185 ผมได้อะไรบ้าง จาก 1 ปี ใน G2K


ได้รู้จักตัวเอง

  

 

ผมได้อะไรจาก 1 ปีใน G2K

 

13 มีนาคม 2551 ครบ 1 ปี เต็มที่ผมเป็นสมาชิกใน G2K

ถามว่า    ปีหนึ่ง เร็วไหม ก็เร็วดี เพราะวันแรกที่เข้ามาดูเว็บนี้ยังจำได้เหมือนเกิดขึ้นเมื่อวาน รู้สึกแปลกใจที่ว่า เอ... เว็บนี้ เป็นเว็บที่โปร่งใสดี คนกล้าเปิดตัวตน เอาภาพตัวเองมาแสดงไว้ และเมื่อเปิดไปดูประวัติ ก็น่าจะเชื่อถือได้ว่าเป็นประวัติส่วนตัวที่สำคัญที่ทำให้รู้จักเจ้าของบันทึกได้พอสมควร แม้บางคนจะสั้น 

นอกจากนี้ ผู้จัดทำเว็บเองก็เป็นผู้ที่มีการศึกษา มีตำแหน่งที่เชื่อถือตรวจสอบได้  คนที่มาบันทึกก็ล้วนอยู่ในแวดวงการศึกษาเป็นส่วนใหญ่  ก็ถือว่าหลากหลายดี แต่ก็ไม่เห็นมีนักการทูต 

ในช่วงนั้นผมได้จัดทำเว็บส่วนตัว www.polpage.com มาได้ระยะหนึ่งแล้ว ด้วยเหตุที่ทำเองจึงไปได้ไม่ถึงไหน มีเว็บแต่ก็ไม่ได้พัฒนามากนัก ใช้ html ธรรมดา ต่อมาเมื่อมี โปรแกรมสำเร็จรูปก็ศึกษาเองจนใช้ mambo เป็น การต้องทำเองทุกอย่างในเว็บทำให้รู้สึกเป็นภาระเกินไป อีกทั้งผมไม่ได้คิดจะประชาสัมพันธ์เว็บของตัวเองเลย เอาไว้ดูคนเดียว ในที่สุดมีเว็บก็เพียงเพื่อเอาไว้เป็นที่เก็บข้อเขียนของผม เวลาใช้จะได้สะดวกในการเปิดจากอินเตอร์เน็ต 

พอมาเจอ G2K ก็เลยรู้สึกว่าดี เพราะมีคนทำรูปแบบและระบบให้แล้ว นอกจากนั้น G2K ก็ยังดูเหมือนกับจะเปิดกว้างและให้กำลังใจนักเขียนหน้าใหม่ ผมจึงสมัครและเปิดบันทึกนักการทูตตั้งแต่บัดนั้น 

 

ถามให้ตรง ตอบให้ตรง

ผมได้อะไร

ได้เปิดตัวเองต่อสังคมออนไลน์แห่งนี้

ได้เรียนรู้การจัดการบล็อก การเผยแพร่ความรู้ผ่านบล๊อคด้วยตัวเอง

ได้เรียนรู้เรื่อง KM  รวมทั้งความรู้อื่นๆ

ได้เรียนรู้การปฏิสัมพันธ์ออนไลน์

ได้ทำกิจกรรมผ่านเว็บ

และสุดท้ายได้รู้จักตนเองผ่านสังคมออนไลน์

ถามว่าคิดอย่างไรกับสิ่งที่ได้

การเปิดตัวในอินเตอร์เน็ตยังคงเป็นเรื่องที่น่ากลัวและเสี่ยงมาก แต่ก็ได้ทำไปแล้วกับ G2K และก็คิดว่าตัดสินใจไม่ผิดเพราะ G2K เป็นเว็บที่มีสาระที่ชัดเจน ถือเป็นกรอบป้องกันที่ปลอดภัยพอสมควร

ระบบของ G2K ดีและเหมาะสมกับสังคมออนไลน์ของไทย

ความรู้ที่ได้จาก G2K นั้นมากมายและเป็นอาหารสมองได้ในยามที่ต้องการ เป็นเสมือนศูนย์อาหาร มีให้เลือกทานหลายอย่าง ตามชอบใจ

เรื่องปฏิสัมพันธ์ออนไลน์ เป็นเรื่องที่ผมเรียนรู้ไปเรื่อยๆ และก็ยอมรับว่ายังเรียนรู้ไม่จบแต่ก็จะเรียนรู้ต่อไป

เรื่องกิจกรรมผ่านเว็บนั้น เนื่องจาก G2K มีความน่าเชื่อถือ จึงสามารถทำกิจกรรมได้ โดยเฉพาะกิจกรรมการกุศลซึ่งผมไม่เคยทำแบบนี้กับเว็บไหนมาก่อน

สุดท้าย ได้รู้จักตัวเองพอสมควร ผมก็ยังคงเป็นได้เพียงแค่บล็อกเกอร์สมัครเล่นหน้าใหม่คนหนึ่ง ที่ต้องระวังการเขียนและเขียนเฉพาะเรื่องส่วนตัวที่เปิดเผยได้ ส่วนเรื่องงานก็พยายามจะทำให้เปิดเผยเท่าที่จะเปิดเผยได้

จากบันทึก 180 กว่าบันทึกในระยะเวลา 1 ปี  บวกกับภาพวาดอีก 80 ภาพ และกัลยาณมิตรใน G2K จำนวนหนึ่ง ที่ก็ยังไม่เคยเห็นตัวจริงกันและยังถือว่าไม่รู้จักกัน.....ในโลกของความเป็นจริง

บันทึกนี้เป็นบันทึก ครบ 1 ปี  ในวันที่ 13 มีนาคม 2551 จึงขอถามกับตัวเองและจึงขอตอบกับตัวเอง  หากผิดพลาดประการใด สร้างความขัดข้องใจใดๆ ก็ขออภัยด้วย

 

เราทุกคนยังต้องเป็นนักเดินทางกันต่อไป ในเส้นทางและสิ่งที่ตนปรารถนา

สำหรับผม ได้เดินมาแล้ว อย่างน้อยก็หนึ่งหลักกิโลเมตร

ยังไม่รู้ว่าจะเดินไปได้อีกหรือไม่หรือได้ไกลเพียงใด

หรือวันหน้าจะเป็นอย่างไร เพราะ อันความตาย หมายไม่ได้ว่าเมื่อไหร่

ขอความสุขสวัสดี จงมีแด่ทุกท่านครับ

 

 

 

 

 

 

หมายเลขบันทึก: 170428เขียนเมื่อ 11 มีนาคม 2008 23:05 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 18:50 น. ()สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (39)

มาเยี่ยมวันครบรอบปีครับ

  • ขอแสดงความยินดีด้วย
  • รวดเร็วเหมือนกันนะครับ
  • เผลอนิดเดียวหนึ่งปีแล้วครับ
  • ขอให้มีความสุขกับการเขียน
  • ตอนนี้เริ่มมีนักการทูตมาแล้วครับ
  • แต่พี่เป็นท่านแรกเชียวนะ
  • รอหาก่อนนะครับ ว่ามีท่านไหนบ้าง
  • อิอิๆๆ

สวัสดีค่ะ อาจารย์

  • เดือนนี้ มี blogger หลายท่าน ที่อายุครบ 1 ปี
  • ยินดีด้วยนะคะ ความจริงต้องยินดีกับตัวเองค่ะ ที่ได้อ่านเรื่องราวที่ดีๆ
  • ไม่ค่อยได้ฝากร่องรอยไว้ในบันทึกอาจารย์เลยค่ะ เพราะไม่กล้า
  • แต่วันนี้ ขอฝากร่องรอยไว้นะคะ
  • ขอบคุณค่ะ

สำหรับดิฉัน ครบรอบปีเมื่อ 10 มีนาคมค่ะ รู้สึกว่าเร็วเหมือนกันค่ะ

ที่เห็นได้ชัดเจนคือ web G2K  

มีความน่าเชื่อถือค่ะ  และก็เป็นwebแห่งแรกเหมือนกันที่ ดิฉันมีกิจกรรมร่วมด้วย

 

 

ไม่เคยคิดมาก่อนว่า จะเป็นบล็อกเกอร์กับเขา เพื่อนๆรู้เข้า ก็แปลกใจกันใหญ่ค่ะ

คิดว่าจะเขียนไปเรื่อยๆ ตามแต่เวลาและโอกาสจะอำนวย เพราะก็มีภาระรัดตัวอยู่เหมือนกันค่ะ

อ.ขจิตครับ

ขอบคุณครับและขอชื่นชมในศักยภาพของความเป็นบล๊อคเกอร์มีระดับ

นักการทูตที่ผมเห็นที่ตามเข้ามาคือน้องบอลกับน้องแณณ น่ารักและเก่งทั้งคู่ครับ

คุณมณีแดงครับ

จริงครับที่เดือนนี้มีหลายคนครบ 1 ปี

บันทึกเปลี่ยนเร็วจนตามไม่ทัน

ชื่นชมกับบล๊อคเกอร์ทุกท่านครับ รวมทั้ง"ป้าแดง" ที่สร้างความสุขและให้กำลังใจผู้คนมากมาย

ขอบคุณมากนะครับ

สวัสดีครับคุณพี่ศศินันท์

ขอแสดงความยินดีเช่นกันครับที่ครบรอบ 1 ปี

เป็นบล๊อคเกอร์ใหม่เช่นกัน

ขอบคุณที่ผลิตอาหารสมองที่มีประโยชน์มากมายครับ

ขอบคุณจริงๆ

สวัสดีครับคุณบางทราย(พี่รหัส มช.)

ขอบคุณครับ

ขออภัยด้วยที่โพสต์ตอบแล้วในลำดับแรก แต่ใช้คำผิด จึงขอลบและแก้ไขให้ถูกต้อง

1 ปี เร็วจริงๆ ครับ คงถึงเวลาที่จะต้องพักบ้างแล้ว โดยเฉพาะการที่ต้องเป็นพ่อลูกอ่อน น้องนะมัสเต้ที่กำลังโตวันโตคืน

ภาพเก่ายังมีอยู่เพียบ รอจังหวะ จะได้นำเสนอในโอกาสต่อไปครับ

 

ยินดีด้วยนะคะที่ครบรอบหนึ่งปีกับ 185 บันทึกคุณภาพ ตอนเข้ามาดูครั้งแรกก็อ่านเฉยๆ ไม่ได้คอมเม้นท์ อ่านเอาความรู้ซึ่งอยู่นอกวงของชีวิตตัวเองไปไกล แต่ตอนหลังติดใจเริ่มเขียนคอมเม้นท์เพราะชื่นชมกับผลงานศิลปะ ชอบมากนะคะที่ท่านเขียนภาพขึ้นมาจากแรงบันดาลใจ ไม่ต้องคำนึงว่าจะใช้ศิลปะอะไรเพื่อโชว์ ไม่ต้องจบอาร์ตก็ยอมวาด ซึ่งบางคนกลัวนักกลัวหนาว่าคนอื่นจะติ อันที่จริงการวาดภาพแล้วคนทำเป็นสุข คนดูก็รับรู้ได้ถึงความสุขออกมาจากภาพที่สื่อ หนูว่าพอแล้วล่ะค่ะ ^ ^ หนูชอบภาพท่านแทบทุกภาพเลยนะคะ เรียบง่าย ดูแล้วสงบสุขดีค่ะ

ปล.หนูเขียนมาตั้งนานยังไม่ถึงร้อยบันทึกเลยค่ะ ขยันไม่พอ อิ อิ

คุณ Little Jazz

ขอบคุณครับและยินดีที่ได้รู้จักคนรุ่นใหม่ที่มีพลัง

การเปิดตัว ยังเป็นเรื่องที่น่ากลัวและเสี่ยงอยู่เหมือนกัน ในยุคที่อะไรก็กลับมาเล่นงานตัวเองได้ หากมีผู้ไม่หวังดี

สำหรับงานศิลปะ เป็นเสรีภาพทางจิตใจหนึ่งที่ผมหวงแหนเป็นสิทธิ์ส่วนตัวในฐานะนักการทูต

ขอบคุณครับที่ชอบ

ภาพวาดเป็นกระจกสะท้อนจิตใจและเป็นการถ่ายทอดพลังออกมาครับ

 วันที่ ๑๓ มีนาคม วันครบรอบ วันเริ่มต้น ของพี่โยคี และเป็นวันเริ่มต้น การเดินทาง ไปสู่การสร้างบารมี ณ พุทธสถาน ของโยคีน้อยด้วยเช่นกัน

***************************************

     หนึ่งในผลงานของนักการทูตพลเดช

 

"วันสำคัญ ของนักเดินทาง"

  ๑๓ มีนาคม....

ฤกษ์นิยม สมใจได้เปิดเผย

รู้จักมิตร รู้จักตน คนคุ้นเคย

วันล่วงเลย กลับยาก..จะจากไป

  มาสร้างสรรค์ศรัทธามหาศาล

ก่อตำนานการดีที่ผ่องใส

สมเป็น"ทูต"เชื่อมแผ่นดินอินเดียไทย

สร้างโลกให้เคียงชิดมิตรสัมพันธ์

  ขอสรรเสริญเจริญผลคุณ "พลเดช"

บรรลุเหตุที่ทำ ตามความฝัน

มีวจี จับจิต มิตรอนันต์

รู้เท่าทันกระแสใจภายในตน

  วันที่๑๓ มีนา เวียนบรรจบ

คือวันครบรอบปี มีหนึ่งหน

และครบวันเดินทางไกล"ใคร" อีกคน

ซึ่งเป็นผลจากความดีที่ท่านทำ...

  ขอร่วมฉลองวันครบรอบปี ของการเป็นสมาชิก G2K และได้สร้างบุญกุศล มากมาย ในสังคมนี้

ยินดีที่ได้รู้จัก และเป็นกัลยาณมิตร ตลอดมา

โยคีน้อย...

๑๒ มีนาคม ๒๕๕๑

 

 

 

 

สวัสดีค่ะ..อาจารย์พลเดช

ขอแสดงความยินดีด้วยค่ะ..กับระยะเวลาครบขวบปีใน G2k ของท่าน

ได้เข้ามาศึกษาความรู้จากบันทึกนี้เสมอค่ะ..แต่ไม่ค่อยกล้าที่จะคุยด้วยค่ะ

ประทับใจแนวคิดและวิธีการแบ่งปันประสบการณ์ของท่านค่ะ..

"ทำความดีถวายในหลวง" เป็นปณิธานการทำงานของตนเองเช่นกันค่ะ

มีความสุขมากค่ะ..กับชีวิตใน G2K..โลกใบใหม่ที่ไร้พรมแดน..โลกแห่งความมหัศจรรย์

ขอบคุณค่ะ..

เรียนอาจารย์วัชราภรณ์

ขอบคุณครับอาจารย์ และขอชื่นชมกับผลงานของอาจารย์ทั้งในชีวิตจริงและในเว็บด้วยครับ

ถือเป็นนักสู้ที่ประสบความสำเร็จคนหนึ่ง

เป็นทรัพยากรที่มีคุณค่าของประเทศไทย

เราเป็นลูกพ่อหลวงเช่นเดียวกันนะครับ

ขอบคุณครับ

 

โยคีน้อย

ขอบใจมากสำหรับบทกลอน ที่ไพเราะเสมอ

พรุ่งนี้แล้ว จะเป็นการเดินทางไปสร้างบารมีในต่างแดน

มีสติและอย่าประมาทในทุกขณะ

รอบครอบ ปลอดภัยไว้ก่อน

เอาพระเป็นที่พึ่ง

หากมีอะไร ก็โทรไปหาได้เสมอ

ขอให้เจริญสุข

สวัสดีคะ คุณพลเดช

ยินดีด้วยคะ ที่ครบรอบ 1 ปี ที่ GotoKnow.org

บันทึกนี้ สะท้อนให้เห็นถึง ความรู้สึกของผู้ใช้งาน

ผู้ดูแลได้มาอ่านก็ยินดียิ่งนักคะ :)

สวัสดีครับท่านP  พลเดช วรฉัตร

 

ยินดีด้วยครับ  ขออนุญาตนำไปรวมใน   รวมตะกอน   ขอบคุณมากครับ

คุณมะปรางเปรี้ยวครับ

ขอบคุณผู้ดูแลและทีมงานนะครับ ทำเพื่อส่วนรวมจริงๆ

นี่ถ้าเป็นในสหรัฐฯ ผลผลิตแบบนี้คงกลายเป็นเว็บธุรกิจที่ใหญ่และมั่นคงไปแล้ว

 

คุณสิทธิรักษ์ครับ

ขอบคุณและยินดีครับ

ตามไปดูบล๊อคแล้วครับ คงต้องตามอ่านกันต่อไปเพราะมีเรื่องที่น่าสนใจมาก

G2K นี้ หากเป็นห้างสรรพสินค้า ก็มีร้านดีๆ มากมาย จะค่อยๆ เดินไปดูครับ

ที่เดลีที่ผมอยู่เพิ่งมีการเปิดห้างสรรพสินค้าที่กล่าวว่ามีความยาวที่สุดในอินเดียคือ  1 กม. ไปมาแล้ว เดินกันเมื่อยเลยครับ

สวัสดีครับท่านพลเดช

             อ่านบันทึกแล้วปลื้มครับ...ถือเป็นโชคดีที่ผมได้มีโอกาสมาเป็นสมาชิก G2K เช่นเดียวกับท่านครับ...(แต่ผมยังไม่ครบปีครับ)

                                                     ขอบพระคุณครับ

สวัสดีครับนายช่างใหญ่

เคยไปอ่านบันทึกหลายครั้ง สนุกและทำให้อารมณ์ดีครับ

ขอบคุณครับ

ไม่ได้แอบปลี้มท่านทูตพลเดชค่ะ แต่ปลื้มกันเห็นๆ ชมกันซึ่งๆ หน้า :) เพราะท่านเขียนบล็อกได้ประทับใจดิฉันมาโดยตลอด

และยังจำได้ว่าเคยบอกปลื้มกงศุลที่สงขลาผ่านทางท่านด้วยค่ะตอนที่ดิฉันกลับจากทำ passport เมื่อปีที่แล้ว ยังจำได้ไหมค่ะ ;-)

เรียน ดร.จันทวรรณครับ

ขอบคุณครับ

ผมยังจำได้ดีครับ ชมกันซึ่งๆ หน้า

ต้องบอกว่าคณะผู้จัดทำมีส่วนทำให้ผมตัดสินใจเลือกเว็บ G2K ท่ามกลางความน่ากลัวและอันตรายของอินเตอร์เน็ต

และจนวันนี้ ก็ยังไม่เห็นมีเว็บไหนน่าใช้เท่ากับ G2K (ชมกันซึ่งๆ หน้าบ้าง)

ขอชื่นชมครอบครัวปิยะวัฒน์ด้วยครับ ในฐานะที่มีสมาชิกตัวน้อยเช่นกัน ของผมน้องนะมัสเต้ 5 เดือนกว่า

การได้เลี้ยงลูกเล็กตอนอายุมาก ก็รู้สึกดีเหมือนกันนะครับ เป็น KM ที่ดีมากเลย

G2K ถ้าจะมีเรื่องให้ปรารภ ก็คงมีประเด็นเดียว (ผมชอบประโยคที่ว่า "ฉันรู้ ฉันคิด ฉันจึงเขียน" ) คือการที่ต้องใช้วิจารณญานและสติในการรับรู้ในการปฏิสัมพันธ์กันในเว็บ.........เช่นทุกสิ่งในธรรมชาติ

สำหรับตัวเองไม่มีปัญหาในประเด็นนี้ แต่คิดห่วงไปยังคนทั่วไปที่อาจไม่เข้าใจ ว่าเอ ทำไมเว็บนี้มีแต่คำชมกัน ไม่มีมองต่างมุมเลยหรือ

ซึ่งผมก็เข้าใจ ว่าเรื่องนี้ยากที่จะหาจุดหรือความพอดี ว่าอยู่ตรงไหนหรือควรจะเป็นอย่างไร ทั้งนี้ธรรมชาติของจิตก็ไม่ได้สมดุลย์เสมอไปและคงควบคุมไม่ได้ทั้งหมด

แต่เท่าที่ดู ก็ยังไม่มีปัญหาใช่ไหมครับ

น้องต้นไม้เป็นอย่างไรบ้างครับ

ผมคิดจะเขียน "เมื่อพ่อแก่เลี้ยงลูกอ่อน" ก็เกรงใจคนมีอายุทั้งหลาย แต่ต้องยอมรับว่า การเลี้ยงลูกอ่อน เป็นความสุขอย่างหนึ่งของชีวิตในช่วงนี้เลยครับ

ด้วยความปรารถนาดี

ขอบพระคุณครับสำหรับทความและภาพที่ท่านทูตพลเดช ได้นำเสนอให้ได้เรียนรู้โลกกว้างๆใบนี้ครับ กระผมคิดว่าท่านเป็นผู้ให้มากกว่าผู้รับครับ ส่วนกระผมยังรู้สึกว่าเป็นผู้รับมากกว่าผู้ให้ แต่จะพัฒนาตนเองให้เป็นผู้ให้ยิ่งๆขึ้นครับ

เรียนคุณครูวุฒิชัยครับ

ยินดีให้ครับ เท่าที่จะให้ได้

ผมตามไปอ่านการสร้างความสุขจากความประทับใจและมองบ้านมองเมืองแล้ว เป็นบันทึกที่ให้อะไรหลายอย่างครับ....ความจริงใจ

ของคุณสำหรับการเป็นหนึ่งในผู้ให้ครับ

ผมเชื่อเสมอว่าคนเรามีศักยภาพในตัวทุกคน หากดึงมาใช้ให้ถูกทางและที่เหมาะสม ก็จะทำประโยชน์ให้ส่วนรวมได้มากทีเดียวครับ ผมจึงรักการปฏิบัติธรรมตามแนวทางวิปัสสนา...ซึ่งไม่ได้ยากเกินไปเลยครับ

ด้วยความปรารถนาดี

สวัสดีค่ะคุณพลเดช

ดิฉันมาล่าช้าเช่นเคย ^ ^ ขอร่วมแสดงความยินดีด้วยค่ะ

ช่วงเดือนนี้มีหลายคนที่รู้จักเลยนะคะที่ครบปี เพิ่งรู้ว่าเราสมัครใกล้ๆ กัน ^ ^

ดีใจที่มีนักการทูตมาเป็นสมาชิกใน gotoknow นะคะ เพราะตัวเองได้เรียนรู้ และเปิดโลกทัศน์จากการอ่านบันทึกด้วยค่ะ และยังได้เรื่องการปฏิบัติธรรมด้วยอีกต่างหาก ดีจริงๆ  ขอบคุณนะคะ

ธรรมรักษาค่ะ

  • 185  บันทึกกับหนึ่งปี  กับงานที่คุณพลเดช วรฉัตร สามารถเขียนได้เยอะมากๆ 
  • ทางเดินแห่งรัก  สมัครเมื่อวันที่  17  พฤจิกายน  2549  ยังเขียนไม่ถึงเลยค่ะ  ตอนแรกยังไม่ค่อยเขียน  สมัครทิ้งไว้เฉยๆ  ไม่รู้จักเขียนอะไร  แต่พอได้เขียนก็เริ่มสนุก  ถึงไม่มีคนอ่านแต่ก็เขียนเก็บไว้เป็นบันทึกการทำงานของตัวเองค่ะ
  • นับถือมากๆเลยค่ะ  ขยันเขียนจัง  เพราะเข้าใจว่างานด้านนี้ภาระงานคงมากพออยู่แล้ว 

เรียน อ.กมลวัลย์ครับ

เพราะบันทึกของอาจารย์ทำให้ผมนึกขึ้นได้ว่าเราเองก็สมัครมานานพอสมควรเหมือนกัน จึงไปดูก็พบว่าครบ 1 ปี วันที่ 13 มีนาคม ครับ

ขอบคุณมากครับ

เรื่องการทูตเป็นเรื่องที่ไม่ค่อยจะมีใครเปิดเผยกับคนข้างนอกมากนัก  ผมเองก็ต้องพยายามคัดเฉพาะเรื่องที่คิดว่าจะเปิดเผยได้ และเป็นประสบการณ์ส่วนตัวซึ่งสามารถรับผิดชอบได้เต็มที่

ส่วนเรื่องธรรมะนั้นอยุ่ในสายเลือดมาตั้งแต่เล็กแล้วครับจึงสะดวกใจที่จะเผยแพร่มากกว่าเรื่องงาน

ถือว่าเราเป็นบล๊อคเกอร์รุ่นเดียวกันนะครับ รุ่น 1 ปี

ขอบคุณครับ

 

เรียน คุณ"ทางเดินแห่งรัก" ครับ

ขอบคุณครับ

เห็นด้วยครับว่าเขียนเก็บไว้เป็นบันทึกการทำงานของตัวเอง

ในชีวิตจริง เราก็ล้วนเป็นผู้ดูแลคลังความรู้ของเราเองอยู่แล้วนะครับ

ภาระมากก็จริงอยู่ แต่ก็หาเวลาว่างพอที่จะจัดการกับความรู้ได้เสมอครับ

ขอบคุณครับ

บันทึกนี้ช่วยให้เราเห็นภาพ GotoKnow ชัดเจนมากขึ้นครับ  ซึ่งเป็นสิ่งที่พวกเราที่ UsableLabs ดีใจมากครับ  พวกเราจะพยายามสร้างให้สิ่งดีๆ เหล่านี้คงอยู่ตลอดไปครับ ขอบคุณมากครับ

เรียน ดร.ธวัชชัยที่นับถือ

ความจริงแล้ว อยากให้ข้าราชการกระทรวงการต่างประเทศหรือนักการทูตไทยใช้ระบบของ knowledgevolution นะครับ (ข้าราชการกระทรวงประมาณ 2 พันกว่าคน)

ผมคิดดังๆ เป็นการส่วนตัว

วันหนึ่งข้างหน้า หวังว่าจะมีใครเห็นแบบนี้บ้าง

ผมคิดเสมอว่านักการทูตนั้นควรเป็นผู้ที่ประชาชน คนในประเทศรู้จัก...บ้างพอสมควร ไม่ใช่รู้จักเฉพาะเวลาที่มีปัญหา

แดนสนธยาควรหมดไปได้แล้ว

G2K เป็นสิ่งยืนยันว่า นักการทูตก็มีบล๊อคเปิดเผยต่อสาธารณะชนได้เหมือนกัน น้องบอลและน้องแณณ นักการทูตรุ่นใหม่ตามมาติดๆ แถมบอกว่าจะเดินตามผู้ใหญ่......

ถ้ามีอะไรผมก็ยอมโดนกัดก่อนครับ

ขอให้กำลังใจทีมงานนะครับ

ด้วยความปรารถนาดี

ปล.ตกลงที่เคยแลกเปลี่ยนความเห็นกันในเรื่องอนาคตของ G2K จะมีโฆษณาหรือไม่ครับ ถ้าเป็นโฆษณาเกี่ยวกับความรู้ ก็คงดีนะครับ

กราบสวัสดีครับ

    เป็นเรื่องน่ายินดีครับที่เกิดชุมชนนี้ขึ้น สิ่งดีๆ ที่เกิดก็จะสามารถทำร่วมกันได้ไม่ว่าใกล้หรือไกลกันครับ โครงการหนังสือเพื่อน้องที่ได้ทำร่วมกับท่าน พี่รุ่งและพี่น้องในชุมชนก็เป็นเรื่องที่น่าประทับใจครับ ได้ข่าวยืนยันจากเด็กเมื่อไหร่จะรายงานผลนะครับ

    กราบขอบคุณมากๆ นะครับ  สุขสันต์วันดีๆทุกๆวันครับ

คุณเม้งครับ

ผู้ให้ความรู้มากมายและหลากหลายใน G2K อยางสม่ำเสมอคนหนึ่งก็คือคุณเม้งครับ ขอชื่นชม

ภาพเอนิเมชั่นจำลองสึนามิทำได้ดีมากครับ ผมเปิดดูหลายครั้งแล้ว

สำหรับโครงการหนังสือเพื่อน้อง หากมีผลประการใด ขอทราบด้วยครับ

ผมพร้อมที่จะให้รางวัลเด็กๆ นะครับ

ด้วยความปรารถนาดี

 

กราบขอบพระคุณมากๆ นะครับผม ผมรอผลจากทางฝ่ายประสานงานของมูลนิธิเช่นเดียวกันครับ ได้ผลวันไหนจะนำมาบอกกล่าวกันครับผม ผลที่รอคือ การตอบกลับของเด็กๆ จากหนังสือบุญ หนึ่งคนวาด...หนึ่งคนแต่ง

กราบขอบพระคุณมากๆ นะครับ สำหรับกำลังใจครับ

  • ผมได้รู้จักพี่ แม้ไม่เคยเจอ แต่ก็มีความรู้สึกดีๆครับ
  • ต้องขอบคุณพี่พลเดช ที่แนะนำให้แณณมาเขียนบันทึกที่ go2know นะคะ
  • ช่วงแรกๆ ยังไม่ชำนาญแณณก็อาจจะเขียนเรื่องส่วนตัวเยอะไปนิดนึง เหมือนเขียนใน diary ของตัวเอง
  • แต่เรื่องงานนี่ระวังมากค่ะ เขียนเท่าที่ เปิดเผยได้ และควรจะเปิดเผย เพื่อเป็นการแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันค่ะ
  • ได้พี่แนะนำเลยทราบว่า ขอบเขตควรเป็นแค่ไหน ขอบพระคุณมากๆ เลยนะคะ
  • เพิ่งไปตามอ่านความเห็นของพี่ค่ะ ด้วยความเคารพนะคะ แณณเคยให้ความเห็นต่างมุมกับพี่พลเดชไว้นะคะ ดังนั้น การแสดงความเห็นในมุมต่างที่เป็นการแลกเปลี่ยน เรียนรู้กัน และผู้ให้ความเห็นมีเจตนาที่ดี แณณว่าน่าจะดีนะคะ
  • เห็นด้วยมากๆ ว่าอาชีพนักการทูต ไม่ควรเป็นแดนสนธยา คำว่า การทูตเพื่อประชาชน น่าจะหมายรวมว่า นักการทูตต้องทำประโยชน์ให้ประเทศชาติและประชาชนคนไทย
  • ดังนั้น การแลกเปลี่ยนเรียนรู้ กับประชาชน ในด้านการทูต ก็สอดคล้องกับ นโยบายการทูตเพื่อประชาชน 
  • อาชีพ อัยการ ผู้พิพากษา เป็นอาชีพที่ค่อนข้างจะต้องสงวนตัว ก็ยังเปิดตัวสู่สาธารณะชน ทางนี้เช่นกันค่ะ
  • และที่มีประโยชน์มาก คือ เมื่อเวลาผ่านไปแล้วเรากลับมาอ่านดู อย่างที่พี่กำลังทบทวน เราจะเห็นพัฒนาการและความเป็นไปของตัวเราเอง ด้วยนะคะ
  • ต้องขอบคุณทีมงาน go2know มากๆจริงๆค่ะ

แณณ

ยินดีจ๊ะ G2K ได้มีสมาชิกที่มีคุณภาพเพิ่มขึ้นอีก 2 คน

ขอโทษที่ตอบช้า เพราะเน็ตที่อินเดียไม่ดีเลยช่วงวันหยุดที่ผ่านมา

การแสดงความเห็นต่าง เป็นเรื่องดีจ๊ะ และพี่ชอบให้มีการแสดงความเห็นที่หลากหลาย ซึ่งแน่นอนว่าต้องมีเจตนาดีเป็นที่ตั้ง

ข้อมูลเพียงด้านเดียวไม่ดีแน่นอน เพราะจะนำไปสู่การวิเคราะห์ที่ไม่แน่นและไม่ถูกต้อง

การคิดกับการพูดหรือการเขียนเป็นเรื่องที่ต่างกัน เพราะคิด แม้จะคิดได้ดีอย่างไร แต่การพูด การเขียนต้องกลั่นกรองแล้วจึงจะพูดจะเขียนออกมา

พูดให้เหมาะสมและเขียนให้เหมาะสมจึงเป็นเรื่องที่ต้องเรียนรู้ไปเรื่อยๆ จ๊ะ

ส่วนคิดนั้น เป็นโลกสว่นตัวที่มีอิสระเสรี

ความยิ่งใหญ่ของคนอยู่ที่ความคิดเป็นอันดับแรก

สำหรับพี่แล้ว ดีใจที่ได้เรียนรู้ชีวิตตลอดเวลา เพราะรู้สึกว่าความรู้เป็นสิ่งที่มีค่ามาก

ด้วยความปรารถนาดี 

 

 

 

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท