26 กันยายน 2551 ณ หน้าตึกสถาบันวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยขอนแก่น
ชาว RDI (สถาบันวิจัยและพัฒนา) มหาวิทยาลัยขอนแก่น ได้จัดกิจกรรม
วัน “อำลา RDI รำลึก” ที่ต้องจดจำและระลึกถึงผู้ที่เราเคารพ นับถือ
อันเป็นที่รัก อีก 2 ท่าน ที่ท่านเกษียณอายุราชการ
บุคคลที่เป็นที่รัก นับถือของน้อง ๆทุกคน คือ
ซึ่งทั้งสองท่าน ได้ทำหน้าที่ในฐานะ “ข้าราชการพลเรือนในมหาวิทยาลัย” มาทั้งชีวิต
และบัดนี้ ท่านทั้งสอง เป็นอิสระ และพร้อมที่จะโบยบินไปที่ใด ๆ ก็ได้ ตามที่ท่านปรารถนา ที่ท่านเห็นว่ามีความสุขของชีวิต และนี่คืออีกชีวิตที่ท่านจะดำรงไปเพื่อตนเอง เพื่อครอบครัว เพื่อสังคม เพื่อประเทศชาติ ในฐานะ “พลเมืองที่ดี” ของสังคม และประเทศชาติ ต่อไป
ขอแสดงความชื่นชม ยินดี ที่ท่านทั้งสอง ได้ปฏิบัติหน้าที่ด้วยความพากเพียร วิริยะ อุตสาหะ บากบั่น และมีความรัก ความสามัคคี ต่อหน่วยงาน ต่อเพื่อนร่วมงาน ต่อน้อง ๆ ทุกคน
ขอให้ท่านทั้งสอง จงมีความสุข สมหวัง ทุกประการตลอดไป
นำภาพมาฝาก
พี่ฉวีวรรณ (ยืนตรงกลาง) อันเป็นที่รักและนับถือของน้องๆทุกคน
มอบของที่ระลึก เพื่อความทรงจำที่ดีๆ แด่พี่ทั้งสอง
พิธีบายศรีสู่ขวัญ เพื่อเป็นสิริมงคลแก่ชีวิตทั้งผู้ที่เกษียณอายุและผู้ที่ยังต้องรับหน้าที่ในฐานะ "ข้าราชการพลเรือนในมหาวิทยาลัย" ต่อไป
ผู้บริหาร มอบของที่ระลึกแด่ พี่ทั้งสอง
เรา ในฐานะรุ่นน้อง สิ่งที่คิดและจะทำต่อไป คือ
ทำงานในวันนี้ ให้ดีที่สุด และคงมีสักวัน เราก็คงเดินทางที่จุดหมายเดียวกัน นั่นคือ
“วันเกษียณอายุราชการ” ที่ต้องไปรับใช้ชาติ
จาก สถานะ “ข้าราชการพลเรือนในมหาวิทยาลัย” เป็น
“พลเมืองที่ดีของสังคม” ในวันข้างหน้าต่อไป
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะคุณบัวปริ่มน้ำ
มาใหม่ค่ะ จะทำแบบไหนให้ตัวใหญ่ ตรงนี้ทำไม่เป็นค่ะ
ครูคิมเป็นคนติดดิน ง่าย ๆ หายไปก็มาใหม่ก็ได้นะคะ
กลับมาบอกให้คุณบัวมีความสุขในการทำงาน
ขอแสดงมุทิตาจิตต่อท่านทั้งสองด้วยค่ะ
(แต่พี่ฉวีวรรณ ดูไม่น่าจะอายุ 60 นะคะ)
วันเกรียณอายุ
สิ้นกันยาพากันเกรียณเปลี่ยนชีวิต หลายดวงจิตอาจเศร้าให้เหงาหงอย
เพราะเคยชินกับงานสุขสันต์คอย มาหลุดลอยเคว้งคว้างอย่างเดียวดายฯ
หกสิบปีที่เกรียณอายุราชการ เป็นตำนานขานกล่าวเล่ากันได้
ขอให้คิดจิตว่างเป็นอย่างไร หางานใหม่ไม่ล้าหลังพลังตนฯ
ชีวิตนี้มีขึ้นลงท่านคงรู้ดี เหมือนทะเลมีขึ้นลงหลงยินยล
สร้างความหวังชีวิตใหม่ในกมล เราต้องทนจึงอยู่รอดตลอดกาลฯ
มาปีนี้ชีวิตครูโรงเรียนอนุบาลเมือง เคยรุ่งเรืองเฟื่องฟ้ามานมนาน
ครูวาสนา มูนไทย ที่ไขขาน สอนอนุบาลนานนักประจักษ์จริงฯ
อ้อ..ครูรพีพรรณ มันตสูตรด้วย ที่ได้ช่วยอนุบาลเด็กเล็กยิ่ง
อีกครูประสพสิน ช่างเหล็ก จริง ไม่อยู่นิ่งฝ่ายบริหารบริการมาฯ
ทั้งสามท่านเห็นลาสิ้นกันยาแน่ ไม่เปลี่ยนแปรแน่ใจไม่โหยหา
เพราะชีวิตที่ผันผ่านกาลเวลา รู้จักหารู้จักพอสู้ต่อไปฯ
ชีวิตท่านเกรียณนี้ชราแล้ว จงแน่แน่ววางแผนชีวิตได้
ก่อนสิ้นแสงแห่งตะวันจงครรไล เดินตามนัยพระอริยพระพุทธองค์ฯ
เหตุทรงเป็นพระบรมครูรู้แจ้งโลก ไม่มีโศกหรือกิเลสเป็นเหตุหลง
ชีวิตนี้สังขารไม่เที่ยงตรง เหมือนก็คงกาลเวลามุ่งหน้าไปฯ
ขอให้ครูทั้งสามท่านนี้จงมีสุข นิราศทุกข์ภัยร้ายไม่กรายใกล้
ขอให้ยึดถือมั่นนั้นพระรัตนตรัย เป็นหลักใจสูงลิบพระนิพพานเทอญ.
ว.ชลาลัย
(พระครูปลัดวันชัย อติภทฺโท)
ในนามคณะกรรมการสถานศึกษาขั้นพื้นฐานโรงเรียนอนุบาลเมือง (ท่าหลวงสงเคราะห์) อ.เมือง จ.พิจิตร
๒๕ กันยายน พ.ศ. ๒๕๕๓
วันเกษียณอายุ
สิ้นกันยาพากันเกษียณเปลี่ยนชีวิต หลายดวงจิตอาจเศร้าให้เหงาหงอย
เพราะเคยชินกับงานสุขสันต์คอย มาหลุดลอยเคว้งคว้างอย่างเดียวดายฯ
หกสิบปีที่เกษียณอายุราชการ เป็นตำนานขานกล่าวเล่ากันได้
ขอให้คิดจิตว่างเป็นอย่างไร หางานใหม่ไม่ล้าหลังพลังตนฯ
ชีวิตนี้มีขึ้นลงท่านคงรู้ดี เหมือนทะเลมีขึ้นลงหลงยินยล
สร้างความหวังชีวิตใหม่ในกมล เราต้องทนจึงอยู่รอดตลอดกาลฯ
มาปีนี้ชีวิตครูโรงเรียนอนุบาลเมือง เคยรุ่งเรืองเฟื่องฟ้ามานมนาน
ครูวาสนา มูนไทย ที่ไขขาน สอนอนุบาลนานนักประจักษ์จริงฯ
อ้อ..ครูรพีพรรณ มันตสูตรด้วย ที่ได้ช่วยอนุบาลเด็กเล็กยิ่ง
อีกครูประสพสิน ช่างเหล็ก จริง ไม่อยู่นิ่งฝ่ายบริหารบริการมาฯ
ทั้งสามท่านเห็นลาสิ้นกันยาแน่ ไม่เปลี่ยนแปรแน่ใจไม่โหยหา
เพราะชีวิตที่ผันผ่านกาลเวลา รู้จักหารู้จักพอสู้ต่อไปฯ
ชีวิตท่านเกษียณนี้ชราแล้ว จงแน่แน่ววางแผนชีวิตได้
ก่อนสิ้นแสงแห่งตะวันจงครรไล เดินตามนัยพระอริยพระพุทธองค์ฯ
เหตุทรงเป็นพระบรมครูรู้แจ้งโลก ไม่มีโศกหรือกิเลสเป็นเหตุหลง
ชีวิตนี้สังขารไม่เที่ยงตรง เหมือนก็คงกาลเวลามุ่งหน้าไปฯ
ขอให้ครูทั้งสามท่านนี้จงมีสุข นิราศทุกข์ภัยร้ายไม่กรายใกล้
ขอให้ยึดถือมั่นนั้นพระรัตนตรัย เป็นหลักใจสูงลิบพระนิพพานเทอญ.
ว.ชลาลัย
(พระครูปลัดวันชัย อติภทฺโท)
ในนามคณะกรรมการสถานศึกษาขั้นพื้นฐานโรงเรียนอนุบาลเมือง (ท่าหลวงสงเคราะห์) อ.เมือง จ.พิจิตร
๒๕ กันยายน พ.ศ. ๒๕๕๓
.....................................................
ป.ล.แก้ไขใหม่ตรงคำว่า "เกษียณ" พิมพ์ผิดจ๊ะ