ตามที่ผมได้เรียนแล้วว่าผมวาดภาพสุดท้ายไปแล้ว หยุดวาดไปแล้ว ก็หยุดจริงๆ และมาพบว่าผมวาดไปถึง 80 ภาพ เลยมานั้งลำดับภาพที่วาดทั้งหมด 80 ภาพพอดีไม่ขาดไม่เกิน
วันนี้เป็นวันก่อนวันเดินทางของโยคีน้อย จึงขอนำภาพลำดับที่ 73 มาให้ชมกัน ผมตั้งชื่อภาพนี้ว่า To Kusinara เจดีย์ที่เห็นคือพระมหาเจดีย์พระธาตุ วัดไทยกุสินารา ยังจำฝังใจผมมาตี้งแต่บวชครั้งที่แล้ว
ขอให้มีความสุขกันถ้วนหน้านะครับ
เชิญชมครับ
ได้ทราบว่าโยคีน้อยถึงวัดไทยพุทธคยาด้วยเรียบร้อยแล้ว
มารับทราบด้วยความสบายใจค่ะ ถึงแล้ว สาธุค่ะ
ครับ มาร่วมยินดีด้วยครับ ถึงแก่นธรรม นำปัญญา ใฝ่หาความจริง
คุณพี่ศศินันท์ครับ
ภาพลำดับที่ 73 ก็วาดเอาไว้หลังจากบวชผ่านไปสักพักหนึ่ง เป็นภาพพระภิกษุรูปหนึ่งกำลังเดินมุ่งตรงไปยังพระมหาเจดีย์ธาตุ ซึ่งตั้งอยู่ที่กุสินารา
น่าแปลกที่ภาพที่ผมวาดไว้ ณ ช่วงเวลาหนึ่ง นำไปใช้ได้กับเหตุการณ์ในช่วงเวลาต่อมาเสมอ นานสุดก็ 20 กว่าปีที่แล้ว
คุณสิทธิรักษ์ครับ
ขอบคุณครับ
ชัดเจนดีครับ
ถึงแก่นธรรม นำปัญญา ใฝ่หาความจริง
สาธุครับ
คุณ Suksom ครับ
คงมีให้ดูอีกครับเพราะมีตั้ง 80 ภาพ ใช้สำหรับในอนาคต
ภาพที่ผมวาด มักต้องขยายดูจะเห็นรายละเอียดชัดดีครับ
ขอบใจมากจ๊ะหลานจิ
เรียนคุณ jaewjingjing
สวัสดีครับและขอบคุณมากครับที่ชอบ
ความจริงใจก็อยากวาดภาพเป็นงานอดิเรกไปเรื่อยๆ นะครับ แต่สิ่งที่เกิดก็คือ หลังจากวาดภาพพระพิฆเนศร์ซึ่งเป็นภาพที่ 80 (วาดที่อินเดีย)ไปแล้ว
ในยามว่างจะวาดต่อ ปรากฏว่าจิตใจไม่มีทั้งอารมณ์และจินตนาการเกิดขึ้นเลย จึงได้เรียนไปว่า อ้อ การทำงานศิลปะต้องใช้สองสองสิ่งนี้ช่วย
ถ้าไม่มี ก็ เอ.....ไม่รู้จะวาดอะไรแล้ว เป็นอยู่พักใหญ่ ก็เลยสรุปว่า คงจะหมดช่วงแรงบันดาลใจ.........และก็ไม่รู้ว่าจะวาดได้อีกเมื่อใด
ภาพบางภาพผมวาดตั้งแต่ 23 ปีที่แล้ว ก็เป็นแบบนี้เช่นเดียวกันคือ อยู่ดีๆ ก็วาดได้เป็นร้อยๆ ภาพติดกันแล้วก็หยุดไปเลยเป็นสิบๆปี
ผมสังเกตุว่าผมมักจะวาดภาพได้ในช่วงที่ออกประจำการต่างประเทศแต่ละครั้ง
ณ ตอนนี้ ถึงแม้จะอยากวาดมาก แต่ก็ไม่สามารถวาดออกมาได้เลยครับแม้แต่จะป้ายสีเดียว
คงยังไม่ถึงเวลานะครับ :)
ขอบคุณครับที่สนใจสอบถาม
ด้วยความปรารถนาดี
สวัสดีครับแวะมาดูภาพครับ
คุณ jaewjingjing
ยังเหลืออีกหลายภาพที่วาดแล้วครับ แต่ก็น่าแปลกที่พอนับและใส่ลำดับกำกับภาพ มาลงตัวที่ 80 ภาพพระพิฆเนศร์พอดี
หันหลังกลับไปดู ก็วิ่งมาด้วยความเร็วจริงๆ :)
ขอบคุณครับที่ติดตาม
สวัสดีค่ะพี่โยคี
เขียนบรรยายภาพให้พี่ ที่นี่ และที่ เชื่อมใจฯ แต่นำภาพพี่ไปประกอบไม่ได้ ขึงนำกลอนมาประกอบภาพที่นี่ค่ะ
มรรคา...มหากุศล
คือภาพวาด คือนิมิต คือจิครู้
แด่พระผู้เดินทางอย่างแข็งขัน
ไปเพื่อจิตกับกายหมายรวมกัน
ณ ที่นั้นกุสินารา..มหาเจดีย์
สิ่งสำคัญมั่นหมายมาหลายภพ
กว่าจะได้บรรจบครบราศี
ต้องเวียนวนด้นมามหาเจดีย์
กำหนดนี้ในใจไว้...แสนนาน
เหมือนได้แก้วแววไวใสสว่าง
ส่องหนทางเสรีมีแก่นสาร
รู้เหตุผลกลไกในดวงมาลย์
มิช่้านานบรรลุเหตุเจตนา
จึ่งนำภาพทางเดินจิตให้มิตรรู้
แม้นผู้ใดได้ดู .....แล้วรู้ว่า
ดวงจิตตนก็ผูกพันแห่ง..มรรคา
คือผู้เคยสัญญา มาร่วมบุญ
โยคีน้อย ๒ เมษายน ๒๕๕๑
โยคีน้อย
แด่ผู้เดินทางทุกคน
จะบอกว่า การเดินทางย่อมมีที่สิ้นสุด ขอเพียงไปให้ถูกทางและอย่าหยุดก้าว
และเมื่อผ่านไปแล้ว บอกคนที่ยังเดินข้างหลัง
สาธุ