….กาลครั้งหนึ่ง...นานมาแล้ว.....
ปีศาจ 3
ตนปรึกษากันว่า....จะเอาความสุขของคนไปซ่อนไว้ไหนดี....
“เอาไปซ่อนที่ภูเขาไกล
ๆ
สิ...หรือไม่ก็แม่น้ำ..ทะเลก็ได้..รับรองพวกมนุษย์จะไม่ได้เจอความสุขแน่นอน..”
ปีศาจตนที่หนึ่ง เสนอ....
“...โอ้ย...แบบนั้นไม่ได้ผลหรอก....พวกมนุย์ชอบไปเที่ยวป่าเที่ยวภูเขา
อีกหน่อยก็ไปเจอความสุขที่พวกเราซ่อนไว้หรอก....”
ปีศาจอีกตนไม่เห็นด้วย
“งั้นต้องเอาไปซ่อนดาวดวงอื่น..รับรองพวกมนุษย์หาไม่เจอ”
ปีศาจอีกตนเสนอ..
“นั้นก็ไม่ได้หรอก...พวกมนุษย์นั่งส่องกล้องดูดาวทุกวี่ทุกวัน....บ้างก็ส่งยานไปเหยียบถึงดวงดาว...เจอความสุขเข้า..แผนของเราก็จบกันพอดี...”
ปีศาจจอมค้านไม่เห็นด้วย...
“นั่นก็ไม่ดี...นี่ก็ไม่เอา...แล้วแกว่าจะเอาความสุขไปซ่อนไหน
มนุษย์ถึงจะหาไม่เจอ...”
ปีศาจสองตนแรกเริ่มมีน้ำโห..ตามประสาปีศาจ...
“...อ๋อ..ง่ายนิดเดียว...มนุษย์นะ...ชอบหาความสุขนอกตัว..ชอไปเที่ยวภูเขา..ทะเล...ชอบมองออกไปนอกตัวเอง..มองไปถึงดวงดาว..ดวงจันทร์...มองไปหากาแลกซี่ใหม่
ๆ
โน่น...แต่มนุย์..ไม่เคยค้นเข้าไปในตัวตนของตัวเอ....ถ้าจะซ่อนอะไรซักอย่างให้มนุษย์หาไม่เจอละก็..ต้องซ่นอไว้ในใจมนุย์นั้นละ.......”
************
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า....??????
************
แต่เรื่องนี้อาจไม่เกี่ยวกับนิทาน....(อ้าว..)
แหม..ก็นิทานสนุกดีก็เลยเอามาเล่าให้ฟัง(อ่าน)ไง...ถ้าไม่ชอบก็ข้ามมาอ่านเรื่องเล่าเลย..ไม่ต้องอ่านตรงนิทานหัวเรื่องไง...
ไขควงหายไปไหน...
เดือนที่แล้ว...เกษตร(อยู่)จังหวัด
ไปตามหาไขควงที่ทะเล..
ต้นเดือนไปตามหาที่เขาใหญ่(โคราช)..และ
ภูพาน...(สกลนคร)
เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา..ก็ตามหาไขควงอีกรอบ..
คราวนี้ขึ้นเขา...ณ ดินแดนที่ขึ้นชื่อว่า
“สวรรค์
7
ชั้น”
แห่งเมืองหนองคาย..
ตามมาดูกันครับ....
วัดถูทอก..อำเภอศริวิไลครับ..กำลังมีงานบุญใหญ่ประจำปีด้วย...
ประตูทางขึ้นเขา..ไปด้วยกันนะครับ..
วัด..ไม่ใช่สถานที่ท่องเที่ยว...กรุณาเคารพสถานที่...
ผ่านประตูมาเป็นทางขึ้นเขาง่าย ๆ..มีสะพานเรียบ
ๆ..
แต่พอถึงชั้นที่ 1 ก็เริ่มขึ้นบันได..(หลายคนถอนตัวตั้งแต่ตอนนี้แล้วครับ)
โน้น...ละครับ..เป้าหมายตรงยอดเขาลิบ ๆ
ถ้าขยายภาพขึ้น..จะเห็นคนเดินอยู่ด้านบน..
ขึ้นบันไดกันต่อครับ..
และก็ขึ้นบันไดกันต่ออีกทีครับ..
ถึงชั้นที่สองแล้วครับ...อ้าว..เกาะราวไม้กันเป็นแถวเลยรึครับ..อีก 5
ชั้นเอง..(สังเกตุเสื้อด้านหลังเริ่มชุ่มด้วยเหงื่อ)
ข้างบนสวยมาก...รีบ ๆ
ขึ้นไปดู..คนที่ลงมาให้กำลังใจคนขึ้น..(เด็ก
ๆ เริ่มหาตัวช่วย)
มองย้อนกลับไปข้างล่าง..อย่างไตร่ตรอง....จะขึ้นต่อหรือจะลงดี..
ตัดสินใจขึ้นต่อครับ..บางช่วงเป็นบันไดหิน..
มาถึงทางแพร่ง..ศาลาวัดอยู่ที่ชั้น
5 ครับ เลี้ยวซ้ายทางเดินรอบเขา..ชั้นมากครับ..เลี้ยวขวา..ชั้น
ชัน มากกว่าอีก..
ผมเลือกเดินอ้อมเขามาทางซ้าย..เป็นสะพานริมหน้าผา..ตรงนี้เป็นช่วงสั้น
ๆ พื้นดินเตี้ย ๆ ถ้าขึ้นไปถึงชัน 5-6
ก็ลองคิดดูว่าสะพานไม้แบบนี้..ห้อยอยู่ริมหน้าผาจะสุดยอดขนาดไหน..
ถ้าไม่อยากหวาดเสียวที่ต้องไต่สะพานผ่านภูผา..ก็มีทางลัดเจาะเข้าไปในเขา....แต่บอกก่อนว่า..ชันมาก
ๆ
ว่าจะไม่ขึ้นไปแล้ว..แต่เสียงชมวิวของคนด้านบน..ทำให้อดที่จะปีนตามขึ้นไปไม่ได้..
มองลงมาจากมุมนี้..
นี่แค่ชั้น 2
นะครับ..ลองนึกถึงชั้นที่ 6-7
ดูซิครับ..จะขนาดไหน..
ที่ให้นึก..มีเหตุผลครับ..คือไม่มีภาพชั้นสูงจากนี้มาให้ชม...ต้องรอโอกาสใหม่แล้วกันครับ..
ขากลับเห็นรองเท้าวางไว้เป็นระยะ..เพราะการขึ้นเขาลงเขา
7 ชั้น
แม้แต่รองเท้าก็เป็นภาระ..อยากถอดทิ่ง..
ที่นี่เป็นวัด..จึงถอดไว้ชั้นไหนก็ได้..ขากลับก็มาตามเก็บ..
แต่ถ้าลงมาแล้วเจอรองเท้าสลับคู่กัน..จะเป็นอย่างไรน้า..น่าคิดไหม..ฮิฮิ
(แค่คิดนะครับ..ไม่ได้ทำ..แค่ 4 คู่เอง
555)
ก่อนกลับแวะไหว้เจดีพระอาจารย์จวน..
ตามหาไขควงบนเขาวันนี้เล่นเอากล้ามเนื้อขาอักเสบน่าดู..555
**********************
สรุปว่า..ไขควงคืออะไร.....
ไขควงคือเครื่องมือที่ใช้ขันน็อตให้แน่น....
ถ้าทำงานเหนื่อย ๆ ล้า ๆ
ชีวิตก็เหมือนว่าน็อตจะหลวม...
พอได้ไปเที่ยวกลับมาก็จะรู้สึกสดชื่นกระฉับกระเฉง...
เหมือนขันน็อตให้แน่นขึ้น...
บางครั้งพึ่งขันมา...ก็ขันซ้ำเข้าไปอีก..ไม่เห็นเป็นไร...
วันนี้..ท่านขันน็อตชีวิต..แล้วหรือยัง....
ขอบคุณแนวคิดเรื่องไขควง..จากพี่ครูพรรณาและพี่ครูคิม..
สวัสดีค่ะ
ครูคิม
* กลับจากบ้านพ่อครูบาแล้วค่ะ
* ไดไขควงมา ๑ อัน ขันน้อตครูพรรณา ได้พอดีเลย
* สุขกายสุขใจนะคะ
http://gotoknow.org/blog/emae/257018?page=1
ป๊าดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด อิอิ คิดถึงอาอ่ะ...ไขควงไปไหนอ่ะ 5555++