วันศุกร์ที่ผ่านมาเป็นวันศิวาราตรี ชาวฮินดูพากันบูชาพระศิวะผู้เป็นที่รักและบูชาสูงสุด ผมออกไปสังเกตุการณ์ไปตามถนนหนทางที่มีสถานศักดิ์สิทธิ์ก็จะเห็นชาวฮินดูพากันไปบูชาเทพของตนกันเนืองแน่น วันนี้(14 )เป็นวันที่ฝรั่งพากันฉลองวันแห่งความรักหรือวาเลนไทน์ เป็นตำนานที่ยึดถือกันมานานทำให้โลกนี้น่าอยู่ขึ้น ในขณะที่วันเดียวกันนี้ชาวจีนทั่วโลกก็พากันฉลองตรุษจีน ปีใหม่ของชาวจีน......ล้วนแต่เป็นการแสดงถึงสิ่งเดียวกันคือ "ความรัก" บูชาสิ่งที่เคารพบูชาที่ทำให้จิตใจนั้นมีความสุข เป็นพลังใจสำหรับการเดินหน้าสู้ชีวิตต่อไป

อันความศรัทธาของมนุษย์นั้นวิจิตรและน่าทึ่งเหลือเกินเพราะมีหลากหลายนานาชนิด ตามสภาพสิ่งแวดล้อมของแต่ละสังคม

สำหรับอินเดียจะบอกว่าคนอินเดียมีความศรัทธาสูงมากก็คงไม่ผิดเพราะทุกวรรณะล้วนเคารพบูชาเทพเจ้าเป็นชีวิตจิตใจ ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานเท่าใด สิ่งแวดล้อมจะเปลี่ยนไปเพียงใด ก็ยังเคารพบูชาเช่นเดิม

ภาพนี้วาดจากความประทับใจสิ่งที่เห็นวิถีของผู้คนริมแม่น้ำคงคา ณ เมืองพาราณสี ที่ผมมองเห็นเป็นเวทีของโรงละครโอเปร่าที่ยิ่งใหญ่ เป็นการแสดงวิถีชีวิตที่เป็นธรรมชาติของตน ไม่มีผู้กำกับ ไม่มีผู้เขียนบท ไม่มีวงดุริยางค์ออเคสตรา มีแต่ความเป็นฮินดูที่ถือว่าแม่น้ำคงคาเป็นทางไปสู่สวรรค์  จึงพากันมาชำระบาปและเมื่อตายก็จะพากันมาขึ้นสวรรค์ ณ สายน้ำแห่งนี้

ผมมองว่าอินเดียกำลังเปลี่ยนไป เจริญ ทันสมัยขึ้นทุกวัน แต่สิ่งหนึ่งที่ไม่เปลี่ยนคือความศรัทธาในพระเจ้า ความมั่นคงในความเป็นครอบครัวและความเป็นอินเดียหรือชาวภารตะ.....ก็เขารักประเทศชาติของเขา...........

คนไทยเราไม่มีวันแห่งความรัก ตามความหมายของชาวพุทธ จะถือว่าวันใดดีครับอาสาฬหบูชา มาฆะบูชา วิสาขะบูชา

เรารักประเทศชาติของเราไหมครับ.......?

สวัสดีวันอาทิตย์ที่ 14 กพ.ครับ