ว้าว วาว วันนี้ดีใจจริง ดีใจจัง ปูได้เป็นคนแรกของพี่สาวที่รัก แล้ว
แค่นี้ก่อนนะคะน้องร่าวยยาว กลัวไม่ได้เป็นคนแรกของพี่ อีก อิ อิ
สบายดีนะครับ มีหนุ่มๆคิดถึง
สวัสดีค่ะครูปู
ตามน้องปูมา จะได้ครบสามปู อิ..อิ..
ไม่ได้ทักทายกันเสียนานเลยนะคะ ดีใจที่เห็นครูปูกลับมาเขียนบันทึกอีก..
มาส่งความคิดถึงให้เบา ๆ ไม่กล้าส่งให้แรง ๆ เพราะคนขับเขาบอกว่า "ปิดประตูเบา ๆ นะครับ" เอ๊ะ..มันเกี่ยวกันไหมเนี่ย
ดีนะคะ.. การใส่ใจความรู้สึกนึกคิดของมนุษย์ที่เราได้พบเจอ ช่วยเติมความอ่อนโยนให้กับโลกใบนี้..
แหม..เพื่อนเรานี่น่ารักจัง..^__^..
หายไปนานนะคะ พี่แก้วคิดถึงน่ะ
สวัสดีค่ะครูปู
ตามน้องปูมา จะได้ครบสามปู อิ..อิ..
ไม่ได้ทักทายกันเสียนานเลยนะคะ ดีใจที่เห็นครูปูกลับมาเขียนบันทึกอีก..
มาส่งความคิดถึงให้เบา ๆ ไม่กล้าส่งให้แรง ๆ เพราะคนขับเขาบอกว่า "ปิดประตูเบา ๆ นะครับ" เอ๊ะ..มันเกี่ยวกันไหมเนี่ย
ดีนะคะ.. การใส่ใจความรู้สึกนึกคิดของมนุษย์ที่เราได้พบเจอ ช่วยเติมความอ่อนโยนให้กับโลกใบนี้..
แหม..เพื่อนเรานี่น่ารักจัง..^__^..
สวัสดีค่ะ พี่สาว.. เล่ายาว มั่กๆ อิอิ
คิดถึงค่ะ ...ดีมจที่มาเขียนบันทึกอีกนะคะ
ขอบคุณเรื่องของความสมดุลย์คะ
where where is where where ชอบจั๊ง ค่ะ
คิดถึงพี่สาวนะคะ
สวัสดีค่ะ ป้ากระติก พี่แก้วและทั่น ผอ.ประจักษ์
ฮาโหล น้องม่อนสุดหล่อ
ระลึกถึงเช่นกันค่ะ
^_^
มาเยี่ยมค่ะ คิดถึงนะคะ
วัฒนธรรมไทยขนานแท้ที่ควรจะรื้อฟิ้นอยู่ที่ตรงนี้ครับ
* ผลัดกันรับ ผลัดกันให้ด้วยความใส่ใจ
* ถ้าเรา เป็นฝ่ายได้รับน้ำใจ หรืออะไร ๆ จากใครด้วยแล้ว ยิ่งมีความสำคัญอย่างยิ่งยวด
ไม่ต้องไปย้อนยุค ถอยหลังเข้าคลองไปหาอะไรมากหรอกครับ
ยิ่งรณรงค์วัฒนธรรมไทย ยิ่งไปกันใหญ่ ถ้าไม่เริ่มที่การให้และรับอย่างสมดุล
ขอบคุณมากครับ
๕ ๕ ที่ไหนได้พี่หญิงเล็ก ต้องให้พี่หญิงกลางไปตาม นี่เอง
... ห่างหายไปนาน กลับมาก็เหมือนเดิม รอแฟนพันธุ์ทางอีกคนนะพี่
เดี๋ยวเค้าก็มา เชื่อดิ ... ว่าแต่กินข้าวหรือยังคะ กินขนมจีนกันนะ
หาเรื่องเขียนจนได้ เก่งจริงๆๆๆ
สวัสดีค่ะครูปูที่รัก
เฮ้...ดีใจจริง ๆ นักเขียนนักเล่าเรื่องคนเก่ง...คืนสังเวียน GTK แล้ว
ชอบเรื่องเล่าประเทืองจิตวิญญาณเช่นนี้ค่ะ
ไม่อยากเคลมว่าเราคล้ายกัน...ให้มากนัก... คนอื่นจะเลี่ยน ๆ ๆ ได้เน๊อะ...
ชอบขึ้นรถเมล์ รถตู้ รถแท็กซี่ รถไฟฟ้า รถใต้ดิน ... รถหลาน รถเพื่อน รถคนอื่น...55555....ไม่มีรถขับเองนี่นา...
เคยเขียนเรื่องสั้น ๆ ไว้เหมือนกันค่ะ ส่งให้หลาน ๆ เพื่อน ๆ ที่สนิทอ่าน (สมาชิกที่ถูกบ้งคับให้อ่าน) ชื่อ "เรื่องเล่าจากรถเมล์คันนั้น" หลายปีแล้ว จะไปนำมาปัดฝุ่นนะคะ...ได้แรงบันดาลใจดี ๆ จากเพื่อน...ดีอย่างนี้เอง
ความงาม ข้อคิด มุมมอง มีอยู่ในทุกที่ทุกแห่งที่เรามองและเห็น
ดีใจกับครูปูที่ได้ช่วยให้คนขับ มีความสุขขึ้น ได้ระบาย มีคนรับฟัง และเข้าใจในความรู้สึกของเขาค่ะ
มาคุย ๆ ด้วยความคิดถึง...เหมือนเดิม
นำดอกไม้สีฟ้าครามอมม่วง....มาฝากค่ะ
ความจริงสีที่คนไม่มีรากชอบคือ "สีม่วงอมฟ้าคราม" ค่ะ...เหมือนกันนะคะ
(^___^)
สบายดีนะครูปู
นับอักษรได้ 1200กว่าๆ
โดยทั่วไป พิมพ์ 20ตัวต่อนาที 1200 คงใช้เวลา 60 นาที หรือ1 ชั่วโมง
...
ถ้าไม่รักคนอ่านจริง ครูปูไม่บรรเลงกันขนาดนี้แน่
...
สุข
สุข
ในวันศุกร์ ครับ อิอิ
สวัสดีค่ะ
เฮ้อ...เบื่อบ้านร้างนี้จริง ๆ ....
เจ้าของยุ่งมาก ประกาศขายบ้าน....ดีกว่าจ้ะ
มากระซิบว่า.... คิดถึงเพื่อนค่ะ
(^___^)
แวะมาส่งความ....
คิดถึงไว้ค่ะ
(^___^)
เพิ่งกลับมาจากสวนป่าเมื่อ 4.25 น. เหนื่อยแฮ่ก ๆ แต่มีแรงฮึด ๆ ค่ะ ^_^
มาเยี่ยมชม...ให้กำลังใจครับ
พี่สาวแห้วจ๋า มาอัพเดทไวๆ หน่อยค่ะ น้องตามบ่ทันแล่ว
พี่สาวคนดีไปสวนป่ากับไผมาหนา อ่านบันทึกพ่อครูบ่ค่อยเก็ท อิ อิ
รอ รอ รอ หลายๆ คน ก็เฝ้ารอทั้งพี่หญิงปิง พี่เบญจกัลณี ทั้งหลาย จ้า
โอ้โฮ.... พี่ครูปูกลับมาแล้ว
ดีใจเหลือคณานับ... เอ่อ.. นับจากไปผัดผักบุ้งให้แป๋มทานเมื่อหลายเดือนก่อน โฮะ..โฮะ.. เอร็ดอร่อย เพราะผู้นำมาฝาก ก็คือ พี่ชาย(ใหญ่) ท่านดร.ขจิต
แวะไปที่บันทึกพ่อครูแล้วนึกอิจฉา..(ในใจ)
......................................
คิดถึงและเป็นห่วงและรักด้วยค่ะ
น้องครูปู หายไปไหนมา คิดถึงจังเลย
แฮ่ๆ หาย... หัวมาค่ะ พี่ อิอิ
โผล่มาแต่ละทีก็เลยต้องมีการบ้านมาส่งค่ะ พี่น้องเอ๊ย........ (^__^)
เอ น้องครูแป๋มคะ เราเจอกันช่วงเดือนไหน ทริปไหนแล้วนะคะ
เริ่มแก่แร่ะ
ฟามจำไม่ค่อยดี ฟันฟางก็ไม่ค่อยคม
อารมณ์ก็บูด
พูดก็ไม่ชัดอ่ะ
5555...
แวะมาบอกว่า ไม่คิดถึง ๕ ๕ ส่งกำลังใจพี่สาวคนแกร่ง และเก่งค่ะ