สวัสดีค่ะอาจารย์ตุ๋ย..กมลวัลย์
สัปดาห์ต้นเดือนหน้า ครูอ้อยจะไปพระนครเหนือค่ะ..คิดถึงค่ะ
สวัสดีค่ะ
มาไวจังเลยค่ะ นึกว่าจะเป็น อ.ขจิตเสียอีก อิอิ
เมื่อกี้แวะไปทิ้งร่อยรอยที่บันทึกมาแล้วค่ะ ^ ^
ครูอ้อยเป็นคนหนักแน่นมั่นคงอยู่แล้วค่ะ คงไม่ต้องเป็นห่วงเรื่องการขาดสติหรอกค่ะ... สำหรับของตัวเอง เืรื่องใหญ่ๆ ไม่ค่อยหลุดแล้วค่ะ แต่จะหลุดตรงเรื่องเล็กๆ น้อยๆ บางทีตั้งตัวไม่ทัน คาดไม่ถึง ถูกจู่โจมประมาณนั้นค่ะ ^ ^
แล้วพบกันที่พระนครเหนือนะคะ ^ ^
สวัสดีคะอาจารย์ มาเตือนตัวเองไม่ให้ประมาท ขอบคุณอาจารย์คะ
สวัสดีค่ะน้องแผ่นดิน
ดีใจที่ได้พบค่ะ จริงๆ ก็แวะไปอ่านเรื่อยๆ แต่ไม่ค่อยได้ทิ้งรอยค่ะ ^ ^
การมีลมหายใจแบบไม่ท้อถอยนั้นถูกแล้วค่ะ เพราะเราทุกคนนั้นมีปัญหากันทั้งนั้น เพียงแต่จะมองมุมไหนของปัญหา แล้วมันเป็นปัญหาหรือเราไปทำให้มันเป็นปัญหาของเรา (เขียนแล้วงงๆ 5555)
เรื่องเข้าบันทึกไม่ได้นั้นน่าจะเป็นที่เครื่องหรือที่ซอฟท์แวร์ที่ใช้ในเครื่องหรือเปล่าคะ ลองแก้ที่ cache หรือ cookies ดูนะคะ
ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมเยียนและ ลปรร ค่ะ
สวัสดีค่ะ อาจารย์ MOO
การไม่ประมาทเป็นมงคลแก่ชีวิตจริงๆ ค่ะ ช่วยกันเตือน ช่วยกันดูแล สังคมจะได้ดีขึ้นค่ะ ^ ^
ขอบคุณที่แวะเข้ามา ลปรร นะคะ
ศิษย์น้อง
พี่ว่าศิษย์น้องเป็นคนที่เขียนบันทึกได้เก่งมากเลย.. อยากบรรยายได้อย่างนี้บ้างจัง เหมือนมาเขียนแทนใจเราเลย 55555
เกิดมาคนเราต้องมี thankfulness นะ พี่ว่าศาสนาคริสต์สอนเรื่องนี้ไว้ดีมากเลย ให้รู้จักขอบคุณสิ่งต่างๆ ที่เรามีในแ่ต่ละวัน
บางทีคนเราก็ใกล้เกลือกินด่างนะ พี่เองเป็นเยอะมากเลยในบางที
มุมมองในจิตใจเรา เป็นตัวกำหนดสิ่งที่ตัวเรากระทำและท้ายสุดก็กำหนดการเป็นตัวตนของเราด้วย..
ถ้ามุมมองในจิตใจดี เราก็จะดีตามไปด้วย ก็เลยพยายามรักษาจิตให้ดี พอเราดีแล้ว เราจะได้ช่วยคนอื่นๆ ได้บ้างไง ดีไหมจ๊ะ อิอิ พี่ว่าน้องเป็นคนที่ถึงพร้อมด้วยเรื่องเหล่านี้อยู่แล้ว นับถือๆ ^ ^
เรามีชีวิตแค่ ลมหายใจเข้าและออกเท่านั้น
ธรรมะจากวัดในวันนี้ค่ะ
ทำให้ต้องกลับมาทำการบ้านโดยการเพียรเพิ่มขึ้นอีก
ขอบคุณสำหรับบันทึกที่ดีงามค่ะ
สวัสดีค่ะอาจารย์
แม้ว่า บ้านเมืองเราอาจมีปัญหาบ้าง ก็ยังน่าอยู่กว่าที่ไหนในโลก
เป็นบุญแล้วที่เกิดมาในร่มเงาของพระพุทธศาสนา
สำหรับส่วนตัวแล้ว เห็นว่า ปัญหาเป็นเรื่องชั่วคราว จะไม่ไปยึดติดกับมันเกินไป จนเป็นวัวพันหลัก
ปล่อยวางลงบ้าง แล้วค่อยๆแก้ปัญหาทีละเปลาะ บางอย่าง แก้ได้ บางอย่าง แก้ไม่ได้ ก็ต้องยอมรับ ปัญหา ไม่ใช่ว่า จะแก้ไขได้ทุกเรื่อง
และจะไม่มองปัญหาอะไร ให้มันยิ่งใหญ่หนักหนาสาหัสนัก ในเมื่อชีวิตเราเอง ก็เป็นของชั่วคราว
พี่เป็นนักสู้ ไม่เคยมีคำว่า ท้อถอย เป็นคนมีพลังสูงค่ะ
เป็นคนไม่เคยเหงา ชอบอยู่คนเดียวในบางขณะด้วยซ้ำ เพราะจินตนาการและความคิดดีๆจะเกิดตอนจิตว่าง ตอนใจสงบ
ชิวิตไม่เคยอยู่นิ่ง ทำโน่นนี่อยู่ตลอด สนุกกับชิวิตมากค่ะ
ขอบคุณสิ่งดีๆที่เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ชาวบล็อก ได้นำมามอบให้ ทำให้เตือนตัวเอง เพื่อจะได้ไม่หลุด หรือวิ่งตามจิตจนควบคุมไม่ได้
ขอบคุณทุกคนสำหรับความเป็นเพื่อนที่น่ารักเสมอมาค่ะ...ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะคุณใบบุญ
ตัวเองก็ยังพยายามให้มีสติอยู่ตลอดเหมือนกันค่ะ ยังมีหลุดอยู่บ้างเป็นปรกติ ^ ^ แต่ทุกครั้งที่หลุดถ้าสังเกตทันก็จะได้ประสบการณ์ทุกครั้งค่ะ ประมาณว่าพยายามเรียนจาก "ผิดเป็นครู" ค่ะ เจริญปัญญาแล้วก็พยายามต่อไปค่ะ.. ^ ^
ขอบคุณที่แวะเข้ามา ลปรร นะคะ..
สวัสดีครับ อ.กมลวัลย์
สวัสดีค่ะพี่อึ่งอ๊อบ
ใช่เลยค่ะ ถ้าไม่มีลมหายใจเข้า ชีวิตนี้ก็หมดแล้วค่ะ...
ความเพียรเป็นสิ่งที่พาเราไปสู่ความสำเร็จ ไม่่ว่าเป้าหมายของเราคืออะไร... ตอนนี้ก็ยังพัฒนาความเพียรให้มากกว่านี้อยู่... ไปอ่านประวัติหลวงปู่มั่นที่ อ.กรเพชร เขียนแล้วเกิดศรัทธาในความเพียรของท่านมากค่ะ.. ไม่รู้พี่อึ่งอ๊อบได้อ่านหรือยัง พระอาจารย์มั่น : ตอน บำเพ็ญสมาธิและผู้เป็นเลิศในธุดงควัตร
อ่านแล้วได้แรงบันดาลใจดีค่ะ ^ ^
สวัสดีค่ะ อ.บัวชูฝัก
ดีใจที่บันทึกที่เขียนช่วยสร้างกำลังใจได้ค่ะ ยินดีจริงๆ
การ มองหาอีกด้านของเหรียญเสมอเป็นสิ่งที่ดีค่ะ ทำให้เราเข้าใจอีกด้านหนึ่งของเรื่องมากขึ้น เพราะอย่างที่อาจารย์บอกก็คือ"สุดท้ายก็มีคำตอบ"เสมอ
เมืองไทยน่าอยู่มากๆ ค่ะ คุณพี่ศศินันท์ sasinanda ได้ช่วยยืนยันในสิ่งนี้มาตลอดค่ะ คิดว่าคงได้ไปอ่านมาบ้างแล้วนะคะ ลองดูได้ที่ good living นะคะ ดีมากเลยค่ะ
ศิษย์น้อง
พี่ว่าอินเดียนแดงเป็นชนเผ่าที่เข้าใจและรักธรรมชาิติมากๆ เขารู้ว่าธรรมชาติเป็นพรในชีวิตจริงๆ น่าเสียดายที่สิ่งเหล่านี้ถูกทำลายไปเยอะเลย เพราะวิถีชีวิตที่เปลี่ยนไปด้วยสิ่งที่บางคนเรียกว่าความเจริญ(ทางวัตถุ)
อ่านแล้วรู้สึกว่าเขาเข้าใจธรรมชาติ ชื่นชมและบูชาธรรมชาิติ...
ดีจัง ^ ^ ขอบคุณมากที่เอาแบ่งปันจ้า..
สวัสดีค่ะคุณพี่ศศินันท์
น้องคิดว่าคุณพี่เป็นตัวอย่างที่ดีในการดำรงชีวิตมากๆ เลยค่ะ เพราะคุณพี่เป็นอย่างที่คุณพี่เล่านี้แหละค่ะ (ขออนุญาตชื่นชมตรงๆ เลยนะคะ ^ ^ รู้สึกอย่างนี้จริงๆ)
เห็นด้วยเลยค่ะว่าปัญหาเป็นเรื่องชั่วคราวทั้งนั้น ปัญหาคือปัญหา แต่เราจะเอาปัญหานั้นมาเป็นปัญหาของเราหรือไม่ก็เท่านั้น
ขอบคุณคุณพี่ที่เป็นตัวอย่างที่ดีให้กับน้องๆ นะคะ ^ ^
สวัสดีค่ะพี่แป๋ว
ขอบคุณพี่แป๋วเช่นกันค่ะ ที่นำสิ่งดีๆ ในชีวิตมาฝากน้องๆ เพื่อนๆ พี่ๆ ทุกคนใน gotoknow เสมอเลย
แถมมีภาพประกอบเป็นรูปสวยๆ ทุกที อ่านเรื่องแล้วสนุก ดูแล้วชื่นใจค่ะ ^ ^
สวัสดีค่ะ ครูเสือ
ใช่เลยค่ะ เห็นด้วยกับที่ครูเสือกล่าวทุกประการเลยค่ะ เราต้องมีอุเบกขากับสิ่งที่เข้ามาในชีวิตของเรา
ที่สำคัญคือเราต้องสร้างสติ มองให้เห็นว่าปัญหาคือสภาวธรรมเท่านั้น มีเกิดมีดับเสมอ
ขอบคุณที่แวะเ้ข้ามา ลปรร เสมอนะคะ ^ ^
แปลกจังเลยค่ะน้องแผ่นดิน
คงต้องลองให้ ผู้เชี่ยวชาญดูแล้วล่ะค่ะ ที่สำคัญ..อย่าลืม safe data file ที่สำคัญๆ ไว้ที่อื่นเป็น back up ไว้ก่อนนะคะ ก่อนให้เขาซ่อมน่ะค่ะ
โชคดีนะคะ หลังจากแก้ปัญหาได้แล้วคงได้ประสบการณ์เรื่องคอมพ์เพิ่มขึ้นเยอะ.. ตัวเองได้เีรียนรู้เยอะมาก ถ้าคอมพิวเตอร์สร้างปัญหาน่ะค่ะ ^ ^
สวัสดีค่ะ น้องตุ๋ย
ถูกใจจัง
อ่านแล้วเตือนสติตัวพี่ด้วยครับ
สติมั่นได้ด้วยการฝึกใช่ไหมครับ พี่คงต้องฝึกเยอะๆ
ศิษย์พี่หญิงใหญ่ ^ ^
ตุ๋ยว่าพี่ติ๋วเป็นคนที่มีคุณสมบัตินิ่งและเย็นอยู่แล้ว ด้วยอาชีพน่ะค่ะ ^ ^
ตอนเขียนบันทึกนี้จุดประสงค์คือให้ตัวเองและผู้อ่านได้ทบทวนว่าเรายังหายใจเข้า-ออก ได้อยู่ ซึ่งนั่นก็เป็นโอกาสให้เราได้ทำอะไรมากกว่าหลายๆ คนแล้ว ^ ^ แล้วก็จะได้ไม่ประมาท เพราะตุ๋ยคิดเสมอค่ะ ว่าชีิวิตนี้มันสั้นนักค่ะ.. จะรีบปฎิบัติดีปฏิบัติชอบก็ต้องรีบทำ
ปรัชญาดีไหมคะวันนี้ อิอิ
สวัสดีค่ะพี่บางทราย
พักนี้ไม่ค่อยได้ทิ้งร่องรอยในบันทึกพี่เลยค่ะ จังหวะไม่ดี ได้แต่ตามอ่านอย่างเดียว ดีใจที่ได้เห็นพี่ในบันทึกนี้ค่ะ ^ ^
ตอนนี้ก็ยังฝึกเจริญสติเรื่อยๆ เหมือนกันค่ะ โดยยังพบว่ามีช่วงที่หลุดอยู่มากเหมือนกัน (เวลาทบทวนดูน่ะ่ค่ะ) ยังต้องฝึกต่อไปค่ะ ^ ^
สวัสดีค่ะคุณnaree suwan
ถูกแล้วค่ะ ต้องเยียวยาที่จิตใจของเราก่อนค่ะ เพราะมีปัญหาหรือไม่มีปัญหาจะขึ้นกับมุมมองและความเข้มแข็งของจิตใจของเรามากทีเดียว
ลองนั่งหายใจเข้า หายใจออกลึกๆ นะคะ ให้จิตเรากำกับอยู่กับลมหายใจ พยายามทำให้ได้นานที่สุด จะได้ลืมเรื่องอื่นๆ ไปบ้างในช่วงที่เรากำกับสติของเราให้อยู่กับลมหายใจ จะท่องพุทโธด้วยก็ได้นะคะ แล้วพออารมณ์บางอย่างผ่านไปแล้วค่อยคิดถึงวิธีแก้ปัญหาที่มีอยู่ใหม่..บางทีเวลาและการพักจิตใจจะช่วยได้ค่ะ
ดีใจที่ช่วยได้บ้าง แต่ที่เหลือจะขึ้นอยู่กับตัวเราเองค่ะ สู้ๆ นะคะ ^ ^ เป็นกำลังใจให้ค่ะ
ก็จริงนะครับ ชีวิตเราคงไม่มีอะไรที่เลวไปเสียหมด หรือดีไปเสียหมด สิ่งที่ดูเลวร้ายก็ยังพอมีสิ่งที่ดี ๆ อยู่
การอยู่อย่างมีสติ ทำให้เราอยู่ในโลกได้อย่าง มั่นคง ไม่กวัดเกว่ง
สวัสดีค่ะคุณหมอจิ้น
คิดเหมือนคุณหมอเลยค่ะ เพราะถ้าทุกอย่างดีเหมือนกันหมด หรือเลวเหมือนกันหมด ก็คงไม่มีดีไม่มีเลวอีกต่อไป..แล้วก็คงเป็นไปไม่ได้ที่จะเป็นเช่นนั้นด้วย
ดังนั้นการใช้ีชีวิตอย่างมีสติที่จะเข้าใจในธรรม(ชาติ)และไม่ประมาท เป็นสิ่งที่มีความสำคัญมากจริงๆค่ะ
ขอบคุณคุณหมอที่แวะเข้ามา ลปรร เสมอนะคะ ^ ^
สวัสดีค่ะอาจารย์ รออาจารย์เขียนอยู่นานนะคะ แต่เขียนทีไรก็น่าอ่านสมที่ให้รอ ชี้จุดสำคัญให้คิดได้ดีมากค่ะ
การมองเห็นคุณค่าของสิ่งที่มีอยู่ เห็นอยู่ ใช้ชีวิตอยู่ทุกวันๆ เป็นเหมือนเส้นผมบังภูเขา คนมักจะขาดความใส่ใจ แย่กว่านั้นคืออาจไปเห็นว่าเป็นเรื่องธรรมดา ตัวเองควรได้สิ่งที่ดีกว่านั้น คนที่อัตตาสูงและมีความฉลาดทางโลกมากจะเป็นมาก เพราะเห็นแต่ตัวเอง
ถ้าเรามีปัญญา มีจิตใจที่ละเอียดที่จะรับรู้คุณค่าของสิ่งดีๆ ชีวิตก็จะมีความสุข มีความอ่อนโยนต่อผู้คนและสรรพสิ่ง แต่หากเป็นอย่างที่อาจารย์เขียนไว้....
taking things for granted ...
เราก็คงจะลุยไปเรื่อยๆเพื่อหาสิ่งที่คิดว่าดีกว่า สุขกว่าสิ่งที่มีอยู่ ก็อาจเป็นธรรมดาอย่างที่ฝรั่งว่าไว้
....Familiarity breeds contempt.
อะไรที่มันคุ้นชินมันก็ทำให้เรารู้สึกดูถูกคุณค่า การมีสติ ทำให้เกิดปัญญา เห็นทุกสิ่งตามความเป็นจริง มีความสุขความพอใจในปัจจุบัน ณ ลมหายใจเข้า-ออก
พี่นั้นกว่าจะมองเห็นและเข้าใจ ใช้เวลานานเลยค่ะ
สวัสดีค่ะพี่นุช
รอให้เขียนอยู่นานเลยหรือคะ ^ ^ ไม่ค่อยได้เขียนจริงๆ ด้วยล่ะค่ะ อยากเขียนมากกว่านี้ แต่เขียนไม่ค่อยออกค่ะ.. สารภาพ ^ ^
ที่เขียนเรื่องนี้เพราะเห็นภาพอะไรบางอย่างตามข้างถนนสะสมมาหลายวัน แล้วก็เห็นสภาพคนโน้นคนนี้ที่มีพร้อมแต่อยากไม่จบไม่สิ้น เห็นบ่อยๆ ก็เลยรู้สึกว่าเราไม่อยากเป็นคนละเลยแบบนี้เลย
บางคนมีสิ่งดีๆ ในชีวิตแต่มองสิ่งเหล่านั้นไม่เห็นเลย เหมือนที่ีพี่ว่า familiarity do breed contempt เห็นแต่ด้านพร่อง ไม่เห็นด้านเต็ม กลับคิดว่าตัวเองไม่มีอะไร หรือยังมีไม่พอ ต้องทำเพิ่ม เราดูแล้วก็ไม่รู้ว่าเขาทำเพื่ออะไร ^ ^
การมีสติ ทำให้เกิดปัญญามากขึ้นจริงๆ ค่ะ (แต่อาจจะไม่เรียกว่าฉลาดในพจนานุกรมของคนยุคนี้ ^ ^ ) แต่คิดว่ามีปัญญาแบบอยู่อย่างมีความพึงพอใจในสิ่งที่ตนมีได้เสมอค่ะ เพราะมีลมหายใจ มีปัจจัยสี่ มีสมองที่ยังคิดปฏิบัติได้ ก็ถือว่าดีมากๆ แล้วค่ะ
เดี๋ยวนี้หันไปมองอะไรพิจารณาไปมา ก็จะเห็นสภาวธรรม ประมาณว่าเห็นธรรมชาิติของเรื่องนั้นๆ น่ะค่ะ ระหว่างที่เห็นก็เกิดอารมณ์คล้อยตามไปมาบ้าง แล้วก็นิ่งในที่สุด
ดีใจมากเลยค่ะที่มีเพื่อนพี่น้องทางธรรมใน gotoknow เยอะ ได้แลกเปลี่ยนเยอะดีค่ะ ^ ^
ขอบคุณพี่นุชที่เข้ามาแลกเปลี่ยนและชี้แนะนะคะ ^ ^
ตามมาอ่านของศิษย์น้องรองช้าไปหน่อย
และมายิ้มตอบกับเจ้าของรูปที่ยิ้มให้ :)
มีสติอยู่กับลมหายใจ
มีสติอยู่กับงานเฉพาะหน้า
มีสติอยู่กับอารมณ์
มีสติอยู่กับ จิตตัวรู้
ตามดู...และตามรู้
ล้วนเป็นหน้าที่ของผู้ปฏิบัติธรรมในชีวิตประจำวัน
หากตามดูบ่อย ก็จะรู้ว่าหลุดบ่อย
การสำรวมระวัง สังวรจะมากขึ้น
สติจะคมขึ้น สมาธิจะตามมา
ปัญญาจะกำกับได้...ไม่แล่นออกหน้า
กลายเป็นคนรู้มาก แต่ไม่ทำ
ชอบคิดนำ กว่าการเจริญสติ :)
ศิษย์พี่ใหญ่
ดีใจยิ่งนักที่ศิษย์พี่มาเยี่ยมเยียนศิษย์น้องถึงบ้าน
รับน้ำชาก่อนสักจอก... จิบ จิบ... เฮ้อ..สบาย ^ ^
ตอนนี้ศิษย์น้องก็ยังตามดูตามรู้เรื่อยไป อย่างมิเบื่อหน่าย
เวลาเห็นจะเห็นชัดจนน่าตกใจ อิ อิ
เมื่อวันก่อนกังวลเรื่องเล็กจิ๊ดเดียว จิตโดนตีไปหนึ่งวูบ มึนไปแป็บนึงเลย ตั้งตัวไม่ทันเพราะดันไปคิดตอนเกือบหลับอยู่แล้ว.. 5555 เลยตั้งพิจารณาอารมณ์อยู่อีกสัก 10 นาทีถึงได้นอน (เสียเวลานอนจริงๆ อิอิ)
แต่โดยภาพรวมตอนนี้จิตใจค่อนข้างมีสุขภาพดี แต่ประมาทไม่ได้ จึงเตือนตนเองอยู่เสมอค่ะ ^ ^
โห...กำลังจะไปหาที่บันทึกเชียวนา
คิดถึงปุ๊บ มาปั๊บเลย ^ ^
ได้แล้วจ้า..เพิ่งได้เลย สดๆ ร้อนๆ บ่ายนี้เอง
ขอบคุณมากๆ นะจ๊ะ อ่านคำนำไปได้หน่อยนึงแล้ว ไว้ค่อยๆ ลุยอ่านต่อ ^ ^
พี่ทายถูกเหรอ ดีจัง ก็เรามีตาทิพย์ไง อิอิ จริงๆ แล้วกะๆ เอาน่ะ แต่รู้ว่าต้องเป็นเลขคู่แน่ๆ
ขอบคุณหลายๆ นะจ๊ะ สำหรับหนังสือ
ิคิดถึงจ้า ... ^ ^
กำลังเครียดสุดๆเลยครับ
เจอคนแย่ๆ ไม่รู้ทำยังไงดี
อ่านแล้วจะหายใจให้เต็มปอดแล้วมองดูอีกทีว่า มีอะไรดีๆที่มองข้ามไปหรือเปล่า
ขอบคุณครับ
ศิษย์น้องเล็ก
เมื่อตอนเย็นเขียนตอบไม่ทันเลยอ่ะ พิมพ์ช้าผิดปกติ สงสัยง่วง 5555
ตอนแรกก็งงๆ เรื่อง let it be อยู่ แต่ตอนนี้ไม่งงแล้ว เก็ทแล้ว.. ต้องปล่อยๆ มันไปไง ใช่หรือเปล่า อิอิ
จริงๆ concept นี้ก็ใช้ได้ดีในหลายๆ สถานการณ์ที่เราแก้ไม่ได้นะ ประมาณว่าปล่อยไปตามกรรมน่ะ ^ ^ แต่ถ้าแก้ได้ ทำให้ดีขึ้นได้ก็ทำนะ ขืนปล่อยตามกรรมหมด เขาคงเรียกว่าขี้เกียจหรือ ignorance เนาะ
คุยไปคุยมา ไหงเป็นเรื่องนี้ไปได้นะ 5555
สวัสดีค่ะคุณ seer
ถูกแล้วค่ะ หายใจเข้า ออกลึกๆ ทบทวนใหม่อีกที อาจจะมีอะไรดีๆ อยู่ก็ได้ค่ะ
เวลาตัวเองกำลังเจอปัญหา มักจะพยายามทำใจแล้ว "ดู" ปัญหา จะพยายามไม่"เป็น" ไปกับปัญหาด้วยค่ะ
ถ้ามีไฟมาจี้ ก็จะ้ต้องร้อนและมีการตอบสนองต่อความร้อนตามปกติ แต่จะไม่โกรธตามไฟ หรือร้อนตาม หรือโต้ตอบน่ะค่ะ
ทำใจดูปัญหา แล้วค่อยๆ แก้นะคะ บางเรื่องเราแก้ได้ บางเรื่องเราแก้ไม่ได้ค่ะ เป็นธรรมชาติ
เป็นกำลังใจให้นะคะ ^ ^
สวัสดีค่ะพี่ติ๋ว ^ ^
เมื่อคืนไม่ได้ login เข้ามา check เลย ^ ^ เพลียจัด กำลังจะเริ่มเป็นหวัด เลยนอนเร็ว วันนี้ที่กรุงเทพฯ อากาศชื้นๆ เหมือนฝนจะตกทั้งวัน เย็นดี แต่ไม่ค่อยเหมาะกับตอนเราเพลีัยๆ เลย จะนอนท่าเดียว 5555
ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมนะคะ ^ ^
สวัสดีครับ
แวะมาปฏิบัติธรรม สติอยูกับใจ ทำอะไรย่อมรอบคอบ เห็นด้วยครับว่า ตราบใดยังหายใจ ต้องใช้สติกำกับลมหายใจ เมื่อนั้นเราจะเดินทางโดยไม่ประมาท ขอบคุณ สำหรับข้อคิดดีๆครับ
สวัสดีค่ะ อ.กรเพชร
สำหรับตัวเองการมีสติ เป็นการปฏิบัติธรรมอย่างหนึ่ง เพราะเมื่อมีสติ เราจะมีเหตุและผลมากำกับการกระทำของเราได้ แต่ขาดสติ จะมีแต่เวทนากับอารมณ์ที่มากำกับการกระทำของเรา
ทุกวันนี้ก็ยังมีหลุดๆ อยู่เป็นประจำ ส่วนใหญ่แล้วสำหรับตัวเอง คำพูดเป็นอะไรที่มักหลุดออกไปก่อนเสมอ ไม่เหมือนกับการเขียนที่กลั่นกรองได้บ้าง ดังนั้นก็ยังต้องเจริญสติเพื่อครองชีวิตโดยไม่ประมาทต่อไปค่ะ ^ ^
ขอบคุณอาจารย์ที่แวะมาให้ข้อคิดเห็นนะคะ
................................
พี่หน่อย อ่าน ประโยคนี้ แล้วนึกตอน นอนที่โรงพยาบาลเลยคะ....ตรงนี้สำคัญ จริงๆคะ
สวัสดีค่ะพี่หน่อย
เมื่อกี้เพิ่งคุยกัน ^ ^ ดีจัง
สำหรับตัวเองแล้วคิดว่า เราทุกคนมีทางเลือกเสมอ และถ้าเราเลือกเดินทางที่ดี นอกจากจะช่วยตัวเองได้แล้ว ยังจะได้มีโอกาสไปช่วยคนอื่นได้อีกด้วย ไม่ว่าจะเป็นทางกายหรือทางใจ เหมือนที่พี่หน่อยเลือกมาเล่าประสบการณ์ของพี่หน่อยให้พวกเราฟังค่ะ ^ ^
อาจารย์ครับ
สวัสดีค่ะคุณ โต๊ก
ใช่เลยค่ะ positive thinking ช่วยได้เยอะจริงๆ แต่ที่สำคัญคือต้อง"ทัน" และต้องมีสติค่ะ ไม่งั้นบางทีเป็นทุกข์ไปล่วงหน้าแล้วเพราะไม่"ทัน"กับสตินี่แหละค่ะ
ขออนุโมทนาบุญที่ได้ไปปฏิบัติธรรมมาด้วยนะคะ การปฏิบัติธรรมเป็นเรื่องที่ดีเป็นมงคลต่อเราและคนรอบข้างเสมอค่ะ ตัวดิฉันเองก็ไม่เก่งเรื่องสวดมนต์เลยค่ะ สวดได้ อิติปิโส.. เท่านั้นเองค่ะ แต่ก็ไม่ค่อยได้สวด
เรื่องโยคะก็กำลังเริ่มๆ ยืดตัวเท่านั้นค่ะ เคยไปออกกำลังในคลาสโยคะเหมือนกัน แต่ไม่ได้จริงจังอะไร ยอมรับว่าดีต่อร่างกายมากๆ ค่ะ
ขอบคุณที่แวะมาให้ข้อคิดเห็นแลกเปลี่ยนกันนะคะ ^ ^