ขอบคุณ..ชายผู้หลงรักมวลเมฆ
จากใจ..คนเชียงใหม่
(๑) แสนซาบซึ้ง
ซาบซึ้งในน้ำใจสูงค่ายิ่ง
ของคนเก่งคนจริงมิตรมิ่งขวัญ
ดร.ผู้มีวรรณะอันผ่องพรรณ
ใจกายนั้นเฉิดฉันเท่ากันจริง
(๒)คนอารมณ์งาม
ยิ้มทุกคราฮาทุกเมื่อเมื่อพบสุข
ดูไร้ทุกข์ไร้กังวลไม่เหหัน
จะลุกนั่งยืนเดินแสนเร็วพลัน
ใบหน้านั้นเปื้อนรอยยิ้มเพริดพริ้มพราย
(๓)จากใจคนเชียงใหม่
ด้วยใจจริงคนเชียงใหม่ใคร่ครวญคิด
แนบสนิทมอบให้ไม่อางขนาง
พระคุณนี้จรดจารึกมิเลือนลาง
ทุกภาพงามกำหนดวางบน..กลางใจ
เพียงสามวันในงานมหกรรมรักการอ่าน ที่เชียงใหม่ สำหรับการได้รับน้ำใจจาก ดร.ชิวผู้มีน้ำใจอันงดงาม ดังสามเดือน สามปี ก็ไม่ปาน มีคุณครูหลายท่านที่เป็นลูกศิษย์การพับกระดาษของท่าน ต่างถามว่า “ศน.อ้วนฮู้จักเปิ้นเมินแล้วกา” “ศน.อ้วนฮู้จักเปิ้นได้จะได” ..รู้จักท่านนานหรือยัง.. รู้จักท่านได้อย่างไร”
“เพิ่งพบกันเป็นครั้งแรกในชีวิตค่ะ” แบบตัวเป็นๆ(ภาษาใน G2K) แล้วผู้เขียนก็ต้องได้เล่าถึงความมหัศจรรย์ของมิตรภาพบนโลกเสมือนสู่โลกจริงๆ ให้คุณครูได้รับทราบ ทุกคนต่างทึ่งว่า “มีอย่างนี้ด้วยหรือ..”
ขอบคุณ..ดร.ชิวผ่านบันทึกนี้ เพื่อจะบอกเพื่อนๆที่มีโอกาสมาเยี่ยมได้รับทราบและรู้จักคนดีของสังคมเพิ่มขึ้น เพียงสามวัน..ที่ได้พบกัน รู้จักกัน หาคำพูดมาบรรยายความเป็นคนดี ความน่ารัก ความเป็นคนเก่งได้ไม่ครบถ้วนแน่นอน
น่ารัก..ในกิริยาท่าทีที่แสนสุภาพ วาจาไพเราะเสนาะหู ไม่ถือตน อ่อนน้อมกับทุกคนไม่ว่าใคร ใบหน้าเปื้อนด้วยรอยยิ้มตลอดเวลา ขยันลุก ขยันนั่ง ขยันเดิน ขยันพูด ขยันสอนด้วยความเต็มใจ ไม่มีเลยที่จะเห็นใบหน้าอ่อนล้าหรือเฉื่อยชา แม้จะมีคนยื่นแผ่นกระดาษที่พับไม่ได้ ส่งให้ซ้ายบ้าง ขวาบ้าง ตลอดเวลา ..น่ารักจริงๆค่ะ
เก่งแสนเก่ง..ดร.ชิว เสมือนตำราเล่มใหญ่ ที่ให้ความรู้ได้สารพัน ไม่ว่าจะเอ่ยเริ่มต้นในเรื่องใด ท่านสามารถต่อได้หมด..ทุกเรื่อง (จริงๆๆๆๆๆๆ) ทั้งวิทยาศาสตร์ ประวัติศาสตร์ ภาษาศาสตร์ ศาสนา ภูมิศาสตร์ แม้ความเป็นจริงของชีวิต จนต้องถามว่า น้องชิวอ่านเยอะใช่ไหม.. น้องชิวก็เอานิ้ววนๆที่สมอง (อิอิ..คิด ครับ..) หากจะคุยเรื่องหนังสือ ต้องครูพี่เหมียวมาเล่าให้ฟัง เพราะเป็นคู่สนทนาที่เยี่ยมมาก เนื่องจากเป็นนักอ่านตัวยง
หัวข้อสนทนาท้ายสุดก่อนแยกจากกันเย็นวาน น้องอึ่งอ๊อบเปิดประเด็น การใช้คำนำหน้าของผู้หญิง นางสาวเป็นนางได้ ทำไมนางจะกลับเป็นนางสาวไม่ได้ ผู้ชาย มีคำเรียก มิสเตอร์ คำเดียว ผู้หญิงมีทั้งมิส และ มิสซิส เฮ่อ.. ศน.อ้วนก็ถาม “ทำไมผู้หญิงต้องเป็นช้างเท้าหลัง “ “พี่อ้วนครับ..ตามประวัติศาสตร์ผู้หญิงเก่งกว่า จากหลักฐานทางประวัติศาสตร์ .....อิอิ ยาวค่ะ....พบเห็นจากรูปปั้นเทพีต่างๆ มากมาย จริงๆด้วย “ดูชื่อหมู่บ้าน ชื่อถนน สิคะ..ต่างขึ้นต้นด้วย คำว่า “แม่” ทั้งนั้น แม่สาว แม่อาย แม่ฮ่าง แม่คำมี แม่ละมาด แม่ปิง แม่มูล แม่ยม ..สารพัน แล้วทำไม “ต้องเป็นช้างเท้าหลัง” (ถามด้วยความไม่ค่อยพึงพอใจนิดๆ) เอาอีก..น้องชิวก็ว่า “มีฝรั่งเขาทำวิจัยนะครับ .. เขาสังเกตการเดินของช้าง เยๆ..ถูกใจมากสำหรับผลวิจัยนี้ ผลการวิจัยพบว่า เวลาช้างจะก้าวเดิน มันจะยกเท้าหลังก้าวก่อนเสมอ ..น้องชิวก็ให้การบ้านไว้ว่า “ต่อไปพี่อ้วนสังเกตการเดินของช้างนะครับ เก็บข้อมูลไว้ด้วย” เพื่อยืนยันว่า แม้จะเป็นเท้าหลัง แต่ก็ยกก้าวก่อน.. น้องอึ่งอ๊อบก็สมทบว่า เก็บภาพไว้ด้วยนะคะ..อย่าลืม
อธิบายต่อยอดได้ทุกเรื่อง ทุกที่ ทุกเวลา ยืนยันได้ค่ะว่า “เก่งจริงๆ”
ขอบคุณค่ะ..ขอบคุณจากใจจริง
สำหรับสามวันอันทรงคุณค่า
ณ เมืองแม่ระมิงค์
มีนักเรียนกิตติมศักดิ์ด้วยค่ะ..ที่มีนกยูงสีส้มแสนงามอยู่ในมือ
นกเพนกวินกะปุ๊กลุก ตัวบนซ้าย ฝีมือของเธอค่ะ
เธอยังเป็นนางฟ้าคนสวยที่มากน้ำใจอีกด้วย
..พาคุณหมอเมฆขึ้นดอยสุเทพ กราบองค์พระธาตุคู่บ้านคู่เมืองเชียงใหม่
มีความสุขกับการทำงานในวันเริ่มสัปดาห์ใหม่ค่ะ
สวัสดีค่ะ
การศึกษาไทย ก้าวไกลไปกับ 3 D นะครับท่าน ศน.อ้วน
ไปได้ไปเชียงใหม่นานเกือบปีแล้วเลยมาดูบรรยากาศแทน
ธรรมะยามเช้าขอรับ..พี่ศน.อ้วน
สวัสดีค่ะ..ท่านอาจารย์ JJ
สวัสดีครับพี่ศน.อ้วน
อิอิ พี่ชิวดอดไปแอ่วเจียงใหม่เพื่อพี่อ้วนและน้องๆด้วยใจจริงครับอันนี้เชื่อมากๆ ^^
คิดถึงพี่ชิวครับ หัวหน้าแก๊งค์ไม่อยู่ชมรมนาน 555 พี่อ้วนดีมากมั้ยครับ หุหุ น่าปลื้มใจแทนจริงจิ๊งง อิอิ
สวัสดีค่ะพี่อ้วน
อยากไปเรียนรู้การพับกระดาษด้วยจังค่ะ
เป็นภาพที่น่ารักมากๆเลยค่ะ มีแต่รอยยิ้ม ^_^
รักและคิดถึงพี่อ้วนนะค่ะ
รอเชียร์ประธานชมรมคนรักมวลเมฆ อยู่หลายวัย เย้ๆๆ พี่ๆน้องๆได้พบกันดีใจๆๆ พี่ชิวมีความรู้กว้างขวางมาก แถมใจดีมากๆๆด้วยครับ
สวัสดีครับ พี่อ้วน
ขอน้อมรับคำชื่นชมของพี่อ้วนไว้ 5% ครับ เฉพาะส่วน "ขยันลุก ขยันนั่ง" ครับ
ที่เป็นเช่นนี้ ก็เพราะว่า...นั่งนานๆ...แล้วเป็นเหน็บน่ะครับ...อิอิ ^__^
นำเมฆขากลับจากเชียงใหม่มาฝากด้วยครับ
อรุณสวัสดิ์ค่ะพี่ ศน.อ้วน
มาตามคำเชื้อเชิญของ อ.พี่ชิวค่ะ...ท่านเอาเมฆไปล่อค่ะ 555
หากไม่เอาเมฆไปล่อนี่...เห็นทีอาจจะอ่านแล้ว ยิ้ม พร้อมนั่งลงเงียบๆ ไม่แสดงความเห็นใดใด...
นอกจาก "ขยันลุกขยันนั่ง" แล้วท่านยังมีศิลปะในจิตวิญญาณด้วยนะคะ...มาขอชื่นชมท่านด้วยคนค่ะ
สวัสดีค่ะ..น้องเดย์หนุ่มน้อยคนน่ารัก
น้องเดย์คะ..เพียงสามวันที่เชียงใหม่ พี่อ้วนได้รู้จักตัวตนที่บ่งบอกถึงความดี ความเก่ง ความมีศิลปะในจิตวิญญาณ (อิอิ..ขออนุญาตใช้คำงามของน้องกะปุ๋มนะคะ เพราะสื่อความได้ชัดเจนมาก) ของ ดร.ชิวได้เต็มใจ เต็มความรู้สึกนึกคิดค่ะ เพื่อนครู ทีมงานของพี่อ้วนต่างถามไถ่ ท่านเป็นใคร ทำไมถึงน่ารักเช่นนี้ ไม่ถือเนื้อถือตัว คนอะไรยิ้มแย้มแจ่มใสได้ตลอดวัน พาให้คนรอบข้างพลอยเบิกบานไปด้วยค่ะ
ทั้งหมดเป็น "ความปลาบปลื้ม" ในใจของพี่อ้วนที่มีต่อ "หัวหน้าแก๊งค์" ของน้องเดย์ค่ะ (รวมใจของคนเชียงใหม่ด้วยค่ะ)
น้องอาร์มจ๋า..
พี่อ้วนยังวาดภาพงดงามต่อไว้ในใจค่ะ.. ว่าหากมี G2K สัญจร ครั้งต่อไป หากทีมงานเชิญ ดร.ชิวพบปะ แจกกระดาษหลากสี..ให้สมาชิก พับ ..หัวใจติดปีกบ้าง ..ปากน้อยช่างเจรจาบ้าง ..นกเพนกวินกะปุ๊กลุกบ้าง..นกยูงแสนงามบ้าง พี่อ้วนว่าบรรยากาศเป็นเลิศเชียวค่ะ รับรองได้ใจ ได้สุขกันทั่วหน้าเลยเชียวค่ะ (อิอิ..เว้นๆวิชาการบ้างก็ได้ เพราะต่างเก่งๆกันทั้งนั้นแล้ววววว...)
หากเป็นบรรยากาศ "สร้างสุข" เช่นนี้ได้บ้าง ชิวชิว.. ค่ะ พี่อ้วนรับรองว่า..เฮฮาปาร์ตี้แน่นอนค่ะ
เป็น "ภาพฝัน" ที่ยืนยันจาก "ภาพจริง" ที่ปรากฏแล้วค่ะ
สาธุ..ขอน้องอาร์มได้กลับมาอ่านด้วยเถิดดดด...
อรุณสวัสดิ์ค่ะ..
มาดูภาพแห่งความสุข กับรอยยิ้มของคุณหมอเมฆค่ะ
อิจฉาคุณครูและเด็กๆเชียงใหม่จังค่ะ ที่ได้มีโอกาสเรียนรู้กับคุณหมอเมฆใจดี(อ้าว..ครูตุ๊กแก อิจฉานี่ไม่ดีนะ คริ..คริ..)
เก็บดอกไม้หน้าบ้านมาฝากค่ะ ..^_^..
สวัสดีค่ะ..น้องบ่าวคนเก่ง
น้องชิว..น้องกะปุ๋ม..น้องครูตุ๊กแกคะ
ขอบคุณๆ ค่ะ แล้วพี่อ้วนจะมาคุยด้วยอีกนะคะ (แบบอยากคุยยาวๆนะค่ะ..)
เช้านี้บ๊ายบายก่อนนะคะ..
ตอนน้าอึ่งโทรเรียกให้ต้อมไปพับกระดาษกับ อาจารย์ชิวและพี่อ้วนที่โรงเรียนวัฒโนฯ นั้นต้อมนั่งบนระเบียงบ้านที่พักแถวๆ ริมน้ำปายค่ะ ^^ อดเจออาจารย์ชิว และอดเจอพี่อ้วนด้วย
สวัสดีค่ะศน.อ้วน คนเก่ง
ด้วยรัก...พี่เหมียว
สวัสดีค่ะ..น้องชิว
สวัสดีค่ะ..น้องดร.กะปุ๋ม
สวัสดีค่ะครูnui
สวัสดีครับ พี่อ้วน
ผมเพิ่งมีโอกาสบันทึกความทรงจำดีๆ จากการไปเยือนเชียงใหม่เมื่อสัปดาห์ก่อนครับ เริ่มจากบันทึกแรก - เสาร์ 15 สิงหาคม ก่อนเลยครับ ^__^
กิจกรรม พับกระดาษ ในงานมหกรรมรักการอ่าน (1) เสาร์ 15 ส.ค. 2552
สวัสดีจ้า..น้อง poo จ๋า สาวน้อยแห่งอันดามัน
มาขอกุหลาบคืน แงๆๆๆๆๆๆ งืดๆๆๆๆๆๆ คริ..คริ
น้องต้อมจ๋า..
พี่เหมียวจ๋า...