กำลังลุ้นค่ะ...ขอสิ่งศักดิ์สิทธิ์ของปราสาทพระวิหารจงคุ้มครองมนุษยชาติทั้ง 2 ประเทศ..ที่แล้วมาไม่อาจแก้ไข ก้าวต่อไปมีความหมายว่า ..ดีนะคะการเมืองภาคประชาชนที่เติบโตเข้มแข็งขึ้นทุกวัน

ผมมีบ้านอยู่ที่ชายแดนเขมรครับ(จ.สุรินทร์)

กรณีนี้ผมมองว่า ประสาทเขาพระวิหารนั้น ในอดีต ก็ถูกสร้างจากน้ำพักน้ำแรงของปู่ย่าตายายของชาวขอม ที่ยังไม่ได้ถูกแย่งแยกเป็น "ไทย" เป็น "เขมร" อย่างทุกวันนี้

พอเวลาผ่านไป มีมนุษย์ก็ไปยึดเอาปราการธรรมชาติบ้าง ขอบเขตที่ปักหมุดขึ้นเองบ้าง มาแบ่ง "เขา" แบ่ง "เรา" เกิดเป็น 2 ประเทศ ที่ต้องมาถกเถียงกันถึงสิทธิในความเป็นเจ้าของ จนต้องขึ้นโรงขึ้นศาลระดับโลกเป็นที่วุ่นวาย

เปรียบแล้วก็เหมือนกับ พ่อแม่สร้างกระท่อมปลายนาหลังหนึ่งเอาไว้ เมื่อพ่อแม่ตายไป สองพี่น้อง ก็มาทะเลาะกันแย่งสมบัติชิ้นนี้.....ที่น่าสลดใจก็คือ ผู้เป็นพี่ที่มีเพียบพร้อมกว่าผู้เป็นน้องทุกอย่าง ทั้งการศึกษา ฐานะ และทรัพยากรอื่นๆ กำลังกระโดดเย้วๆ จะทวงกระท่อมปลายนาหลังนั้นกลับคืน ทั้งๆ ที่ศาลระดับโลกเค้าตัดสินให้ผู้เป็นน้องชนะไปแล้ว

ประเทศไทยไม่น่ารักเลยครับ เทียบกันแล้ว ถามว่าเขมรมีอะไร ไทยมีอะไร

จะเอาอะไรกับเค้านักหนา เรากินดีอยู่ดีตีพุงสุขสบาย แล้วชาวเขมรเค้ามีอะไรบ้าง

สมบัติที่ตัวเองไม่ได้สร้าง ไม่ได้หามา ก็ปล่อยวางกันบ้างเถิดหนา

ค่อนข้างเห็นด้วยกับ คุณ กฤษพงษ์ สุบันนารถ เป็นมุมมองที่น่าสนใจอย่างยิ่ง ที่สำคัญที่สุดคือ กับ ความรักชาติ ทุกคนมีได้ แต่อย่าหลงชาติ และคลั่งชาติ กันเลย ครับ โดยเฉพาะผู้คนที่อยู่ในแวดวง gotoknow จะต้องมีสติ มีข้อมูลรอบด้าน คงไม่ไปแย้ว ๆ ในบางเรื่องที่ทัศนะ ที่มันยังไม่เคลียร์และไม่ชัดเจน โดยเฉพาะ ความเป็นจริงแล้ว ไอ้มรดกโลก ที่ตั้งขึ้นมาของยูเนสโก มันก็ไม่ได้มีคุณค่า ต่อจิตสำนึกที่ดี ต่อ มูนมังของบรรพบุรุษในอดีตสร้างขึ้น หากคนรุ่นนี้ไม่ได้รักษา สืบทอดด้วยจิตวิญญาณ ที่ศรัทธาและสำนึกแห่งศรัทธาต่อพลังสร้างสรรค์ที่คนรุ่นก่อนเขาทำ

หากเพียงแต่ สวาปาม เอาประโยชน์ ดอกผลจากการท่องเที่ยว จากการหาอยู่หากินจาก มรดกที่มีอยู่ อย่างไม่มีจิตศรัทธา เหมือนกับการเรียกร้อง ด้วยเหตุผลหนึ่งในอีกหลาเหตุผล ที่กลาย ๆว่า สุดท้ายก็คือ ประโยชน์ต่อทุนนิยม ประโยชน์ ต่อการแบ่งปันประโยชน์ สิทธิ การค้าการขาย การนำขยะ การนำความโสโครก ไปทิ้งไว้ให้เกลื่อนเทวาลัย สู้ให้ปราสาท เป็นปราสาททรุดโทรมแบบเดิมดีกว่า และก็ หมดอายุไขไปตามกฎอนิจจัง

อย่าเอามาเป็นเงื่อนไขแห่งความขัดแย้งของการเมือง ที่ปฎิเสธไม่ได้เลยว่าเป็นเรื่องของอำนาจ อำนาจรัฐบาล อำนาจพันธมิตร อำนาจการเมืองภาคประชาชน ภาคประชาชนของใคร ต้องถามให้ชัด ว่า การเมืองภาคประชาชน ของใคร

สุดท้าย ปราสาทพระวิหาร ก็คงต้องอยู่ตรงนั้น ไปยกหนีไม่ได้ กัมพูชา กับไทย ก็ไปยกหนีจากกันไม่ได้ แล้วจะสร้างให้เป็นชนวน ให้คนท้องถิ่นตรงนั้น ซึ่งเป็นคนชายขอบ เป็นคนท้องถิ่น พูดสองภาษา ทั้งเขมร ไทย กุย เยอ เยอะแยะไปหมด ต้องหวาดระแวงกันทำไม่

อยากให้ สุรินทร์ บุรีรัมย์ ศรีสะเกษ และ อุบลราชธานี เป็นเหมือนกับชายแดนใต้เหรอครับ เขามีเสรีภาพและอิสรภาพ ที่พออยู่ได้อย่างมหามิตร พี่น้องกันแล้ว อย่าจุดชนวนแห่งสงครามเลย สาธุ

                                เราสู้                                      

บรรพบุรุษของไทยแต่โบราณ ปกบ้านป้องเมืองคุ้มเหย้า

 เสียเลือดเสียเนื้อมิใช่เบา หน้าที่เรารักษาสืบไป

 ลูกหลานเหลนโหลนภายหน้า จะได้มีพสุธาอาศัย

 อนาคตจะต้องมีประเทศไทย มิยอมให้ผู้ใดมาทำลาย

 ถึงขู่ฆ่าล้างโคตรก็ไม่หวั่น จะสู้กันไม่หลบหนีหาย

 สู้ตรงนี้ สู้ที่นี่ สู้จนตาย ถึงเป็นคนสุดท้ายก็ลองดู

บ้านเมืองเราเราต้องรักษา อยากทำลายเชิญมาเราสู้

เกียรติศักดิ์ของเราเราเชิดชู เราสู้ไม่ถอยจนก้าวเดียว

ฟังเพลงแล้วสะท้อนอะไรหลายๆอย่าง

มันเป็นเพียงบทเพลง วันนี้ฟังแล้วเศร้าชอบกล

  แม้เป็นสมบัติที่ไม่ได้สร้าง 

แต่คนไทยก็มิอาจรักษาไว้ได้ 

คงถูกใจใครหลายคน

แต่ช่างเถอะ  ในฐานะคนไทยคนหนึ่ง

รู้สึกเสียใจที่เรื่องมันลงเอยแบบนี้

เรื่องรวยเรื่องจนมันคนละอย่างกัน

ไม่พูดดีกว่านะ

รู้แต่ว่าเสียใจ 

เข้าใจว่า gotoknow สามารถเรียนรู้ได้ทุกเรื่องในเชิงที่สร้างสรรค์ 

ไม่สามารถชวนให้ใครมาสู้เพื่อชาติหรอกนะ 

 เพียงแต่อยากบอกว่าเสียใจในฐานะคนไทยที่เป็นคนอิสานคนหนึ่งก็เท่านั้นแหละ 

เรียน คุณ ลักษมี สารบรรณ ที่นับถือ

ถือเป็นการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ ร่วมกัน

รักชาติ เป็นสำนึกดี และงดงาม ครับ

มิได้ขัดแย้ง และก็ชื่นชม

แต่ในความคิดอ่าน ก็มีความขัดแย้ง

ความขัดแย้ง มิได้หมายความว่า แตกแยก

ความขัดแย้ง ย่อมเกิด ประเด็นใหม่ ข้อมูลใหม่

เดินตามรอยผู้ใหญ่หมาไม่กัด ก็ถูก เป็นวิธีคิดแบบไทย ๆ

แต่ถ้าให้ไม่เดินตาม แล้วถูกหมากัด

แล้วจะรู้ได้อย่างไร ว่า หมากัด มันเจ็บมั้ย

หรือ จะป้องกันไม่ให้หมากัด อย่างไร ก็เป็นวิธีคิดแบบตะวันตก ก็ถูกเหมือนกัน

เพียงแต่ว่า เราจะปรับให้สอดคล้องกับเราได้อย่างไร

การเสนอ วิวาทะ ทางความคิด ที่เป็นประเด็นที่เกี่ยวข้องกับชาติและพวกเรา

ย่อมนำมาซึ่งการสร้างสรรค์

แต่นั้นหมายความว่า เราต้องเผื่อใจ ย่อมรับในมุมมองของคนอื่นด้วย

สามัคคี-วิจารณ์-สามัคคี

ย่อมนำมาซึ่งมิตรภาพ เหนือสิ่งอื่นใด ย่อมนำมาซึ่งความเข้าอกเข้าใจ

และผูกคล้องเป็น ภราดรภาพ และนำมาซึ่ง สันติภาพ ในที่สุด

อย่าเสียใจในเรื่อง รักชาติ ครับ

นั้นคือ ความงดงาม

แต่ถ้าเรา หลงชาติ

นั้นเป็นความเสียหายอย่างใหญ่หลวง

วิกฤติการณ์ หลงชาติ คลั่งชาติ เกิด หลายครั้งในโลกนี้ และนำมาสู่ความหายนะต่อ มนุษยชาติ ครับ

ยิว กับ เยอรมัน(ฮิตเลอร์)

ปาเลสไตน์ กับ ยิว

อเมริกันขาว กับ คนดำ

6ตุลา เผด็จการ กับ เสรีชน

หรือใกล้ๆกับเรา ก็มีเหมือนกัน

เช่น คนอีสาน (ตอนกลางนะครับ) ถูกบอกว่า เป็นลาวตาแตก จากคนภาคกลาง

ขึ้นรถเมล์ มีมุมตลก ๆ ล้อกันอย่างสนุก ๆแบบ สนุกแบบเจ็บ ๆ ว่า จับลาว บ้าง หรือ บักเสี่ยวลาว หรือ อะไรก็แล้วแต่ นี้คือความหายนะครับ แต่ความเป็นจริง คนอีสานตอนกลาง ก็เป็นไทย-ลาว โดยชาติพันธุ์ โดยวัฒนธรรม โดยบรรพบุรุษ โดย ผมไม่อยากบอกว่า DNA นะ เดียวมันจะเวอร์ไป แต่เรามีวัฒนธรรมเฉพาะอยู่ แต่ ณ ปัจจุบันนี้ เราคือ คนไทย ครับ โดยนิตินัย และกฎหมาย ซึ่งคนไทยชายขอบ หลายกลุ่มอยากเป็นก็เป็นไม่ได้ คนไทยภูเขา ก็เป็นได้ระดับหนึ่ง แต่เรา หลงชาติไม่ได้ครับ เพราะถ้าเราหลง ในตัวเรา มันมีอัตลักษณืตั้งหลายอย่าง คนไทย คนไทย-ลาว คนผู้ไท คนอะไร อีกเยอะแยะ อันนี้คือใกล้ตัวที่สุด ผมและคุณลักษมี ก็เป็นคนอีสานเหมือนกัน

คิดว่า จิตสำนึกแห่งความรักชาติ มีเหมือนกัน แต่อาจต่างกัน

แต่ความต่างกัน มิได้หมายความว่า เราต้องเป็นศัตรูกันนะครับ

เรามีทัศนะที่ต่างกันได้ แสวงจุดร่วม สงวนจุดต่าง ได้

แต่ต้อง ใช้ทัศนะ ที่เป็นมิตร เข้าใจในความแตกต่าง

ถนอมรักถนอมน้ำใจ

ความฮักชาติ ประเสริฐยิ่งอื่นใด

เปรียบเสมือนกำแพง ป้องกันทลายม้าง

เป็นดั่งสัญญามั่น ฮักษาสรรพสิ่ง คำเอย

บ่ให้ได้มอดม้วย อยู่ได้สุขเกษม ท่อนั้นแหล่ว

ศรัทธาได้ ฮักษาให้เฮืองฮุ่ง

เป็นเครื่องมือดำรง อยู่กันบ่มีม้วย

เป็นผลาผลให้ ไทเฮาสำราญอยู่

แต่บ่พาดพิงไผ ผู้อื่นให้ทุกข์ระทม

เปรียบเสมือน บ้านใกล้เฮือนเคียง ฮักหอม แม่เอย

สุขสราญนำกัน แบ่งปันเหลือใช้

บ่ทะเลาะเบาะแว้ง ย้ายเฮือน ได้บ่

ให้ฮักหอมกันไว้ เหลนลูกคุ้มหัว ท่อนั่นแหล่ว

สามัคคีกันไว้ ก่อเกิดเกษมสุข

เป็นดั่งสายใยยาว คล้องคอกันได้

ให้สุขีหมั้น เสมอมันเคือเก่า เด้อ คำแพง เอย

สุขสราญเลิศล้ำ สืบเชื้อ ไทยอีสาน ท่อนั้นตั้ว

อิศรา ประชาไท

เรียน คุณ ลักษมี สารบรรณ ที่นับถือ

ถือเป็นการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ ร่วมกัน

รักชาติ เป็นสำนึกดี และงดงาม ครับ

มิได้ขัดแย้ง และก็ชื่นชม

แต่ในความคิดอ่าน ก็มีความขัดแย้ง

ความขัดแย้ง มิได้หมายความว่า แตกแยก

ความขัดแย้ง ย่อมเกิด ประเด็นใหม่ ข้อมูลใหม่

เดินตามรอยผู้ใหญ่หมาไม่กัด ก็ถูก เป็นวิธีคิดแบบไทย ๆ

แต่ถ้าให้ไม่เดินตาม แล้วถูกหมากัด

แล้วจะรู้ได้อย่างไร ว่า หมากัด มันเจ็บมั้ย

หรือ จะป้องกันไม่ให้หมากัด อย่างไร ก็เป็นวิธีคิดแบบตะวันตก ก็ถูกเหมือนกัน

เพียงแต่ว่า เราจะปรับให้สอดคล้องกับเราได้อย่างไร

การเสนอ วิวาทะ ทางความคิด ที่เป็นประเด็นที่เกี่ยวข้องกับชาติและพวกเรา

ย่อมนำมาซึ่งการสร้างสรรค์

แต่นั้นหมายความว่า เราต้องเผื่อใจ ย่อมรับในมุมมองของคนอื่นด้วย

สามัคคี-วิจารณ์-สามัคคี

ย่อมนำมาซึ่งมิตรภาพ เหนือสิ่งอื่นใด ย่อมนำมาซึ่งความเข้าอกเข้าใจ

และผูกคล้องเป็น ภราดรภาพ และนำมาซึ่ง สันติภาพ ในที่สุด

อย่าเสียใจในเรื่อง รักชาติ ครับ

นั้นคือ ความงดงาม

แต่ถ้าเรา หลงชาติ

นั้นเป็นความเสียหายอย่างใหญ่หลวง

วิกฤติการณ์ หลงชาติ คลั่งชาติ เกิด หลายครั้งในโลกนี้ และนำมาสู่ความหายนะต่อ มนุษยชาติ ครับ

ยิว กับ เยอรมัน(ฮิตเลอร์)

ปาเลสไตน์ กับ ยิว

อเมริกันขาว กับ คนดำ

6ตุลา เผด็จการ กับ เสรีชน

หรือใกล้ๆกับเรา ก็มีเหมือนกัน

เช่น คนอีสาน (ตอนกลางนะครับ) ถูกบอกว่า เป็นลาวตาแตก จากคนภาคกลาง

ขึ้นรถเมล์ มีมุมตลก ๆ ล้อกันอย่างสนุก ๆแบบ สนุกแบบเจ็บ ๆ ว่า จับลาว บ้าง หรือ บักเสี่ยวลาว หรือ อะไรก็แล้วแต่ นี้คือความหายนะครับ แต่ความเป็นจริง คนอีสานตอนกลาง ก็เป็นไทย-ลาว โดยชาติพันธุ์ โดยวัฒนธรรม โดยบรรพบุรุษ โดย ผมไม่อยากบอกว่า DNA นะ เดียวมันจะเวอร์ไป แต่เรามีวัฒนธรรมเฉพาะอยู่ แต่ ณ ปัจจุบันนี้ เราคือ คนไทย ครับ โดยนิตินัย และกฎหมาย ซึ่งคนไทยชายขอบ หลายกลุ่มอยากเป็นก็เป็นไม่ได้ คนไทยภูเขา ก็เป็นได้ระดับหนึ่ง แต่เรา หลงชาติไม่ได้ครับ เพราะถ้าเราหลง ในตัวเรา มันมีอัตลักษณืตั้งหลายอย่าง คนไทย คนไทย-ลาว คนผู้ไท คนอะไร อีกเยอะแยะ อันนี้คือใกล้ตัวที่สุด ผมและคุณลักษมี ก็เป็นคนอีสานเหมือนกัน

คิดว่า จิตสำนึกแห่งความรักชาติ มีเหมือนกัน แต่อาจต่างกัน

แต่ความต่างกัน มิได้หมายความว่า เราต้องเป็นศัตรูกันนะครับ

เรามีทัศนะที่ต่างกันได้ แสวงจุดร่วม สงวนจุดต่าง ได้

แต่ต้อง ใช้ทัศนะ ที่เป็นมิตร เข้าใจในความแตกต่าง

ถนอมรักถนอมน้ำใจ

ความฮักชาติ ประเสริฐยิ่งอื่นใด

เปรียบเสมือนกำแพง ป้องกันทลายม้าง

เป็นดั่งสัญญามั่น ฮักษาสรรพสิ่ง คำเอย

บ่ให้ได้มอดม้วย อยู่ได้สุขเกษม ท่อนั้นแหล่ว

ศรัทธาได้ ฮักษาให้เฮืองฮุ่ง

เป็นเครื่องมือดำรง อยู่กันบ่มีม้วย

เป็นผลาผลให้ ไทเฮาสำราญอยู่

แต่บ่พาดพิงไผ ผู้อื่นให้ทุกข์ระทม

เปรียบเสมือน บ้านใกล้เฮือนเคียง ฮักหอม แม่เอย

สุขสราญนำกัน แบ่งปันเหลือใช้

บ่ทะเลาะเบาะแว้ง ย้ายเฮือน ได้บ่

ให้ฮักหอมกันไว้ เหลนลูกคุ้มหัว ท่อนั่นแหล่ว

สามัคคีกันไว้ ก่อเกิดเกษมสุข

เป็นดั่งสายใยยาว คล้องคอกันได้

ให้สุขีหมั้น เสมอมันเคือเก่า เด้อ คำแพง เอย

สุขสราญเลิศล้ำ สืบเชื้อ ไทยอีสาน ท่อนั้นตั้ว

อิศรา ประชาไท

• สวัสดีค่ะ
• ข่าวออกมาเมื่อเช้านี้ เขาพระวิหารขึ้นเป็นมรดกโลกแล้ว
• แล้วคนไทยจะทำอย่างไรกันดีนะ
• หรือจะยกประเทศทั้งหมดให้เขมรอีกดี เป็นของแถม
• หรือจะต้องเสียพื้นที่ส่วนไหนอีก เพื่อสนองความโลภของนักการเมืองบางกลุ่ม
• น่าเศร้าใจ

ผลการเจรจา -ยังหาข้อสรุปไม่ได้

รอดูต่อไป

ขอบคุณ คุณ ลักษมี ที่ร้องเพลงนี้ให้ผมฟัง ฟังแล้วใจมันเป็นไทยอีกเยอะ

รุ่นคุณทวด ช่วยกันบริจาก คนละ1บาท เพื่อไปสู้คดีในศาลโลก

เมื่อแพ้คดีโดยมีฝรั่งเศษๆ หนุนอยู่ ทหารไทยเอาธงไทยลง

ทั้งเสาโดยไม่ยอมชักธง ลง และเราก็คัดค้านมาตลอด

ปู่ย่าตาทวดสู้กันมาขนาดใหน จนมาถึง นพดล

จะคิดว่าศิลปะเป็นแบบขอม แบบเขมรไม่น่าใช้

เป็นอิทธิพลมาจากฮินดู ลพบุก็มี อินโดนีเซียก็มี

เหมือนกัน เจย์ดี ไทยมี พม่ามี อินเดียมี ลาวมี

ผมไม่ได้หลงชาติ แต่ผมแสดงตัวตนว่าเป็นคน มีชาติ

มีสัญชาติ มีศักดิศรีแห่งความเป็นชาติ ที่คนไทยทุกภาค

ช่วยกันสั่งสมมา จนเป็นชาติ ไทย

มันอยากนะที่จะบอกว่าของใครควรจะได้ ถ้ายึดตามหลักสากลจริงๆแล้ว ประเทศทุกประเทศจะต้องแบ่งแยกด้วยน้ำคือมีแม่น้ำหรือทะแลเป็นที่กั้น...ลองดูจังหวัดตัวเองดิ มีแม่น้ำกั้นหรือเปล่า หากคนไทยไม่รักไม่ห่วงสมบัติของไทย แล้วบรรพบุรุษจะมีอะไรติดตัวไว้บ้าง..เสมือน พ่อแม่ทำมาหากินเก็บเงินทองไว้ให้ลูกเพื่อลูก ส่งลูกเรียน และให้ทุกๆอย่างแก่ลูก เพราะอะไรเล่า....เพราะความรักความผูกพันและความหวังว่าอนาคตของลูกจะได้ไม่ลำบากเหมือนพ่อแม่ เช่นกัน เขาพระวิหารตอนนี้เรื่องยังคงไม่จบ ข้าพเจ้าคิดว่าอย่างน้อยคนไทยที่มีใจรักชาติ (อย่างแท้จริง)นี้ไม่ใช่พี่กับน้องทะเลาะกัน ไม่ใช่ผัวกับเมียด่ากัน แต่นี่คือเอกราชที่พ่อแม่เสียเลือดเสียเนื้อเพื่อให้ลูก(คุณทุกคน) มีแผ่นดินอยู่