วันสดใส สบาย...สบาย


ศิลปินเองก็อาจไม่รู้ได้ว่ามันคืออะไรจริงๆ เพียงแต่เขา "รู้สึก" มันได้

  สบาย สบาย

  

ผมเอารูปใหม่ ให้ดูอีกแล้วครับ

            คราวนี้ จะไม่เล่าอะไรมากนัก นอกจากขอให้คุณๆดูรูปแล้วแสดงความคิดเห็นเลย

           แต่...เอ!? รู้สึกว่าบรรยากาศจะเหมือนตอนสอบวิชาศิลปวิจารณ์ไปนิดหนึ่ง จึงขอบอกใบ้นำทางนิดหน่อย

          รูปทุกรูป ล้วนถูกสร้างขึ้นเพื่อสื่อสาร (สาระ) เรื่องราวหนึ่งๆออกมา โดยศิลปิน หรือ ช่างภาพ

          เรื่องราวที่สื่อออกมานั้น เป็นแนวความคิดของศิลปินที่ต้องการสื่อสิ่งที่เขารับรู้มาก่อน บางที่อาจเป็นสิ่งที่ซ่อนอยู่ในความรู้สึก นึกคิด ลึกๆของศิลปิน ซึ่งบางครั้งตัวของเขาเองก็อาจไม่รู้ได้ว่ามันคืออะไรจริงๆ เพียงแต่เขา "รู้สึก" มันได้

           จึงทำให้เขาคิด มองเห็น "สิ่งนั้น" ในสิ่งที่อยู่ล้อมรอบตัวเขาและเมื่อเขาค้นพบมัน เขาจึงแสดงออกมาในรูปแบบที่เรียกว่า งานศิลปะ

           บางที ก็เป็นภาพเขียน ภาพถ่าย บทกวี บทเพลง

           ภาพนี้ก็เช่นกัน ผู้ถ่ายภาพนี้คงคิดอะไรอยู่ จึงอยากจะสื่อสารออกมาให้ผู้อื่นได้รับรู้ด้วย

            ผ่านตัวละครเอก "เสื้อแขนสั้นสีขาว"

            เน็คไท ลายดอกดวงสีสดใส

           แขวนตากอยู่กับเชือกสีขาว พร้อม ไม้หนีบผ้า สองตัว

           ทาบอยู่ในฉากหลัง มีท้องฟ้าสีฟ้าสดใสที่ไร้เมฆ และน้ำทะเลสีน้ำเงินเข้มที่มีละลอกคลื่นจางๆ

           แสงแดดที่ส่องมา ทำให้ภาพ "เสื้อแขนสั้นสีขาว" ดูชัดเจนขึ้น ขาวและอบอุ่น

           คุณรู้สึกถึงสายลมทะเลไหม?

           หรือผมหูฝาด ได้ยินเพลงดิอิมพอสิเบิ้ลลอยตามลมมา

          " มองซิมองทะเล...เห็นลมคลื่นเห่จูบหิน..."

 

         โปรดอย่าชักช้า เล่ามาเลยครับ

         ก่อนที่ผมจะไปไกลกว่านี้

          

 

หมายเลขบันทึก: 74850เขียนเมื่อ 27 มกราคม 2007 21:26 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 17:46 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (33)
  • ผมคิดถึงความท้าทาย
  • แล้วจะมาตอบใหม่นะครับ
  • ขอคุยกับท่านครูบาก่อน

เรื่องไว ต้องยกให้กามนิต "ขจิต"

หัวข้อ "ท้าทาย" เป็นของท่านแล้ว

  • ผมคิดถึง ชีวิตที่ไร้จิตวิญญาณซึ่งถูกผูกติดไว้กับอะไรบางอย่าง
  • หากมองให้ดีเบื้องหลังเสื้อจะมีท้องฟ้าสีครามและทะเลกว้างใหญ่ให้เราแหวกว่ายไปอย่างอิสระ
  • ขอตั้งชื่อภาพเอาเองว่า "ซาก...ศพ"

อาจารย์คะ

เห็นเสื้อแขนสั้นสีขาวติดกระดุมเรียบร้อย มีเนคไทลวดลายสดใส ที่ถูกโยงหนีบไว้ตรงบ่ากับเส้นเชือกสีขาว อยู่ริมทะเล เสื้อปลิวตามลมในส่วนที่ไม่ถูกยึด และปลิวไปในทิศทางลงทะเล ส่วนทะเลก็ราบเรียบไม่มีคลื่นรุนแรง ฟ้าก็ใสไม่มีเมฆ

รู้สึกถึงชายหนุ่มวัยฉกรรจ์ที่ช่างฝัน มีจิตใจอิสระ และพร้อมจะโลดแล่นออกไปหาเสรีภาพที่ไร้ขอบเขตและดูจะไม่อันตรายอะไร  แต่กลับถูกยึดไว้ด้วยภาระบนสองบ่า

ลมพัดจากบกน่าจะเป็นช่วงเวลาเย็น ที่คนหนุ่มน่าจะได้ออกไปเริงร่ากับช่วงเวลาของตัวเอง แต่กลับต้องอยู่กับที่ด้วยภาระนั้นค่ะ เป็นภาระที่ดิ้นไม่หลุด ถึงจะหันหลังให้กับอิสระแต่ก็ยังพร้อมจะไปทันทีที่มีโอกาสค่ะ

ขอตั้งชื่อว่า "ความรับผิดชอบ"

 

ขอตั้งชื่อว่า "ไม่สามารถปล่อยวางได้ " เพราะบรรยากาศที่ผ่อนคลายของท้องทะเลแบบนี้ ไม่น่าจะเป็นเสื้อที่เรียบร้อยติดเน็คไท ไม่ลู่ลมแบบนี้นะคะ

แปลกดีครับ?!

คุณนรินทร์(นม.) มองภาพเห็นเป็น"ซากศพ"

เสื้อแขนสั้นสีขาวผูกเน็คไท เหมือนสิ่งไม่มีชีวิตที่ถูกตรึงไว้

สิ่งรัดรึง กับ ความอิสระ กลายเป็นซากศพในมุมมองของคุณ

คุณจันทร์รัตน์

  • หากเป็นนักศึกษาในชั้น ผมคงต้องให้สั่งให้มานั่งแถวหน้าแล้ว เพื่อที่จะได้สบตากันเวลาบรรยาย เพราะรู้ว่ากำลัง "อิน" กับบทเรียนใหม่
  • มีมุมมองเปรียบเสื้อแขนสั้นสีขาวเป็นชายหนุ่มวัยฉกรรจ์ ที่มีจิตใจช่างฝัน ปรารถนาจะโลดแล่นไปตามใจอยาก แต่ถูกยึดไว้ด้วยภาระที่สองบ่า
  • เหมือนหนุ่มโสดเพลย์บอย ถูกจับแต่งงานยังไงยังงั้น
  • เมื่อเห็นบรรยากาศ สนุกสนานก็หวนระลึกถึงชีวิตยามโสด เฮฮาปาร์ตี้ แต่ได้แต่ฝันเพราะสองบ่ามีภาระผูกหนีบอยู่
  • เฮ้อ! รู้งี้ไม่แต่งดีกว่า

 

  • รอตั้งชื่อว่า "ไร้ขอบ" ค่ะ
  • เสื้อขาวที่ผูกเน็คไท แสดงถึงอะไรที่เป็นธุรกิจ วิชาการ
  • แต่ถูกหนีบไว้กับเส้นเชือกเป็นน่าจะบอกถึงแนวหรือหลักในสิ่งที่เขาคิด
  • ส่วนทะเล สวยงามและกว้างไกล น่าจะบอกถึง ความเป็นอิสระ ทางความคิดสร้างสรรค์ การจินตนาการในโลกว้างไกล......

.....ประมาณว่า มีคนกำลังใช้ความคิดและจินตนาการ อย่างเป็นอิสระในเชิงสร้างสรรค์ อย่างมีหลักการค่ะ.....

สวัสดีครับ คุณพัชรา ยินดีต้อนรับครับ

  • ผมแอบเข้าไปดูที่บล้อกของคุณจึงทราบว่าเป็นผู้สนใจในธรรมและปรารถนาจะพ้นทุกข์เหมือนกัน
  • หากยังปฏิบัติธรรมอยู่ ไม่เลิกรา อุปมาเหมือนนักเดินทางที่ไม่หวนหลังกลับ สักวันจะถึงเป้าหมายปลายทางแน่นอนครับ
  • ครับ มองภาพในเชิงว่ามีสิ่งขัดแย้งกัน บรรยากาศสบายๆ แต่การแต่งกายกลับดูเรียบร้อยเกินไป ไม่น่าผูกเน็คไทเลย
  • นั่นซีครับ! ผู้ถ่ายคิดอะไรอยู่แน่ๆเลย จึงจัดภาพแบบนี้ขึ้นมา ดูซิเสื้อแขนสั้นสีขาว เน็คไทลายดอกกับบรรยากาศทะเล ไม่เข้ากันเลยเนาะ
  • ชื่อภาพ "ไม่สามารถปล่อยวาง" ดีแล้ว คิดต่ออีกนิดซีครับ

สวัสดีครับ คุณ toon

  • ยินดีต้อนรับครับ ขอบอกก่อนว่าผมชอบรูปคุณตูนที่ถ่าย วิธีโพสท่าของคุณ น่ารักและมีสุนทรีย์มาก คนถ่ายรูปเก่งครับ จับภาพได้จังหวะเหมาะ

 

  • "ไร้ขอบ" เป็นชื่อที่ตั้งมา มุมมองเห็นเป็นนักวิชาการที่มีหลักการและมีความคิดสร้างสรรค์กว้างไกลดั่งท้องทะเลและสรุปว่า กำลังใช้ความคิดอย่างมีหลักการ"ไร้ขอบ" อยู่
  • ท่านอื่นล่ะ เห็นด้วยไหม?

จริงด้วยค่ะ อาจารย์ กำลังอินกับการหัดดูภาพจริงๆด้วยค่ะ พออาจารย์บอกเลยรู้สึกตัวว่าชักจะ ดูรูปหรือกับสิ่งต่างๆ รอบๆตัว โดยหลักที่ได้เรียนจากอาจารย์ค่ะ ตอนนี้เลยเป็นว่าเวลาดูรูปหรือฟังใครพูดจะเป็น

  • ดู (ฟัง) แล้วรู้สึกอย่างไร
  • ดู (และฟัง) รายละเอียด
  • ตรวจสอบความเข้าใจ ความรู้สึกว่าตรงกับครั้งแรกไหม

อยากกราบเรียนด้วยค่ะว่า สนุกๆ จนไม่รู้สึกว่ากำลังเรียนเลยค่ะ  (แต่คงไม่กล้าสบตาอาจารย์ค่ะ..เป็นนักเรียนที่ขี้ขลาดค่ะ)

อาจารย์มีข้อแนะนำให้เรียนรู้ต่อๆไป อย่างไรอีกบ้างคะ.....ขอบพระคุณล่วงหน้าค่ะ

มนุษย์เงินเดือน

ตี่ห้า ตื่นเช้ามารีบร้อนอาบน้ำ ล้างหน้า แปรงฟัน วิ่งพรวดไปป้ายรถเมล์ป้ายคอนโดเพื่อไปต่อรถไฟฟ้าไปทำงานที่สีลม เข้างานตรงเวลา ทำงานจนเกือบลืมทานอาหารกลางวัน ไม่ไหวๆ ข้าวเช้าลืมทานมา กิจตะโกนฝากเพื่อนร่วมงานซื้อข้าวกล่องมาเผื่อ แล้วก้มหน้าปั่นงานด่วนต่อไป อีกสองสามเดือนจะถึงวันสงกรานต์แล้ว จะได้ลาพักร้อนไปเที่ยวทะเลกับหวานใจ แต่ต้องเตรียมโปรแจ็คใหญ่ให้เสร็จก่อนลางาน โอ้ย...ทำไมวันนึงมีแค่ 24 ชั่วโมงนะ

สองทุ่มแล้ว ยามบริษัทเดินมาเตือนว่าบริษัทจะปิดอีกแล้ว บอกอยู่ได้ทุกวันๆ เฮ้ย...ลืมไป นัดไปทานข้าวกับแฟน แฟนชวนไปเลี้ยงวันเกิดของเพื่อนหล่อน สองทุ่มครึ่งจะทันมั้ยเนี่ยตู ต้องไปลงสถานีไหนล่ะเนี่ย ไปแล้วๆ

ห้าทุ่มกิจเดินงัวเงียๆ เมาโค็กลงจากรถเมล์ ขึ้นลิฟไปชั้น 7 ชั้นบนสุดของคอนโด หน้าตาไม่ได้ล้าง ล้มตัวนอนทั้งชุดทำงาน โอ้ย...เหนื่อยเหลือเกินวันๆ

ในฝันนายกิจเดินจุงมือหวานใจสุดที่รัก ที่กำลังจะแต่งงานกันปลายปี ไปเที่ยวเกาะเสม็ด หลังจากไปเยี่ยมบ้านพ่อแม่ของหล่อนที่ชลบุรีก่อน สายลมเย็นๆ เสียงคลื่นกระทบฝั่ง แสงแดดร้อนๆ กระทบผิวให้ความรู้สึกที่แปลก นานแล้วมั้งที่ไม่ได้สัมผัสแสงแดด ตื่นมาก่อนพระอาทิตย์ขึ้น กลับบ้านหลังพระอาทิตย์ตก จิตใจหมกมุ่นอยู่กับงาน งาน และงาน

ในฝัน...กิจมีความสุขมาก ปลดปล่อยความเครียดเรื่องงานไว้ที่กรุงเทพ อยู่กับสายลม แสงแดด และสองเรา ฮืม...ยิ้มๆๆๆ

กริ๊งงงงงงงง

ตีห้า...ของวันอังคาร วงจรชีวิตเดิมๆ อีกแล้ว

รอหน่อยเถอะ รอพี่ทำงานเก็บเงินแล้วเราไปเที่ยวกันนะที่รัก

จริงๆ แล้วอยากจะอธิบายความหมายที่ผู้ถ่ายพยายามสื่อให้ผู้ชมได้รับรู้ แต่กลัวว่าการอธิบายด้วยความรู้สึกที่พยายามทำให้เป็นรูปธรรมขึ้นมา จะทำให้สุนทรียของภาพมันเลือนลางไป

การมองภาพศิลปะในความคิด คือการมีความสุขที่ได้จินตนาการ เปรียบเทียบ เปรียบเปรยสิ่งต่างๆ ดูจากภาพนี้ ตีความหมายได้หลากหลายมาก

องค์ประกอบทุกๆ อย่างสามารถสื่อสารได้ในหลายๆ แง่มุม

ดังนั้น เลยไม่สื่อดีกว่าค่ะ เพราะคิดว่าทุกๆ ท่านในที่นี้ "สื่อ" ถึงได้อยู่แล้ว

^_____^

  • ความจริงมันไม่มีอะไรเลย มีแต่ความว่างเปล่าเมื่อแยกส่วนผสมของทุกสิ่งออก
  • แม้ภาพดิจิตอลในคอมพิวเตอร์ก็เป็นเพียงระบบตัวเลขที่รวมกันเป็นสิ่งใหม่ หากแยกทุกอย่างออกก็เหลือเพียงความว่างเปล่าเช่นกัน

แต่นแต้น......ด้วยความเคารพยิ่งครับ :-)

..................................................

       เวลาจะปิดเล่มนิตยสารนี่  ออฟฟิซวุ่นวายไปหมด น่าเบื่ออะไรยังงี้นะ ทำไมคนเราชอบมาเร่งๆทำอะไรในตอนที่ใกล้จะหมดเวลาด้วย(โว๊ย)  เป็นต่อนึกอยู่ในใจอย่างเหนื่อยหน่าย

       เจ๊หมอนนี่ก็ช่างเป็นเจ้านายที่เจ้าระเบียบ เสื้อก็ต้องรีดให้เรียบ เนคไทก็ต้องผูกถึงกระเดือก  อยากให้เจ๊หมอนมีลูกกระเดือกซะมั่ง อึดอัดนะเจ๊ อากาศมันร้อนนะ....เจ้านายยยยยยยย เลยงัดเอาเสื้อตอนเรียนมาใส่ซะเลย ผูกเนคไทแก้เซ็งเอาลายดอกๆดวงๆสีแจ่มๆมันค่อยติ๊สหน่อย

        อากาศร้อนๆยังงี้ขวางหูขวางตาไปหมดจริงๆ สาวๆสวยๆในออฟฟิซก็ไม่มี แถมตาก็ฝ้าฟางเอ๊ยขวางๆ มันจะกัดเราอยู่แล้วสงสัยต้องส่งไปฝึกเดินสี่ขากันซะมั่ง อารมณ์ไม่บรรเจิดเลยเว่ย นัดไอ้ยมกะไอ้ว่อกไปพัทยาท่าจะดี ไปมันวันนี้หละวะ ปิดเล่มแล้วไปเลย

        ฮิ้ว.........วว ถึงทะเลแล้ว ชอบจริงๆ ได้ออกมาจากคลื่นลมแรงๆของอารมณ์คนในออฟฟิซ ใจคนที่ช่างร้อนกันไปทั่ว อะไรก็จะเอาแต่เร็วๆ ยังกะทะเลคลั่ง

        ทะเลวันนี้ช่างสงบ คลื่นพัดมาเบาๆ หอบกลิ่นทะเลจางๆที่คุ้นเคย สายลมเอื่อยๆพัดหน้า สบายดีแฮะ อ้าวไอ้ยมไอ้วอก หลับไปซะแล้ว ว่าจะชวนมันไปเล่นวอลเลย์บอลชายหาดกะสาวๆกลุ่มนั่นซะหน่อย....

..........................................................

    เหนื่อยมากนักก็พักเสียบ้างนะคะ

 

         

คุณ is ครับ

  • อาจารย์ขอบอกว่า คุณเป็นคนที่มีจินตนาการ สามารถผูกสิ่งที่เห็น เชื่อมโยงไปกับความคิดฝันได้ โดยอาศัยประสบการณ์และความเข้าใจในสัญลักษณ์ของภาพ
  • มองภาพเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นในความฝัน มิใช่ความจริง เป็นทางออกของชีวิตคนทำงาน "มนุษย์เงินเดือน" ที่มีวันหยุดจำกัด
  • อาจารย์เองก็ทำงานอาทิตย์ละเจ็ดวันเสียด้วย ขอลาไปนอนฝันถึงเสม็ดก่อนดีกว่า

คุณจันทร์รัตน์ครับ

  • เป็นนักเรียนที่ดี ต้องขยันทำการบ้านครับ ตอนผมเรียนศิลปะ คณะจิตรกรรม ม.ศิลปากร ไปไหนก็มีกระดานวาดรูปติดมือด้วย มองอะไรก็เป็นงานศิลปะหมด เคยไปยืนเพ่งกองขยะ หาดูความหมายของสิ่งที่มนุษย์ไม่ปรารถนาแล้ว ยืนดูได้เป็นชั่วโมงๆ จนแม่ค้าแถวท่าช้างว่าผมบ้า
  • สิ่งที่เราเห็นในภาพมีหลายมุมครับ มุมแรกคือการเข้าไปรับรู้อย่างตรงๆกับสารที่ภาพสื่อออกมา หากภาพนั้นเป็นภาพที่สร้างโดยศิลปิน การสื่อสารจะชัดมาก เพราะศิลปินเขารู้ว่าจะเขียนภาพหรือถ่ายภาพเพื่อสื่ออะไร
  • เมื่อรับสารได้แล้ว ดูรายละเอียดของภาพทุกกระเบียดนิ้ว เพราะอย่างที่ผมบอก ศิลปินจะไม่เขียนสิ่งที่ไม่มีความหมาย ดังนั้นทุกสิ่งที่ปรากฏในภาพย่อมมีความหมายรอเราเข้าไปแปลและรับรู้
  • แล้วนำเอาความรู้ทั้งสอง มาชนกันดู ส่วนใหญ่จะตรงกัน ระหว่างสารที่สื่อกับวิธีเขียน ทำให้เราเข้าใจกลวิธีของศิลปิน ว่าสื่อความหมายผ่านรูปทรง คน สัตว์ สิ่งของ สีสรร น้ำหนักอย่างไร
  • เช่น รูปนี้ ศิลปินวางรูปง่ายๆ เสื้อแขนสั้นสีขาวเป็นจุดเด่นเกือบอยู่กลางภาพ ทั้งภาพโล่งๆ ฉากหลังเบาสบายไม่มีอะไรรกตา
  • เสื้อแขนสั้นสีขาว จึงไม่ใช่แค่เสื้อที่นำมาตากไว้ตัวหนึ่ง แต่เป็นสัญลักษณ์ที่ศิลปินนำมาสื่อความหมาย
  • ส่วนเน็คไทลายดอก มาขยายความบอกคุณลักษณะของเจ้าของเสื้อ
  • ที่เหลือแล้วแต่มุมมองและการคิดฝันแปลความความหมายอย่างอิสระครับ

คุณนรินทร์(นม.)

  • หลายคนยลตามภาพ
  • เห็นแตกต่างกัน ตามการรับรู้และประสบการณ์ชีวิตที่ฝึกฝนมา
  • บ้างเห็นเป็นเรื่อง มีเนื้อเรื่องและตัวละครอยู่ในนั้น
  • บ้างมองเห็นเป็นแก่น เป็นปรมัตถธรรม
  • มี... ไม่มี...มี...ไม่มี...มี สัจจะในชีวิตจะสอนเรา
  • ไม่สามารถอยู่ได้ด้วยปรมัตถล้วนๆ หากยังไม่ลุธรรม

คุณหมอนิด

  • ผมอ่านไปยิ้มไปเห็นภาพไป
  • แต่เอาตัวเองแทนภาพคุณ"เป็นต่อ"
  • อย่างจะมีช่วงเวลาใส..ใส...อย่างนี้
  • นอนร้องเพลง Blue Hawii

เรียนอาจารย์พิชัย

รู้สึกเหมือนดูโมษณาอยู่ค่ะ

แว้บแรกคือรู้สึกสบายตา และสบายใจต่อมาเพราะเห็นสีฟ้าของน้ำทะเล และเป็นทะเลที่กว้างขวางสุดสายตา ราบเรียบ ไม่มีคลื่น

ต่อมาเห็นเสื้อขาวสะดุดตาที่เน๊คไทสีสด ถูกแขวนหนีบไว้ ปลิวสะบัด เห็นแล้วเตะตา แต่ลักษณะของเสื้อที่ปลิวไปตามลม ทำให้รู้สึกสบายๆ เน๊คไทสีสดทำให้คิดว่าเจ้าของคนเป็นคนสนุกสนาน และคงมาพักผ่อน  

ความรู้สึกในใจคือโฆษณาผงซักฟอกแน่เลยค่ะ

 กันยามาส

เมื่อพ่อบ้านหนีเที่ยว

เราทำงานหนักแทบตาย วันหนึ่งๆก็อยู่กับงานกับงาน อยากจะเปิดตาไปพักผ่อนที่ริมทะเลสักสองสามวัน

แม่อีหนูก็จะตามมาอีก อย่ากระนั้นเลย หนีไปเทียวคนเดียวดีกว่า หยิบเน็คไทสีโปรดค่อยเข้ากับบรรยากาศทะเลหน่อย

พอจะออกบ้านแม่อีหนูเห็นจนได้ เลยต้องพามาด้วย นั่งบ่นมาตลอดทางเสียบรรยากาศหมด

พอมาถึงทะเล เราจึงแกล้งโดดลงทะเลทั้งชุดซะยังงั้น เอาให้ซะใจ

แล้วถอดเสื้อ นั่งตัวปล่าวกินเบียร์เย็นใจเฉิบ

ดาวตก ผีเสื้อ กระบี่
นึกถึงเรื่องง่ายๆ เลยฮะ อยากลอยตามลม...... มันเหมือนอะไร ที่ควรจะถูกปล่อยให้พลัดไปตามลมเย็นๆ อากาศสบายๆ ฟ้าใสๆ เสียงคลื่น เสียงลม.... แต่ยังถูกหนีบอยู่ เกิดความสงสัยว่าจะหนีบมันไว้ทำไม? มันคงเหมือนกิเลสมั้งฮะ บางทีมันก็ถูกให้ปล่อยไปเรื่อยๆไม่ได้ สมควรจะถูกยึดตรึงไว้บ้างเพื่อความพอดีๆ :-)

นึกถึง สายลม แสงแดด....แล้ว อิ อิ...สองเรา แบบน้าเบริดส์ ธงไชย ชอบภาพนี้ตอนบรรยากาศนี่แหละ ใช่......เหมือนเพลย์บอยยังไงยังงั้น คงเป็นเพราะเจ้าเนกไทสีหวานผืนนั้น

เห็นหลายคนสงสัยว่าทำไมหนีบไว้ อ้าว!ก็ตากไงล่ะ ไม่หนีบแล้วจะให้ผูกไว้เหรอ

 

 

 

  • สวัสดีค่ะ
  • ขออนุญาตินะคะ
  • มองภาพปุ๊ป ให้ความรู้สึก relax ค่ะ
  • อยากปลดปล่อยพันธนาการที่มีอยู่ทั้งหมด
  • ทาครีมกันแดด แล้วนอนนิ่งๆ บนเก้าอี้ยาวค่ะ
  • แบบว่า จะนอนนานเท่าใดก็ได้ค่ะ (ขี้เกียจน่ะค่ะ)
  • ความสุขที่ยังเป็นความฝันอยู่ค่ะ  แต่เดี๋ยวก็คงขับรถไปชายหาดแล้วคะ เพียงแต่ไม่ได้อาบแดด ไปหาลูกค้าค่ะ

สวัสดีครับ คุณเอ๋

เหมือนดูโฆษณาเหรอครับ ประเภท...

คุณก็เป็นคนหนึ่งใช่ไหมครับ ที่ไม่เคยซักผ้าได้สะอาดเลย ลองดูผลิตภัณฑ์.............ของเรา เพียงหนึ่งฝา ซักผ้าสะอาดทั่วทั้งจักรวาล

ผมลองเอาคอมเม้นส์ของคุณเอ๋มาเรียงดู

  • ดูแล้วสบายตาและสบายใจ และเห็นเสื้อขาวสะดุดตาที่เน๊คไทสีสด ถูกแขวนหนีบไว้ ปลิวสะบัด
  • เห็นแล้วเตะตา แต่ลักษณะของเสื้อที่ปลิวไปตามลม ทำให้รู้สึกสบายๆ 
  • เน๊คไทสีสดทำให้คิดว่าเจ้าของคนเป็นคนสนุกสนาน และคงมาพักผ่อน  

ทั้งหมด ดูเข้าท่าและเข้าที่เข้าทาง แต่ทำไมมา สรุปลงว่าเป็นโฆษณาผงซักฟอกไปได้

ยินดีต้อนรับคุณสุรศักดิ์ครับ

คงเข้ามาครั้งแรก คอมเม้นส์รู้สึกจะหนักไปทางเก็บกดเรื่องทางบ้านรึปล่าว แต่ผมชอบนะเพราะสามารถประมวลจากภาพมาเป็นเรื่องสั้นๆได้อย่างลงตัว

แถมมีเหตุผลที่มาของเสื้อว่าไปตากได้อย่างไรซะอีก

ว่าแต่อย่าลืมหอมแก้มคุณแม่บ้านที่มีแก่ใจตามไปบริการคุณถึงทะเลก็แล้วกัน เพราะฝีมือตากผ้าเนี๊ยบอย่างนี้ ต้องไม่ใช่ฝีมือของคุณพ่อบ้านหนีเที่ยวแน่นอน

คุณดาวตก ผีเสื้อ กระบี่ (ขนาดฉายานะเนี่ย!)

ยินดีต้อนรับครับ

  • นึกถึงเรื่องง่ายๆ  อยากลอยตามลม...... มันเหมือนอะไร ที่ควรจะถูกปล่อยให้พลัดไปตามลมเย็นๆ   
          ผมก็อยากรู้ครับว่า"อะไร"ที่ควรจะถูกปล่อยไป เพราะจะได้ปล่อยไปบ้าง
  • อากาศสบายๆ ฟ้าใสๆ เสียงคลื่น เสียงลม.... แต่ยังถูกหนีบอยู่ เกิดความสงสัยว่าจะหนีบมันไว้ทำไม? มันคงเหมือนกิเลสมั้งฮะ บางทีมันก็ถูกให้ปล่อยไปเรื่อยๆไม่ได้ สมควรจะถูกยึดตรึงไว้บ้างเพื่อความพอดีๆ :-)

         อากาศสดใสและสบายๆอย่างนี้หนีบไว้ทำไม? ใช่เป็นประเด็นที่น่าสนใจ น่าจะปล่อยให้ลอยตามลมไป...เสื้อรึปล่าว! ที่คุณหมายถึงในความหมาย"อะไร" แต่แรก ถ้าใช่ ซายูริ เคนโต๊ะ ผมบรรลุธรรมแล้ว

คุณดาวค้างฟ้า

สวัสดีและยินดีต้อนรับครับ

  • นึกถึง สายลม แสงแดด....แล้ว อิ อิ...สองเรา แบบน้าเบริดส์ ธงไชย ชอบภาพนี้ตอนบรรยากาศนี่แหละ ใช่......เหมือนเพลย์บอยยังไงยังงั้น คงเป็นเพราะเจ้าเนกไทสีหวานผืนนั้น

คอมเม้นส์ของคุณทำไมต้อง อิอิด้วย หรือมีความลับอะไรกับสองเรา

  • เห็นหลายคนสงสัยว่าทำไมหนีบไว้ อ้าว!ก็ตากไงล่ะ ไม่หนีบแล้วจะให้ผูกไว้เหรอ

คำตอบถูกต้องและยวนดีครับ

คุณ Bright Lil

  • ความรู้สึก relax ค่ะ อยากปลดปล่อยพันธนาการที่มีอยู่ทั้งหมด ทาครีมกันแดด แล้วนอนนิ่งๆ บนเก้าอี้ยาวค่ะ แบบว่า จะนอนนานเท่าใดก็ได้ค่ะ (ขี้เกียจน่ะค่ะ) ความสุขที่ยังเป็นความฝันอยู่ค่ะ  แต่เดี๋ยวก็คงขับรถไปชายหาดแล้วคะ เพียงแต่ไม่ได้อาบแดด ไปหาลูกค้าค่ะ

สงสัยชื่อที่จะตั้ง ชื่อว่า"ปลดปล่อย ทาครีมแล้วนอนยาว" ท่าจะเก๋ แต่คุณLily ก็มีโอกาสอยู่ทุกวันแล้ว เพียงแต่งดรายได้สักวันก็นอนยาวตามปรารถนาได้แล้ว

ดูภาพนี้ก่อนที่จะมาอ่านคำวิจารย์ของท่านอื่นๆข้างล่าง

 

  • ความรู้สึกตอนแรกที่เห็นภาพ รู้สึกขำค่ะ
  • ขำคนตากผ้า ขนาดจะตากเสื้อ ก็ยังใส่เนคไทให้เรียบร้อยเชียว  ทำไมช่างเป็นคนที่ทำอะไรอยู่ภายใต้แบบแผนยังงี้  ไม่เข้ากับบรรยากาศ ของลมเย็นๆ และวิวสวยๆ โล่งกว้างที่เป็นภาพ background ด้านหลังเลย

 

  • แต่พอมาอ่านความเห็นของหลายๆท่าน ก็ขำตัวเองแทน
  • รู้สึกว่า ..เอ.. เราเองต่างหาก ที่มองโลกอย่างมีแบบแผนเกินไป
  • k-jira ควไม่ต่างอะไรกับคนตากเสื้อคนนั้นมั้ง ^^''

 

นั่นซิ ผมก็ขำ แต่พอหยุดขำแล้วรู้ว่าเขาช่างคิด

ผมลองจินตนาการนึกภาพคุณ k-jira ถูกแขวนไว้

นึกแล้ว ขำต่อ

จ๊ากกกกก...... อาจ๊านนน ม่ายเอาค่า

ไม่ขึ้นไปแขวนแบบนั้นเด็ดขาด k-jira กลัวความสูงค่า

แค่คิดว่า โดนคิดว่าถูกแขวนไว้บนนั้น ก็เสียวแล้ว -__-'

เลยขำมากขึ้นครับ เพราะจินตนาการท่าทางกลัว ความสูงของคุณ k-jiraบวกเข้าไปด้วย
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท