สิ่งที่ต้องเตรียมไว้...ในงานศพพ่อแม่ตัวเอง


"เราทุกคน" มีหน้าที่ ที่จะตอกย้ำ ให้สังคมรู้สึกขอบคุณบุพการีของเรา ที่ให้กำเนิด และอบรมสั่งสอน จนสามารถสร้างบุคคล อันมีคุณค่าต่อสังคม เช่นเรา

            วันที่ 5 พฤษภาคม 2551   ขณะกำลังโต้ตอบ  comment  กับท่านอาจารย์ Handy  อยู่ในบันทึก  อยู่กับแม่วันที่สี่   ข้อความถัดมา ที่ห่างกันเพียง 6 นาที มีดังนี้ค่ะ

P
12. ครูปู
เมื่อ จ. 05 พฤษภาคม 2551 @ 16:29
638744 [ลบ]

สวัสดีค่ะ ท่านอาจารย์คะ

  • กำลังรอเวลาเพื่อเดินทางกลับ กทม คืนนี้ค่ะ
  • ยิ่งอ่านบันทึกของอาจารย์ประกอบกับ เสียงเตือนคุณยาย คุณแม่ที่สลับกันอยู่ตลอดเวลา เพราะกลัวครูปูจะลืมนู่นนี่
  • ยิ่งทำให้ใจสั่นค่ะ
  • แต่คงเป็นอะไรที่ชีวิตต้องเรียนรู้และเข้าใจ นะคะ

P
13. Handy
เมื่อ จ. 05 พฤษภาคม 2551 @ 16:35
638750 [ลบ]

  • ขอขอบคุณทุกท่าน ทุกความเห็นครับ
  • แม่จากพวกเราอย่างสงบยิ่ง  คืนสู่ธรรมชาติเดิมแล้วครับ เมื่อ 15.10 น.
  • กำหนดฌาปนกิจศพ วันเสาร์ที่ 10 พค. 51

            ครูปู  รู้สึกจุก  เหมือนมีอะไรติดอยู่ที่ลำคอ  มึนงง ใจหาย

            จากนั้น ได้ติดตามความเข้มแข็งของท่านอาจารย์   ที่ตระหนักรู้ว่าจะต้องทำอะไรก่อนหลังอย่างดี ทุกขั้นตอน   จึงได้ข้อคิดสะกิดใจหลายเรื่อง  พลันก็หวนระลึกว่า  แล้วถ้าเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นกับคุณยาย  คุณแม่  คุณพ่อ  ญาติพี่น้อง อันเป็นที่รักของเราบ้างหล่ะ

            การติดต่อวัด  ทำศพ  นิมนต์พระ  ตระเตรียมข้าวของเครื่องใช้นั้น  คงไม่เหลือบ่ากว่าแรง  แรงกาย  แรงทรัพย์ของเรา หรือบรรดาญาติพี่น้องเป็นแน่ 

            แต่  เหล่านี้  ใช่สิ่งที่ผู้จากไป  ให้ความสำคัญเป็นประการแรก หรือไม่

            ครูปู เข้าใจว่า ความต้องการของปู่ ย่า ตา ยาย พ่อ แม่ คงไม่ได้เกิดมาเพื่อจะได้จบชีวิตด้วยงานศพอันหรูหรา  มีแขกเหรื่อมาทานข้าวต้มรอบดึกร่วมกัน หรือมาเสี่ยงโชคในวงพนัน ที่สบช่องเปิดทำการอย่างเอิกเกริกกระมัง 

            กลับคิดว่า   ลูกหลาน ควรจัด "งานศพ" ให้เป็นงานบุญ  งานกุศล  เป็นงานประกาศ  แจ้งยอดสรุปปริมาณความดี  ที่ผู้ตายได้ทำ  เป็นงานที่ทุกคนควรมาร่วมกันไว้อาลัย  ร่วมระลึก รับรู้  และเรียนรู้  ถึงความเพียร  แห่งการทำคุณงามความดี  ที่ท่านได้สร้างไว้ต่างหาก 

            และตัวเราเอง  ในฐานะลูกหลาน  ยังต้องตระหนักในบทบาท   ของการเป็นส่วนหนึ่งของ  ประจักษ์พยานเดินได้  ของคุณความดีของท่านอีกด้วย

            "เราทุกคน"  มีหน้าที่  ที่จะตอกย้ำ  ให้สังคมรู้สึกขอบคุณบุพการีของเรา  ที่ให้กำเนิด  และอบรมสั่งสอน  จนสามารถสร้างบุคคลอันมีคุณค่าต่อสังคม เช่นเรา   

            ยิ่งเรา กอรปคุณความดี ไว้มากเท่าใด    นั่นคือคุณค่า ที่จะเปลี่ยนเป็น  ความรู้สึกขอบคุณ   คำยกย่อง สรรเสริญ ที่บุพการีของเราจะได้รับเท่านั้น    นอกเหนือจากความรู้สึกภาคภูมิใจ ในส่วนที่ท่านมีต่อเรา  จากการที่ได้เฝ้ามอง  สิ่งดี ๆ  ที่เราได้กระทำ  ตลอดการเติบโตทั้งชีวิต

           พวกเรา  ควรใช้ชีวิตด้วยความไม่ประมาท ทำชีวิตให้มีคุณค่า   ด้วยการทำความดีให้ถึงพร้อม   เพื่องานศพของบุพการีของเรา   จะได้เป็นงานบุญโดยแท้              

        

หมายเลขบันทึก: 183218เขียนเมื่อ 19 พฤษภาคม 2008 12:14 น. ()แก้ไขเมื่อ 23 มิถุนายน 2012 18:34 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (112)

เรียน ครูปู

  • เตรียมชีวิต ด้วยสติ
  • หาที่ไป

  • ที่ชอบ ที่ชอบ ก่อน
  • ในเวลามีชีวิต ครับ

ครูปูคนดี

เมื่อวานเย็นพี่หมูไปพิธีพระราชทานเพลิงศพคุณแม่ของบล็อกเกอร์สุพรรณบุรีลำดวน P (อาจารย์ลำดวน  ไกรคุณาศัย)หัวหน้าศึกษานิเทศก์เขตพื้นที่การศึกษาสุพรรณบุรี เขต ๒

ขณะที่นั่งรอพิธี ความคิดแว็ปอย่างที่ครูปูเขียนบันทึก เพราะพึ่งผ่านงานคุณแม่อาจารย์Handy 

ขอบคุณนะค่ะครูปู ที่เขียนบันทึกเตือนสติ

สวัสดีครับครูปู

  • เป็นเรื่องของชีวิตที่น่าคิดมากนะครับ
  •  Live and Learn ใช่มั้ยครับ ครูปู
  • ขอบคุณครับ
  • ขอบคุณเจ้าแมวตัวซนที่บล็อกครูสุเมื่อตะกี้

กราบขอบพระคุณ ท่าน ผอ.ประจักษ์ ค่ะ

  • กำลังใจที่ท่าน ผอ. ได้เมตตาต่อครูปู ยิ่งเป็นแรงฉุดดึงสติ และความระลึกรู้ให้พัฒนาได้สมกับความกรุณาที่มีค่ะ
  • ขอบพระคุณค่ะ

สวัสดีครับคุณครู

  • เป็นสัจธรรมของชีวิตใช่ไหมครับ
  • มีเกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นที่สุด
  • แต่ก่อนที่จะจากไป ก็ขอทำสิ่งที่ดีๆ ให้กับท่าน
  • ขอบคุณมากครับ

กราบขอบพระคุณท่าน อาจารย์ JJ  ค่ะ

  • เตรียมชีวิต ด้วยสติ
  • หาที่ไป
  • ที่ชอบ ที่ชอบ ก่อน
  • ในเวลามีชีวิต ครับ

ได้ความคิดขึ้นมาทันทีเลยค่ะ  เดี๋ยวจะโทรบอกน้องสาวว่า ที่จะขึ้นมาเที่ยว กทม. กับพี่ในอาทิตย์หน้านี้นั้น  เปลี่ยนไปอยู่บ้าน พาคุณยาย คุณแม่ไปเที่ยวนู่นนี่ตามที่ท่านอยากจะไปดีกว่า    ขณะที่ยังมีชีวิตอยู่ จะพยายามดูแลท่านให้ดีที่สุดค่ะ

ขอบพระคุณค่ะ          

สวัสดีค่ะ  พี่ อ.หมู แซ่เฮ

  • ครูปู คิดใคร่ครวญ อยู่นานแล้วค่ะ  เผอิญได้เจอบทกลอน   พ่อแม่ก็แก่เฒ่า.. จำจากเจ้าไม่อยู่นาน.. ของ อ.สุนทรเกตุเข้าอีก
  • จึงตั้งใจค่ะ ว่าตัวเองต้องไม่ประมาท  วินาทีนี้เรายังมีท่านอยู่ เราทำดีที่สุดหรือยัง  ทำจุดมุ่งหมายในชีวิตของท่าน  ซึ่งก็คือตัวเราได้ดีแค่ไหนแล้ว
  • พี่ อ.หมู ที่ให้เกี่ยรติมาเยี่ยม เป็นกำลังก้อนใหญ่เลยล่ะค่ะ
  • ขอบคุณค่ะ   

สวัสดีค่ะ  ครูสุ คะ

  • ครูปู ก็เห็นว่าน่าคิด และการใช้ชีวิตของเราควรจะตั้งอยู่บนความไม่ประมาทตลอดเวลาค่ะ
  • ไม่ประมาทต่อความพลัดพราก ไม่ประมาทต่อการเปลี่ยนแปลง และไม่ประมาทต่อโอกาสในการทำความดีค่ะ
  • Live & Learn ค่ะ ครูสุ
  • the reason why we live our lives is to learn things ค่ะ
  • สวัสดีค่ะครูปู ทุกสิ่งในโลกล้วนอนิจจัง
  • จงมีสติ และทำวันนี้ให้ดีที่สุด
  • ขอให้ครูปู อิ่มเอิบใจ และกาย ในบุญกุศลที่ได้สร้างมาค่ะ

สวัสดีค่ะ  คุณ ครูข้างถนน

  • ค่ะ เป็นสัจธรรมค่ะ
  • ทั้งชีวิตท่าน และชีวิตเรา
  • แต่ไหน ๆ ขณะนี้ เรายังมีกันและกัน จึงต้องฉกฉวยโอกาสทำดีให้แก่กันและกันไว้ค่ะ
  • ขอบคุณที่มาเยี่ยมเยียนและร่วมแลกเปลี่ยนนะคะ
  • เป็นกำลังใจให้กับสิ่งที่ ครูข้างถนน กำลังทำเช่นกันนะคะ

สวัสดีค่ะ คุณครู เอื้องแซะ

  • พยายามใช้สติพิจารณาสิ่งต่าง ๆ ตามที่เป็นค่ะ
  • เพราะอยากใช้ชีวิตให้ดี ให้มีคุณค่าต่อผู้อื่นค่ะ
  • ขอให้ พี่ครูเอื้องแซะ และครอบครัวมีความสุขกาย สุขใจนะคะ
  • ขอบพระคุณค่ะ  

สวัสดีค่ะ พี่ครูปู

* มาอีกรอบ เมื่อกี๊เขียนแล้ว ทำไมไม่ขึ้น ฮือๆๆ

* เขียนใหม่จะเหมือนเดิมไหมเนี่ย  ... อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา จริงๆเลยนะคะ พี่ครู

* ... เมื่อก่อนปูก็รับไม่ได้เลย ไม่กล้าพูดเรื่องความตาย

* แต่ตอนนี้สามารถตระหนัก และระลึกถึงความตายได้ เพราะทำให้เราไม่ประมาท เตรียมตัว เตรียมกาย เตรียมใจ ให้พร้อมเมื่อเวลานั้นมาถึง

* เพราะคุณยายเพิ่งเสียไปเมื่อปีที่แล้วนี่เองคะ จำได้ว่าป๋า อี๋ ต้องเตรียมงานเหนื่อยขนาดไหน และทำใจมากเพียงใด ..

* ส่วนเราหลานๆ ก็ช่วยได้ตามกำลัง ด้านทางใจ ก็ต้องใช้เวลา เยียวยา  ...

- -  คิดถึงเพลง Who will know ?    ! only Time   ...  ค่ะ 

  • สวัสดีครับคุณครูปู
  • ...จงยังประโยชน์ตนแลประโยชน์ท่านให้ถึงพร้อมด้วยความไม่ประมาทเถิด...(ส่วนหนึ่งของปัจฉิมพุทโธวาท)
  • "หยะเมื่อใจ๋ยัง กิ๋นเมื่อดังสาบ" (ทำเมื่อใจยังมี กินเมื่อจมูกยังได้กลิ่นอยู่ : จะทำจะกินก็ตอนยังมีชีวิตอยู่)
  • ฝากลิงค์ไว้ด้วยครับ http://203.151.232.119:4002/blog/tanan1/172309
  • ขอให้โชคดีมีความสุขครับ

สวัสดีค่ะ  น้อง poo

  • แรก ๆ พี่ครูปูอาการหนักมากเลยค่ะ บางคืนนอนฝันว่าคุณยายเสีย ตื่นมาน้ำตาเปียกหมอน ตาบวมเลยหล่ะ
  • เมื่อเวลาผ่านไป เรียนรู้และเริ่มเข้าใจ จึงมองเรื่องนี้จากหลาย ๆ มุม แล้วคิดว่าน่าจะเลือกลงมือทำ ดีกว่านั่งฟูมฟายเมื่อเวลามาถึงจ๊ะ
  • อยากทานอะไรเมื่อไหร่ บอกพี่ครูปู นะ จาจัดห๊ายย.. อิอิ
  • พี่คิดถึงเพลง  wind beneath my wings อ่ะ

 

มาเยี่ยม...

นี่แหละครับเป็นสัจธรรมของชีวิต

ดังคำกล่าวท่านผู้รู้ที่ว่า...

เห็นกันอยู่ เมือ่เช้า สายตาย

สายอยู่สุขสบาย บ่ายม้วย

บ่านยังรื่นเริงกาย เย็นดับชีพ แฮ

เย็นยังหยอกลูกหลานด้วย ค่ำม้วย ดับสูญ..

สวัสดีค่ะ ท่าน อ.ทนัน ภิวงศ์งาม

  • ขอบพระคุณที่มาชี้ทางสว่างให้ค่ะ
  • ตามไปดูในลิงค์ดังกล่าวแล้วค่ะ แต่ปรากฎว่า ระบบ log off ไปเลยค่ะ เข้าไป comment ก็ไม่ได้ค่ะ
  • เลยต้องกลับมาที่บันทึกนี้ค่ะ
  • ขอบพระคุณค่ะ ขอให้ท่านอาจารย์และครอบครัว มีความสุขนะคะ

สวัสดีค่ะ ท่าน อ. umi

  • ใช่ค่ะ สัจธรรมของชีวิต
  • ต้องตระหนัก ต้องท่องให้ขึ้นใจ แล้วลงมือปฎิบัติด้วยความเข้าใจค่ะ
  • ครูปู จะพยายามค่ะ
  • ขอบพระคุณค่ะ

เป็นกำลังใจให้ครับครูปู

             รพี

หัวข้อบันทึกมันจุกที่อกครับ ครูปู

ถึงรู้ว่ามันเป็นธรรมดาของโลก ก็ตาม :)

  • ขอบคุณค่ะ ท่าน รพี กวีข้างถนน
  • เป็นกำลังใจให้ เช่นกันนะคะ
  • เขียนบันทึกอีกนะคะ สนุกดีค่ะค่ะ แล้วจะตามไปอ่านค่ะ
  • สวัสดีครับคุณครูปู
  • ตามปกติเมื่อมีงานศพในหมู่บ้านหรือใกล้เคียง
  • ผมคนหนึ่งล่ะที่มีส่วนในการเตรียมการด้านพิธีสงฆ์ จัดให้สมฐานะและเป็นที่พอใจของเจ้าภาพ
  • ครั้นเมื่อคุณพ่อของตนเองถึงแก่กรรม (1 กันยายน 2543)
  • และให้บังเอิญที่มีผู้ตายอีก 1 คน ในหมู่บ้านเดียวกัน และอีก 1 ในหมู่บ้านใกล้เคียงกัน
  • จัดพิธีสงฆ์ให้คุณพ่อไม่ได้ดั่งใจเลย (อืมม...เหมือนมีอะไรมาจุกอยู่ที่คอครับ)
  • สิ่งของที่จำเป็นสำหรับสงฆ์ ถูกแบ่งให้ยืมเป็น 3 ส่วน (อ้อ...ที่บ้านผมนิยมเก็บศพไว้บำเพ็ญกุศลที่บ้านของผู้ตายครับ)
  • เพื่อนสนิทที่เป็นผู้บริหารด้วยกันก็ลืมบอก
  • ศิษย์เก่าร่วมสถาบันเมื่อครั้งเรียนมัธยมก็ลืมบอก (ทั้ง ๆ ที่ตอนนั้นตนเองเป็นเลขาฯชมรมศิษย์เก่าอยู่ และมักเป็นผู้แจ้งข่าวให้แก่เพื่อน/ครูอาจารย์ หากเป็นเรื่องของผู้อื่น)
  • ???อีกจิปาถะ
  • หัวข้อบันทึกนี้ โดนใจจริง ๆ ครับ
  • ธุ ครูปูค่ะ..

สำหรับต้อม..ขอเตรียมใจค่ะ   หากแต่การจากลาก็เป็นเรื่องธรรมดาของชีวิต   เป็นสัจธรรมนะคะ  ^^

สวัสดีค่ะ คุณครูปู

  • เรื่องนี้นับเป็นเรื่องเศร้าที่ไม่อยากเตรียมค่ะ ไม่อยากให้มีการสูญเสียเกิดขึ้นเลย
  • แต่ก็ต้องทำใจ เพราะพ่อแม่รู้ตัว เตรียมเรื่องของตัวเอง บอกลูกเป็นเรื่องธรรมดาของชีวิต ลูก ๆ ต้องทำใจและทำให้ดีที่สุดเพื่อพ่อแม่ของเราเมื่อยังมีชีวิตอยู่หรือจากไปนะคะ
  • ขอบคุณค่ะ

สวัสดีค่ะ ครูปู

มาเป็นกำลังใจให้ครูนะค่ะ

เข้มแข็งนะค่ะ สู้ๆค่ะ

สวัสดีครับ

ความจริงของชีวิต การจากลาเป็นเรื่องของสัจธรรม

ไม่วันใดก็วันหนึ่ง ฉะนั้น สติ และการเตรียมตัวเตรียมใจเป็นสิ่งสำคัญที่สุด

เศร้าจริงๆ เดี๋ยวก็น้ำตาท่วม g2k หรอก ครูปู....

 

 

 

  • ขอบคุณ คุณครูปูค่ะ ที่ให้ข้อคิดชีวิตที่ดี  เรื่องของความไม่ประมาท...
  • หยุดสามวันนี้พี่ไม่ได้ไปเยี่ยมคุณพ่อคุณแม่เลย...มีแต่งานๆๆ...สงสัยพรุ่งนี้ต้องแวะไปแล้วหละ

                                                ขอบคุณนะคะ

  • ขอบคุณที่นำต้นสาระไปฝากนะคะ ถ้าไม่บอกชื่อพี่อักษรคิดว่าเป็นลำไยยักษ์ค่ะ
  • ข้อคิดนี้ของน้องปูควรนำไปปฏิบัติอย่างยิ่งค่ะ" ประกาศ  แจ้งยอดสรุปปริมาณความดี  ที่ผู้ตายได้ทำ  เป็นงานที่ทุกคนควรมาร่วมกันไว้อาลัย  ร่วมระลึก รับรู้  และเรียนรู้  ถึงความเพียร  แห่งการทำคุณงามความดี  ที่ท่านได้สร้างไว้ต่างหาก "
  • ที่เมืองนอกทำแล้ว เมืองไทยจะตามเขาเรื่องดีดีอย่างนี้คงไม่เป็นไร เขาจะมี Memorial Service ทีให้ลูกหลาน เพื่อนฝูง และผู้ที่รักใคร่ชอบพอกับผู้เสียชีวิต ขึ้นกล่าวไว้อาลัย สรรเสริญคุณงามความดีของผู้ที่ล่วงลับไปแล้ว
  • พี่อักษรยังเสียใจอยู่ทุกวันนี้ ที่งานคุณแม่ไม่ได้ทำ ไม่ได้คิดล่วงหน้า เพราะทุกอย่างรวดเร็วไปหมด จำได้ว่าวันที่นั่งฟังสวดก่อนเผาท่าน อยากจะลุกขึ้นไปกล่าวไว้อาลัยท่านจังเลย อยากให้คนในงาน ทุกคนในโลกนี้ และตัวท่านเองได้รับรู้ว่าเรารัก และอาลัยท่านขนาดไหน แต่รู้ว่าถ้าได้ทำจริงคงได้ออกไปยึนร้องไห้โฮ และพาแขกในงานร้องไห้ไปกับเราแน่
  • น้องครูปูขา ตั้งอยู่บนความไม่ประมาท และเตรียมใจไว้ตลอดดีแล้วค่ะ พี่อักษรไม่เคยเตรียมใจไว้เลย และวันนั้นก็มาถึงเร็วเกินคาดการณ์  
  • เมื่อวันนั้นมาถึง ความคิดดีดีก็ช่วยเราได้บ้าง คิดว่าท่านไปดี ไปสบาย หมดทุกข์ ไม่ต้องเจ็บปวดอีกต่อไป และเวลาก็ช่วยได้เยอะค่ะ  

สวัสดีครับครูปู

เป็นบันทึกที่มีคุณค่า

เตือนสติได้ดีครับ

ไม่ประมาท

ทำหน้าที่ของตนให้ดีที่สุด

แม้ในเรื่องความตาย

เจริญสุขครับ

ปล.เพราะเช่นนี้ จึงมี "ถ้าพรุ่งนี้ต้องตาย..."

สวัสดีค่ะ..ครูปู

ส่งกำลังใจและกอดอุ่น ๆ มอบแด่..ครูปู..ค่ะ

ความกตัญญู..เป็นเครื่องเชิดชูความเป็นคนดี (ศน.อ้วนเชื่อเรื่องนี้ที่สุดค่ะ)

คิดถึง..ครูปู..เสมอค่ะ (คนน้ำใจงามที่มีขนมเยอะที่สุด..ในบ้านหลังใหญ่แห่งความอบอุ่นนี้)

สวัสดีค่ะ พี่ ศน.อ้วน

  • ขอบพระคุณสำหรับกอดอุ่น ๆ นี้นะคะ สัมผัสผ่านตัวอักษรได้เลยค่ะ  ..ยิ้ม ๆๆๆ..
  • ด้วยเพราะเป็นครูค่ะ จึงต้องหัดคิด หัดขบสิ่งที่เข้ามาในชีวิตอยู่เสมอ
  • เพราะประเดี๋ยวคงจะต้องมีคำถามประเภทนี้ตามมา จากลูกศิษย์เราแน่นอนค่ะ
  • และยิ่งจำเป็นมากขึ้นทุกวันเลยค่ะ เพราะเด็กมีที่ปรึกษาน้อยลงทุกวันค่ะ  สำหรับสภาพสังคมที่เปราะบางอย่างนี้
  • และคิด และทำเพื่อบูชาคุณพ่อแม่ เช่นเดียวกับที่ พี่ ศน.อ้วนตั้งใจจะเชิดชูภาษาไทยตามรอยคุณพ่อเลยค่ะ
  • (วันหลังเจอขนมอร่อย ๆ น้องครูปูจะหิ้วไปฝากนะคะ :)
  • ขอบพระคุณ พี่ ศน. อ้วน มากๆ ค่ะ

สวัสดีค่ะ

* เป็นบันทึกที่มีค่าและเตือนสติได้ดี

* ครูพรรณาเคยผ่านเหตุการณ์นี้...เมื่อถึงเวลาความโศกเศร้าของเราก็ทำให้หลงลืมบางสิ่งบางอย่างไปได้...ที่สำคัญคือค่านิยมและสัมพันธภาพทางสังคม..อาจทำให้เราเสียจุดยืนไปได้เหมือนกันหากเราใจไม่เข้มแข็งพอ

สวัสดีค่ะ

* เป็นบันทึกที่มีค่าและเตือนสติได้ดี

* ครูพรรณาเคยผ่านเหตุการณ์นี้...เมื่อถึงเวลาความโศกเศร้าของเราก็ทำให้หลงลืมบางสิ่งบางอย่างไปได้...ที่สำคัญคือค่านิยมและสัมพันธภาพทางสังคม..อาจทำให้เราเสียจุดยืนไปได้เหมือนกันหากเราใจไม่เข้มแข็งพอ

ขอบคุณค่ะ ครูปู แวะมารายงานตัวและอ่านข้อคิดดีๆค่ะ

551000005880502

ขอบคุณสำหรับข้าวหมูแดงค่ะ  มีข้าวหมกไก่มาฝากค่ะ

มาบุกทานอาหารกลางวันที่ร้านค่ะ พี่ครูปู

* เห็นไก่ คิดถึงมัสมั่นไปได้ปู *

 

....  มัสมั่นแกงแก้วตา หอมยี่หร่ารสร้อนแรง

.... ชายใดได้กลืนแกง แรงอยากให้ไฝ่โหยหา

 

-- ประโยคสุดท้ายไม่แน่ใจ หากผิดช่วยแก้ด้วยนะคะคุณพี่  - - 

บรรยากาศร้านเป็นใจ เจ้าของร้านงามงด อาหารกลมกล่อม

ขาดแต่ดนตรีไพเราะ อย่างเดียวเอง ค่ะ  ..  ลูกค้าเรื่องมาก

สวัสดีค่ะ คุณ Wasawat Deemarn

  • ตั้งชื่อเรื่องจุกอก ยังไม่พอค่ะ
  • เมื่อเช้าตื่นมาเปิดเครื่องปุ๊บ เห็นข้อความของท่านอาจารย์  ทนัน ภิวงศ์งาม     พี่ กัญญา   พี่ นาง กฤษณา สำเร็จ  จนถึง พี่ พี่อักษร ทับแก้ว  นั่งร้องไห้หน้าจอก่อนมาทำงานเลยค่ะ
  • วันนี้คุณยายกับคุณแม่ก็เลยแย่หน่อย เพราะต้องรับโทรศัพท์ทั้งวัน ไม่เป็นอันไปไหน :)
  • เขียนไปด้วยสำนึก แต่ในเวลาที่ยังไม่ได้ตั้งหลัก ก็แกว่งเหมือนกันค่ะ
  • ขอบคุณที่มาเยี่ยมนะคะ

 

ข้าวขาหมูค่ะ ครูปูขา

สวัสดีค่ะ ท่าน อ. ทนัน ภิวงศ์งาม

  • กราบขอบพระคุณท่านอาจารย์อย่างสูงค่ะ  ที่ได้กรุณาถ่ายทอดประสบการณ์จริง จนเห็นภาพ
  • จนทำให้เช้านี้ครูปูตาแดงมาทำงาน เลยค่ะ แฮ่ะๆ
  • เพิ่งตื่น ตั้งหลักไม่ทันค่ะ
  • ขอบพระคุณค่ะ

สวัสดีค่ะ น้อง เนปาลี

  • ขอบคุณค่ะ สำหรับกำลังใจ
  • ใช่ค่ะ ต้องเตรียมพร้อม
  • ต้องเตรียมพร้อม
  • ต้องเตรียมพร้อม

 

 

สวัสดีค่ะ คุณครูปู

แวะมาเยี่ยมค่ะ

 

ตั้งตนอยู่ในความไม่ประมาท

สวัสดีค่ะคุณครูปู

ประทับใจและได้เรียนรู้มากมายจากบันทึกของอาจารย์แฮนดี้เช่นกันค่ะ รวมทั้งบันทกนี้ของอาจารย์ด้วยค่ะ

ตัวเองนั้นเมื่อเริ่มพอจะเข้าใจหลักธรรมะและการปฏิบัติธรรม มักจะเจริญมรณานุสติอยู่เนืองๆพอๆกับการเจริญเมตตา เรื่องใจนั้นคิดว่าได้เตรียมพอควร(แม้กระทั่งของตนเอง) แต่เรื่องวิธีการจัดการพิธีต่างๆนั้น ไม่เป็นประสาเลยค่ะ ได้อ่านที่อาจารย์ท่านเขียนเล่าละเอียดทำให้ต้องเก็บเป็นข้อมูลด้วย เรียกว่าได้ความรู้ทั้งทางโลกและทางธรรมคู่กันค่ะ

สวัสดีค่ะ พี่ กัญญา

  • ขอบพระคุณค่ะ ที่ให้ข้อแนะนำ
  • ต้องทำใจค่ะ ซึ่งพูดไม่ยาก แต่ทำยากค่ะ
  • ครูปู ก็เป็นนักเรียนคนหนึ่งค่ะ ยังต้องศึกษาเรื่องราวความเป็นจริงของชีวิตอีกเยอะค่ะ เลยนึกถึงแบบฝึกหัดที่ยากมาก ๆ บทนี้ขึ้นมาค่ะ
  • ขอบพระคุณ พี่ กัญญา ที่มาให้กำลังใจนะคะ
  • ขอให้พี่ กัญญา และครอบครัวมีความสุข นะคะ

สวัสดี และขอบคุณมากค่ะ น้องกล้วยแขก พี่ครูปูก็เป็นกำลังใจให้หนูเช่นกันนะคะ :)

สวัสดีค่ะ ท่านพี่ วัชรา ทองหยอด

  • ครูปูเองก็เป็นศิษย์ คุณแม่ ดร.สิริ กรินชัย สายวิปัสสนากรรมฐาน เช่นกันค่ะ  จึงสนใจเรื่องของการเจริญสติ ว่างเมื่อไหร่ก็จะพิจารณา
  • ไม่ว่าง ก็ไม่ทันก็เก็บข้อมูลไว้ก่อน พอมีเวลาก็นำออกมา "ขบ"
  • เพราะหวังที่จะฝึกสตินี้ให้ฉับไว และรับอะไรต่ออะไรได้ ยามที่ไม่ทันตั้งตัวค่ะ
  • ขอบพระคุณพี่วัชรามากค่ะ

 

  • รับทราบค่ะคุณครูปู
  • ขอบคุณสำหรับกำลังใจและคำอวยพรค่ะ
  • ขอบคุณค่ะ

สวัสดีค่ะ พี่  นาง กฤษณา สำเร็จ

  • ดีใจจังค่ะ ที่บันทึกตัวเอง สามารถสะกิดใจใครได้บ้าง
  • เพราะโดนสะกิดใจมาค่ะ  จึงคิดว่าหากใครโดนสะกิดแบบเราคงได้คิดอะไรมากมายเหมือนกัน และไม่ประมาทค่ะ
  • ขอให้พี่กฤษณา และครอบครัวมีความสุข และใช้ความสุขนั้นบนความไม่ประมาทนะคะ
  • ขอบพระคุณมากค่ะ 

สวัสดีค่ะ พี่อักษร

  • ก่อนอื่นต้องขอประทานโทษนะคะ น้องครูปู พิมพ์ผิดค่ะ ที่ถูกต้องเป็นต้น  สาละ  ค่ะ คุณไม้ใบย้อนแสงแอบกระซิบมาค่ะ  :)
  • พี่อักษร และ ท่านอาจารย์ทนัน พูดเรื่องเดียวกันเลยค่ะ
  • คือเมื่อเวลานั้นมาถึง เรามักตั้งสติไม่อยู่ค่ะ
  • น้องครูปู ก็กลัวอย่างนั้นหล่ะค่ะ
  • ระหว่างที่ยังไม่เกิดขึ้น เลยต้องตั้งแบบฝึกหัดทดสอบสมรรถนะสติของตนเองไว้ก่อนค่ะ
  • ซึ่งไม่แน่ว่า ไอ่ที่ว่าเราก็พอทำใจได้คิดได้ เตรียมความรู้สึกไว้แล้ว  เจอกับสถานการณ์จริงจะหมู่หรือจ่า ไม่ทราบได้เลยค่ะพี่
  • ขอบพระคุณสำหรับคำชี้แนะอันมีค่า ถ้อยคำที่แสนจะจริงใจ  และการตามไปให้กำลังใจในทุก ๆ บันทึกของน้องครูปูนะคะ

 

กราบสวัสดี ท่าน พลเดช วรฉัตร ค่ะ

  • ขอบพระคุณสำหรับบทสรุปสำหรับบันทึกนี้ค่ะ
  • นับเป็นบุญของครูปู ที่ได้มาพานพบผู้ใหญ่ที่เมตตาให้ปัญญาเสมอ ๆ ค่ะ

                                                     ถ้าพรุ่งนี้ต้องตาย...

                                         โดย      ผลบุญ


"ถ้าพรุ่งนี้ ที่ต้องตาย ทำงัยเล่า
จะมัวเศร้า เคล้าน้ำตา หาพระแสง
รีบสร้างบุญ หนุนเรือนใจ ให้แข็งแรง
ให้สติแซง แรงโศกเศร้า เขลาปัญญา

อันความตาย มิได้หมาย ว่าสิ้นสุด
เพราะกำเนิด เกิดไม่หยุด สุดกังขา
ตายคือเปลี่ยน เวียนภพชาติ แลอัตตา
กรรมนั้นหนา พาเข้าทาง สว่างดำ"
(19
เมษายน 48)

สวัสดีค่ะ พี่ นาง พรรณา ผิวเผือก (ไม่มีชื่อกลาง

  • ขอบคุณค่ะ ที่นำประสบการณ์มาแบ่งปันนะคะ
  • ได้ข่าวว่าพี่จะปิดบล๊อกเพราะสุขภาพตาใช่ไม๊คะ
  • รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
  • น้องครูปู พาแม่มารักษาเบาหวานขึ้นตา ที่โรงพยาบาล ตา หู คอ จมูก ตรงปิ่นเกล้า ตรงข้ามกับสถานีขนส่งสายใต้หน่ะค่ะ ดีมากเลยค่ะ ถ้าพี่จะมาน้องครูปู อาสาพาไปก็ได้นะคะ ด้วยความยินดีเลยค่ะ พาคนนู้นคนนี้ไปประจำค่ะ
  • ขอบคุณค่ะ

สวัสดีค่ะ คุณ   อ๋อ

P
36. อ๋อทิงนองนอย
เมื่อ อ. 20 พฤษภาคม 2551 @ 10:26
660816 [ลบ]

ขอบคุณค่ะ ครูปู แวะมารายงานตัวและอ่านข้อคิดดีๆค่ะ

 

ทำอย่างนี้ทุกวันนะคะ วันไหนไม่มาจา งอลล์  (เหมือนท่าน ผอ.ประจักษ์ อิอิ)

หวัดดีค่ะพี่ปูคนดี

  • คิดถึงพี่ปูนะคะ  แต่...งานกำลังยุ่งเชียวค่ะ
  • ช่วงเปิดเทอมใหม่ก็งี้แหละค่ะ...งานกับเด็กใหม่ๆ ยังไม่เข้าที่เข้าทางนัก....เลยต้องห่างบันทึกไปหน่อยนึง
  • ตอนนี้เริ่มที่จะเข้ารูปเข้ารอยหน่อยแล้ววว
  • เลยคิดถึงพี่ปูจัง
  • มาเจอบันทึกดีๆ ที่อ่านแล้วทำให้คิดได้ครั้ง  จริงดังว่า... 
  • เตรียมตัว...และ....เตรียมใจใช่มั๊ยคะพี่
  • ครูเก่าแก่ใจดี....ท่านนึงที่โรงเรียนแอน...บอกแอนเสมอ(ด้วยความที่ท่านศึกษาธรรมะมาตลอด) ก่อนที่ท่านจะลาออกก่อนกำหนดว่า "ลูก...เราต้องเตรียมตัวนะ...เรื่องเหล่านี้เพราะมันต้องเจอทุกคน  เราต้องเตรียมตัวเราให้พร้อมน่ะลูก  เมื่อถึงเวลาเราจะอยู่ได้กับสภาพที่เกิดนั้นๆ"
  • มาวันนี้แอนได้อ่านบันทึกพี่ปู...จึงตอกย้ำให้คิดดังที่ลุงรงค์บอกแอนจริงๆ 
  • ขอบคุณสำหรับบันทึกดีๆ ค่ะพี่  แทนคำขอบคุณด้วยไอติมที่ชาวเรารู้จักกันดีนะคะพี่ 
  • (ถ่ายมาจากร้านเก่าๆ แถวถนนนางงามนะคะพี่...จำได้ไหมเอ่ย)

Iyew

เอามาฝากพี่ปูจ้า....

* มาแอบชิมข้าวขาหมูค่ะ

* พี่ครูปูรับแขกไม่ได้หยุดหย่อนเลยนะคะ บ้านนี้

* พี่ครูปูเรา มีอะไรเซอร์ไพรส์เยอะจริง เพิ่งทราบว่า เป็นลูกศิษย์ คุณแม่สิริ ด้วยหรือคะ .. ดีจัง ปูมีรุ่นพี่ให้ถามแล้ว เฮอๆ

* เป็นกำลังใจให้ หลับฝันดีนะคะ

 

ดีจ้า  น้อง poo  จ๋า

มัสมั่นแกงแก้วตา             หอมยี่หร่ารสร้อนแรง 
ชายใดได้กลืนแกง            แรงอยากให้ใฝ่ฝันหา
ยำใหญ่ใส่สารพัด             วางจานจัดหลายเหลือตรา
รสดีด้วยน้ำปลา               ญี่ปุ่นล้ำย้ำยวนใจ

ตับเหล็กลวกหล่อนต้ม       เจือน้ำส้มโรยพริกไทย
โอชาจะหาไหน                ไม่มีเทียบเปรียบมือนาง
หมูแนมแหลมเลิศรส         พร้อมพริกสดใบทองหลาง
พิศห่อเห็นรางชาง            ห่างห่อหวนป่วนใจโหย

ก้อยกุ้งปรุงประทิ่น            วางถึงลิ้นดิ้นแดโย
รสทิพย์หยิบมาโปรย         ฤาจะเปรียบเทียบทันขวัญ
เทโพพื้นเนื้อท้อง             เป็นมันย่องล่องลอยมัน
น่าซดรสครามครัน           ของสวรรค์เสวยรมย์

ความรักยักเปลี่ยนท่า        ทำน้ำยาอย่างแกงขม
กลอ่อมกล่อมเกลี้ยงกลม   ชมไม่วายคลับคล้ายเห็น
ข้าวหุงปรุงอย่างเทศ         รสพิเศษใส่ลูกเอ็น
ใครหุงปรุงไม่เป็น             เช่นเชิงมิตรประดิษฐ์ทำ

เหลือรู้หมูป่าต้ม               แกงคั่วส้มใส่ระกำ
รอยแจ้งแห่งความขำ        ช้ำทรวงเศร้าเจ้าตรากตรอม
ช้าช้าพล่าเนื้อสด             ฟุ้งปรากฏรสหื่นหอม
คิดความยามถนอม           สนิทเนื้อเจือรสเสาวคนธ์

ล่าเตียงคิดเตียงน้อง         นอนเตียงทองทำเมืองบน
ลดหลั่นชั้นชอบกล           ยลอยากนิทรคิดแยบยล
เห็นหรุ่มรุมทรวงเศร้า        รุ่มรุ่มเร้าคือไฟฟอน
เจ็บไกลใจอาวรณ์            ร้อนรุมรุ่มกลุ้มกลางทรวง

รังนกนึ่งน่าซด                โอชารสกว่าทั้งปวง
นกพรากจากรังรวง           เหมือนเรียมร้างห่างห้องหวน
ไตปลาเสแสร้งว่า            ดุจวาจากระบิดกระบวน
ใบโศกบอกโศกครวญ       ให้พี่เคร่าเจ้าดวงใจ

ผักโฉมชื่อเพราะพร้อง      เป็นโฉมน้องฤาโฉมไหน
ผักหวานซ่านทรวงใน        ใคร่ครวญรักผักหวานนางฯ


ข้อมูล

เป็นกาพย์ในพระราชนิพนธ์ของรัชกาลที่ ๒ (สมเด็จพระพุทธเลิศหล้าฯ) พระราชนิพนธ์ให้ สมเด็จพระศรีสุริเยนทราบรมราชินี หรือเจ้าหญิงบุญรอด

ประกอบด้วยอาหาร ๑๖ ชนิดในเครื่องคาว คือ มัสมั่น ยำใหญ่ ตับเหล็ก หมูแนม ก้อยกุ้ง เทโพเนื้อท้อง อ่อม ข้าวหุง หมูป่าต้ม แกงคั่ว พล่า ล่าเตียง หรุ่ม รังนกนึ่ง ไตปลา(แกง) แสร้งว่า
ป.ล. ลูกค้าจะเรื่องมากเรื่องน้อยไม่รู้  รู้แต่ แม่ค้าใส่เพลงไม่สำเร็จอ่ะ 

 

สวัสดีค่ะอาจารย์

- แวะเข้ามาเตือนสติ สอนใจเราค่ะ

สวัสดีค่ะ คุณเพชรน้อย

  • ขอบคุณที่ไปเยี่ยมเยียนนะคะ
  • ว่าง ๆ เรียนเชิญบ่อย ๆ นะคะ จะต้อนรับเป็นอย่างดีเลยค่ะ :)
  • นำภาพต้นสาละไปฝาก หลังวันพระใหญ่ เพื่อความเป็นสิริมงคลแก่คุณเพชรน้อย และครอบครัวนะคะ

ยังไงก็จักต้อง          เจอมัน
เตรียมก่อนจะถึงวัน   เช่นนั้น
ตัวเรารึใครกัน          เจอแน่
จักแก่ฤๅเยาว์ชั้น       ห่อนเว้นมรณา
.
ยังไงก็จักต้อง         ได้เกี่ยวข้องแลเจอมัน
เตรียมก่อนจะถึงวัน   เช่นว่านั้นไว้ในใจ
ตัวเราฤๅใครก่อน      เจอแน่นอนหนีไปไหน
จักแก่ฤๅเยาว์วัย        ห่อนเว้นได้มรณา

ธรรมชาติเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้

ดิ้นรน ต่อสู้ เชือดเฉือน แก่งแย่ง ชิงดีชิงเด่น  ล้วนไม่พ้นความตาย

อยู่ที่เราเตรียมตัวเตรียมใจและเดินไปสู่ทางที่ถูกต้องเท่านั้นครับ

สวัสดีครับ   ครูปู

ไม่ยักรู้ว่าจะมีความโรเมนติกอย่างนี้

สวัสดีครับ ครูปู

  • แวะมาทักทายและให้กำลังใจครูปูนะครับ
  • ยังไงก็สู้ ๆ นะครับ
  • ขอให้ผ่านไปได้ด้วยดีครับ
  • เป็นกำลังใจให้ครับ
  • รักษาสุขภาพด้วยนะครับ
  • แวะมาเป็นกำลังใจค่ะ

สวัสดีค่ะครูปูเพื่อนที่รู้ใจ

  • กลับมารายงานตัวค่ะ  ห่างหายไปก็ยังคงคิดถึงเสมอค่ะ
  • อ่านบันทึกแล้วทำให้เราต้องกลับมาอยู่กับปัจจุบันให้มาก ๆ ค่ะ อย่ามัว โลภ โกรธ หลง อยู่กับ บางสิ่งบางอย่างมากเกินไปนัก...เพราะมันไม่ใช่สิ่งจีรังยั่งยืน
  • อยากเล่าในฐานะกัลยาณมิตรว่า...การปฏิบัติตัว คิดดี ทำดี พูดดี ของลูกหลานที่ยังอยู่นั้น คนไม่มีรากเชื่อว่า ย่อมส่งเป็นกุศลผลบุญให้แก่บรรพบุรุษของเราค่ะ
  • การจัดงานศพใหญ่โต ทำบุญ สวดอภิธรรมก็เป็นสิ่งดี เป็นกุศล แต่เกียรติยศแท้จริงของคนเราอยู่ที่ การกระทำของผู้นั้น เป็นสำคัญ ... ครูปูเห็นด้วยหรือเปล่าคะ

- ไม่ได้มาเยี่ยม ขอบอกยังคิดถึงอยู่

- ติดอบรมที่ระยอง

- ปี่ ไม่ได้หยิบมานะ

- อยู่แถวใจกลางเมือง

- เรื่องสิทธฺสตรีจ้ะ

- ว่างเมื่อไรสัญญาจะลงเวปแน่นอน

- พบกันใหม่นะคะ

- รักเสมอ

ครูปูจ๋า

เอาเป็ดหรือห่านก็ไม่ทราบมาให้ช่วยเลี้ยงดูค่ะ

สวัสดีค่ะ พี่ pa_daeng [มณีแดง คนสวย แซ่เฮ]

  • ขอบคุณที่มาเยี่ยมเยียน และตอกย้ำถึงความไม่ประมาทค่ะ
  • ทำยากค่ะ ครูปูต้องเรียนรู้อีกเยอะเลยค่ะ ต้องเรียนรู้ค่ะ
  • ขอให้ พี่ มณีแดง คนสวย แซ่เฮและครอบครัวมีความสุขมาก ๆ นะคะ

สวัสดีค่ะ  พี่ คุณนายดอกเตอร์

  • เรื่องพิธีการ ครูปู ก็ไม่เป็นประสาเลยเหมือนกันค่ะ
  • เอาแค่ประคองสติให้เท่าทัน ได้อย่างท่านอาจารย์ Handy สักกึ่งหนึ่ง ก็ดีแล้วค่ะ
  • ขอบพระคุณที่ให้เกียรติมาเยี่ยมเยียน บล๊อกเกอร์หน้าใหม่อย่าง ครูปู นะคะ
  • ไว้จะขออนุญาตไปเยี่ยมเยียนบ้าง หลังแอบอ่านแบบไม่ทิ้งร่องรอยหลายคราแล้วค่ะ :)
  • ครูปูยอดกัลยาณมิตร
  • อย่าเพิ่งน้อยใจนะคะ..โอ๋  ๆ ๆ ๆ
  • หายไปด้วยความจำเป็นค่ะ  ไปดูงานที่ Perth , West Australia กับคณะครุศาสตร์ค่ะ จำเป็นต้องไปค่ะ เพราะเป็นคล้ายกึ่งภาคบังคับกลาย ๆ แต่ไปแล้วสนุกไปอีกแบบหนึ่งค่ะ
  • 20080517_700นำภาพมาฝากนะคะ...เป็นการขอไถ่โทษค่ะ
  • ภาพ Pinacle หรือ แท่ง Pillars คล้ายกับ แพะเมืองผีที่จ.แพร่บ้านเราค่ะ ... แดดแรงมาก ๆ ค่ะ แต่อากาศเย็นสบายดี กลับมาหน้าดำกันเป็นแถว ๆ ค่ะ

มาขอบคุณครูพี่ปู ค่ะ  

 

... น้ำใจงาม หลั่งไหล ดั่งฝนพรำ

... แสนสดชื่น ชุ่มฉ่ำ จะหาไหน

... ขอครูพี่ เปี่ยมขวัญ พลังใจ

... เป็นสายธาร ที่ยิ่งใหญ่ แก่นักเรียน

.... 

... อาหารตา อาหารใจ อาหารท้อง

... หล่อเลี้ยง น้องพี่ให้ ได้หรรษา

... ชอบในรส ปรุงจากใจ เสมอมา

... เป็นของขวัญ ที่ล้ำค่า เกินตอบแทน

 

...  เพลิดเพลินกับทุกโมงยามค่ะ ครูพี่ ...

ขอบคุณค่ะ แล้วจะโต้ มัสมั่นแก้วตา ทีหลังนะคะ

..  มารับของว่าง ปรับอารมณ์ค่ะ ... ครูพี่ปู

 

ปล. อ้ะ ภาพ คห. 64 ของป๋าดล น่ารัก มากเลยค่ะ ช้อบ ชอบ

 

 

P

64. สิทธิรักษ์
เมื่อ พ. 21 พฤษภาคม 2551 @ 08:58
662611 [ลบ]

ไม่ยักรู้ว่าจะมีความโรเมนติกอย่างนี้

 

เอ่อ คือว่า คือ

เอ่อ คือ ตัวฉัน

เอ่อ คือ ว่ามัน

เอ่อ...

สวัสดีจ๊ะ น้องนู๋ครูแอน

  • วันนี้ไปหาที่บ้าน ไม่เจอเจ้าของบ้าน
  • เลยแขวนถุงขนมไว้หน้าบ้านน๊า
  • อย่าทานตอนดึกหล่ะ อ้วนไม่รู้ด้วย อิอิ

 

กราบสวัสดี และขอบพระคุณท่านอาจารย์ทนัน เป็นอย่างสูงค่ะ

  • ใบไม้ย้อนแสงชอบไปงานศพค่ะ ถ้าได้ข่าวงานศพมักจะไม่พลาด คิดว่าญาติของผู้เสียชีวิตคงต้องการกำลังใจ
  • ที่สำคัญ งานศพเป็นงานที่พิจารณามรณานุสติได้เป็นอย่างดี ทำให้ใช้ชีวิตอย่างประมาทน้อยลง
  • คิดเตรียมพิธีงานศพของตัวเองไว้เหมือนกัน อยากทำอะไรที่สามารถให้สติแก่ผู้ที่มาร่วมงานศพของตัวเอง ไม่ได้อยากให้มาเสียใจ แต่อยากให้ความตายของเราเป็นประโยชน์ในการเจริญสติของผู้ที่ยังอยู่
  • ก็ไม่ทราบเหมือนกันว่า เมื่อวันนั้นมาถึง..จะเตรียมตัวทันไหม ที่ว่าให้ ตกกระไดพลอยกระโจน น่ะ ^_^

สวัสดีค่ะ คุณ ใบไม้ย้อนแสง

  • กลับกันค่ะ ตั้งแต่เด็ก ๆ แม่ไม่ชอบให้ไปงานศพค่ะ
  • แม่บอกว่า ไม่ใช่งานของเด็ก
  • โตขึ้นมาเลยไม่รู้ธรรมเนียมปฎิบัติ หรือขั้นตอนเลยค่ะ
  • เป็นครูบาอาจารย์ถูกเชิญไปร่วม ก็งง ๆ เอ๋อ ๆ ว่าควรจะทำอะไร ยังไง 
  • เคยถูกเชิญให้ทอดผ้าบังสุกุล เลยแอบกระซิบถามพระค่ะ ว่า ไม่ทราบว่า ...อาจารย์ต้องเอาผ้าวางไว้ตรงไหนคะท่าน... ต้องยกมือไหว้ทั้งก่อนและหลังทอดผ้าเลยใช่ไม๊คะ.. ทอดเสร็จแล้วเดินลงด้านไหนคะท่าน (กรรม!)

วัดดีหนูปู

  • เรื่องการสูญเสีย พี่สูญเสียคุณพ่อไปแล้ว
  •  ปีนี้ปีที่ 3 ซึ่งเป็นเรื่องที่ทุกๆ คนไม่อยากให้เกิดขึ้นกับตัวเอง
  • เสียใจ ร้องไห้ เขาก็ไม่กลับมาหาเราอีกแล้ว
  • ตอนนี้พี่ยังเหลือร่มโพธิ์แก้ว อีกต้นที่ต้องคอยดูแลอย่างใกล้ชิด

สวัสดีค่ะ ครูโย่ง

  • แหม เราก็งงนะคะ ว่าใครเอ่ย
  • เปลี่ยนรูปก็ไม่บอก :)
  • ขอบคุณสำหรับการทักทายและกำลังใจค่ะ
  • เป็นกำลังใจให้ ครูโย่ง เช่นกันนะคะ โรงเรียนเปิดแล้ว คงยุ่งน่าดู พอ ๆ กัน เลยนะคะ
  • ต้องขอโทษทุก ๆ ท่านด้วยค่ะ ด้วยเวลาอันน้อยนิดจึง ตอบล่าช้า มั่ก ๆ แต่ก็จะพยายามค่ะ
  • ขอบคุณค่า

สวัสดีค่ะ คุณพี่หน่อยขา

  • พอทักเรื่องปี่หาย  ก็ได้คืนเลยนะคะ
  • ดีแล้วหล่ะค่ะ ที่พี่หน่อยกลับใจ  เอ๊ย ไม่ใช่  อิอิ
  • แล้วพบกันค่ะพี่
  • จาก  "ผู้หญิงใจดี" :)

สวัสดีค่ะ  ท่าน สิทธิรักษ์

  • กำลังเตรียมพร้อมค่ะ เตรียมพร้อมสำหรับทุกเรื่องที่กำลังจะเกิดกับชีวิต
  • ส่วนเรื่องโรแมนติกนั้น แฮ่ะ ๆ อย่าแซวซิ่คะ
  • คนมีรากหน่ะ โรแมนติกกว่าครูปูแยะเลยค่ะ อิอิ (โยน)

วัดดีหนูปู

วันที่ 24 ไม่ต้องไปแล้วแต่ต้องไปสอบวันที่ 25 พ.ค.แทน

สอบในช่วงเช้าเท่านั้น 9.00 -12.00 น.จ๊ะ

                                                    

 

  • สวัสดีค่ะ แวะมาเยี่ยมครูปูค่ะ

ฮั่นแน่ ... 

* มาแอบด้อมๆ มองๆ

* มาจิ๊กภาพโรแมนติก ช้อบ ชอบค่ะ (* 64 )

* ครูพี่ปูค่ะ สบายดีนะคะ  คิดถึงหลาย

 

สวัสดีค่ะคุณครูปูคะ

  • คนมีรากที่ว่าโรแมนติกนี่...ใครคะ...ชื่อคล้าย ๆ คนไม่มีรากเลยค่ะ จะได้ไปทำความรู้จัก คบไว้เป็นเพื่อนเป็นคู่ Duo เสียแล้ว มีคนไม่มีราก + คนมีราก ....โหย...ใครคะอยากรู้จัก
  • แวะมาหาค่ะ เพราะคิดถึง คงยุ่งแน่เลยใช่ไหมคะ
  • ไม่กวนละ...แล้วจะมาใหม่ค่ะ...^_^

เป็นบันทึกที่งดงามยิ่งครับ...

เป็นสิ่งที่มีคุณค่าที่ลูก ๆ ทุกคนควรเตรียมไว้ให้แก่บุพการีครับผม...

             

ขอบคุณมากครับ...

 

P
65. ครูปู
เมื่อ อา. 18 พฤษภาคม 2551 @ 14:50
658043 [ลบ]

สวัสดีค่ะ คุณอ๋อ ขา

  • ครูปู เองเริ่มสนใจการเมืองอย่างจริงจัง ตั้งแต่มีการตั้งพรรคนี้ สิ่งที่ทำให้ฉุกคิด ก็คือบุคลิกภาพของผู้นำพรรค ด้วยทีท่า ลีลา การแสดงวิสัยทัศน์ นำเสนอโครงการตื่นตาตื่นใจ ที่ต้องใช้เวลา และระยะทางพอสมควรสำหรับสังคมไทย ที่จะไล่ตามทัน   มีหลายสิ่งอย่างที่ไม่ใช่ของจริง และน่าเคลือบแคลงสงสัย
  • ในช่วงเลือกตั้ง จึงไม่สามารถหาเหตุผลมาอธิบายได้มากไปกว่า  "ไม่ชอบ"   " ไม่ไว้ใจ"  จึงมักถูกมองเป็นคนใต้ ใจแคบที่ไม่เปิดรับสิ่งใหม่ ๆ  และมักจะถูกบลั๊พแกมหยอกเย้าให้ได้อายในที่ประชุมเสมอ ๆ เรื่องไม่เปิดใจ
  • หลังการเลือกตั้ง ยิ่งหนัก ทุกคนปลื้มอกปลื้มใจแห่แหนยินดี เหมือนชีวีเริ่มมีความหวัง  ทุกคำที่ ผู้นำ ท่านนี้พูดจะถูกหยิบยกขึ้นมา เหมือนเป็นบทเรียนชีวิตมอบแง่คิดแก่ผู้ร่วมงานทุกคน  ซึ่งครูปู ยังคงนิ่งเฉย ด้วยความไม่เห็นด้วย  ที่จำได้ติดหู ก็คือ ท่านดีนะ คำพูดท่านคมมาก ท่านให้แง่คิดในการสอนลูกว่า  "รู้น้อย อย่าพูดมาก และต้องอ่อนน้อมถ่อมตน"  (ลูกของท่านจะมีโอกาสในการพัฒนาด้านนั้นได้อย่างไร ในเมื่อ ท่าน คนนั้นไม่เคยแสดงออกถึงคุณลักษณะนั้นเลย)
  • ยิ่งกว่านั้น ยังได้มีโอกาสติดตามผู้หลักผู้ใหญ่ ไปร่วมงานกับท่านผู้นำท่านนี้อีกบ่อยครั้ง  ซึ่งผู้ใหญ่เห็นเราสนใจการเมือง จึงเมตตา หิ้วออกงานสังคมบ้าง ทั้งที่ค่าโต๊ะอย่างต่ำก็ แสนห้า ขึ้นไป แถมยังต้องร่วมโต๊ะทานอาหารแบบไฮโซ ช้อน เล็ก ช้อนใหญ่ วุ่นวายไปหมด :) 
  • ช่วงชุมนุมอย่างสงบเพื่อแสดงเจตนาทางการเมือง ครูปู ต้องรีบเคลียร์งาน โดยไม่บอกใครและไม่เคยยกเป็นข้ออ้าง ในการที่ทุกคนจะต้องรีบส่งงาน  กว่าจะเคลียร์งานเสร็จอย่างเร็วก็ต้องมี หกโมงเย็น หรือทุ่มนึง กลัวจะพลาดประเด็นไปเยอะ จึงจับแท๊กซี่ไปกลับทุกครั้ง ค่ารถวันละไม่ต่ำกว่า 500 บาท  แถมไปแล้วก็อดที่จะร่วมบริจาค ไม่ได้   ทั้งที่ตัวเองทำงานทั้งชีวิต อุทิศให้แก่ครอบครัวอย่างเดียว ไม่เคยฟุ่มเฟือยเรื่องใด ๆ  แต่เห็นว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องจำเป็นและ ..เราอยากทำ.. 
  • บางวันก่อนจะได้ปลีกตัวไป กลับถูกผู้ใหญ่ที่ยังไม่เข้าใจสิ่งที่เราต้องทำ และอยากทำ เหน็บเจ็บ ๆ ให้อีกว่า "ถึงจะไปชุมนุม เดินขบวนให้ตาย ก็ไม่มีทางไล่เค้าได้ร๊อก ทำไปก็ไร้ประโยชน์  มันเป็นเรื่องของสองฝ่ายที่ผลประโยชน์ขัดกัน  เราอย่าไปบ้าจี้ตามมันมากนัก" 
  • จนปัจจุบัน  ในปีหลัง ๆ นี่ ครูปู จึงเริ่มได้ยิน คำพูดว่า "คนโกง ถึงจะปีนไปได้สูงแค่ไหน แต่ก็ต้องสะดุด ขาโกง ๆ หลังโกง ๆ ของตัวเองเข้าซักวัน  ดูตัวอย่างซิ่  อยู่บนหอคอยงาช้าง ทรัพย์สิน ชาติหน้าก็กินไม่หมด  แต่ได้มาเพราะความโกง  แผ่นดินจะอยู่  ยังไม่มีเลย  พวกเราดูเอาไว้นะ ความซื่อสัตย์เป็นสิ่งสำคัญ จะไม่ทำให้ชีวิตตกอับ" 
  •  เสียดายนิดเดียว ตรงที่ท่านไม่ได้ลงรายละเอียดขนาด แถลงกระบวนการว่า  หากเราเจอคนโกง เราควรมีบทบาทหน้าที่อย่างไร  และเราควรจะต้องขอบคุณคนที่เขาช่วยกันตรวจสอบจนเรารู้ว่าใครโกง ใครกิน อย่างไรหรือไม่ หรืออีกทีคือท่านยังไม่ทราบค่ะ เพราะยังไม่เคยเอาจริงเอาจังกับกระบวนการตรวจสอบ
  • ขอโทษนะคะ ที่ใช้พื้นที่เสียยาวเหยียด แต่สัมผัสถึงความรู้สึกของคุณอ๋อ ได้ทั้งหมดเลยค่ะ จึงอยากให้กำลังใจ และให้ความมั่นใจกับคุณอ๋อ จะได้ไม่ลังเลสงสัยต่อไปว่า สิ่งที่กำลังทำนั้นมีคุณค่าหรือไม่
  • เพราะการที่เราเลือกทำ เลือกเป็นนั้น ลึก ๆ ก็คงมีจุดมุ่งหวังให้เกิดการเปลี่ยนแปลงตามใจเรา   ซึ่งก็ไม่รู้หรอกค่ะ  ว่าฝันของเราจะเป็นจริงหรือเปล่า
  • แต่คุณอ๋อ คงเห็นตรงกันนะคะ ว่าระหว่างที่กำลังฝันอยู่นี้  เราก็มีความสุข  และภาคภูมิใจไม่ใช่เล่น แถม หันไปทางไหน ก็ยังเจอเพื่อนร่วมฝันอีกเพียบ
  • ครูปูเองท่องไว้อย่างเดียวค่ะ เวลามีอะไรเข้ามาทำให้หวั่นไหว 

" คนประเภทฉัน ก็ต้องทำอย่างนี้หล่ะวะ  ให้ไปทำอย่างอื่นก็ไม่ใช่ฉันสิว่ะ  ต่อให้ย้อนเวลากลับไปเริ่มใหม่ หน้าอย่างฉันก็ยังเลือกจะทำงี๊อีกอยู่ดี " ..อิอิ..

  • คุณอ๋อ หล่ะคะ?

หลงตัวยังหนุ่มฟ้อ   สาวเหลิง
ลืมแก่แถบันเทิง      ค่ำเช้า
หลงผัวมั่วเมียเริง     เซิงแห่
ลืมแม่แลพ่อเจ้า      แก่เถ้าเดียวดาย
.
หากตายลงหนึ่งนั้น     ทำไฉน
อาจพ่ออาจแม่ใคร      ญาติเจ้า
ฤๅอาจว่าเราไง          ตายก่อน
หากห่อนเตรียมการไว้  ไขว่เคว้งเกกัง

ขอบคุณ Mr.Direct เช่นกันค่ะ ที่มาเยี่ยมเยียน และให้กำลังใจ

เป็นกำลังให้กับสิ่งที่กำลังทำอยู่ เช่นกันนะคะ :)

   กราบสวัสดีผู้ใหญ่ที่เป็นแขกประจำ หมายเลขหนึ่งของครูปู ค่ะ ท่าน ผอ.ประจักษ์  :)

สวัสดีค่ะ คนมีราก (2 อัน)

  • สองสามวันมาแล้ว ไปโพสต์ไว้ที่บันทึกคนมีราก ไม่ได้เลยค่ะ
  • แล้วเครื่องคอม (ที่บ้าน) ก็แสดงอาการแปลก ๆ
  • เข้าใจว่าน่าจะเป็นไวรัสค่ะ
  • แต่เมื่อซักครู่ ไปเยี่ยมที่บันทึกมาและโพสต์ได้แล้วค่ะ ดีใจจัง
  • ได้รับภาพแล้วนะคะ ขอบคุณมากค่ะ
  • ขยันจัง มาถึงก็สร้างงานทันที   Hyperactive เหมือนกันแง๋ ๆ อิอิ
  • ฝนตกบ่อย รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
  • อากาศเปลี่ยน แต่กำลังใจจะไม่เปลี่ยนค่ะ :)

สวัสดีค่ะ  คุณ Nan & Ball Chongbunwatana

  • ขอบพระคุณค่ะ ที่แวะมาเยี่ยม
  • ขอโทษด้วยนะคะ เปิดเทอมแล้วยุ่งมั่ก ๆ เลยค่ะ จึงอาจตอบช้า ไป 2 หน่อย อิอิ
  • จะขออนุญาตมาเยี่ยมที่บันทึกเช่นกันนะคะ
  • ขอให้ครอบครัวคุณแนนและคุณบอล มีความสุขมาก ๆ ค่ะ :)

สวัสดีค่ะ พี่จงพิศ

  • ขอบพระคุณมากค่ะ  สำหรับการแบ่งปันประสบการณ์และกำลังใจนะคะ
  • วันที่ 25 เจอกันค่ะ หนูไปสายหน่อยนะคะ ได้ทำบันทึกแจ้งให้อาจารย์ทราบล่วงหน้าแล้วค่ะ น่าจะไปถึงซัก เที่ยงครึ่งได้ค่ะ
  • แฮ่ะ ๆ รบกวนคุณพี่จงพิศ รอหนูปูนิดนะคะ เดี๋ยวจาจื๊อขนมไปขวาก :)

สวัสดีค่ะ คุณ สิทธิรักษ์

  • ขอบคุณค่ะ ตามมาให้กำลังใจมิได้ขาด
  • ผู้ให้ ย่อมเป็นที่รักนะคะ :)

 

สวัสดีจ๊ะ น้องปูจ๋า

  • ขอโทษด้วยนะคะ พักนี้พี่ยุ่งมาก จนไม่สามารถอธิบายได้ เลยบอกด้วยการหายตัวไป ..555.. และการตอบช้าบันทึกช้ามากกกกก
  • พี่สบายดีค่ะ คิดถึงน้องปูเช่นกัน
  • ยิ่งตามบันทึกหนู ก็ได้รับรู้ความลุ่มลึกของน้องชื่อเหมือนกันคนนี้ ว่าไม่ทำมะดา อื้อหือ ไม่ทำมะดา ซะแหล่ว
  • หนูทำให้พี่นึกถึง ใครคนนึงก็ไม่รู้นะ ป่านนี้ยังนึกไม่ออกเลย แต่วิธีเขียน วิธีคิดเหมือนกันมากจนน่าตกใจ
  • เขียนอีกนะคะ
  • พี่ครูปู อาจไม่มีเวลาเข้ามาบ่อยเหมือนเดิม แต่จะติดตามและเป็นกำลังใจเล็ก ๆ น้อย ๆ ให้กับพี่ ๆ น้อง ๆ ในนี้ตลอดไปจ๊ะ
  • รักนะ เด็กไม่โง่  อิอิ

   

กราบขอบพระคุณผู้ใหญ่ใจดีอีกท่านนึงนะคะ  ท่าน อาจารย์ ทนัน ภิวงศ์งาม  มาทุกครั้งก็จะหิ้วของดีมีค่า มาฝากอยู่เสมอ ๆ ค่ะ  ผู้น้อย มิมีสิ่งใดจะทดแทนนอกจาก น้อมรับข้อคิดมันสูงค่า แล้วนำไปปฎิบัติให้มี ให้เป็นขึ้น เพื่อยังประโยชน์ต่อไป ค่ะ  ขอบพระคุณค่ะ 

  • ขอบคุณน้องครูปูมากค่ะ ที่ชักชวนพี่มารับกำลังใจและข้อคิดดี ๆ จากบันทึกนี้
  • พี่อ่านบันทึกของน้องแล้วต้องนั่งทำใจอยู่นาน...ปล่อยใจให้ล่องลอยไปเรื่อย ๆ คงเป็นบุญของพี่ ที่ทำให้พี่ได้พบแต่คนดี ๆ
  • และอย่างน้อยคน ๆ นั้น ก็คิดดีกับพี่...
  • รักนะคะ
  • ด้วยความเคารพรักเช่นกันค่ะ พี่ P   คุณครู วรางค์ภรณ์ เนื่องจากอวน
  • มองรักอย่างเข้าใจ รักนี้จะอยู่กับเราตลอดไปนะคะ น้องครูปูว่า
  • ขอเป็นกำลังใหญ่โตให้พี่ครูวรางค์ภรณ์หายป่วยเร็ว ๆ นะคะ

สวัสดีค่ะ พี่ครูปู

มาตามความคิดถึง

พี่ครูปูสบายดีนะค่ะ++++

ดีจ้า น้องก้อย

  • คิดถึงเช่นกันจ๊ะ
  • สบายดีอยู่ น้องก้อยหล่ะ
  • ดูยุ่ง ๆ เน๊อะ ช่วงนี้
  • ไม่ลองดูตารางงานใหม่เร๋อจ๊ะ
  • อยากให้ไปจังเลย วันที่ 8 เดี๋ยวทีมนักแสดงทีมหน้าตาดีจะน้อยลงอ่ะ
  • อุ๊บส์!

พ่อพี่สั่งไว้ให้เตรียมงานศพให้ท่าน

ให้ไว้วันเดียว

ทำพิธีทางศาสนาคริสต์

ไม่ต้องมีมหรสพ

ไม้ให้ออกการืดเชิญ

เลี้ยงอาหารแขกให้อิ่ม

แจกขาวถุงกลับบ้าน

ไม่ให้ร้องไห้

ไม่ต้องเชิญเจ้านายมางาน จะยุ่งยาก

ให้ทำพิธีง่าย ๆ ลุกจะได้ไม่ลำบาก

ให้เขียนรายการไว้ ว่าจะต้องทำอะไร

สั่งไว้หลายปีแล้วคะ

ท่านก็อยู่สบายดี

โอ้โห พี่ประกายคะ

ตะลึงในความคิดของคุณพ่อพี่จังเลยค่ะ

  • ไม่ต้องมีมหรสพ
  • ไม้ให้ออกการืดเชิญ
  • เลี้ยงอาหารแขกให้อิ่ม
  • แจกขาวถุงกลับบ้าน
  • ไม่ให้ร้องไห้
  • ไม่ต้องเชิญเจ้านายมางาน จะยุ่งยาก
  • ให้ทำพิธีง่าย ๆ ลุกจะได้ไม่ลำบาก
  • ให้เขียนรายการไว้ ว่าจะต้องทำอะไร

เห็นด้วยหมดเลยค่ะ

ขอบพระคุณมาก ๆ ค่ะ

เคารพในความคิดคุณพ่อ ...คุณประกาย

ได้ข้อคิดจากงานศพ

เมื่อทราบข่าวว่าญาติผู้ใหญ่เสียชีวิตกะทันหัน เพราะท่านหลับตาย ก็รู้สึกตกใจเสียใจ ตกใจที่ท่านจากไปกระทันหัน เสียใจเพราะข้าพเจ้าตั้งใจจะซื้อขนมที่ท่านชอบไปให้ แล้วข้าพเจ้าก็ผลัดไว้ก่อน ไว้ก่อน

ด้วยท่านไม่มีครอบครัวและอยู่คนเดียว แต่ติดกับบ้านญาติพี่น้อง เช้าตรู่แล้วญาติท่านนี้ไม่ตื่น ในเวลาปกติ จึงมีการปลุก จึงทราบว่าท่านเสียชีวิตแล้ว เนื้อตัวยังอุ่นๆอยู่ ท่านคงเสียชีวิตเมื่อใกล้รุ่งสาง

มีเรื่องน่าแปลกที่พี่ชายเล่าให้ฟังว่า ก่อนหน้านี้สองคืน หมาหอนมาก หอนเป็นทางเข้าไปทางบ้านคุณปู่คุณย่า ซึ่งเดิมญาติคนที่เสียชีวิตนี้ท่านปลูกบ้านอยู่ติดกับคุณปู่คุณย่า พวกเรามักเรียกกันว่า “บ้านใน” แล้วต่อมาย้ายออกมาปลูกอยู่ด้านนอก พี่ชายว่า หมาหอนแปลก ตัวเล็ก ตัวน้อย หอนรับกันเป็นทาง เสียงหมาหอนชวนสยองพิกล คืนต่อมา หมามาหอนที่บ้านหลังนอก

ศพยังตั้งอยู่ที่บ้าน กว่าจะนำศพไปศาลาวัดได้ ก็รอเย็น เพราะที่วัดมีตั้งศพอยู่แล้ว 2 ศพ ศาลาวัดไม่มี ก็น่าเศร้าใจมาก รูปน่าศพก็ไม่ได้ถ่ายเตรียมไว้ เพราะตอนมีชีวิตท่านไม่ค่อยถ่ายรูปก็ต้องค้นหารูปสมัยสาวๆ มาขยาย ใช้เป็นรูปหน้าศพ สมุดบัญชีเงินฝาก ก็ต้องค้นหากันในบ้าน หากันจนเหนื่อยก็ไม่พบ สุดท้ายก็ต้องจุดธูปบอกท่านว่า ลูกหลานหาจนเหนื่อยแล้ว แล้วก็พบสมุดบัญชี

สำหรับศพที่มีกำลังทรัพย์ก็ไม่ค่อยยุ่งยากอะไร ทุกอย่างก็คล่องตัว ได้ด้วยเงิน ข้าพเจ้าไปฟังสวดศพ ได้พบญาติที่ไม่เคยพบกันมานาน คนโน้น คนนี้ เป็นการรวมญาติ นั่งมองรูปหน้าศพแล้ว ข้าพเจ้าก็รู้สึกสลดใจ นี่หรือตลอดชีวิตคน คนหนึ่ง สุดท้ายก็แค่นี้ ร่ำรวยหรือยากจน สุดท้ายก็หนีตายไม่พ้น เป็นเรื่องจริงที่สุด

การฟังสวดศพในปัจจุบันนี้มีความเปลี่ยนแปลงไป สมัยก่อนผู้คนยังเป็นสังคมพึ่งพากัน ทำอาชีพอยู่บ้าน เย็นลงมาก็มารวมตัวช่วยงานศพ ญาติพี่น้อง ลูกๆหลานๆ อยู่นอนเฝ้าศพกันในศาลาวัด แต่ปัจจุบันนี้ผู้คนทำงานและเป็นสังคมเมืองมากขึ้น จำนวนคนมาฟังสวดศพก็น้อยลง สวดเสร็จแล้ว ก็กลับบ้าน ปิดศาลาตั้งศพ คนเฝ้าศพมักเป็นสับปะเหร่อที่ถูกจ้าง เณรบวชหน้าไฟ ก็ไม่ใช่ลูกหลานของผู้ตายเสมอไปเหมือนก่อน หากแต่เป็นลูกเด็กก่อสร้างระแวกนั้น หรือจ้างเด็กมาบวชเณรหน้าไฟ บางครั้งมีศพติดๆกัน เด็กชายเหล่านี้ ก็รับจ้างบวชเณรต่ออีกงานศพหนึ่งไปเลย สำหรับญาติท่านนี้ ศพของท่าน มีหลานตัวเล็ก บวชเณรหน้าไฟให้

ในวันเผาศพ ด้วยเป็นญาติข้าพเจ้าจึงไปร่วมแต่บ่ายโมง ก็ไม่ได้ช่วยอะไรนัก แต่ไปนั่งในศาลารวมญาติกัน สิ่งที่เห็น คือ นักการเมืองท้องถิ่นมักมาหาเสียงในงานศพ และเป็นเหมือนธรรมเนียมหรือประเพณีปฏิบัติก็ไม่ทราบ ที่ต้องให้เกียรตินักการเมืองท้องถิ่นเป็นประธานในการทอดผ้าบนเมรุเป็นคนแรก

เคยไปงานศพงานหนึ่ง ที่การทอดผ้าบนเมรุ รายชื่อผู้ทอดผ้าหลายคน แบบที่มีลูกกี่คน เจ้านายลูกก็มาทอดผ้ากันหมด เรียงกันตามลำดับความใหญ่ของยศบ้าง หน้าที่การงานบ้าน ข้าพเจ้านั่งมองแล้วก็รู้สึก อืม... หรือนี้เป็นการให้เกียรติศพ หรือนี้คือหน้าตาสังคม หรือคืออะไร ข้าพเจ้าซึ่งเป็นคนเรียบง่าย ก็รู้สึกไม่ค่อยเห็นด้วยกับรูปแบบ

ส่วนใหญ่ข้าพเจ้าไปร่วมงานศพใดก็มักแผ่บุญซ้ำๆให้ผู้ตาย ช่วงที่วางดอกไม้จัน ข้าพเจ้าไม่ได้ขึ้นเมรุ ตอบไม่ได้เหมือนกันว่าทำไมข้าพเจ้าจึงรู้สึกไม่ชอบขึ้นเมรุไปวางดอกไม้จัน ในช่วงที่เปิดโลงศพ ทุบลูกมะพร้าวราดไปบนศพ มีการซื้อที่ดินให้ผู้ตาย (ซึ่งข้าพเจ้าก็เคยเห็นแล้ว เมื่อตอนที่เผาศพคุณพ่อ) ญาติชวนข้าพเจ้าขึ้นไปดูศพ ตอนแรกก็จะขึ้นไปดูศพเพื่อใช้โอกาสนี้ปลงอสุภะ แต่คิดอีก ไม่ขึ้นดีกว่า ขอจดจำภาพที่เป็นปัจจุบันของท่าน อย่างที่เราเคยเห็นนี้ตลอดไป ของที่แจกงานศพเป็นผ้าเช็ดหน้าขนหนู

สมัยเด็กข้าพเจ้าเห็นคุณพ่อเมื่อกลับจากงานเผาศพ คุณพ่อจะถอดเสื้อ แขวนไว้ที่กิ่งไม้หน้าบ้านบ้าง (ก็ไม่ได้สังเกตว่าคุณพ่อเก็บเสื้อไปเมื่อใด) หรือบางครั้งก็วักน้ำในโอ่งล้างหน้า ล้างมือ ล้างเท้าแล้วถึงจะขึ้นบ้าน สำหรับงานศพที่ตายโหง คุณพ่อจะหลีกเลี่ยงที่ไม่ไปร่วมงาน หากต้องไปก็จะไม่ขึ้นวางดอกไม้จัน ข้อตรงนี้สมัยคุณพ่อมีชีวิตอยู่ข้าพเจ้าก็ไม่ได้ถามคุณพ่อว่าเพราะอะไรถึงทำอย่างนั้น มีเหตุผลอะไร

ข้าพเจ้าได้ข้อคิดจากงานศพว่า เมื่อคนที่เรารักหรือคนใกล้ตัวเสียชีวิต เราย่อมเสียใจ โศกเศร้า สภาวะนี้หากไม่เตรียมชุดดำให้พร้อมสวมใส่แล้วจะวุ่นที่ต้องซื้อหา ข้าพเจ้าจึงเตรียมชุดดำไว้หลายชุดพร้อมสวมใส่ได้ทันที สำหรับคุณพ่อและคุณแม่ของเราแล้ว ควรเตรียมรูปท่านไว้ รูปใดพร้อมขยายใหญ่ใช้ตั้งหน้าศพหากวันนั้นมาถึง ของแจกในงานศพจะเป็นอะไร คิดเตรียมไว้ในใจ ทั้งการประมาณราคา ประมาณจำนวนสั่ง เบอร์โทรศัพท์ร้านดอกไม้ที่จะจัดหน้าศพ ผ้าม่านตกแต่งเมรุ เบอร์โทรศัพท์วงปี่พาทย์ ต่างๆ ต้องหาไว้

หากเป็นศพตัวเราเองหล่ะ คนที่อยู่ข้างหลังจะวุ่นวายน้อยที่สุด หากทำชีวิตให้เป็นปัจจุบัน ไม่รุงรัง ซับซ้อน เมื่อเราไม่อยู่คนข้างหลังกระทบน้อยที่สุด การงานสานต่ออย่างสะดุดน้อยที่สุด อะไรอยู่ตรงไหน เอกสารสิทธิ์ต่างๆ จะติดต่อที่ใคร อย่างไร ก็ควรบอกคนใกล้ชิดไว้ อยากทำอะไรให้ใครก็ทำเลย อยากขอโทษใคร อยากพูดอยากบอกอะไรใคร ก็ควรทำเลย ด้วยไม่อาจรู้ว่าเวลาของชีวิตเราเหลืออยู่อีกเท่าไหร่

ทุกชีวิตล้วนมีความตายเป็นเบื้องหน้า

อ่านแล้วก็จริง

http://www.oknation.net/blog/DokMaiMeaungKrung/2011/04/01/entry-3

ได้ข้อคิดจากงานศพ

www.oknation.net

ดอกไม้ที่นับว่าหอมจัด ก็หอมได้แค่ตามลม..... แต่กลิ่นหอมของศีลนี่...งามได้ หอมได้ทั้งตามลม แลทวนลม มีกลิ่นจรุงฟุ้งใจไปทั่วทุกทิศ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท