- ขอขอบคุณทุกท่าน ทุกความเห็นครับ
- แม่จากพวกเราอย่างสงบยิ่ง คืนสู่ธรรมชาติเดิมแล้วครับ เมื่อ 15.10 น.
- กำหนดฌาปนกิจศพ วันเสาร์ที่ 10 พค. 51
วันที่ 5 พฤษภาคม 2551 ขณะกำลังโต้ตอบ comment กับท่านอาจารย์ Handy อยู่ในบันทึก อยู่กับแม่วันที่สี่ ข้อความถัดมา ที่ห่างกันเพียง 6 นาที มีดังนี้ค่ะ
ครูปู รู้สึกจุก เหมือนมีอะไรติดอยู่ที่ลำคอ มึนงง ใจหาย
จากนั้น ได้ติดตามความเข้มแข็งของท่านอาจารย์ ที่ตระหนักรู้ว่าจะต้องทำอะไรก่อนหลังอย่างดี ทุกขั้นตอน จึงได้ข้อคิดสะกิดใจหลายเรื่อง พลันก็หวนระลึกว่า แล้วถ้าเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นกับคุณยาย คุณแม่ คุณพ่อ ญาติพี่น้อง อันเป็นที่รักของเราบ้างหล่ะ
การติดต่อวัด ทำศพ นิมนต์พระ ตระเตรียมข้าวของเครื่องใช้นั้น คงไม่เหลือบ่ากว่าแรง แรงกาย แรงทรัพย์ของเรา หรือบรรดาญาติพี่น้องเป็นแน่
แต่ เหล่านี้ ใช่สิ่งที่ผู้จากไป ให้ความสำคัญเป็นประการแรก หรือไม่
ครูปู เข้าใจว่า ความต้องการของปู่ ย่า ตา ยาย พ่อ แม่ คงไม่ได้เกิดมาเพื่อจะได้จบชีวิตด้วยงานศพอันหรูหรา มีแขกเหรื่อมาทานข้าวต้มรอบดึกร่วมกัน หรือมาเสี่ยงโชคในวงพนัน ที่สบช่องเปิดทำการอย่างเอิกเกริกกระมัง
กลับคิดว่า ลูกหลาน ควรจัด "งานศพ" ให้เป็นงานบุญ งานกุศล เป็นงานประกาศ แจ้งยอดสรุปปริมาณความดี ที่ผู้ตายได้ทำ เป็นงานที่ทุกคนควรมาร่วมกันไว้อาลัย ร่วมระลึก รับรู้ และเรียนรู้ ถึงความเพียร แห่งการทำคุณงามความดี ที่ท่านได้สร้างไว้ต่างหาก
และตัวเราเอง ในฐานะลูกหลาน ยังต้องตระหนักในบทบาท ของการเป็นส่วนหนึ่งของ ประจักษ์พยานเดินได้ ของคุณความดีของท่านอีกด้วย
"เราทุกคน" มีหน้าที่ ที่จะตอกย้ำ ให้สังคมรู้สึกขอบคุณบุพการีของเรา ที่ให้กำเนิด และอบรมสั่งสอน จนสามารถสร้างบุคคลอันมีคุณค่าต่อสังคม เช่นเรา
ยิ่งเรา กอรปคุณความดี ไว้มากเท่าใด นั่นคือคุณค่า ที่จะเปลี่ยนเป็น ความรู้สึกขอบคุณ คำยกย่อง สรรเสริญ ที่บุพการีของเราจะได้รับเท่านั้น นอกเหนือจากความรู้สึกภาคภูมิใจ ในส่วนที่ท่านมีต่อเรา จากการที่ได้เฝ้ามอง สิ่งดี ๆ ที่เราได้กระทำ ตลอดการเติบโตทั้งชีวิต
พวกเรา ควรใช้ชีวิตด้วยความไม่ประมาท ทำชีวิตให้มีคุณค่า ด้วยการทำความดีให้ถึงพร้อม เพื่องานศพของบุพการีของเรา จะได้เป็นงานบุญโดยแท้
เรียน ครูปู
สวัสดีครับครูปู
กราบขอบพระคุณ ท่าน ผอ.ประจักษ์ ค่ะ
สวัสดีครับคุณครู
กราบขอบพระคุณท่าน อาจารย์ JJ ค่ะ
ได้ความคิดขึ้นมาทันทีเลยค่ะ เดี๋ยวจะโทรบอกน้องสาวว่า ที่จะขึ้นมาเที่ยว กทม. กับพี่ในอาทิตย์หน้านี้นั้น เปลี่ยนไปอยู่บ้าน พาคุณยาย คุณแม่ไปเที่ยวนู่นนี่ตามที่ท่านอยากจะไปดีกว่า ขณะที่ยังมีชีวิตอยู่ จะพยายามดูแลท่านให้ดีที่สุดค่ะ
ขอบพระคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ พี่ อ.หมู แซ่เฮ
สวัสดีค่ะ ครูสุ คะ
สวัสดีค่ะ คุณ ครูข้างถนน
สวัสดีค่ะ คุณครู เอื้องแซะ
สวัสดีค่ะ พี่ครูปู
* มาอีกรอบ เมื่อกี๊เขียนแล้ว ทำไมไม่ขึ้น ฮือๆๆ
* เขียนใหม่จะเหมือนเดิมไหมเนี่ย ... อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา จริงๆเลยนะคะ พี่ครู
* ... เมื่อก่อนปูก็รับไม่ได้เลย ไม่กล้าพูดเรื่องความตาย
* แต่ตอนนี้สามารถตระหนัก และระลึกถึงความตายได้ เพราะทำให้เราไม่ประมาท เตรียมตัว เตรียมกาย เตรียมใจ ให้พร้อมเมื่อเวลานั้นมาถึง
* เพราะคุณยายเพิ่งเสียไปเมื่อปีที่แล้วนี่เองคะ จำได้ว่าป๋า อี๋ ต้องเตรียมงานเหนื่อยขนาดไหน และทำใจมากเพียงใด ..
* ส่วนเราหลานๆ ก็ช่วยได้ตามกำลัง ด้านทางใจ ก็ต้องใช้เวลา เยียวยา ...
- - คิดถึงเพลง Who will know ? ! only Time ... ค่ะ
สวัสดีค่ะ น้อง poo
มาเยี่ยม...
นี่แหละครับเป็นสัจธรรมของชีวิต
ดังคำกล่าวท่านผู้รู้ที่ว่า...
เห็นกันอยู่ เมือ่เช้า สายตาย
สายอยู่สุขสบาย บ่ายม้วย
บ่านยังรื่นเริงกาย เย็นดับชีพ แฮ
เย็นยังหยอกลูกหลานด้วย ค่ำม้วย ดับสูญ..
สวัสดีค่ะ ท่าน อ.ทนัน ภิวงศ์งาม
สวัสดีค่ะ ท่าน อ. umi
เป็นกำลังใจให้ครับครูปู
รพี
หัวข้อบันทึกมันจุกที่อกครับ ครูปู
ถึงรู้ว่ามันเป็นธรรมดาของโลก ก็ตาม :)
สำหรับต้อม..ขอเตรียมใจค่ะ หากแต่การจากลาก็เป็นเรื่องธรรมดาของชีวิต เป็นสัจธรรมนะคะ ^^
สวัสดีค่ะ คุณครูปู
สวัสดีค่ะ ครูปู
มาเป็นกำลังใจให้ครูนะค่ะ
เข้มแข็งนะค่ะ สู้ๆค่ะ
สวัสดีครับ
ความจริงของชีวิต การจากลาเป็นเรื่องของสัจธรรม
ไม่วันใดก็วันหนึ่ง ฉะนั้น สติ และการเตรียมตัวเตรียมใจเป็นสิ่งสำคัญที่สุด
เศร้าจริงๆ เดี๋ยวก็น้ำตาท่วม g2k หรอก ครูปู....
ขอบคุณนะคะ
สวัสดีครับครูปู
เป็นบันทึกที่มีคุณค่า
เตือนสติได้ดีครับ
ไม่ประมาท
ทำหน้าที่ของตนให้ดีที่สุด
แม้ในเรื่องความตาย
เจริญสุขครับ
ปล.เพราะเช่นนี้ จึงมี "ถ้าพรุ่งนี้ต้องตาย..."
สวัสดีค่ะ..ครูปู
ส่งกำลังใจและกอดอุ่น ๆ มอบแด่..ครูปู..ค่ะ
ความกตัญญู..เป็นเครื่องเชิดชูความเป็นคนดี (ศน.อ้วนเชื่อเรื่องนี้ที่สุดค่ะ)
คิดถึง..ครูปู..เสมอค่ะ (คนน้ำใจงามที่มีขนมเยอะที่สุด..ในบ้านหลังใหญ่แห่งความอบอุ่นนี้)
สวัสดีค่ะ พี่ ศน.อ้วน
สวัสดีค่ะ
* เป็นบันทึกที่มีค่าและเตือนสติได้ดี
* ครูพรรณาเคยผ่านเหตุการณ์นี้...เมื่อถึงเวลาความโศกเศร้าของเราก็ทำให้หลงลืมบางสิ่งบางอย่างไปได้...ที่สำคัญคือค่านิยมและสัมพันธภาพทางสังคม..อาจทำให้เราเสียจุดยืนไปได้เหมือนกันหากเราใจไม่เข้มแข็งพอ
สวัสดีค่ะ
* เป็นบันทึกที่มีค่าและเตือนสติได้ดี
* ครูพรรณาเคยผ่านเหตุการณ์นี้...เมื่อถึงเวลาความโศกเศร้าของเราก็ทำให้หลงลืมบางสิ่งบางอย่างไปได้...ที่สำคัญคือค่านิยมและสัมพันธภาพทางสังคม..อาจทำให้เราเสียจุดยืนไปได้เหมือนกันหากเราใจไม่เข้มแข็งพอ
ขอบคุณค่ะ ครูปู แวะมารายงานตัวและอ่านข้อคิดดีๆค่ะ
มาบุกทานอาหารกลางวันที่ร้านค่ะ พี่ครูปู
* เห็นไก่ คิดถึงมัสมั่นไปได้ปู *
.... มัสมั่นแกงแก้วตา หอมยี่หร่ารสร้อนแรง
.... ชายใดได้กลืนแกง แรงอยากให้ไฝ่โหยหา
-- ประโยคสุดท้ายไม่แน่ใจ หากผิดช่วยแก้ด้วยนะคะคุณพี่ - -
บรรยากาศร้านเป็นใจ เจ้าของร้านงามงด อาหารกลมกล่อม
ขาดแต่ดนตรีไพเราะ อย่างเดียวเอง ค่ะ .. ลูกค้าเรื่องมาก
สวัสดีค่ะ คุณ Wasawat Deemarn
ข้าวขาหมูค่ะ ครูปูขา
สวัสดีค่ะ ท่าน อ. ทนัน ภิวงศ์งาม
สวัสดีค่ะ น้อง เนปาลี
สวัสดีค่ะ คุณครูปู
แวะมาเยี่ยมค่ะ
ตั้งตนอยู่ในความไม่ประมาท
สวัสดีค่ะคุณครูปู
ประทับใจและได้เรียนรู้มากมายจากบันทึกของอาจารย์แฮนดี้เช่นกันค่ะ รวมทั้งบันทกนี้ของอาจารย์ด้วยค่ะ
ตัวเองนั้นเมื่อเริ่มพอจะเข้าใจหลักธรรมะและการปฏิบัติธรรม มักจะเจริญมรณานุสติอยู่เนืองๆพอๆกับการเจริญเมตตา เรื่องใจนั้นคิดว่าได้เตรียมพอควร(แม้กระทั่งของตนเอง) แต่เรื่องวิธีการจัดการพิธีต่างๆนั้น ไม่เป็นประสาเลยค่ะ ได้อ่านที่อาจารย์ท่านเขียนเล่าละเอียดทำให้ต้องเก็บเป็นข้อมูลด้วย เรียกว่าได้ความรู้ทั้งทางโลกและทางธรรมคู่กันค่ะ
สวัสดี และขอบคุณมากค่ะ น้องกล้วยแขก พี่ครูปูก็เป็นกำลังใจให้หนูเช่นกันนะคะ :)
สวัสดีค่ะ ท่านพี่ วัชรา ทองหยอด
สวัสดีค่ะ พี่ นาง กฤษณา สำเร็จ
สวัสดีค่ะ พี่อักษร
กราบสวัสดี ท่าน พลเดช วรฉัตร ค่ะ
ถ้าพรุ่งนี้ต้องตาย...
โดย ผลบุญ
"ถ้าพรุ่งนี้ ที่ต้องตาย ทำงัยเล่า
จะมัวเศร้า เคล้าน้ำตา หาพระแสง
รีบสร้างบุญ หนุนเรือนใจ ให้แข็งแรง
ให้สติแซง แรงโศกเศร้า เขลาปัญญา
อันความตาย มิได้หมาย ว่าสิ้นสุด
เพราะกำเนิด เกิดไม่หยุด สุดกังขา
ตายคือเปลี่ยน เวียนภพชาติ แลอัตตา
กรรมนั้นหนา พาเข้าทาง สว่างดำ"
(19 เมษายน 48)
สวัสดีค่ะ พี่ นาง พรรณา ผิวเผือก (ไม่มีชื่อกลาง
สวัสดีค่ะ คุณ อ๋อ
ขอบคุณค่ะ ครูปู แวะมารายงานตัวและอ่านข้อคิดดีๆค่ะ
ทำอย่างนี้ทุกวันนะคะ วันไหนไม่มาจา งอลล์ (เหมือนท่าน ผอ.ประจักษ์ อิอิ)
หวัดดีค่ะพี่ปูคนดี
เอามาฝากพี่ปูจ้า....
* มาแอบชิมข้าวขาหมูค่ะ
* พี่ครูปูรับแขกไม่ได้หยุดหย่อนเลยนะคะ บ้านนี้
* พี่ครูปูเรา มีอะไรเซอร์ไพรส์เยอะจริง เพิ่งทราบว่า เป็นลูกศิษย์ คุณแม่สิริ ด้วยหรือคะ .. ดีจัง ปูมีรุ่นพี่ให้ถามแล้ว เฮอๆ
* เป็นกำลังใจให้ หลับฝันดีนะคะ
ดีจ้า น้อง poo จ๋า
สวัสดีค่ะอาจารย์
- แวะเข้ามาเตือนสติ สอนใจเราค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณเพชรน้อย
ยังไงก็จักต้อง เจอมัน
เตรียมก่อนจะถึงวัน เช่นนั้น
ตัวเรารึใครกัน เจอแน่
จักแก่ฤๅเยาว์ชั้น ห่อนเว้นมรณา
.
ยังไงก็จักต้อง ได้เกี่ยวข้องแลเจอมัน
เตรียมก่อนจะถึงวัน เช่นว่านั้นไว้ในใจ
ตัวเราฤๅใครก่อน เจอแน่นอนหนีไปไหน
จักแก่ฤๅเยาว์วัย ห่อนเว้นได้มรณา
ธรรมชาติเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้
ดิ้นรน ต่อสู้ เชือดเฉือน แก่งแย่ง ชิงดีชิงเด่น ล้วนไม่พ้นความตาย
อยู่ที่เราเตรียมตัวเตรียมใจและเดินไปสู่ทางที่ถูกต้องเท่านั้นครับ
สวัสดีครับ ครูปู
ไม่ยักรู้ว่าจะมีความโรเมนติกอย่างนี้
สวัสดีครับ ครูปู
สวัสดีค่ะครูปูเพื่อนที่รู้ใจ
ขอบคุณค่ะ ครูปู ขา
- ไม่ได้มาเยี่ยม ขอบอกยังคิดถึงอยู่
- ติดอบรมที่ระยอง
- ปี่ ไม่ได้หยิบมานะ
- อยู่แถวใจกลางเมือง
- เรื่องสิทธฺสตรีจ้ะ
- ว่างเมื่อไรสัญญาจะลงเวปแน่นอน
- พบกันใหม่นะคะ
- รักเสมอ
ครูปูจ๋า
เอาเป็ดหรือห่านก็ไม่ทราบมาให้ช่วยเลี้ยงดูค่ะ
สวัสดีค่ะ พี่ pa_daeng [มณีแดง คนสวย แซ่เฮ]
สวัสดีค่ะ พี่ คุณนายดอกเตอร์
มาขอบคุณครูพี่ปู ค่ะ
... น้ำใจงาม หลั่งไหล ดั่งฝนพรำ
... แสนสดชื่น ชุ่มฉ่ำ จะหาไหน
... ขอครูพี่ เปี่ยมขวัญ พลังใจ
... เป็นสายธาร ที่ยิ่งใหญ่ แก่นักเรียน
....
... อาหารตา อาหารใจ อาหารท้อง
... หล่อเลี้ยง น้องพี่ให้ ได้หรรษา
... ชอบในรส ปรุงจากใจ เสมอมา
... เป็นของขวัญ ที่ล้ำค่า เกินตอบแทน
... เพลิดเพลินกับทุกโมงยามค่ะ ครูพี่ ...
ขอบคุณค่ะ แล้วจะโต้ มัสมั่นแก้วตา ทีหลังนะคะ
.. มารับของว่าง ปรับอารมณ์ค่ะ ... ครูพี่ปู
ปล. อ้ะ ภาพ คห. 64 ของป๋าดล น่ารัก มากเลยค่ะ ช้อบ ชอบ
ซำบายดีนะ แวะมาเยี่ยม
ไม่ยักรู้ว่าจะมีความโรเมนติกอย่างนี้
เอ่อ คือว่า คือ
เอ่อ คือ ตัวฉัน
เอ่อ คือ ว่ามัน
เอ่อ...
สวัสดีจ๊ะ น้องนู๋ครูแอน
กราบสวัสดี และขอบพระคุณท่านอาจารย์ทนัน เป็นอย่างสูงค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณ ใบไม้ย้อนแสง
วัดดีหนูปู
สวัสดีค่ะ ครูโย่ง
สวัสดีค่ะ คุณพี่หน่อยขา
สวัสดีค่ะ ท่าน สิทธิรักษ์
วัดดีหนูปู
วันที่ 24 ไม่ต้องไปแล้วแต่ต้องไปสอบวันที่ 25 พ.ค.แทน
สอบในช่วงเช้าเท่านั้น 9.00 -12.00 น.จ๊ะ
ครูปู ขา สวัสดีค่ะ
ฮั่นแน่ ...
* มาแอบด้อมๆ มองๆ
* มาจิ๊กภาพโรแมนติก ช้อบ ชอบค่ะ (* 64 )
* ครูพี่ปูค่ะ สบายดีนะคะ คิดถึงหลาย
สวัสดีค่ะคุณครูปูคะ
เป็นบันทึกที่งดงามยิ่งครับ...
เป็นสิ่งที่มีคุณค่าที่ลูก ๆ ทุกคนควรเตรียมไว้ให้แก่บุพการีครับผม...
ขอบคุณมากครับ...
สวัสดีค่ะ คุณอ๋อ ขา
" คนประเภทฉัน ก็ต้องทำอย่างนี้หล่ะวะ ให้ไปทำอย่างอื่นก็ไม่ใช่ฉันสิว่ะ ต่อให้ย้อนเวลากลับไปเริ่มใหม่ หน้าอย่างฉันก็ยังเลือกจะทำงี๊อีกอยู่ดี " ..อิอิ..
หลงตัวยังหนุ่มฟ้อ สาวเหลิง
ลืมแก่แถบันเทิง ค่ำเช้า
หลงผัวมั่วเมียเริง เซิงแห่
ลืมแม่แลพ่อเจ้า แก่เถ้าเดียวดาย
.
หากตายลงหนึ่งนั้น ทำไฉน
อาจพ่ออาจแม่ใคร ญาติเจ้า
ฤๅอาจว่าเราไง ตายก่อน
หากห่อนเตรียมการไว้ ไขว่เคว้งเกกัง
ขอบคุณ Mr.Direct เช่นกันค่ะ ที่มาเยี่ยมเยียน และให้กำลังใจ
เป็นกำลังให้กับสิ่งที่กำลังทำอยู่ เช่นกันนะคะ :)
กราบสวัสดีผู้ใหญ่ที่เป็นแขกประจำ หมายเลขหนึ่งของครูปู ค่ะ ท่าน ผอ.ประจักษ์ :)
สวัสดีค่ะ คนมีราก (2 อัน)
สวัสดีค่ะ คุณ Nan & Ball Chongbunwatana
สวัสดีค่ะ พี่จงพิศ
สวัสดีจ๊ะ น้องปูจ๋า
กราบขอบพระคุณผู้ใหญ่ใจดีอีกท่านนึงนะคะ ท่าน อาจารย์ ทนัน ภิวงศ์งาม มาทุกครั้งก็จะหิ้วของดีมีค่า มาฝากอยู่เสมอ ๆ ค่ะ ผู้น้อย มิมีสิ่งใดจะทดแทนนอกจาก น้อมรับข้อคิดมันสูงค่า แล้วนำไปปฎิบัติให้มี ให้เป็นขึ้น เพื่อยังประโยชน์ต่อไป ค่ะ ขอบพระคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ พี่ครูปู
มาตามความคิดถึง
พี่ครูปูสบายดีนะค่ะ++++
ดีจ้า น้องก้อย
พ่อพี่สั่งไว้ให้เตรียมงานศพให้ท่าน
ให้ไว้วันเดียว
ทำพิธีทางศาสนาคริสต์
ไม่ต้องมีมหรสพ
ไม้ให้ออกการืดเชิญ
เลี้ยงอาหารแขกให้อิ่ม
แจกขาวถุงกลับบ้าน
ไม่ให้ร้องไห้
ไม่ต้องเชิญเจ้านายมางาน จะยุ่งยาก
ให้ทำพิธีง่าย ๆ ลุกจะได้ไม่ลำบาก
ให้เขียนรายการไว้ ว่าจะต้องทำอะไร
สั่งไว้หลายปีแล้วคะ
ท่านก็อยู่สบายดี
โอ้โห พี่ประกายคะ
ตะลึงในความคิดของคุณพ่อพี่จังเลยค่ะ
เห็นด้วยหมดเลยค่ะ
ขอบพระคุณมาก ๆ ค่ะ
เคารพในความคิดคุณพ่อ ...คุณประกาย
ได้ข้อคิดจากงานศพ
เมื่อทราบข่าวว่าญาติผู้ใหญ่เสียชีวิตกะทันหัน เพราะท่านหลับตาย ก็รู้สึกตกใจเสียใจ ตกใจที่ท่านจากไปกระทันหัน เสียใจเพราะข้าพเจ้าตั้งใจจะซื้อขนมที่ท่านชอบไปให้ แล้วข้าพเจ้าก็ผลัดไว้ก่อน ไว้ก่อน
ด้วยท่านไม่มีครอบครัวและอยู่คนเดียว แต่ติดกับบ้านญาติพี่น้อง เช้าตรู่แล้วญาติท่านนี้ไม่ตื่น ในเวลาปกติ จึงมีการปลุก จึงทราบว่าท่านเสียชีวิตแล้ว เนื้อตัวยังอุ่นๆอยู่ ท่านคงเสียชีวิตเมื่อใกล้รุ่งสาง
มีเรื่องน่าแปลกที่พี่ชายเล่าให้ฟังว่า ก่อนหน้านี้สองคืน หมาหอนมาก หอนเป็นทางเข้าไปทางบ้านคุณปู่คุณย่า ซึ่งเดิมญาติคนที่เสียชีวิตนี้ท่านปลูกบ้านอยู่ติดกับคุณปู่คุณย่า พวกเรามักเรียกกันว่า “บ้านใน” แล้วต่อมาย้ายออกมาปลูกอยู่ด้านนอก พี่ชายว่า หมาหอนแปลก ตัวเล็ก ตัวน้อย หอนรับกันเป็นทาง เสียงหมาหอนชวนสยองพิกล คืนต่อมา หมามาหอนที่บ้านหลังนอก
ศพยังตั้งอยู่ที่บ้าน กว่าจะนำศพไปศาลาวัดได้ ก็รอเย็น เพราะที่วัดมีตั้งศพอยู่แล้ว 2 ศพ ศาลาวัดไม่มี ก็น่าเศร้าใจมาก รูปน่าศพก็ไม่ได้ถ่ายเตรียมไว้ เพราะตอนมีชีวิตท่านไม่ค่อยถ่ายรูปก็ต้องค้นหารูปสมัยสาวๆ มาขยาย ใช้เป็นรูปหน้าศพ สมุดบัญชีเงินฝาก ก็ต้องค้นหากันในบ้าน หากันจนเหนื่อยก็ไม่พบ สุดท้ายก็ต้องจุดธูปบอกท่านว่า ลูกหลานหาจนเหนื่อยแล้ว แล้วก็พบสมุดบัญชี
สำหรับศพที่มีกำลังทรัพย์ก็ไม่ค่อยยุ่งยากอะไร ทุกอย่างก็คล่องตัว ได้ด้วยเงิน ข้าพเจ้าไปฟังสวดศพ ได้พบญาติที่ไม่เคยพบกันมานาน คนโน้น คนนี้ เป็นการรวมญาติ นั่งมองรูปหน้าศพแล้ว ข้าพเจ้าก็รู้สึกสลดใจ นี่หรือตลอดชีวิตคน คนหนึ่ง สุดท้ายก็แค่นี้ ร่ำรวยหรือยากจน สุดท้ายก็หนีตายไม่พ้น เป็นเรื่องจริงที่สุด
การฟังสวดศพในปัจจุบันนี้มีความเปลี่ยนแปลงไป สมัยก่อนผู้คนยังเป็นสังคมพึ่งพากัน ทำอาชีพอยู่บ้าน เย็นลงมาก็มารวมตัวช่วยงานศพ ญาติพี่น้อง ลูกๆหลานๆ อยู่นอนเฝ้าศพกันในศาลาวัด แต่ปัจจุบันนี้ผู้คนทำงานและเป็นสังคมเมืองมากขึ้น จำนวนคนมาฟังสวดศพก็น้อยลง สวดเสร็จแล้ว ก็กลับบ้าน ปิดศาลาตั้งศพ คนเฝ้าศพมักเป็นสับปะเหร่อที่ถูกจ้าง เณรบวชหน้าไฟ ก็ไม่ใช่ลูกหลานของผู้ตายเสมอไปเหมือนก่อน หากแต่เป็นลูกเด็กก่อสร้างระแวกนั้น หรือจ้างเด็กมาบวชเณรหน้าไฟ บางครั้งมีศพติดๆกัน เด็กชายเหล่านี้ ก็รับจ้างบวชเณรต่ออีกงานศพหนึ่งไปเลย สำหรับญาติท่านนี้ ศพของท่าน มีหลานตัวเล็ก บวชเณรหน้าไฟให้
ในวันเผาศพ ด้วยเป็นญาติข้าพเจ้าจึงไปร่วมแต่บ่ายโมง ก็ไม่ได้ช่วยอะไรนัก แต่ไปนั่งในศาลารวมญาติกัน สิ่งที่เห็น คือ นักการเมืองท้องถิ่นมักมาหาเสียงในงานศพ และเป็นเหมือนธรรมเนียมหรือประเพณีปฏิบัติก็ไม่ทราบ ที่ต้องให้เกียรตินักการเมืองท้องถิ่นเป็นประธานในการทอดผ้าบนเมรุเป็นคนแรก
เคยไปงานศพงานหนึ่ง ที่การทอดผ้าบนเมรุ รายชื่อผู้ทอดผ้าหลายคน แบบที่มีลูกกี่คน เจ้านายลูกก็มาทอดผ้ากันหมด เรียงกันตามลำดับความใหญ่ของยศบ้าง หน้าที่การงานบ้าน ข้าพเจ้านั่งมองแล้วก็รู้สึก อืม... หรือนี้เป็นการให้เกียรติศพ หรือนี้คือหน้าตาสังคม หรือคืออะไร ข้าพเจ้าซึ่งเป็นคนเรียบง่าย ก็รู้สึกไม่ค่อยเห็นด้วยกับรูปแบบ
ส่วนใหญ่ข้าพเจ้าไปร่วมงานศพใดก็มักแผ่บุญซ้ำๆให้ผู้ตาย ช่วงที่วางดอกไม้จัน ข้าพเจ้าไม่ได้ขึ้นเมรุ ตอบไม่ได้เหมือนกันว่าทำไมข้าพเจ้าจึงรู้สึกไม่ชอบขึ้นเมรุไปวางดอกไม้จัน ในช่วงที่เปิดโลงศพ ทุบลูกมะพร้าวราดไปบนศพ มีการซื้อที่ดินให้ผู้ตาย (ซึ่งข้าพเจ้าก็เคยเห็นแล้ว เมื่อตอนที่เผาศพคุณพ่อ) ญาติชวนข้าพเจ้าขึ้นไปดูศพ ตอนแรกก็จะขึ้นไปดูศพเพื่อใช้โอกาสนี้ปลงอสุภะ แต่คิดอีก ไม่ขึ้นดีกว่า ขอจดจำภาพที่เป็นปัจจุบันของท่าน อย่างที่เราเคยเห็นนี้ตลอดไป ของที่แจกงานศพเป็นผ้าเช็ดหน้าขนหนู
สมัยเด็กข้าพเจ้าเห็นคุณพ่อเมื่อกลับจากงานเผาศพ คุณพ่อจะถอดเสื้อ แขวนไว้ที่กิ่งไม้หน้าบ้านบ้าง (ก็ไม่ได้สังเกตว่าคุณพ่อเก็บเสื้อไปเมื่อใด) หรือบางครั้งก็วักน้ำในโอ่งล้างหน้า ล้างมือ ล้างเท้าแล้วถึงจะขึ้นบ้าน สำหรับงานศพที่ตายโหง คุณพ่อจะหลีกเลี่ยงที่ไม่ไปร่วมงาน หากต้องไปก็จะไม่ขึ้นวางดอกไม้จัน ข้อตรงนี้สมัยคุณพ่อมีชีวิตอยู่ข้าพเจ้าก็ไม่ได้ถามคุณพ่อว่าเพราะอะไรถึงทำอย่างนั้น มีเหตุผลอะไร
ข้าพเจ้าได้ข้อคิดจากงานศพว่า เมื่อคนที่เรารักหรือคนใกล้ตัวเสียชีวิต เราย่อมเสียใจ โศกเศร้า สภาวะนี้หากไม่เตรียมชุดดำให้พร้อมสวมใส่แล้วจะวุ่นที่ต้องซื้อหา ข้าพเจ้าจึงเตรียมชุดดำไว้หลายชุดพร้อมสวมใส่ได้ทันที สำหรับคุณพ่อและคุณแม่ของเราแล้ว ควรเตรียมรูปท่านไว้ รูปใดพร้อมขยายใหญ่ใช้ตั้งหน้าศพหากวันนั้นมาถึง ของแจกในงานศพจะเป็นอะไร คิดเตรียมไว้ในใจ ทั้งการประมาณราคา ประมาณจำนวนสั่ง เบอร์โทรศัพท์ร้านดอกไม้ที่จะจัดหน้าศพ ผ้าม่านตกแต่งเมรุ เบอร์โทรศัพท์วงปี่พาทย์ ต่างๆ ต้องหาไว้
หากเป็นศพตัวเราเองหล่ะ คนที่อยู่ข้างหลังจะวุ่นวายน้อยที่สุด หากทำชีวิตให้เป็นปัจจุบัน ไม่รุงรัง ซับซ้อน เมื่อเราไม่อยู่คนข้างหลังกระทบน้อยที่สุด การงานสานต่ออย่างสะดุดน้อยที่สุด อะไรอยู่ตรงไหน เอกสารสิทธิ์ต่างๆ จะติดต่อที่ใคร อย่างไร ก็ควรบอกคนใกล้ชิดไว้ อยากทำอะไรให้ใครก็ทำเลย อยากขอโทษใคร อยากพูดอยากบอกอะไรใคร ก็ควรทำเลย ด้วยไม่อาจรู้ว่าเวลาของชีวิตเราเหลืออยู่อีกเท่าไหร่
ทุกชีวิตล้วนมีความตายเป็นเบื้องหน้า
อ่านแล้วก็จริง
http://www.oknation.net/blog/DokMaiMeaungKrung/2011/04/01/entry-3
ได้ข้อคิดจากงานศพ
ดอกไม้ที่นับว่าหอมจัด ก็หอมได้แค่ตามลม..... แต่กลิ่นหอมของศีลนี่...งามได้ หอมได้ทั้งตามลม แลทวนลม มีกลิ่นจรุงฟุ้งใจไปทั่วทุกทิศ
เมื่อ จ. 05 พฤษภาคม 2551 @ 16:29
638744 [ลบ]
สวัสดีค่ะ ท่านอาจารย์คะ