บันทึกชุดนี้ ผมขอนำเอาผลงานของลูกชายคนโต "น้องแคน" เด็กชายวัยเกือบ 11 ขวบ มานำเสนอครับ
บ้านเลขที่ 112 หมู่ 7
ต. ตากออก
อ. บ้านตาก
จ. ตาก 63120
11 ธันวาคม 2550
กราบเท้าคุณพ่อที่เคารพอย่างสูง
พ่อครับแคนคิดถึงพ่อมาก แต่ว่าพ่อคงจะหนาว วันนี้ครูให้เขียนจดหมายแคนจึงเขียนถึงพ่อ ในวิชาภาษาไทยนี้แคนก็ว่ามันยากใช่เล่นเพราะว่าแคนเขียนไม่เป็น
พ่ออยู่ที่เบลเยียมเป็นอย่างไรบ้างครับ สบายดีหรือเปล่าครับ อากาศมันแปรปรวนซินะครับ อยากจะให้พ่อสบายดี
สุดท้ายแคนและแม่จะไปต่างประเทศเมื่อไรก็ไม่รู้ เพราะวีซ่าจะออกเมื่อใดไม่รู้ แคนก็ต้องรอครับ
ด้วยความเคารพรักอย่างสูง
พชร บัญญัติ
ปล. คุณพ่อทำหน้าที่พิมพ์ให้ก่อน จนกว่าคุณลูกจะเปิดบล็อกของตัวเองได้ครับ
พิเชฐ บัญญัติ
14 มีนาคม 2551 เวลา 5:25 น.
น่ารักมากค่ะคุณหมอ
เด็กผู้ชายใกล้ชิดแม่ แต่มองพ่อเป็นฮีโร่ค่ะ ลูกชายดิฉัน ตอนอายุ 11 ขวบก็คล้ายๆอย่างนี้ค่ะ
อยู่ห่างกัน คงคิดถึงกันแย่เลย แต่อีกแป๊บเดียวก็กลับแล้วนะคะ