- คนในประเทศลาวจะมีวิถีชีวิตที่คล้ายๆ คนไทย
- เพียงแต่โอกาสอาจมีน้อยกว่าเรา
- ถึงแม้ค่าเงินกีบของเขาจะสู้ของคนไทยไม่ได้ แต่เท่าที่ทราบค่าครองชีพของเขาสูงกว่าของเรา
- อย่างเช่น ค่าน้ำมันก็แพงกว่าของเรา ขณะที่เงินเดือนของครูในมหาวิทยาลัยแห่งชาติลาว (เพื่อนที่เรียนด้วยกัน) มีเงินเดือนแค่ 2,000 กว่าบาท ซึ่งถือว่าน้อยมาก
- แต่เขาก็อยู่ได้นะค่ะ แต่คงอยู่แบบประหยัด
- ที่น่าสนใจคือ ลูกมะพร้าวในประเทศลาว ลูกโตมาก เสียดายไม่ได้ถ่ายตอนเป็นลูก แต่ถ่ายตอนปอกบางส่วนไปแล้ว
- ว่างๆ จะเอารูปลงให้ดูค่ะ
- หรือน้องโอ๊คเห็นถ่ายเอาไว้ฝากลงรูปโชว์ด้วยนะ
สะบายดี สปป.ลาว
วันๆ ที่อยู่ในสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว (สปป.ลาว) จะได้ยินแต่ คำว่า สะบายดี และสะบายดีเด้อ ตลอด
กลับมาแล้วค่ะ หลังจากที่เดินทางไปดูงานที่ประเทศลาว กับคณะของอาจารย์และนักศึกษาปริญญาโท สาขากฎหมายระหว่างประเทศ คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ระหว่างวันที่ 3-8 กันยายน 2551
ต้องขอบอกว่า ไปดูงานจริงๆ เพราะวันๆ อยู่แต่ในห้องประชุม (ของหน่วยงานราชการบ้าง เอกชนบ้าง หรือกรรมการหมู่บ้านบ้าง) และต้องนั่งอยู่แต่บนรถเพื่อเดินทางไปดูงานตามสถานที่ต่างๆ งานนี้ขอบอกว่า ต้องอย่างนี้สิ ถึงจะเรียกว่า ดูงานจริงๆ
ที่จริงอยากละลายทรัพย์มากๆ หรือถ้ามีเวลา ก็อยากไปไหว้พระ ทำบุญ แต่มีเวลาแค่ครึ่งวันเช้าก่อนเดินทางกลับเอง แต่ละที่ ที่ไป ก็ใช้เวลาไม่มาก ต้องรีบอย่างเดียว อย่าคิดมากถ้าอยากได้อะไรต้องซื้อ ผู้เขียนและเพื่อนไปเล็งผ้าพันคอไว้ แต่ยังไม่ทันซื้อเพราะต้องการดูๆ ไว้ก่อน พอดูหลายๆ ร้านก็ต้องบอกว่า ไม่มีเวลากลับไปซื้อแล้ว งานนี้คงต้องรอคราวหน้า เพื่อนของผู้เขียนบ่นไม่ขาดปากเลยว่า น่าจะซื้อร้านนั้นนะ เสียดาย
แต่สิ่งที่ผู้เขียนเสียดายมาก คือ การไปไหว้พ่อของพระสุกและพระใส รู้สึกว่าจะชื่อพระองค์ตื้อ เห็นไกด์บอกว่า ศักดิ์สิทธิ์มาก แต่ก็ไม่มีเวลาไปแล้ว แค่ได้ไปไหว้พระที่วัดสระเกศ พิพิธภัณฑ์หอพระแก้ว ก็หมดเวลาช่วงเช้าแล้ว พอทานข้าวเที่ยงเสร็จ ถึงได้ไปตลาดจีน และต่อด้วยตลาดเช้า จากนั้นก็เดินทางกลับประเทศไทย กว่าจะถึงกรุงเทพฯ ก็ประมาณเกือบตีสามของวันที่ 8 กันยายน 2551 โทร.ปลุกให้น้องสาวมารับไม่ทันเลยเพราะผู้เขียนนอนหลับพอเข้าเขตกรุงเทพฯ จึงไม่รู้
งานนี้เลยต้องมายืนรอน้องสาวที่หน้าประตูทางเข้าของ มธ.กับพี่อีกคน (พี่มานะ) ที่ยืนรอเป็นเพื่อน และ ได้เห็นอาชีพของผู้หญิงกลางคืนที่ยืนอยู่ตามใต้ต้นมะขามของสนามหลวง เห็นแล้วเศร้าใจกับพิษเศรษฐกิจของประเทศของเรา ที่ทำให้เขาเหล่านั้น ต้องมาทำอาชีพนี้จริงๆ
คำสำคัญ (Tags): #lao#สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว#บ้านพี่เมืองน้อง#ประตูชัย#ลาว#ลาวศึกษา#สปป.ลาว#สองฝั่งโขง#สะพานมิตรภาพไทย-ลาว#เวียงจันทน์
หมายเลขบันทึก: 207005เขียนเมื่อ 9 กันยายน 2008 00:34 น. ()ความเห็น (24)
อาชีพมีเยอะแยะ แต่เขาเต็มใจเลือกทางนี้ต่างหาก
เล่าสภาพความเป็นอยู่วิถีชีวิต 2ข้างทางด้วยตรับ
อยากรู้ ความก้าวหน้าคนลาว...นะ
ขอบคุณมากครับ
อะดีใจจังเลยครับ มีคนช่วยเขียนบันทึกการเดินทางแล้ว
ช่วยลากลิงค์ผมไปด้วยจิครับ...อิอิอิ
เดี๋ยวจะเขียนบันทึกการเดินทางนะครับ
ถ้าอะไรขาดตกบกพร่อง ช่วยเขียนเพิ่มให้ด้วยนะครับ
- แม่ค้าในลาวขายผลไม้ซึ่งผลไม้ก็มีเหมือนในประเทศไทย
- ผลไม้ของเขาดูผิวซ้ำๆ ไม่น่ากินบางอย่าง แต่ส้มโอน่าทานมาก เนื้อแดงเลยค่ะ
- วันพระของประเทศลาวน่าสนใจมาก
- ของถวายพระของเขาเป็นบายศรี
- สวยมาก ผู้เขียนซื้อไปถวายพระพุทธรูปแถววัดที่รถไปจอดให้เดินเที่ยว
- ราคา 3000 กีบค่ะ
- สภาพของตลาดในประเทศลาว
- มอเตอร์ไซค์เยอะมาก
- เวลาขับตามถนนดูไม่เรียบร้อยเท่าที่ควร
- คือ รถใหญ่ต้องหลบแทน
ตอนแรกที่เห็นผลไม้ก็งงว่า เขาขายได้เหรอ เนื่องจากมองดุแล้วผิดดูช้ำมาก
- ไม่ว่าที่หนก็มีแบบนี้
- เห็นแล้วเศร้าใจค่ะ
ตัวเล็กยังเป็นลูกปลาดุกอยู่เลย มีขายเกลื่อนตลาดเลยค่ะ
- ส้มตำลาวที่ขายตามข้างถนนค่ะ
- ลองทานที่ตำหนักลาวแล้ว
- แต่ก็ชอบส้มตำที่ขายในประเทศไทยมากกว่า
ตลาดตามข้างถนนค่ะ ดูรุงรังเหมือนกัน
- มะพร้าวลาวค่ะ
- ลูกโตมาก
วันทนาคะ
สมเป็นบันทึกจากคนในกระทรวงด้านเศรษฐกิจจริงๆ ค่ะ
เพิ่มรูปการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ระหว่างทีมดูงานกับกระทรวงแรงงานลาวให้แฟนคลับของวันทนาดูค่ะ
รูปนี้ เป็นภาพการเสวนาที่คณะนิติศาสตร์และรัฐวาสตร์เวียงจันทน์
แล้วก็ ที่พวกเราประทับใจกัน ก็คือ ที่ศาลประชาชนสูงสุด
แล้วก็ที่สถานทูตไทย
วันทนาคะ โครงการ ๒ ครั้งนี้ อ.จะต้องตอบภาควิชาฯ บ้างแล้ว เราเอาไงดีคะ ตั้งบันทึกคุยกันดีไหมคะ
ขอเอาบันทึกนี้ มารวมในรายงานการเดินทางเพื่อแจกทุกคนนะคะ ทั้งฝ่ายคณะผู้ร่วมดูงานฯ และฝ่ายผู้ที่ต้อนรับเราที่ลาว
- สวัสดีค่ะอาจารย์แหวว
- โครงการต่อไปที่จะเดินทางถ้ามีก็ขอทราบรายละเอียดอีกนะค่ะ
- ถ้าไม่ติดอะไรและมีเพื่อนไป (โดยเฉพาะนอตจะเอาไปคุ้มครองความปลอดภัยเวลาเดินเที่ยว) ก็อยากไปอีกค่ะ
- สำหรับบันทึกนี้อาจารย์แหววจะนำไปรวมในรายงานได้ค่ะ เห็นน้องโอ๊คบอกว่าดีใจมากมีคนช่วยเขียนบันทึกแล้ว
- วันก่อนไป มธ. เจอน้องที่ไปลาวมาก่อนหน้าถามว่า ได้เที่ยวเยอะไหม
- วันทนาก็งง บอกว่า เราไปดูงานจริงๆ ถ้าจะได้เที่ยวก็แค่ครึ่งวันสุดท้าย เพราะวันๆ อยู่แต่ในห้องประชุมและการเดินทาง
- น้องเขาบอกว่า ของเขาดูงานครึ่งวัน จากนั้นเที่ยวตลอด
- ดูน่าอิจฉานะ แต่ถ้าคิดให้ดีจะต้องบอกว่าทริปนี้คุ้มเพราะการได้เข้าไปในสถานที่ราชการของลาว น่าจะเป็นสิ่งที่ดีมากกว่าการได้ไปเที่ยว
- การเที่ยวเมื่อไหร่ก็เที่ยวได้ แต่เราใช้โอกาสจากการมีนักศึกษาลาวให้เป็นประโยชน์ในการเข้าไปประสานงานแบบถึงลูกถึงคน
- เพราะเห็นบุญมีเล่าว่า ใช้หนังสือส่งเป็นทางการก็แล้วยังเงียบจึงต้องใช้วิธีเดินเข้าไปหา เพื่อถามว่า จะให้มาดูงานไหม
- ถ้าเป็นพวกเราที่อยู่ในประเทศไทยจะไปหาก็ต้องเสียเวลาอีกซึ่งอาจเปล่าประโยชน์และเสียเวลา
- อาจารย์แหวว จึงเป็นแรงผลักดันที่สำคัญที่ขอให้บุญมีเป็นคนประสานงานในครั้งนี้ได้โดยบรรลุวัตถุประสงค์ของการดูงาน
- แค่อาจารย์แหวว ไปคนเดียวศิษย์ก็ให้คะแนนเกินร้อยแล้วค่ะ
- ที่ตอนแรกบอกว่า อาจารย์แหววไปคนเดียวเองเหรอ เพราะสงสัยว่า เห็นอาจารย์ท่านอื่นสนใจจะไป แต่พอถึงเวลา มีอาจารย์แหววไปสมบุกสมบันกับพวกเราคนเดียว
- เพื่อนๆ ที่กระทรวงการคลัง แซวผู้เขียนว่า ไปทำไมเวียงจันทน์ ทำไมไม่ไปหลวงพระบางเพราะเป็นแหล่งท่องเที่ยว และถ้าไปก็ต้องไปเครื่องจะไปนั่งรถทำไมให้เหนื่อย
- ผู้เขียนเลยบอกเพื่อนไปว่า ฉันไปดูงานไง แล้วหน่วยงานราชการก็อยู่ในเวียงจันทน์ไม่ใช่เหรอ แล้วฉันจะไปหลวงพระบางทำไม
- ถ้าไปก็ต้องเที่ยวอย่างเดียวแล้ว
- อย่างเดือนหน้าที่จะถึง ผู้เขียน และพี่ๆ เพื่อนๆ ในกระทรวงการคลังก็จะเดินทางไปญี่ปุ่นกันต่อ ไว้จะเก็บบรรยากาศมาฝากอีกค่ะ
- สวัสดีค่ะ น้องเพียงภาพฝัน
- บันทึกของตัวเองเขียนหรือยังน้อง ขยันหน่อยนะ
- ถ้าถามถึงความเห็นของพี่ ที่ได้จากการไปดูงานครั้งนี้ น่าจะเป็นปัญหาที่มีผลต่อการทำงานโดยตรง คือ
- ปัญหาการแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศตามกฎหมายว่าด้วยการแลกเปลี่ยนเงิน ซึ่งพี่นี่ล่ะที่ดูแลด้านนี้โดยตรง ส่วนธนาคารแห่งประเทศไทยเป็นเจ้าพนักงาน ที่คอยควบคุมดูแล
- ส่วนรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลังเป็นคนกำกับดูแลตามกฎหมาย และพี่ในฐานะเจ้าหน้าที่กระทรวงการคลังเป็นคนพิจารณาเรื่องที่ธนาคารแห่งประเทศไทยส่งมาและเสนอความเห็นประกอบการพิจารณาของรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลังในการสั่งการ
- ส่วนมากก็แก้ไขกฎหมาย เช่น การออกประกาศกระทรวงการคลังเพื่อปรับปรุงหลักเกณฑ์ของกฎหมายให้สะดวกต่อการปฏิบัติของผู้เกี่ยวข้องทุกฝ่าย
- ถ้าว่างกว่านี้จะเขียนบันทึกเพิ่มเติมให้อีก
- ตอนนี้พี่กำลังพิจารณาเรื่องการแก้ไขประกาศกระทรวงการคลังเรื่องทองคำอยู่ค่ะ กำลังยุ่งเลยล่ะ
- ถ้าติดตามข่าวจะเห็นว่า มีออกมาเป็นระยะเกี่ยวกับเรื่องการซื้อขายทองคำล่วงหน้าประมาณนี้ค่ะ
เพื่อนความสะดวกในการติดตามอ่านบทความ
โปรดระบุ "ลาวศึกษา" ไว้ที่คำสำคัญของคุณด้วย
- ขอรวบรวม link ที่เกี่ยวข้องกับ ลาวศึกษาค่ะ จะได้สะดวกต่อการเข้าไปอ่านบันทึก
- บันทึกของอาจารย์แหวว http://gotoknow.org/blog/archanwell-and-laos-study/208073
- บันทึกของนอต http://gotoknow.org/blog/knetc/208418
- ลาวเจริญทางด้านวัตถุขึ้นมากแล้ว
- แต่ต้องขอชื่นชมที่ยังคงเอกลักษณ์เรื่องการแต่งกายเอาไว้
- เวลคัมทูลาวค่ะ
- ตอบก่อนเข้าไปบันทึกตัวเอง เลยไม่รู้ว่ามีคำถาม
- ร้านแหนมเนืองที่หนองคา่ย ชื่อ แดงแหนมเนืองค่ะ
- มีวันหยุดด้วยนะคะ จำไม่ได้แน่ว่าวันไหนค่ะ
- จะถามคนจำแม่นๆขาประจำให้อีกทีค่ะ
- สวัสดีค่ะ pa_daeng [มณีแดง คนสวย แซ่เฮ]
- วันทนา ยังถ่ายรูปนักเรียนของประเทศลาวมาเลยค่ะ น่ารักมาก
- ผู้หญิงแต่วตัวด้วยผ้าซิ่นยาว เห็นแล้วอยากให้นักเรียนหญิงของเราใส่แบบนี้บ้าง เรียบร้อยดีค่ะ
- ส่วนนักเรียนชายก็ใส่กางเกงขายาวกัน
- เวลาเที่ยงของทุกวัน (เวลาราชการ) อิจฉาคนลาวจังค่ะ ได้กลับบ้านมาทานข้าวพร้อมหน้ากันทั้งครอบครัวด้วยค่ะ
- พอถึงเวลาก็กลับไปเรียน และทำงานกันต่อ
- แต่ถ้าเป็นกรุงเทพฯ คงทำไม่ได้ เพราะรถติดเหลือเกิน
- ไว้โอกาสหน้า วันทนา จะเอารูปนักเรียนลาว ลงรูปให้ดูกันค่ะ
- ขอขอบคุณ pa_daeng [มณีแดง คนสวย แซ่เฮ] ค่ะ
- แสดงว่า ไกด์ สั่งแหนมเนืองมาไม่ผิดร้าน
- ได้ทานแหนมเนืองร้านของนายแดงแล้วค่ะ อร่อยมาก
- มิน่ามีคนสั่งกลับบ้านทีเดียวสี่กล่องใหญ่ เล่นเอารถตู้แทบไม่มีที่นั่งเพราะมีแต่กล่องแหนมเนือง กลิ่นตลบอบอวลมาในรถเลยค่ะ
- โอกาสหน้าถ้าได้ไปอีก จะได้สั่งหลายๆ กล่องกลับบ้านบ้างค่ะ
พอหทัย สิทธิยศ
จริงอย่างที่พี่ต้อยว่าค่ะ วัน ๆ อยู่แต่ในห้องประชุม แต่ก็ได้รับความรู้อยู่เหมือนกันนะคะ
- หากพวกเราไปเที่ยวกันเอง คงไม่มีสิทธิได้เข้าไปในสถานที่ราชการ หรือสถานที่สำคัญในประเทศลาวได้
- จึงเป็นสิทธิ และโอกาสของพวกเราที่ มธ.หยิบยื่นและแทบจะป้อนให้แล้ว
- แต่ก็ยังไม่ค่อยจะยอมไปกัน รวมทั้งตัวพี่เองด้วย
- ก้อ พอลงจากเครื่องบินสุราษฎร์ฯ ก็ต่อด้วยงานนี้
- จึงนอนกลับไปตลอดทาง ลืมเมารถไปเลย
- งานนี้พอตื่นขึ้นมา เห็นน้องที่ไปด้วย นั่งเมารถ เห็นแล้วสงสาร
- แต่ก็แอบดีใจที่ตัวเองหลับไปก่อน เลยไม่ได้เมารถกับเขาด้วย
จะจัดเวทีลาวศึกษานะคะ
เริ่มต้นเรื่องอะไรดีคะ
ต้นหมากเบง ถวายบูชาพระ แต่ก่อนไม่มีแจกัน
ขอโทษค่ะ ตอนนี้กำลังหาข้อมูลเกี่ยวกับ ลูกมะพร้าวและ กาบมะพร้าว พอดีที่บ้านทำ รง เกี่ยวกับวัสดุปลูกล้วยไม่ที่ทำมาจาก กาบมะพร้าวค่ะ พออ่านเจอข้อมูลเบื้องต้นแล้ว อยากทราบว่า ที่ไหนของ ปท ลาว พอจะมีมะพร้าวบ้างค่ะ รบกวน ช่วยตอบ หน่อยนะค่ะ ต้องการทราบจริงๆ เพราะ กำลัง จะเดินทางไปดู แต่ไม่รู้แหล่งค่ะ กลัวเสียเที่ยว เมล์ตอบนะค่ะ
ขอบคุณเป็นอย่างสูงค่ะ