"ผิดเป็นครู"เป็นคำปลอบใจทีได้ยินบ่อยครั้ง เป็น 3 พยางค์ที่สร้างสรรค์  สั้นๆ  แต่ความหมายยิ่งใหญ่นัก "คนที่ทำผิดก็ยังดีกว่าไม่ทำอะไรเเลย" หลายๆคนเกิดการเรียนรู้จากความผิดพลาดแล้วแก้ไขให้ดีขึ้น จนประสบความสำเร็จอย่างไม่คาดฝันก็มี  ดิฉันเคยอ่านโอวาทของท่าน ธมฺมฺวิตถโก แห่งวัดเทพศิรินทราวาส  กรุงเทพฯ  ทำให้คิดได้ว่าความผิดพลาดไม่ใช่สิ่งที่น่ากลัวเลย.....

                 "ทำอะไรไม่ผิดก็คือไม่ทำอะไรเลย  ความผิดนั่นแหละเป็นครูอย่างดี  ควรจะระลึกถึงบุญคุณตัวเองที่ทำอะไรผิดพลาด  และควรสบายใจที่ได้พบกับอาจารย์ผู้วิเศษ คือความผิด จะได้ตรงกับคำว่าเจ็บแล้วต้องจำ   ตัวทำเองผิดเองนี่แหละเป็นอาจารย์ผู้วิเศษ เป็นตัวอย่างที่ดีเพื่อจะได้จดจำไว้สังวรณ์ระวังไม่ให้ผิดต่อไป  แล้วตั้งต้นใหม่ด้วยการไม่เลินเล่อเผลอประมาท  อดีตที่ล่วงเลยไปแล้วก็ผ่านพ้นล่วงเลยไปแล้ว  แต่อาจารย์ผู้วิเศษก็ยังคงอยู่ คอยกระชับเตือนใจอยู่เสมอทุกขณะ  ระวังอย่าประมาทนะ  อย่าให้ผิดพลาดเช่นนั้นอีกนะ "

                ผิดหนึ่งพึงจดไว้                   ในสมอง

            เร่งระวังผิดสอง                         ภายหน้า

            สามผิดเร่งคิดตรอง                  จงหนัก   เพื่อนเอย

            ถึงสี่อีกทีห้า                               หกซ้ำอภัยไฉน

       การให้อภัยตนเองบ่อยๆ  ขาดความมุ่งมั่นที่จะแก้ไข  เท่ากับวางยาพิษให้กับตัวเองอีกเหมือนกัน  อย่ากลัวความผิดพลาดเลยนะคะ  เมื่อไหร่ทำผิดก็ยอมรับว่าผิด  ตั้งต้นใหม่แล้วแก้ไขลบล้างความผิดนั้นเสีย  อย่าโศกเศร้าเสียใจกับความผิดพลาดจนบั่นทอนเสียกำลังใจ   พยายามสร้างความสุขให้กับตัวเองในทุกสถานการณ์  ไม่ว่าสถานการณ์นั้นจะเลวร้ายสักเพียงใดก็ตาม

        ฝากบทร้อยกรองเอาไว้ให้ปลอบใจตนเอง ยามที่ชีวิตคับขันจะด้วยเหตุอันใดก็ตาม

                         ชีวิตเปรียบเหมือนเรือเมื่อลอยล่อง

                         หางเสือต้องถือให้มั่นไม่หวั่นไหว

                         เมื่อลมจัดพัดกระหน่ำควรทำใจ

                        ว่าโพยภัยทุกข์มหันต์นั้นธรรมดา

(พื้นที่โฆษณา)