บ่ายนี้เกือบทั้งบ่าย เปิดอ่านหนังสือ-ตำรา เพื่อศึกษา และเพื่อเขียนผลงาน
ทำงานไม่ได้เนื้อ ไม่ได้หนังนัก
ในใจมีแต่คำถามที่คิดวนเวียนถามตัวเองมาหลายครั้งคราว
หรือเพราะเป็นเรา ที่ถูกกำหนดด้วยอะไร สิ่งใด ให้ทำ
ตอบไม่ได้ เพราะเรามีโอกาสที่จะตอบปฏิเสธ พอ ๆ กับตอบรับ
และเราเลือก ตอบรับที่จะทำ
เป็นเรื่องที่ยุ่งยาก เรื่องที่ต้องเรียนกันใหม่เลยเชียว เพราะเราไม่เคยทำงานหรือเรียนรู้เรื่องนี้มา ตลอดระยะเวลาแห่งการเป็นนักเรียนกระทั่งมาเป็นครู
มีโอกาสพูดคุยกับเพื่อนรัก
คุยยาว แต่สรุปสั้น ๆ ว่า
"เธอมีโอกาสที่ดีนะ"
"เป็นเรื่องยาก จะได้เป็นโอกาสดีในการฝึกฝนสมองในวัยขนาดนี้ ป้องกันสมองฝ่อ"
"คนไข้เหล่านี้เป็นโรคเรื้อรัง โรคทางพันธุกรรม โรคทาง...."
"เธอมีโอกาสทำความดี"
"ถึงจะยาก แต่อาจเป็นเราที่ ทำประโยชน์ต่อคนอื่น ๆ" -คนไข้
"เธอจงมีความเพียร"
"เธอจงสู้"
เรา หลง อีกแล้ว
หลงคิดแต่แง่มุมเรื่องส่วนตัว
มองตัวเองเป็นจุดศูนย์กลาง
และ
pa_daeng*บางสิ่ง*ในความคิดคำนึงของน้อง น้องอยากคิดว่าเป็นเรื่องที่เราถูกโปรแกรมจาก"ฟ้า"
ไว้จะนำมาอธิบาย เล่าให้ฟังค่ะ
เรื่องมันดูเกินความคาดหมายหลาย ๆ เรื่องค่ะ
ขอบคุณป้าแดงค่ะ รักษาสุขภาพเช่นกันนะคะ หน้าฝนมาแล้ว
สวัสดีค่ะ
พี่คิมมาเป็นกำลังใจค่ะ พี่คิมเคยหลงมามากแล้วค่ะ กำลังอยู่ในระยะฝึกให้เลิกหลงค่ะ
เรียนคุณภูสุภา
คนเราเริ่มตน้ใหม่ได้ทุกเมื่อค่ะ ไม่เป็นไร หลงแล้วรู้ว่า หลง ก็สุดยอดแล้วล่ะค่ะ
เมื่อได้สร้าง ศรัทธา ที่จะทำสิ่งที่ถูกต้องแล้ว และได้คว้า โอกาส นั้นไว้ จึงเหลือแต่ ความเพียร ที่จะทำให้บรรลุสำเร็จ..ขออวยพรค่ะ...
บางคนก็หลงได้หลงดี จนไม่มีโลกอื่นมากแทรกได้เลย
ช้วงเวลาผีตากผ้าอ้อม ผมไปออกกำลังกายเดินรอบสระน้ำชื่อ สระพังทอง ในตัวจังหวัดสกลนคร เดินได้สองรอบ พอจะขึ้นรอบที่สามชักเมื่อยล้าคิดจะหยุดพัก แต่ก็มองดูความรู้สึกตัวเองมาเหนื่อเพียงใด พลันในใจกลับตอบคำถามขึ้นมาว่า "ก็แค่เดินบนพื้นโลกเท่านั้น" ความเข้าใจอันนี้ส่งผลให้เข้าใจความเหนื่อยของตัวเอง เราและความเหนื่อยจึงเป็นเพื่อนกัน
สวัสดีคุณ ภูสุภาครับ
แม้ไม่ได้ทำในสิ่งที่ชอบ รัก แต่เป็นสิ่งที่มีคุณค่า
แค่นี้ความรัก ความหวังดีก็ขจรไกลถึงคนอื่นแล้วนะครับ
เป็นกำลังใจให้นะครับ
สวัสดีค่ะ
มองชีวิตอย่างมีสติเสมอเลยนะคะ
มีดอกไม้มาฝาก
บางครังสงสัยตัวเองว่า ตอบ โน น่ะเป็นไหม..