเองด้วย มัทกับเจษฎ์เตือนตัวเองเรื่องนี้เสมอๆเพราะเราเผลอกันได้ทุกวันจริงๆ

สรุปว่าไม่ว่าโลกจะเป็นอย่างไร มันก็น่าอยู่ เราโชคดีมาที่เกิดมาเป็นคน อย่าปล่อยให้ชาตินี้เป็นโมฆะชาติ (อีกคำสอนที่มัทพูดกับตัวเองบ่อยๆเวลาเผลอ)

แต่การที่เรามีเมตตาไม่ได้แปลว่าเราจะ"ปล่อย"ให้มันเป็นไปเฉยๆท่าเดียว แบบนี้ก็คงไม่เป็นประโยชน์แน่ เพียงแต่เราต้องจัดการสิ่งที่เราเห็นอย่างใจเบาๆมีสติ จัดการอย่างเป็นมิตร คือจัดการกับตัวเองก่อนที่จะไปริแก้ปัญหาคนอื่นจากไม้บรรทัดของเราเอง

ขอบคุณคุณหงุ่น และพี่หมอเล็กสำหรับบันทึกนี้ค่ะ

ทุกคนเริ่มได้จากการ "พยายามเข้าใจและรู้จักตัวเอง" อย่างที่พี่เขียนไว้ตรงย่อหน้าที่เริ่มว่า "ส่วนดิฉัน" ...ได้เท่านั้นก็เป็นก้าวใหญ่มากๆแล้วค่ะ : )

 "embrace" !!! ;P 

อยากคุยต่อ แต่เดี๋ยวรถจะมารับไปประชุมแล้ว

ขอบคุณ และคิดถึง  Take care นะคะ

สวัสดีค่ะพี่ ขอบคุณนะค่ะที่ช่วยเปิดโลกของสี่ให้กว้างขึ้น สี่ชอบที่จะเปิดตาและเปิดใจรับข้อมูลต่างๆ โดยเฉพาะใน GotoKnow.org แห่งนี้เพราะมีกัลยาณมิตรที่แสนดี มีบทเรียนและวิธีการแก้ปัญหาต่างๆมากมายเลือกมาปรับใช้ได้อย่างดีเชียวค่ะ

จากบันทึกของพี่ทำให้สี่ต้องลองเปิดหูเพิ่มขึ้นค่ะ เพราะปกติพูดมาก ขอบคุณนะค่ะ

  สรุปว่าไม่ว่าโลกจะเป็นอย่างไร มันก็น่าอยู่ เราโชคดีมาที่เกิดมาเป็นคน อย่าปล่อยให้ชาตินี้เป็นโมฆะชาติ (อีกคำสอนที่มัทพูดกับตัวเองบ่อยๆเวลาเผลอ)

แต่การที่เรามีเมตตาไม่ได้แปลว่าเราจะ"ปล่อย"ให้มันเป็นไปเฉยๆท่าเดียว แบบนี้ก็คงไม่เป็นประโยชน์แน่ เพียงแต่เราต้องจัดการสิ่งที่เราเห็นอย่างใจเบาๆมีสติ จัดการอย่างเป็นมิตร คือจัดการกับตัวเองก่อนที่จะไปริแก้ปัญหาคนอื่นจากไม้บรรทัดของเราเอง

ที่ทำเข้ม ๆ ไว้กำลังจะเขียนเรียบเรียงค่ะ   เพราะตรงกับที่พี่และเพื่อนคุยกัน เสมอ ๆ เช่นกัน

• มีแต่มนุษย์(ส่วนกายหยาบ)เท่านั้นที่จะสามารถปฎิบัติธรรม, ทำกรรมดี หรือ แม้กระทั่งทำกรรมชั่ว...
• และ  จัดการสางปมกิเลส ปมด้อย ปมโลภ ปมโกรธ ปมโมหะ..

จัดการของตัวเองก่อน  อย่าเพิ่งไปเพ่งผู้อื่น  เลย

  ขอขอบคุณค่ะ เห็นด้วยกับ คคห ของคุณบังหีม ค่ะ

คุณน้องเอก ขอบคุณค่ะที่อ่านด้วยใจเบา ๆ , เข้าใจ และได้ประโยชน์  ;P

จากบันทึกของพี่ทำให้สี่ต้องลองเปิดหูเพิ่มขึ้นค่ะ เพราะปกติพูดมาก ขอบคุณนะค่ะ

***************

ปกติ พี่ไม่พูดมากนัก(มากพอสมควรใช้ได้ อิอิ)  แต่ติดนิสัยฟังไป คิด ค้านไป..พูดตรง ๆ คือ ไม่เปิดใจ(นัก)

วันนั้น รู้สึกงง งง ในตอนแรก ๆ เมื่อฟังมากขึ้น เงียบสงบ คิดตาม...จึงออกเป็นบันทึก

อ้อ เปิดตากับบันทึกของน้องสี่ซี่ก่อน..โดนเลยค่ะ

• ดีใจที่หมอเล็กได้รู้จักเทคนิกการเปิดใจ เปิดหูนะค่ะ
• หมออย่างเรามักอวดดีว่า เรา"ฟัง"
• แท้ที่จริงแล้ว เรามีทิฐิอยู่มากกับความหลงตัวเอง
• ฝึกตนต่อไปนะน้อง
• ฝึกการแขวนคำตัดสินในใจก่อนฟัง
• ซึ่งเป็นอีกหนึ่งเรื่องของการเปิดใจ
• กัลยาณมิตรรอบข้างของหมอหลายคน
• เป็นกัลยาณมิตรที่แท้นะค่ะ
• ฝึกตนต่อไป ต่อไป แล้วความสงบใจจะตามมา
• อานิสงฆ์นี้จะเผื่อแผ่ให้คนรอบๆข้างตัวเรา
• ซึ่งทำให้ตัวเรายิ่งเกิดความสงบ ความสุขยิ่งในใจจะตามมา
• บรรลุถึงความหมายของพรหมวิหาร 4 ในที่สุด
• และใช้มันเป็น
• ความเข้าใจทุกข์ที่อยู่ต่อหน้าจะตามมา
• และเห็นถึงสมุทัย นิโรธ มรรคด้วยค่ะน้อง
• เป็นกำลังใจให้ค่ะ

นอกจากเปิดใจ เปิดหู เปิดตา

ใช่ค่ะน้องกำลังฝึกเอาตัวเราออกมาจากตัวเรา แล้วค่อยมองกลับมาที่ตัวเราบ้าง แต่ไม่น้อยกว่ามองคนรอบข้าง หรือไกลกว่านั้นที่เขายังมีความยากลำบากกว่าเรา

ทุกข์(สุขน้อย)หรือปม หรือกองกิเลส หรือขยะ หรือสวะ ฯ จะเรียกอะไรก็แล้วแต่...เราต้องสาง จัดการแกะ ปัดกวาด เก็บ..มันด้วยตัวเราเอง

สติ กรรมฐาน สมาธิ และถ้าฝึกให้เกิด "ปัญญา"  ได้ต่อเนื่อง

น้องคิดว่า สิ่งเหล่านี้เป็น เครื่องมือ แบบทดสอบ ตัววัดผล ...เรา(หมายถึงจิตวิญญาณของเรา)ได้

ไม่ต้องรอให้อาวุโส ไม่ต้องรอให้มีทุกข์ก่อน ไม่ต้องรออะไรทั้งสิ้น

ฝึกเสียตั้งแต่วันนี้ คือคำตอบเดียวที่จะพาเราผ่านสนามชีวิตได้ แบบ "มันเป็นเช่นนั้นเอง"

ขอบคุณพี่หมอเจ๊ค่ะ

กัลยาณมิตรรอบข้างของหมอหลายคน...

*คนไข้ ก็ คือ ครูที่สำคัญยิ่งของเราค่ะ พี่หมอเจ๊เห็นด้วยมั้ยคะ ;P

สวัสดีค่ะพี่หมอ

อ้ะ พี่หมอ เปลี่ยนชือหน้าจอ แล้วรึคะ

14. ภูสุภา

สบายดีนะคะ ลมหนาวมาแล้ว

มาเรียนรู้ ด้วยคน ครักษาสุขภาพนะคะ

  หายไปไหนคะ นานเลย  คิดถึงจนต้องไปตาม...

สวัสดีค่ะ

เรื่องนี้...ยาว..แต่ดีค่ะ น่่าอ่าน และ อ่านแล้ว...ทำให้เกิดปัญญาค่ะ

ขอบคุณค่ะ

 พี่ไม่สบายต้อนรับปีใหม่ หลังจากลูกไม่สบาย ลาทีปีเก่า

ว่าแล้วเราทั้งสามพ่อแม่ลูก ก็แพ็คทีมกันไปคาราโอเกะกันเอ๊งกันเองกับหมู่ญาติมิตรที่ต่างจังหวัดในบ้านเราเอง  สนุกประสาไม่สบาย(ดีขึ้นบ้างแล้ว) และเข้านอนเร็วต้อนรับปีใหม่กันค่ะ

 ช่วงนี้ไม่สบาย ได้อ่านหนังสือ เสริมปัญญาให้เรา

หยิบของอ.วศิน อินทสระ มาอ่านสองสามเล่ม

แปลกแต่จริง คุณหงุ่น-เพื่อนแท้ของพี่ เธอไม่ค่อยอ่านแต่ปฏิบัติเลย
เธอสนทนา พูดคุยกับพี่เหมือน/คล้าย ข้อเขียนอาจารย์วศิน อินทสระ(หลักธรรมอันเป็นหัวใจพุทธศาสนา..)

คำพูดหลาย ๆ ถ้อยคำของเธอ ซึ่งพี่คิดว่าถ้ามีเวลา และ สมองเรียบเรียงมาเป็นบันทึก คงเป็นประโยชน์ ค่ะ

เรื่องราวดีๆ อ่านแล้วช่วยให้คนอ่านได้เตือนตน ได้เปิดโลกกว้างขึ้นเช่นกัน ขอบคุณนะครับ

•   เปิดโลกกว้าง
• มองห่าง มองชิด ทุกข์-สุข-โศกอย่างที่เป็น
• อยู่กับมัน ทุกวินาทีไม่เพียรพยายามละเว้น
• ฟัง รับรู้ ทุกความคิดเห็น
• ธรรมชาติเป็น ธรรม ธรรมดา
• ;P