ถึงพี่ๆ ลุงป้าน้าอา ชาวบล็อก G2Kทุกท่าน

สวัสดีครับ.. หวังว่าคงจำผมนายราอันรูปหล่อได้นะครับ 

ห่างหายที่นี่ไปหลายวัน  นายไม่ค่อยว่างน่ะครับ ผมก็เลยไม่ค่อยได้เข้าเนตมาทักทาย 

ตอนนี้ผมอายุ 10 เดือนเต็ม (เมื่อวันที่ 15 กพ. ที่ผ่านมา) แล้วนะครับ  โดเป็นหนุ่ม..อันที่จริงเรียกว่ามีเมียได้แล้วครับ  แต่นายยังรักษาพรหมจรรย์ให้ผมอยู่  (แหม.. นายนะนาย มุขพี่ชูจัง ที่ให้อยู่เป็นโสด เป็นเพื่อนนายน่ะ ขอเหอะ.. สงสารหมาหนุ่มหัวใจสะออนมั่งสิ)

นายคงไม่รู้หรอก.. ว่าหัวใจผมมันวิ้งๆแค่ไหน  ความอึดอัด มันกลัดกลุ้มอยู่ภายใน มันถึงวัย.. มันถึงวัย.. นายเข้าใจไหมครับ 

ผม..เครียดนะ

( แหง่ก.. เครียดพังพาบลิ้นห้อยแบบนั้น.. เศร้า รึว่า ทำอะไรมาหมดแรงรึราอัน..?)

ไปเที่ยวก็ไม่มีอารมณ์.. เพราะคิดมาก (อยากมีเมีย)  บอกไป นายก็ไม่เคยเข้าใจผมเล้ย ไม่รู้จะทำอย่างไรดีเลยครับพี่น้อง  ใครก็ได้ช่วยผมหน่อยเหอะ

บางวันก็เดินปล่อยอารมณ์ไปเรื่อยๆ ชีวิตช่างหลักลอย ไร้จุดหมาย

บางวันก็ไปนั่งตัวเดียว.. อาบแสงสนธยา มองฟ้ามองตะวัน มีเพียงสายลม เอื่อยเรื่อยเฉื่อยฉิว มาคลอเคลียหวีดหวิวเป็นเพื่อน

  บางทีก็เดินพูดคุยทักทายกับเงาตัวเองก็เคยมี

เคยมีนะ.. ที่บางครั้งอยากจะคิดสั้น  จะกระโดดตรงนี้ฆ่าตัวตายไปซะให้พ้นๆ  แต่ก็ยังเป็นห่วงนาย  เพราะที่ห้องยังเหลือทั้งสติ๊ก ทั้งเจอไฮร์อีกตั้งหลายซอง ที่นายซื้อมาเก็บไว้  ถ้าผมเป็นอะไรไป.. ใครจะกินแทนผม

ด้วยเหตุนี้จึงเปลี่ยนใจ กลับมานั่งซึมอยู่ที่ห้องแทน

แต่เอ...

.

.

..

.

นึกอะไรขึ้นมาได้ ... ผมลืมใครบางตัวที่ห้องนะ... ตัวที่คุ้นเคย

หุหุ...

หาภรรเมียจริงๆไม่ได้.. เอาน้องเมีย (ชื่อตุ๊กตา) แทนก็ได้หว่า

 -------- เซ็นเซ่อร์ --------

---ภาพต่อไปนี้ห้ามเด็กต่ำกว่า 18 ปีดู แต่ถ้าเผลอเข้ามาแล้ว ก็ให้ปิดตาซะนะครับ -----

.

.

.

..

.

แฮ่...ค่อยยังชั่ว ตอนนี้ยิ้มออกแล้วครับ อิอิ

บ๊ายบาย...ไว้ค่อยเข้ามาคุยกันใหม่นะครับ

.

ปิดท้ายก่อนลาไปนอน.. ด้วยรอยยิ้มหวานๆครับ
ขอโทษหากบันทึกติดเรท ไปนิดนึง นะฮะ แหะๆ
^__________^