เมื่อวิศวกรลูกชาวสวนยางปักษ์ใต้ ขอดูงานสวนยางที่หนองคาย..(สวนเลื่องชื่อของคุณสุจิตร....)
....ความกังขากว่า ปี..กำลังจะถูกคลี่คลาย..
“หนูรู้แล้วว่าจะช่วยให้ยางที่บ้านเราดีขึ้น..ได้ผลผลิตมากขึ้นได้อย่างไร...เดี๋ยวหนูกลับไปช่วย..”
ผมแอบยิ้มเงียบ ๆ ใจเย็นน้อง..รายการใหญ่อยู่พรุ่งนี้ต่างหาก..
ถึงบึงกาฬ...ร้านอาหารตั้งโต๊ะริมฝั่งโขงรอคณะของเรา....โดยมีเวทีหมอลำซิ่ง...แสดงให้ดูห่างออกไป...พร้อมมีการจุดพลุหลายลูก ต้อนรับคณะดูงาน...(เราเหมาเอาเช่นนั้น..แต่จริง ๆ เขาฉลองกองกฐินกันข้าง ๆ ร้านอาหารครับ อิอิ..)
ภาพประกอบตอนทานข้าวอยู่ไหน.. ๆ กล้องเป็นสิบตัว...ฮือ ๆ หิวจนตาลาย..ลืมถ่ายภาพหมดเลย..(สงสัยต้องจัดฉากนี้อีกรอบเพื่อถ่ายรูปใหม่..ไม่ไหว ๆ หิว ๆ แล้วชอบลืม..อิอิ)
ถึงที่พัก....นอน...ไม่ลง..ยังอยากรู้จักเด็ก ๆ กลุ่มนี้ที่คิดแตกต่าง...นอกกรอบที่เคยเจอมา...
เจอครูแล้วไม่เรียน..ได้ไง...ขอพบขอคุย..แลกเปลี่ยนเรียนรู้...ถึงได้รู้ว่าหน้าเหมือนเด็กมัธยม...แต่วิศวอินเตอร์ ปริญญาโทบ้างละ...
แล้วเราเป็นใคร...สอนจระเข้ว่ายน้ำแล้วไหมละ..??
รุ่งเช้า..เติมพลังด้วยข้าวเปียกเส้นกันเสร็จ ก็ถึงเวลาบุกสวนยางอันขึ้นชื่อ..(จริง ๆ ไม่ได้ตั้งชื่อสวน..เรียกแต่สวนคุณสุจิตร..ๆ อิอิ)
ถึง วัดบ้านเหล่าหนองยาง....อำเภอเซกา...พบว่ามีคนมารออยู่นับสิบ..จากหมู่บ้าน ใกล้เคียงบ้าง..จากจังหวัดสกลนครบ้าง..และกำลังเดินทางจากนครพนมมาอีกประมาณ 10 คน
เพราะนักจัดรายการสถานีวิทยุชุมชนได้ข่าว..แล้วนำไปประกาศ...ใครอยากรู้ว่ายางกรีดครั้งเดียวได้สองถ้วยจริงหรือไม่ ? แก้ยางหน้าตายได้หรือไม่ ? ให้รีบมาดู...
งานนี้ชักจะใหญ่เกินความคาดหมาย....เอ...เราก็ไม่ได้คาดหมายแต่แรกแล้วนี่..ฮิฮิ
“สวัสดีครับ-คะ อาจารย์..” วิศวปริญญาโทไหว้ เกษตรกร ป. 6
(คุณสุจิตร..คุณชัยนาท เมื่อวานขับจักยานยนต์จากเซกา ไปร่วมต้นรับคณะที่ปากคาดร่วมร้อยกิโล..จึงรู้จักกับคณะมาร่วม 24 ชั่วโมงแล้ว..)
คุณสุจิตรเริ่มบรรยาย..ทุกคนเริ่มจด...
สื่อมวลชนทุกแหล่ง...เก็บงานข่าว...
คุณสุจิตรภูมิใจนำเสนอผลงานใหม่ล่าสุด..ยาง
2 ต้นที่พึ่งแก้หน้าแห้งหาย...(ชู 2 นิ้ว คือ
กรีด 2 มีด ได้ยางถ้วยใหญ่ครับ..ทั้ง ๆ
ที่หน้าแห้งตายมาหลายปี...)
...รถสูบส้วมแอบมาปล่อยของเสียใส่จนยางหน้าแห้งมาหลายปี....รอบต้นมีร่องรอยการหยุดกรีดมานาน..มีรอยเปิดหน้าใหม่..แล้วก็หยุด อีิก 2 รอย มีรอยกรีดหาน้ำยางต่ำลงมาอีกหลายที่...
แต่รอยปัจจุบัน..น้ำยางเกือบเต็มถ้วย...ลองกรีดดูเดียวนั้น.. น้ำยางหยดติ๋ง ๆ เล่นเอาคนดูตาถลน...
เห็นแล้วว่าได้จริง...แต่ทำได้ไง....อันนี้เกษตรต้องช่วยตอบ...ยืนยัน...
คนหล่อ..โดนรุม ฮิฮิ
อ้าว..ใครแย่งซีนเกษตร..ไปตรงโน้นกันหมดเลยนะ..
คุณปรีชา เจ้าของสวนอีกคน เกษตรกรหัวไว กล้าเปลี่ยนแปลง..ถ่ายถอดเก่ง...เรียกความสนใจไม่น้อย...เพราะพี่แกพูดภาษา พวน...พูดเสร็จต้องมีคนแปลเป็น 4 ภาษา คือแปลเป็นภาษาอีสาน แปลเป็นภาคกลาง แปลเป็นภาษาใต้ และแปลเป็นภาษาภูไท...
ช่างเป็นการดูงานที่หลากหลาย..เหนือความคาดหมายเสียนี่กระไร...
คุณชัยนาทโชว์บ้าง....เปลือกมันนิ่มเหมือนหน้าสาว
ๆ เลยนะ..ว่าแล้วก็กอดให้ดูซะเลย
555
วิศวกรจะงงไหมนี่...
ครู ป. 1 เอามั้ง....สอนวิศวกรดูความหนาของเปลือกยาง 555...
เป็นภาพที่หาดูได้ยาก...แต่เป็นไปแล้วครับพี่น้อง..
ยางแถวใต้บ้านผม..เป็นจั๋งซี่
ๆ ครับ...แต่ไม่ออกหลายแบบนี้ครับ...ยอมรับ..ๆ
นับถือ..หลายเด้อ...
อดีตตำรวจท่องเที่ยว..ทีมดูงานจากสกลนคร..ประกบตัวคุณนายเจ้าของสวนยาง...ดูดความรู้...เคล็ดลับต้องอยู่หลังบ้านแน่
ๆ 555
เข้าใจคิดเนาะ..
ลูกเอ้ย..ยางคุณสุจิตรหน้าแห้ง 50 ต้น แก้หายแล้ว 32 ต้น แต่ยางพ่อหน้าแห้ง 100 ต้น...ยังไม่ได้แก้เลย...นักวิชาการอื่นก็บอกว่าให้ตัดทิ้งท่าเดียว....ดีที่พ่อฟังวิทยุแล้วลองมาดูนะนี่... (ดูหน้าเกษตรกรแล้ว..น่าจะคิดแบบนี้เนาะ..ว่าไหม.)
การประมูลยางของกลุ่มจะมีทุก ๆ สัปดาห์...สวนยางส่วนใหญ่จะเก็บยางก้อนส่งประมูลได้เดือนละ 2 ครั้ง...(ต้นละ 1 ถ้วยต่อครั้ง เดือนละ 2 ครั้ง) แต่สวนนี้เก็บยางส่งตลาดประมูลได้ทุกสัปดาห์(เดือนละ 4 ครั้ง) และแต่ละต้นกว่าจะถึงวันประมูลก็ได้ยาง 4-5 ถ้วยต่อต้น...ว้าววว...
.......พ่อใหญ่จากนครพนม..(เสียดายไม่ได้เก็บภาพท่าน) บอกเล่าว่ายางที่บ้านมี 600 ต้น หน้าแห้งไป 200 ต้น ได้ยางสูงสุดต่อการกรีด 1 ครั้ง 20-21 แผ่น...
เทียบกับยางคุณสุจิตร 400 ต้น ได้ขั้นต่ำ 30 แผ่น ...
"... ถ้าเป็นยางกรีดหน้าแรก..พ่อจะไม่แปลกใจหรอก..เพราะหน้า 2 ยางส่วนใหญ่จะลดลง...แต่นี่หน้า 3 หน้า 4 แล้วยังออกดี...ไม่ธรรมดาแน่ ๆ ...
พ่อศึกษามาพอควร...ปุ๋ยอินทรีย์ส่วนใหญ่..ใส่ยูเรีย..ต้นยางจะสูง..ผอม..กรีดได้น้อยกว่ายางเตี้ย..แต่อ้วน...
ส่วนปุ๋ยคอกนะ..ใส่มาก ๆ ยางโค่นได้นะ...ไม่เชื่อลองให้ยางโค่นดูสิ..
(โห..พ่อ..ให้ยางโค่นดูเล่น ๆ นี่นะ..^^)
การ แต่งกิ่งก็เหมือนกัน..ถ้ากิ่งสูงมาก ๆ น้ำยางจะออกน้อยกว่ายางที่กิ่งอยู่เตี้ย ๆ แต่เขาว่าต้นเตี้ยจะขายต้นยางไม่ได้นะ..ตอนโค่นนะ.."
ขอบพระคุณพ่ออย่างสูงที่ให้ขอมูลดี ๆ ครับ...พ่อใหญ่ใจดีจากนครพนม....
อ้าว..รถขายใส้กรอกมาบริการถึงสวนแนะ..แต่คนขายหายไปไหน...อ๋อ..คนขายก็มีสวนยาง....เกาะคุณสุจิตรแจ..แถมบรรยายให้วิศวกรจากปักษ์ใต้ฟังเฉยในบางลีลา...ไม่ยอมมาขายของเลยครับ ฮิฮิ..
โปรดติดตามตอนต่อไป
....เมื่อวิศวกรตกคันนา....555
สวัสดีค่ะ
สวัสดีค่ะ
สวัสดีจ้าาา...เข้ามาดูคนหลุ่อถูกรุมถ่ายภาพเจ้าค่ะ...อ่านได้ใจ ตัวใหญ่จริง ๆ...คนหน้าแห้งเพราะไม่มีตังค์...มาดูสวนยางคุณสุจิตรค่ะ
แบบนี้เค้าเรียก แหล่มเลย
อิอิ
จะเอาไปเลล่าให้ชาวบ้านฟังครับ ที่บ้านก็ปลูกยางมากเช่นกัน
พ่อค้าไม่ขายไส้กรอกแล้วค่ะ แจกฟรี (หรือเปล่า)
แวะมาเอาความรู้จากสวนยาง แล้วจะเลิกขายไส้กรอก ไปกรีดยางดีกว่า
อดกินเลยเรา
มาเยี่ยมชมความรู้นอกห้องเรียนค่ะ
สวัสดีค่ะ ต้องยกความดีให้โกทูโนนะคะ
มีนศ.และหลายที่มาดูงาน จากบันทึกของคุณปรีดา...
ขอร่วมภูมิใจกับคนอีสาน บ้านเฮา...ดีใจจังเลย ภาคเราเขาทำอะไร บ้านเราปลูกได้หมด
ทุเรียน มังคุด ละมุด ลำไย...และที่ภูมใจสุดๆ ก็การปลูกยาง...
ที่อุดร ก็ปลูกนะคะ...
ไม่มีสวนยาง...แต่เข้ามาดูเด็ก ' วิดวะ..ว่ามีหล่อๆ ไม๊ ..ว๊า..สู้เด็ก เกษตรก็ไม่ได้ อิอิอิ
ทำไมเดี๋ยวนี้คนอีสานเค้าเก่งหลายด้านมาก ๆ เลย
เกษตรก็ก้าวไกล ปลูกอะไรเหมือนคนใต้ แต่ก็ปลูกได้มากกว่าส่ะแล้ว
เก่งจังค่ะ พัฒนาไปมาก ๆ
สวัสดีค่ะ พึ่งสมัครสมาขิกค่ะ ขอคำแนะนำเกี่ยวกับยางด้วยนะค่ะ
ทำยังไงต้นยางจะสวย นำยาง ดีดีดีค่ะ