เดือนนี้เป็นเดือนแห่งการอบรมสัมมนาของเกษตร(อยู่)จังหวัดจริง ๆ ต้องเดินทางมากกว่า 15 วัน ..เรียกได้ว่ากินบนรถ นอนบนรถกันเลยทีเดียว

                แต่พอมีคนถามว่า “ไปวัดไหม..” ก็พบว่าตัวเองปีนขึ้นไปนอนที่เบาะหลังรถที่จะไปวัดเรียบร้อย

“วัดกลาง” วัดที่เคยบวช 1 พรรษา กำลังมีงาน “บุญมหาชาติ” หรือ “บุญ ผเวส” ห่างจากจังหวัดไป 57 กิโลเมตร เมื่อรถเราไปจอดเสร็จขบวนเวียนเทียนก็ครบ 3 รอบพอดิบพอดี เป็นอันว่า อดเวียนเทียน

                                  ศาลเจ้าแม่สองนางเอกลักษณ์ของวัดกลาง

 

 

                                                                     ได้แค่ตักบาตร 108

 

พอกราบหลวงพ่อเสร็จออกมาจะพาเด็ก ๆไปสอยดาว ก็พบว่าเหลือแต่ต้น..คนทำบุญเยอะกันจริง อดอีก..

 

  ไปจับฉลากเป็นเจ้าภาพกัณฑ์เทศน์ดีกว่า...จับเฉย ๆ ไม่ว่างมาเป็นเจ้าภาพหรอก...ให้ฝรั่งท่านนี้เป็นเจ้าภาพแทนแล้วกัน..โอเคไหม..OK""

ได้กัณฑ์แรกเลยครับ “ทศพร” พร 10 ประการแนะ ดีเยี่ยมสุดยอดไหมนี่...

“ครูผู้น่ากอด” ได้กัณฑ์ รองสุดท้าย “ฉกษัตริย์” หกกษัตรีย์ ได้มาพบหน้ากันถือว่าดีมาก ๆ อีกกัณฑ์

แต่หลานโจ้ได้กัณฑ์ “ชูชก” 555555

เราขำ...แต่เด็ก ๆไม่รู้เรื่อง เป็นยังไงชูชก...ดีหรือไม่ดี..

เอางี้...ในศาลามีรูปไว้ มาดูกัน เป็นเรื่องราวชาติภพสุดท้ายก่อนเป็นพระพุทธเจ้า คือ “พระเวสสันดร” หรือ “เวสสันดรชาดก” พูดถึงการ “ทาน” คือการ “ให้” โดยไม่หวังผลตอบแทน มี 13 กัณฑ์ ครับ(ลองทำสลากมาจับดูนะครับว่าท่านจะได้กัณฑ์ใด...) มีโอกาสปีละครั้งก็ไปเป็นเจ้าภาพดูครับ

กัณฑ์ที่ 1 นางผุสดี  ขอพรจากเทวดา 10 ข้อก่อนจุติลงมาเป็นแม่ของพระเวสสันดร เป็นพรที่สาว ๆ ต้องอิดฉา เช่น ขอให้ตัวเองไม่แก่ สาวตลอด ถึงแม้มีอุ้มท้องพระเวสสันดรก็ไม่ให้ท้องอ้วน ท้องไม่ลาย นมไม่ยาน(เขียนจากคำบอกเล่าผู้รู้ครับ) และก็ได้สมหวังทุกประการ คือคลอดเสร็จก็สวรรคตเลย (ไม่มีอะไรได้มาฟรี ๆ เนาะ)

กัณฑ์ที่ 2 ช้างเผือกประจำเมืองยังแจกไม่อั้น ต่อไปไม่เอาเมืองไปให้คนอื่น รึ ต้องเนรเทศ

 

กัณฑ์ที่ 3 พาหนะที่ขี่ออกมาก็ให้ทานหมด ใครขออะไรให้หมด

 

กัณฑ์ที่ 4 สุดท้ายก็เดินเอา

 

กัณฑ์ที่ 5 ชูชกขอทานเงินมาได้มากไม่มีธนาคารให้ฝาก เลยเอาไปฝากกับเพื่อน แต่พอวันที่กลับไปทวงเงินเพื่อนใช้หมดไม่มีให้ ก็เลยยกลูกสาวให้แทน ชูชกจึงได้เมียสาว สวย หมวย เอ้ย แขก อึ๋ม..(ใครอยากเป็นชูชกบ้าง..ฮิ ฮิ) แต่เมียสาวแกทำอะไรไม่เป็นซักอย่าง งานบ้าน ซักผ้า ทำกับข้าวตกเป็นภาระของชูชก ประสาโคแก่กินหญ้าอ่อนต้องลงทุน(หลายคนเริ่มถอดใจ 5555) เป็นหนี้ก็ต้องใช้นะหลานโจ้นะ..ใช้หนี้กรรมกันไป ช่วงก่อนใช้ชีวิตฟุ่มเฟือย...(รูดบัตรเครดิตไว้เยอะ..)พอเริ่มคิดได้ก็พบหนี้บานตะไท... ใครใจไม่กล้าสู้หนี้ก็หนีเข้าไปในขวดเหล้า..เป็นการสร้างหนี้ต่อ...แบบนั้นระวังล้มละลาย วิธีปลดหนี้ที่ดีที่สุดก็คือการใช้หนี้ให้หมดให้เร็วที่สุด...

กัณฑ์ที่ 6 เมื่อลำบากนักก็หาทางออกต้องหาคนรับใช้.. เอาที่ไหนละ ได้ยินว่าพระเวสสันดรชอบทำทาน..ไปขอลูกเวสสันดรมาเป็นเด็กรับใช้ดีกว่า..

กัณฑ์ที่ 7 อุเบกขา

กัณฑ์ที่ 8 กัณฑ์กุมารเคยสร้างเป็นหนังที่น้ำตาท่วมจอ เมื่อพ่อยกลูกให้คนอื่นเอาไปเป็นคนรับใช้ ถูกเฆี่ยนตี ต่อหน้า

กัณฑ์ที่ 9 พระมารดาก็ผจญชตากรรมไม่ต่างกัน

กัณฑ์ที่ 10 เดี๋ยวยกเมียให้คนอื่นหมด เทวดาต้องปลอมตัวมาขอแล้วฝากใว้ให้ดูแลพระเวสสันดรต่อ ห้ามยกให้ใครนะ ..ไม่ใช่ของท่านแล้ว

กัณฑ์ที่ 11 กุมารทั้ง 2 ถูกเฆี่ยนตี ลากถูลูถูกัง ต้องพลัดพลากจากพ่อ แม่ แต่สิ่งดี ๆ ก็เกิดขึ้นในชีวิตเสมอ ๆ

กัณฑ์ที่ 12 เมื่อปู่ ย่าได้ข่าวกุมารทั้ง 2 ก็ไปขอไถ่ตัวมาจากชูชก ให้รางวัลชูชกมากมายจนท้องแตกตาย ปู่ย่าก็พากุมารตามหาพ่อ แม่ เมื่อพบก็ร้องให้ดีใจจนเป็นลมสลบ..

กัณฑ์ที่ 13 แห่พระเวสสันดรเข้าเมือง ฝนโบกธรณีก็โปรยปราย ฝนชะช่อมะม่วงนี่เอง

..................ได้กัณฑ์ใดบ้างครับ...............................

....นอกวัดมีรำวงชาวบ้านอนุรักษ์ประเพณี...ที่ริมโขง...

ขอเพลงได้เพลงเดียวเครื่องเสียงก็ดับ...เป็นเพราะเรารึเปล่านี่..รีบขึ้นรถออกมาดีกว่า ดีที่เครื่องเสียงเขาใช้ได้อีก

พอเข้าเขตอำเภอท่าบ่อถิ่นป้าแดงแซ่เฮ..คนสวย..ก็พบว่ากำลังมีงานสมโภชน์องค์ "หลวงพ่อองค์ตื้อ" พระคู่บ้านคู่เมืองอำเภอท่าบ่อ เราก็คนท่าบ่อเก่ามีรึจะผ่านเลย

"หลวงพ่อองค์ตื้อ" หล่อด้วยทองสำริดหนักเท่ากับ 1 ตื้อ ( มาตราชั่งในสมัยโบราณ )

องค์ใหญ่มาก ปิดทองได้แค่นี้

เสร็จแล้วก็ถึงเวลาช๊อปปิ้ง... กำลังมองหาสติกเกอร์ "ตามมาทำไม...กำลังหลง.."ไปติดท้ายรถ 5555

เวที่ลูกทุ่งหมอลำ ศิริพร    แม่เขาบักพงษ์ อยู่ลิบ ๆ ไม่อาจสามารถฝ่าฝูงชนไปเก็บภาพมาฝากได้

แล้วก็ได้ชิมขนม "หน้าแตก" ซื้อเพราะชื่อมัน ถ้าเอาไปฝากใครก็คงหน้าแตกสมชื่อในเรื่องรสชาด..

ภาพสะพานข้ามน้ำโมง ติดกับวัด สมัยเด็ก ๆเป็นสะพานแขวน แกว่งไกว ต้องคลานเอา เดี๋ยวนี้เป็นคอนกรีตแล้ว

สรุปว่าไปเที่ยวงานวัดทีเดียว 2 วัด...ได้อิ่มบุญกันพอประมาณ..

กลับมาเตรียมประชุม...เตรียมเดินทางต่อ....

ไร้กังวลครับ.......................