..อันเนื่องมาจาก Tag-the secret (not really)..ภาคจบ


บางครั้งคนเรานั้น มองดูเพียงภายนอก อาจจะไม่เป็นอย่างที่เราคิดก็ได้..จริงไม๊คะ?..

บรรยากาศเรื่อง Blog -Tag ภาคแรกที่ผ่านมา ข้อสองตื่นเต้นๆ พอให้เป็นบทเรียนกับตัวเอง ส่วนข้อที่เหลือนั้น ไม่น่าจะ้ตื่นเต้นเร้าใจเหมือนข้อที่ 2 นะคะ

                             

ข้อ 3 - ดูเหมือนมั่นใจ..แต่ไม่มั่นใจ > ที่ผ่านมาใครๆ รวมทั้งญาติโกโหติกา เพื่อนๆ พี่น้องจะเข้าใจว่าเราเป็นคนที่มั่นใจในตัวเองสูงมาก...แถมกล้าแสดงออก... จึงได้รับเกียรติให้เป็น MC หรือพิธีกร เป็นประจำ ทั้งในงานพิธีหมั้นของน้องๆ ญาติๆ ผ่านมาก็หลายๆงานแล้ว... ตามมาด้วยได้รับคัดเลือกจากกรรมการ เจ้าของและเพื่อนที่ที่ทำงานในอดีต..ให้เป็น MC ในงานประจำปีของบริษัท...และยังมีเพื่อนๆที่สนิทกันอีก..เวลามีงานเลี้ยงสังสรรค์ลูกค้า งานพิธีเปิดตัวต่างๆ... ก็ขอให้ช่วยเป็นพิธีกรในงานนั้นๆมาตลอดเป็นระยะๆ... จริงๆแล้วจะบอกว่า เป็นคนที่ขี้อายมากๆ ไม่ชอบแสดงออกต่อหน้าสาธารณชน..

..พอบอกไปก็ไม่มีใครเค๊าเชื่อ...ก็เลยทำให้ต้องเลยตามเลย...ทำหน้าที่พิธีกรไปด้วยความตื่นเต้น..ท้องไส้ปั่นป่วน..น้ำเสียงสั่นเครือ(ตัวเองจับได้).. แถมด้วยหายใจไม่ค่อยทั่วท้อง รู้สึกเหนื่อยมากๆ..ทั้งๆที่ไม่ได้ทำอะไรมากแค่พูด.. เคยไม๊คะ.. ออกไปร้องเพลงบนเวทีแล้วเสียงหายไป..หลบไปไหนไม่รู้...ด้วยความตื่นเต้น..แต่ก็จะเป็นในช่วงเริ่มต้นด้วยความประหม่า หลังจากนั้นก็จะฉลุยด้วยความเคยชินในการปรับตัว...5555

                       

ข้อ 4 - เหมือนมีเสน่ห์ปลายจวัก..แต่ไม่ค่อยชอบทำ > ถ้าพูดถึงเรื่องฝีมือในการทำอาหารนั้น จะได้รับการบอกเล่าจากพี่น้องและเพื่อนๆ รวมทั้งพ่อหนุ่มคนใกล้ชิด..ว่ารสอร้อยอร่อย..หน้าตาน่ากิน.. จริงๆแล้วเป็นคนพิถีพิถันในการปรุงอาหารเพื่อให้ได้รสชาดที่อร่อยโดนใจใครต่อใคร...แต่เรื่องจริงอีกนั่นแหล่ะคือ ไม่ค่อยชอบทำอาหารสักเท่าไหร่ หากมีผู้ที่ประสงค์จะทำ ก็ยินดีมอบหน้าที่ให้...คิดว่า..เรื่องที่มีฝีมือนั้นน่าจะได้รับอิทธิพลมาจากคุณแม่ ซึ่งท่านเป็นคนที่ทำอาหารได้อร่อยมากๆ.. ฝีมือเยี่ยม..เมื่อคุณแม่จากไปแล้ว.. พี่สาวก็จะมีหน้าที่นี้  ซึ่งเธอทำได้ดีไม่แพ้คุณแม่...ส่วนน้องสาว พี่ชาย น้องชายก็ล้วนมีฝีมือกันถ้วนทั่วทุกคน..พูดแล้วเหมือนชวนชิม โอเวอร์จัง..คิก ๆ...

อย่างพอมาอยู่ต่างแดน ก็จะเป็นคนง่ายๆ สบายๆ แต่จะเลือก พิถีพิถันในรสชาด อย่างที่เล่าในคอมเม้นต์ของตัวเองว่า เพื่อนชาวญี่ปุ่นเวลามีงานเลี้ยงสังสรรค์ pot luck (ทำอาหารที่ตัวเองถนัดมาคนละ 1 อย่าง แล้วมากินด้วยกัน) จะพูดเสมอว่าขอให้ทำแกงเขียวหวานและนึ่งข้าวเหนียวมาทุกครั้งก็พอไม่ต้องทำอย่างอื่น...เพราะเพื่อนๆ ไปลองกินที่ร้านอาหารไทยมาทั่วโฮโนลูลูแล้ว...Ou-san's green curry is the best!!...(พอมาคิดๆดู สงสัยจะทำแกงเขียวหวานอร่อยอย่างเดียวหรือเปล่า??)..พอฟังเพื่อนชมแล้วก็ดีใจเป็นธรรมดา..มองโลกในแง่ดีไว้ก่อนใช่ไม๊คะ...แต่ช่วงหลังๆมานี่..ก็จะไม่ค่อยได้ทำพวกแกงกะทินัก...เพราะเน้นอาหารเพื่อสุขภาพเป็นหลัก..แห่ะๆ...ก็บอกแล้วไงจ้ะว่าไม่ค่อยชอบทำกับข้าวสักเท่าไหร่..(เป็นข้ออ้างของคนไม่ขยันทำ)...แต่ถ้าไม่มีใครพร้อมทำ ก็จะอาสาทำเอง...5555

ข้อสุดท้าย - ชอบบริจาคโลหิตมากๆ ...เคยมาแล้ว 15 ครั้ง จนได้รับเข็มจากกาชาด...จริงๆ แล้วมีความตั้งใจว่าจะบริจาคสม่ำเสมอเมื่อทำได้..แต่ก็จะต้องบอกพยาบาลที่จะแทงเข็มทุกครั้งว่าแพ้แอลกอฮอล์ เค๊าก็จะใช้ตัวอื่นแทน...เวลาจะแทงเข็มเข้าเส้นเลือด หวาดเสียวเหมือนกันเพราะเข็มใหญ่พอดู..ถ้าสังเกตจะเห็นรอยแผลเป็นเล็กๆเต็มไปหมดบริเวณข้อพับ..และอีกสิ่งที่ไม่ลืมคือ..ได้มีโอกาสให้เลือดกับแม่ของตัวเอง เพราะกรุ๊ปเดียวกัน...ตอนที่ท่านเสียเลือดมากๆ..ถูกตามตัวไปจากห้องเรียนว่าต้องการเลือดด่วน.. คุณแม่เลือดไม่พอ..หาไม่ทัน...ทุกๆครั้งที่ได้ทำสิ่งที่ดี..จะมีความสุขอิ่มอกอิ่มใจทุกๆครั้ง..เคยบอกกับใครๆว่าที่ชอบบริจาคเลือด เพราะอยากกินโอวัลติน(โกโก้) เย็นที่กาชาด อร่อยที่สุด...5555..ทำให้เพื่อนหลายๆคนรวมทั้งน้อง อยากมาบริจาคกันใหญ่..เพราะอยากรู้ว่าโอวัลตินเย็นที่กาชาดอร่อยจริงหรือเปล่า... :P

เมื่อได้ทำประโยชน์ให้คนอื่นๆ รวมไปถึงคนที่เรารักมากๆ แม้จะเป็นสิ่งเล็กๆ น้อยๆ ก็เป็นกำลังใจที่ดี ที่ทำให้ห้วใจพองโตอย่างมีความสุขตลอดมา

จริงๆแล้วตามกติกานั้นให้ Tag คนอื่นๆต่ออีกห้า แต่ขออนุญาตคุณครู(พี่อักษร) ล่วงหน้า ณ ที่นี้ เดี๋ยวจะกลายเป็นแชร์ลูกโซ่ไป (อย่าคิดมากนะคะ ล้อเล่นน่ะค่ะ...555)..แต่จะขอปรับเปลี่ยนเป็นเล่าเรื่องที่หก..ทดแทนในภาคพิเศษนะคะ (ไว้เป็นบทเรียน)...คุณครูพี่อักษรใจดี๊..ใจดี..ยิ้มหวานๆให้หนึ่งที.. =)

หมายเลขบันทึก: 191150เขียนเมื่อ 29 มิถุนายน 2008 13:13 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 19:14 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (60)

ทักทายยามเย็นค่ะพี่อุ๊

* มาล้วงความลับสาวมั่นที่ขี้อาย จริง? คะ

* ข้อ 4 นี้ นึกถึงแม่เลยค่ะ - เธอไม่ชอบกินนะคะ แต่เพื่อพี่เจ้าสุดที่รัก เธอก็เต็มใจจะทำให้ - เอ พ่อหนุ่มคนใกล้ชิดของพี่อุ๊ .โชคดีนะคะ

* อ้ะ ข้อ 5 ไม่น่าเชื่อเลย พี่อุ๊พูดจริงรึคะ .. เพิ่งทราบว่าโอวัลตินที่กาชาดอร่อย .. อยากลองแล้วสิ

* เพราะปูนะขาโอวัลติน ช้อบ ชอบมากๆ ค่ะ รสตชาติจะต่างกับเราชงเองยังไงเอ่ยคะ ..

* ภาพแรกที่พี่อุ๊นั่งนะ เป็นที่ไหนคะ .. งามมากค่ะ แปลกดี มองไม่ชัดค่ะ 

* เพิ่งมีพี่อุ๊ คนแรกที่แหละคะ คิดแบบนี้ - แชร์แม่ชะม้อย ...

* ยังไงจะรออ่าน ความลับภาคพิศดารต่อ นะคะ ขอบคุณค่ะ

 

สวัสดีค่ะ พี่อุ๊

  • โห พี่อุ๊ยกเลิกระบบแชร์ลูกโซ่ ด้วยการนำความลับฉบับพิศดารของตัวเองเข้าแลก

 ซึ้ง จัง

  • คริ..คริ..
  • ความลับข้อที่ 3 น้องครูปูคิดว่าเป็นเพียงอาการประหม่าของทุกคนที่ต้องอยู่ท่ามกลางสาธารณชนมังคะ  ถ้าขนาดขึ้นไปเป็น MC งานนู่นนี่ แล้ว คำว่าไม่มั่น ไม่มีเหลือแล้วมังคะ อิอิ
  • ความลับข้อที่ 4 ทำน้องครูปูน้ำลายยืดช่วงเย็นเลยหล่ะค่ะ เขียวหวานนี่ของโปรดเลยนะคะ  ตอนนี้กำลังติดใจฝีมือร้านข้าวหน้าหมู่บ้านค่ะ เขาทำข้าวผัดเขียวหวานปลาหมึก ปลาหมึกชิ้นหนา ๆ โต ๆ ผัดกับมะเขือ หั่นเล็กกว่าใส่แกงหน่อย ใส่พริกชี้ฟ้า และโรยใบมะกรูด
  • โอย... น้ำลายไหล..
  • เมื่อไหร่พี่อุ๊กลับมา อย่าลืมโทรเรียกน้อง ๆ นุ่ง ๆ ด้วยนะคะ ^_^
  • ความลับข้อที่ 5  นี้น้องครูปู เองไม่มีบุญพอค่ะ เพราะเลือดไม่ข้นค่ะ คุณหมอบอกอย่างนั้น ก็เลยเกิดมาไม่เคยบริจาคเลยค่ะ   แต่ทำบุญด้วยการทำโครงการรับบริจาคโลหิตให้ชาวบ้านชาวช่องมาเสียเลือดเสียเนื้อกัน แล้วเรียกสภากาชาดไทยมารับ ส่วนตัวเองนั่งภูมิใจกับปริมาณยูนิตของเลือดตอนเสร็จโครงการหน่ะค่ะ อิอิ
  • ตื่นเต้น ๆ ...
  • จะนอนคอยความลับฉบับพิศดารของพี่อุ๊ ท่าไหนดีน๊า  

 

ข้อสามนี่พอรู้ล่ะ เพราะพี่ปฎิเสธทุกครั้งเท่าที่เราเห็นว่ามีคนขอ แต่ก็ทำได้ดีนี่นา ถ้าคนที่เขามั่นจัดๆ อย่างพี่นิดนะ โยนมาเลย สบายมาก ส่วนข้อสี่อีนี้ม่ายรุ้ รู้แต่ว่าพี่ทำแกงเขียวหวานแลกวิชามาตอนเรียน ต้องอร่อยล่ะ ไม่งั้นรูมเมทจะติดใจเหรอ ข้อห้าไม่เคยรู้มาก่อน เกิดมาเราไม่เคยบริจาคเลือดเลยอ่ะ กลัวเข็มอย่างแรง เคยมีมารับบริจาคถึงโบสถ์เราด้วยนะ เรารีบไปยกกล้องวิดีโอมาถ่าย ทำให้ทุกคนลืมเราไปได้เพราะปฎิบัติหน้าที่อยู่ - - " ข้อหกไรอ่ะ นี่ว่าสนิทกันมากแล้วนะ ยังมีอีกตั้งหลายเรื่องที่ไม่รู้ มาเล่าแบบนี้ก็ดีเหมือนกัน

Pสวัสดีค่ะน้องปูดำที่น่ารัก

จริงๆนะ เรื่องขี้อายและไม่ชอบออกไปยืนหน้าห้องแล้วเห็นสายตาทุกคู่มองมา...แต่พอมีโอกาสมากขึ้น ก็ต้องปรับตัวปรับใจ ตามอายุขัย..555 

ส่วนข้อทำอาหาร..ไม่รู้พ่อหนุ่มจะคิดเหมือนน้องปูหรือเปล่า เพราะจะให้เค๊าแสดงฝีมือให้มากกว่า เค๊าถนัดแนวอาหารฝรั่ง เรากินง่าย..อยากให้เค๊าภูมิใจแสดงฝีมือ...เราจะทำยามคับขัน...คิกๆๆ... แต่คุณแม่น้องปูน่ะน่ารักนะคะ ไม่ชอบแต่ทำให้คุณป๋าน้องปู นี่สิแม่ศรีเรือนตัวจริง.. :) 

ส่วนเรื่องโอวัลตินที่กาชาด สมัยก่อน เข้มข้นอร่อยจริงๆนะ จะชวนเพื่อนๆเสมอ แต่พอหลังๆ อาจเพราะเราโตขึ้น ได้ดื่มอะไรต่อมิอะไรมากมายหลากหลายขึ้น..ช้อยส์มากขึ้น...โอวัลตินหลังให้เลือด.. ก็ไม่ได้เหมือนดังที่เคยคิดไว้ (เอ..หรือว่าเปลี่ยนคนชง)...555 

จริงๆแล้ว เป็นความภูมิใจมากกว่าความอร่อย ดูจากสายตาคนที่จัดใส่ถาดมาให้..5555

ส่วนภาพถ่ายภาพแรกนั้น เดี๋ยวจะหาคำตอบเรื่องชื่อมาให้นะคะ ติดไว้ก่อนค่ะ ...บริเวณหาดๆหนึ่งในฮาวาย ที่แปลกกว่าที่อื่นก็ตรงที่มีหินลาวาสีดำ ปะปนสลับกับหินประการัง ทำให้เป็นหาดขาวดำแบบไม่ตั้งใจ เห็นแล้วก็ปิ๊งอยากได้รูปอย่างที่เห็นนี่ล่ะค่ะ มีหินสลับสีเป็นแบ็คกราวน์

ส่วนเรื่องแชร์แม่ชม้อย..เฮ้ย..ไม่ได้คิดไปไกลขนาดนั้น แค่แซวเล่นๆน่ะค่ะ...คือจะเกรงใจเพื่อนๆ กลัวจะต้องมานั่งคิด นอนคิดเหมือนกับเรา ..แต่ถ้าใครสนใจถูก tag ต่อ รับสมัครที่นี่นะคะ ...ขอเชิญชวน... :)

Pสวัสดีค่ะน้องครูปู

ดีจังค่ะมีน้องปูสองคนแวะมาไล่ๆกัน..ซึ้งมากเลยหรือคะ...เรื่องพิเศษนี่รับรองไม่ได้เจอกันง่ายๆ บ่อยๆแน่นอนค่ะ..แหม..โฆษณาชวนเชื่ออีกต่างหากนะคะ...

อย่าว่า..พี่อุ๊ยกเลิกแชร์ลูกโซ่เลยนะคะ..คนอื่นๆก็ทำต่อไปเถอะค่ะ สนุกดี..เพียงแต่แซวเล่นๆค่ะ.. เพราะเราเองมานั่งนึก..นอนนึก..เรื่องเราเสร็จ..ต่อด้วยนึกอีก..ว่าจะเลือกใครดี..อยากเลือกไปซะทุกคนเลย..เกรงใจน่ะค่ะ...คิดว่าซักวันจะต้องวกกลับมาเจอกันครบทุกคนแน่นอนค่ะ..เอาเป็นว่าใครพร้อมก่อน..มาเขียนก่อนดีไม๊คะ...เดี๋ยวเปลี่ยนใจ tag น้องครูปูรอบสองนะ...เอาไม๊คะ...

ข้อ 3 เรื่องขี้อาย...ยังมีอยู่เสมอเลยค่ะ หลายงานก็เถอะค่ะ กลัวคนอื่นจะหาว่าเราเล่นตัว...ฮึดสู้ค่ะ แต่จะได้ยินคอมเมนต์บ่อยๆว่าเสียงค่อยไป..ก็มันอายนี่คะ..ประมาณนั้น

โอ้โห..เขียวหวานปลาหมึก..ตั้งใจมายั่วน้ำลายเราเลยนะคะ .....อ่านแล้ว..อมยิ้มที่บอกว่าภูมิใจยูนิตเลือดทั้งหมดที่ได้ตอนเสร็จโครงการฯ..ได้บุญเหมือนกันค่ะ...พี่ขออนุโมทนาด้วยนะคะ..ดีค่ะดี..

จะนอนคอยเรื่องพิเศษ แต่ไม่พิศดารเลยหรือคะ..ท่าไหนพี่ก็รับได้ทั้งนั้น ถ้าเป็นน้องครูปู...จอมแก่น..

  • พิธีกรที่ไม่ตื่นเต้น..ไม่เร้าอารมณ์คนร่วมงานอยู่แล้วครับ..
  • อารมณ์ตื่นเต้น..จะนำความตื่นเต้นมาสู่ที่ประชุม นี่ละครับพิธีกรที่ทุกคนถวิลหา..
  • สุดยอดมากครับ...

P:ซูซาน..ใช่ๆ เวลาพี่เห็นพี่นิดหนุ่มมั่น..จะเป็นสไตล์หนุ่มที่เป็นในฝันของสาวๆเลยล่ะ..ไอดอลตัวจริง..ที่ใครๆก็อยากเป็น อย่างมั่นใจได้แบบนั้น..จำได้ตอนนั้นที่เป็นเอ็มซีคู่กับพี่นิด..ช่วงงานพิธีเปิดของไร่เจ้นก...พี่นิดรู้ว่าพี่ตื่นเต้นมากๆ..เธอก็ช่วยชีวิตพี่ไว้เยอะเลย...คอยคุยไป..แซวไป..พูดไปด้วย..แถมชวนร้องเพลงไปให้หายตื่นเต้น...ประมาณร้องเพลงกันข้ามเนินเขา...ตลกดีพอนึกไปในอดีต..

ส่วนเรื่องทำแกงไก่แลกวิชาตอนเรียน...พูดแบบนี้เดี๋ยวคนอื่นเข้าใจผิดหมดหรอก....แค่ทำแกงไก่ให้เพราะเค๊าช่วยตรวจแกรมม่าให้ เลยตอบแทนคุณโดยทำอาหารไทยให้กิน..เค๊าอุตส่าห์เป็นติวเตอร์ส่วนตัวช่วยตรวจพรู๊ฟอังกฤษแกรมม่าผิดๆ..และเราชอบใช้ภาษาอังกฤษแบบพูดเย่นเย้อประมาณนั้น.. ทำให้พี่สะดวกไม่ต้องไปรอต่อคิวให้ติวเตอร์ที่มหาวิทยาลัยตรวจเหมือนเพื่อนชาวเอเชียและคนไทยคนอื่นๆอย่างนี้เรียกว่ามีบุญ.....55555 ส่วนที่เค๊าติดใจอาหารเรา...ทีแรกเราก็คิดว่าเค๊าลิ้นจระเข้มั๊ง..เพราะปกติบอกเราว่าเป็นมังสวิรัติ แต่พอให้กินแกงไก่..ไม่มีปัญหา..เลยเข้าใจว่าเค๊าคงอยากจะเป็น..แต่ไม่เคร่ง..555

ส่วนเรื่องบริจาคเลือดนี่ เป็นความภูมิใจเล็กๆ ที่เลือดเรามีประโยชน์กับคนอื่น..แต่ขำซูซาน...มีการเอากล้องมาถ่ายเฉยเลย...เข้าใจเลี่ยงดีนะ...พี่เองก็กลัวเข็มนะ..เบอร์ใหญ่ซะ..แต่พยาบาลเจาะเลือดกาชาดจะเก่งและคล่องมาก ไม่เจ็บเลย พี่เข้าใจว่าเธอน่าจะทายาชาก่อนเจาะหรือเปล่า..ไม่แน่ใจ..

ใจจริงอยากจะ Blog-Tag ซูซานต่อนะ..สนใจมะ..ถามชวนก่อน....เอาน่ะนะ...เคยโดนหรือยังจ้ะ...

Pสวัสดีค่ะ น้องเกษตรฯ

แหมพ่อหนุ่มคนดี เข้าใจพูดปลอบใจ ให้กำลังใจเนอะ..ขนาดนั้นเลยนะ ความตื่นเต้น เป็นสิ่งดีที่ทำให้งานนั้นตื่นเต้นเพราะลุ้นไปกับเราใช่ไม๊คะ

แต่ยังไงพี่ต้องขอบคุณในการให้กำลังใจและสนับสนุนของน้องเกษตรฯนะคะ.. :)

เพิ่งตามมาอ่านภาคสองค่ะ ^ ^

สำหรับเรื่องเป็นพิธีกรเนี่ย ทำไม่เป็นและไม่ชอบทำด้วยค่ะ ฮ่าๆๆๆ ไม่สามารถๆๆ    เรื่องทำกับข้าวก็สามารถทำแบบพื้นๆ ได้เท่านั้น ประมาณว่าทำให้ตัวเองกินอร่อย คนอื่นๆ ไม่รู้แฮะ เพราะไม่เคยเท่าไหร่.. แต่จำได้ว่าตอนอยู่อเมริการอบแรก ทำ Pot luck พอใช้ได้ เช่น พวกยำวุ้นเส้น (ก็มันจะยากอะไร อิอิ ปนๆ กันเข้าไป ไม่อร่อยก็ปรุงอีก หุหุ)  ส่วนเรื่องบริจาคเลือด ขอปรบมือให้เลยค่ะ ตั้ง 15 ครั้ง เป็นเรื่องดีที่น่าทำนะคะ บุญกุศลแรง ^ ^ ถึงจะกลัวเข็มก็เหอะ อิอิ

หุๆๆ ไม่มีอะไรลึกลับ พี่ตุ๋ยกับหมอมัทดีกว่าม้างงงง ชี้ช่องให้ ; P

Pน้องตุ๋ยคะ ไม่ต้องบอกก็รู้ค่ะเรื่องพิธีกร พอเดาได้ สไตล์นี้ไม่น่าจะชอบ.. ส่วนเรื่องอาหาร ก็ไม่เชื่อนะคะ ต้องลองชิมดูจะได้บอกได้ค่ะ ยำวุ้นเส้น พี่ชอบมากค่ะ

มีเรื่องขำๆมาเล่าค่ะ..ได้สอนเพื่อนฟิลิปปินโนที่นี่ ทำยำวุ้นเส้นให้เค๊ากิน  เค๊าติดใจใหญ่เลยค่ะ มีพี่คนไทยก็บอกว่าเค๊าจะทำตามวิธีของพี่เค๊ารับรองอร่อยกว่า..ปรากฏว่าเพื่อนฟิลิปปินโนและหนุ่มที่บ้าน ชอบฝีมือพี่มากกว่า...ทีนี้เค้าก็กินกันเป็นห่อๆ เลยค่ะ โดยไม่มีอะไรตกถึงท้อง..ทั้งวัน แต่พี่กินอาหารเช้าก่อนนะ เค๊าก็มาบ่นให้ฟังวันรุ่งขึ้นว่า วุ้นเส้นเสียแน่เลย เค๊าปวดท้องมาก..พี่เลยถามเค๊าว่า มีอาเจียนหรือถ่ายเหลวไม๊ ..ก็ไม่มี พี่เลยบอกเค๊าว่ากระเพาะยูรับกรดจากมะนาวทั้งวันไม่ไหวหรอก..อย่างฉันยังมีข้าวกล้องรองก่อนเลย..วุ้นเส้นไม่เสียหรอก มีแต่อืดแค่นั้นเอง..5555

Pเห็นมะ... ซูซานยังไม่รับเลย... แล้วพี่จะไป tag ต่อได้ยังไง...ขนาดซูซานจอมซ่า.555..ยังไม่ยอมมีความลับเลย..สองสาวเค๊าจะยอมมีความลับเหรอ??

แหมไม่ต้องลับก็ได้หรอก เลือกเอาเรื่องประหลาดๆ สนุกๆ ที่คนไม่ค่อยเจอ พี่ชอบฟังซูซานเล่า หนุกดี..ไ้ด้อรรถรส

  • พี่อุ๊ครับ
  • Amazing
  • ดูขนมแล้วน่ากินมากๆๆ
  • เคยบริจาดโลหิตประมาณ 10 ครั้ง
  • แต่ดันชวนเพื่อนไปบริจาคด้วย
  • เพื่อนแขนบวม ช้ำๆๆ
  • เราเป็นคนชวน สงสารเพื่อนมากๆๆ
  • จะจองพี่อุ๊และคุณอลันเป็นเป็น MC หรือพิธีกร งานแต่งน้องนะครับ
  • เดี๋ยวจะมาบอก อิอิๆๆ
  • ขอไปหาเจ้าสาวก่อน ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ

Pสวัสดีค่ะอ.ขจิต

ขอบคุณค่ะที่แวะมาอ่าน tag ตามไปดู ของอ.ขจิตมาหมดแล้วค่ะ เพิ่งรู้ว่ากลัวพยาบาล..555

จะบอกว่าขนมพี่ทำเองนะ ...เป็นครั้งแรกที่ทำค่ะ แต่จริงๆไม่ยากหรอกค่ะ เพราะแป้งพายเค๊ามีสำเร็จรูป ก็มาตัดมาม้วน มาอบจบ...555...เหมือนจะมีฝีมือ แต่ก็มีอุปกรณ์ช่วยเยอะ..สมัยนี้อะไรๆก็สะดวกไปหมดนะคะ

อ.ขจิตก็น่านับถือนะคะ ชวนเพื่อนไปบริจาค ที่แขบบวมสงสัยแทงทะลุออกนอกเส้นมังคะเลยบวม สงสัยเขียวม่วงไปหมด..เอาน่ะ ทำบุญ..

อย่าแซวนะคะ เรื่อง MC อีตาอลันเนี่ยนะ น่าจะคล่องกว่าพี่แน่นอนค่ะ เคยเห็นเค๊าพูดดูมั่นใจดีกว่าเราอีก ไว้หาเจ้าสาวได้แล้ว ค่อยมาว่ากันอีกที ตอนนั้นอาจอ.อาจเปลี่ยนใจแล้วก็ได้ค่ะ...5555

  • สวัสดีค่ะ คุณอุ๊ ต้องขอโทษนะคะที่พี่อักษรเข้ามาล่าช้า
  • อ่านความลับคุณอุ๊แล้วชื่นใจ๊ ชื่นใจ จริง ๆ แล้วคุณอุ๊ต้องเป็นคนเก่งหลายอย่าง เป็นคนมีพรสวรรค์ทำอะไรแล้วทำได้ดี แต่เป็นคนถ่อมตัวไม่ยอมรับว่าตัวเองเก่ง ใช่มั้ยล่า
  • ไม่ส่งต่อไม่เป็นไรค่ะ พี่อักษรเข้าใจ คนอุ๊เป็นคนขี้เกรงใจ พี่อักษรก็มีความรู้สึกคล้าย ๆ กันที่ต้องส่งต่อ
  • จะคอยอ่านความลับข้อหกนะคะ ความจริงอ่านเรื่องความลับนี่สนุกดีออกค่ะ รู้สึกสนิทสนมกันดีเหมือนรู้จักกันมานาน
  • พี่อักษรออกเดินทางพรุ่งนี้แล้วค่ะ จากแวนคูเวอร์ไปฮ่องกง จากนั้นต่อการบินไทยไปบ้านเรา ไปถึงเมืองไทยไม่รู้จะหาอินเตอร์เน็ตใช้ยากไหม เอาแล็บท็อบไปเองค่ะ ต้องไปหาไวร์เลสเอาตามห้าง แต่ยังไงจะเข้ามาอ่านความลับข้อหกให้ได้ค่ะ สัญญา.....

สวัสดีครับ

  • แวะมาอ่านความลับครับ
  • การได้อ่านความลับของชาวบ้านนี่
  • ช่างสุขใจจริง จริ้ง อิอิ
  • ฝากบอกพี่อักษรด้วยคครับ ว่า ถ้ามาถึงเมืองไทยแล้ว ไม่มีเน็ตใช้ มาโรงเรียนพรพระร่วงประสิทธิ์ ซิครับ
  • เปิดใช้ ตลอด 24 ชั่วโมง
  • คอมเฟิร์ม อิอิ

 

รอ ๆ ...

อยากอ่านความลับฉบับพิศดารจัง!

ตื่นเต้น ๆ ...

อดใจไว้แทบจะไม่อยู่  อิ.. อิ.. 

Pสวัสดีค่ะคุณครู (พี่อักษร)

ไม่เป็นไรค่ะ ช้าๆได้พร้าเล่มงาม...รู้ว่าตอนนี้เป็นช่วงรอยต่อระหว่างการเดินทางกลับไทยของพี่อักษร ดีใจจังคุณครูเข้าใจจิตใจนักเรียนจริงๆค่ะ ...ขอบคุณมากค่ะในคำชมของคุณครู แต่คิดว่าตัวเองเหมือนเป็ดมากกว่าที่ทำได้หลายๆอย่าง แต่ไม่ได้ดีที่สุดซะอย่าง..แนวๆนั้น.. :)

เห็นด้วยกับพี่อักษรค่ะว่า อ่านความลับแล้วสนุกดีค่ะ ทำให้สนิทสนมเหมือนรู้จักกันมานาน..ละลายพฤติกรรมค่ะ

ขอให้เดินทางโดยสวัสดิภาพนะคะ ส่วนเรื่องอินเทอร์เน็ตที่เมืองไทยนั้น เดี๋ยวนี้สบายมากค่ะ โดยเฉพาะกรุงเทพ ตามร้านอาหารกาแฟที่ทันสมัยจะมีกันส่วนใหญ่ ยิ่งตามห้างฯหายห่วงค่ะ

ส่วนข้อพิเศษนั้น ยังไม่ได้เริ่มเลยค่ะ ท่าจะยาว..

Pสวัสดีค่ะครูโย่ง

เปลี่ยนรูปใหม่แล้วหรือคะ ดีค่ะรูปนี้ชอบมากกว่าปกแมกกาซีนอันเดิมค่ะ ขอบคุณครูโย่งที่แวะเข้ามาทักทายนะคะ เห็นด้วยอย่างยิ่งค่ะ อ่านเรื่องความลับครูโย่งก็มีความสุขใจเหมือนกันค่ะ แถมได้ขำๆ อีกต่างหากนะคะ...  :)

Pสวัสดีค่ะน้องครูปู

ขอเวลาทำใจนิดนึงนะคะว่าจะเรียบเรียงเป็นเรื่องราวยังไงดี เพราะเป็นเรื่องพิศดารจริงๆ ค่ะ ไม่ค่อยเจอกันบ่อยๆหรอกค่ะ

ขำน้องครูปูตามมา..อดใจไม่ได้แถมส่งรูปหมาน้อยกลมดิ๊กมาให้ ขอบคุณนะคะที่แวะมาเตือน... :)

มาเยี่ยมค่ะ

วันนี้ที่โรงเรียนก็มีการบริจาคโลหิตค่ะ แต่ขอสาภาพว่าเกิดมาไม่เคยเลยค่ะ...  กลัวเข็มน่ะค่ะ

 

Pสวัสดีค่ะคุณพนมมุกดา

ขอบคุณค่ะที่แวะมาเยี่ยมที่บันทึกนะึึคะ อย่าว่าแต่สาวๆกลัวเข็มเลยค่ะ หนุ่มๆบางคนก็กลัวเข็มเหมือนกันค่ะ สำหรับตัวเองแล้ว จะออกแนวเสียวๆหน่อย แต่พยายามไม่มองค่ะ เพื่อทำให้ใจสงบไม่หวั่นไหวกับเข็มค่ะ เนี่ยเคล็ดลับนะคะ :)

สวัสดีค่ะ

ความลับข้อสาม มีงานคล้ายๆ กันด้วยค่ะ ต่างตรงที่ว่า ดิฉันไม่เคยจะมั่นใจสักที แต่ไม่เข้าใจว่าทำไม เวลามีงานพิธีการทั้งหลาย ไม่ยอมให้เปลี่ยนคนทำ แต่งานรื่นเริง ลาก่อนค่ะ  ใครอยากให้งานล่ม ลองมาบังคับให้ทำสิคะ เสร็จแน่ๆ และก็โชคดีไม่มีใครยอมเสี่ยงให้ทำงานภาคบันเทิงค่ะ

ข้อสี่ เสน่ห์ปลายจวัก ไม่มีและกลัวมีด้วยค่ะ ^^ แหมขนาดว่ายุคนี้มีเครื่องปรุงสำเร็จแล้ว ก็ยังขอเป็นคนล้างชามดีกว่าค่ะ

ข้อสุดท้าย ดีจังนะคะที่ได้ทำ ในชีวิตนี้คงยากที่จะเอาเลือดตัวเองไปทำบุญค่ะ (เลือดไม่แข็งแรง^^) เลยได้แค่บริจาคดวงตาเท่านั้นเองค่ะ

     P  สวัสดีค่ะคุณดาวลูกไก่ ชื่นชมยินดี

น่าจะความรู้สึกเดียวกันค่ะ ที่เวลาไม่มั่นใจเวลายืนต่อหน้าสายตาคนมากมาย ..ส่วนเรื่องเสน่ห์ปลายจวักนี่ ก็ไม่ได้เก่งกาจอะไรหรอกค่ะ รู้แต่เพียงว่้า ตัวเองจะเลือกเวลาไม่ได้รสชาดที่อร่อยถูกปากก็จะไม่กิน เลยต้องทำให้ลำบากมานั่งทำเองค่ะ แต่หลังๆก็พยายาม หากเป็นเมนูเพื่อสุขภาำพจะไม่ค่อยเรื่องมากเท่าไหร่ค่ะ

ส่วนเรื่องการบริจาคเลือด เป็นอะไรที่รู้ว่าผู้หญิงส่วนใหญ่จะขอบายก่อน แต่สำหรับตัวเองจะค่อนข้างบึกบึน (ว่าไปนั่น) ไม่ใช่แนวบอบบางก็เลยจะชอบอะไรที่โหดกว่าสาวๆหน่อยค่ะ ..ทำบุญด้วยวิธีไหน ก็ดีนทั้งนั้นเลยค่ะ ตัวเองก็บริจาคดวงตาและร่างกายเหมือนกันค่ะ

สวัสดีค่ะ พี่อุ๊

* มาบอกว่า ภาพพระอาทิตย์ตก และเมฆงามสีส้ม ของพี่อุ๊

* เพื่อนปูเห็นแล้ว ร้องว่า ว้าว  ถ่ายได้งามงด มากๆ ค่ะ

* จะรออ่านภาคพิศดารนะคะ ... น้องฟ้าและนายเมฆฝั่งโน้นเป็นไรบ้างค่ะ ขอบคุณค่ะ

 

ขอขอบคุณ... คุณ alinxana...

  • ขอแสดงความชื่นชมที่บริจาคเลือดเป็นประจำครับ... สาธุ สาธุ สาธุ

การได้บริจาคเลือดให้คุณแม่นั้น นับเป็นการทำดีที่มีผลมาก มีอานิสงส์มาก

  • คนที่มีความกตัญญูกตเวทีชื่อว่า อยู่ในวิถีแห่งความสุข ความเจริญ และความสำเร็จอย่างใหญ่แล้ว...
  • สาธุ สาธุ สาธุ

Pสวัสดีค่ะน้องปูดำที่น่ารัก

พี่ดีใจมากๆค่ะที่เพื่อนของปูเห็นแล้วชอบ ตอนนี้ที่นี่ก็ฝนตกค่ะ แต่โชคดีจะตกเฉพาะเวลากลางคืนค่ะ กลางวันฟ้าใสมีเมฆมากค่ะ แล้วพี่จะรีบเขียนภาคพิศดาร เอ๊ย ภาพพิเศษนะคะ ขอบคุณที่รอติดตามค่ะ

Pสวัสดีค่ะอาจารย์หมอวัลลภ

ขอบคุณอาจารย์มากค่ะที่แวะมาอ่านบันทึก และคำชื่นชมของอาจารย์นั้นจะคอยเป็นกำลังใจที่ดีและให้ระลึกถึงไว้เตือนตนเองอย่างสม่ำเสมอค่ะ

ขอบคุณค่ะที่เข้าไปอ่านค่ะ ความจริงเขาให้เวลาประมาณ ชั่วโมง แต่ว่าเฉลี่ยแล้ว ก็กินได้ไม่มาก ยังมีอีกคือว่าทุกคนพอกินเข้าไป ก็จะท้องเสียทุกคน เกือบมาไม่ถึงหอน่ะค่ะ

ขอรบกวนถามสักข้อนะคะ ว่าเวลาตอบคอมเม้นท์ จะตอบได้อย่างไรค่ะ อย่างที่พี่ทำน่ะค่ะ

ขอบคุณค่ะ

Pสวัสดีค่ะหนูมะขาม

ขอบคุณค่ะที่แวะเข้ามา และดีใจค่ะที่ถาม.. น้องมะขามหมายถึงดึงภาพมาด้วยใช่ไม๊คะ.. ง่ายมากๆเลยค่ะ..ใช้เม๊าส์คลิกไปที่ภาพของผู้ที่จะตอบแล้วดึงลงมาที่ช่องคอมเม้นท์ได้เลยค่ะ เท่านี้ก็จะมีรูปประกอบค่ะ พี่ไม่แน่ใจว่าใช่อย่างที่อยากได้หรือเปล่านะคะ แต่คิดว่าน่าจะใช่ค่ะ เดี๋ยวพี่จะไปตอบอีกทีที่บันทึกน้องนะคะ

ขอบคุณค่ะ แต่ว่าพอหนูดึงแล้วมันจะเป็นรูปห้ามน่ะค่ะ มันก็ไม่มาอ่ะ

Pสวัสดีค่ะหนูมะขาม

โทษทีที่พี่ตอบช้า พี่อยู่ฮาวายค่ะ เวลาต่างกันนะค่ะ คือเวลาดึงของพี่ก็เป็นเครื่องหมายห้ามเหมือนกัน แต่พอผ่านช่องข้อความแล้วก็ไม่มีปัญหาค่ะ อีกส่วนคือคลิกเปลี่ยนข้างบนใต้ แอดเดรส ให้เป็นอย่างนี้ก่อนค่ะ ไม่ใช้งานตัวจัดการข้อความ

ลองดูนะคะ ทำได้แน่นอนค่ะ

  • มาแอบอ่าน ขอบคุณที่แวะไปชมกิ้งกือนะคะ
  • ไม่ได้อยู่หน้าจอเกือบเดือนตามอ่านแทบไม่ทันค่ะ
  • ชอบ Hoya รูปสุดท้ายค่ะ ปลูกไว้หลายพันธ์เหมือนกันค่ะ
  • แต่มีแต่ใบไม่มีดอก ไม่มีเวลาเปลื่ยนกาบมะพร้าวและใส่ปุ๋ยเลยค่ะ

Plสวัสดีค่ะคุณนารี

ขอบคุณค่ะที่แวะมาชมบันทึก และมาบอกด้วยว่าดอกไม้นี้คือดอกอะไร เพิ่งทราบเหมือนกันค่ะ สวยและแปลกดีนะคะ ชอบเหมือนกันค่ะ

  • ตามมาดู
  • ลูกศิษย์ผมไม่รู้จัก
  • อันนี้
  • ขอยืมไปให้ดูหน่อยนะครับ
  • ขอบคุณครับ

Pยินดีมากเลยค่ะ อ.ขจิต เป็นซอสเซสพาย หรือพายไส้กรอกรมควัน ถ้ามีภาพอะไรที่อยากให้พี่ช่วยก็ถามมาได้เลยนะคะ ยินดีค่ะถ้าช่วยได้..

ขอบคุณมากค่ะ เย่ๆ ในที่สุดหนูก็ทำได้แล้ว

อ่านไปอ่านมาเอ๊ะชอบบริจาคโลหิตเหมือนกันเลย แต่ว่าตอนนี้หาโอกาสไม่ค่อยได้ จริงหรือคะที่เป็นคนขี้อายแต่ว่าเป็นพิธีกรได้ ถ้าเป็นหนูมะขามคงมือสั่น เสียงสั่นและก็พูดไม่ออกเลยค่ะ

Pหนูมะขาม

เก่งมากค่ะหนูมะขาม บอกแล้วว่าไม่ยาก แค่ลากมาเฉยๆ...ภาพก็ตามมาแล้ว

ดีจังค่ะที่เจอคนชอบบริจาคเลือดเหมือนกัน..ได้บุญได้กุศลดีด้วยนะคะ.. ส่วนเรื่องคนขี้อายจะเป็นพิธีกรได้จริงหรือ..ก็เป็นแบบเสียงสั่นๆนั่นแหละค่ะ... แต่อาจเพราะเราปรับตัวได้ พออายุมากขึ้นก็ทำใจได้และถ้าเลือกได้ก็อยากให้คนอื่นที่ทำได้ดีกว่าทำ.. คือไม่อยากให้คนที่อยากให้เราทำผิดหวังน่ะค่ะ

เคยบริจาคโลหิตเหมือนกัน แต่ไม่เคยสำเร็จ ครั้งแรก เลือดลอย ครั้งที่ 2 น้ำหนักไม่ถึง ครั้งที่ 3 หาเส้นเลือดไม่ได้ หลังจากนั้นมาเลยเลิกเลยค่ะเพราะเจ็บฟรีทุกครั้ง เวลาไปตรวจเลือดต้องเจาะ 2-5 ครั้ง ถึงจะได้เลือด ส่วนอันนี้เป็นภาพเค๊กแต่งงานอันแรกที่ทำให้เพื่อนที่โรงเรียนค่ะ ... แอบไปเรียนมาจากวิทยาลัยสารพัดช่าง อย่ากนำเสนอ แขกที่ทานเขาบอกว่าอร่อยค่ะ

Pสวัสดีค่ะ คุณครูรถตุ๊ก...ตุ๊ก

ขอโทษนะคะที่มาตอบช้าไปหน่อยค่ะ เก่งจังเลยค่ะ ทำเค๊กแต่งงานได้อร่อยด้วย ขอชื่นชมค่ะ ชักอยากจะชิมแล้วสิคะ เรื่องบริจาคเลือด สาวๆส่วนใหญ่ที่ตัวเล็กๆ จะไม่ค่อยมีเส้นเลือดให้เจาะหรอกค่ะ ทำบุญวิธีอื่นที่ไม่เจ็บตัวก็ได้นะคะ ขอบคุณค่ะที่แวะเอาเค๊กมาให้ชมเป็นขวัญตา

ความลับข้อสามและข้อสี่ของคุณอุ๊ คล้ายพี่มากเลยค่ะ^___^

ใครๆดูว่าพี่เป็นคนมั่นใจทำอะไรๆด้วยตัวเองได้ดี ไปเมืองนอกคนเดียว เดินทางคนเดียว ไม่ใช่ว่าไม่กลัว หรือไม่กังวล ที่กลัวมากเวลาไปยุโรปแล้วใช้รถไฟเดินทาง คือกลัวนั่งรถผิดขบวน เช็คแล้วเช็คอีก ถึงขั้นถามคนที่นั่งข้างเราให้แน่ใจว่าขบวนนี้ไปปลายทางของเราแน่ๆหรือเปล่า

เรื่องทำอาหารพี่ไม่ชอบทำอาหารแบบเป็นหน้าที่ให้ทำประจำ แต่ชอบทดลองสูตร ตำรับนั้น ตำรับนี้ และชอบดัดแปลง เหมือนการทดลองอะไรแปลกๆใหม่ แต่ทำออกมาทีไรอืมมม...สวยงามและอร่อยทุกครั้ง โชคดีมีแด่ผู้ต้องรับประทานค่ะ

ยินดีที่ได้รู้จักคนใจบุญชอบบริจาคโลหิตและ ได้มีโอกาสให้เลือดแก่คุณแม่ตัวเอง ยอดเยี่ยมค่ะ พี่ยังไม่เคยบริจาคโลหิตเลย เห็นเลือดแล้วจะเป็นลม ขนาดมีดบาดมือตัวเองยังทนดูไม่ได้ค่ะ ทำกุศลในทางอื่นก็แล้วกัน

สวัสดีค่ะคุณอุ๊

  • แวะมาอ่าน ด้วยความระลึกถึงคุณอุ๊ค่ะ
  • คนไม่มีรากก็บริจาคเลือดเป็นประจำตั้งแต่เรียนปริญญาตรีที่ศิริราชค่ะ ถ้านับรวมกันก็คงราว 60 ครั้งได้แล้ว ตอนนี้ย้ายมาบริจาคที่รพ.วชิรพยาบาล แทน เพราะใกล้ที่ทำงานค่ะ
  • แต่ขณะนี้เนื่องจาก...เรียนหนัก...น้ำหนักหายไป 4 กิโลกรัม เหลือเพียง 46-47 กก. เขาเลยให้งดบริจาคค่ะ ทั้งที่ความจริงไม่ได้ป่วยอะไร แต่หันมาเล่นโยคะ และ รับประทานอาหารตามแนวนีโอฮิวแมนนิสเท่านั้นเอง...
  • คิดถึงคุณอุ๊นะคะ..^_^..

* ... ปูบริจาคเลือดบ่ได้ค่ะ น่าเศร้าจัง

* อย่ามารีดเลือดกับปู เลยนะคะ :) อิ อิ

* .... จะรออ่าน ภาคพิศดาร ค่ะ

* หรือ จะรอชมภาพพลุ ฉบับสมบูรณ์ดีน๊า

* พี่อุ๊ ถ่ายมาโชว์ ทั้งอัลบั้มเลยสิคะ

* อิ อิ เรียกร้องมากไปไหมคะเนี่ย

* ชอบมากๆ เลยค่ะ ยังติดอยู่ในตา และตรึงใจ

เขียวมรกต เหลืองอำพัน ส้มสดใส แดงแรงฤทธิ์

ฝันดีนะคะ  ....

รอคอย เธอมา แซ๊นนานน... อิ อิ

คิดถึงนะคะ

แวะมาแซวเล่น ๆ ค่า (^__^)

Pสวัสดีค่ะ พี่นุช

ดีจังค่ะที่คล้ายๆกับพี่นุช ใช่ค่ะเวลาที่ใครๆมั่นใจในตัวเรา ทำให้เราไม่อยากให้เค๊าผิดหวัง แต่พอเอาเข้าจริงๆ ก็ตื่นเต้นสุดๆ เหมือนกันค่ะ  จริงอย่างพี่นุชว่าค่ะ คืออาหารชอบเวลาจำเป็นหรือพิเศษอยากลอง  แต่ถ้าให้ทำประจำก็ไม่ค่อยจะชอบเท่าไหร่ค่ะ แสดงว่าพี่นุชก็ฝีมือดีเหมือนกันนะคะ ชักอยากจะลองชิมฝีมือพี่นุชซะแล้วค่ะ

ส่วนเรื่องทำบุญวิธีไหนก็ได้ค่ะ ที่มีความสุขและสบายใจนะคะ ขอบคุณพี่นุชที่แวะมาทักทายนะคะ

Pสวัสดีค่ะคุณคนไม่มีราก

โอ้โห เจอคนบริจาคเลือดตัวจริง เสียงจริงซะแล้ว  นับถือ นับถือค่ะ ดีใจจังค่ะที่คนไม่มีรากชอบบริจาคเลือดเหมือนกัน แต่ถ้าพักผ่อนไม่พอ แถมน้ำหนักไม่ถึง ก็ทำให้อดบริจาค ไม่เป็นไรหรอกค่ะ เราทำบุญด้วยวิธีไหนก็ได้เหมือนกันนะคะ อยู่ที่ใจ เพิ่งทราบว่ารับประทานอาหารแบบนีโอฮิวแมนนีส ได้ผลเป็นไงเล่าให้ฟังบ้างนะคะ อยากทราบเหมือนกันค่ะ เคยได้ยินและไม่ค่อยคุ้นเคยเท่าไหร่ค่ะ ขอบคุณนะคะ ที่แวะเข้ามาเล่าให้ฟัง คิดถึงเช่นกันนะคะ ดูแลรักษาสุขภาพด้วยนะคะ เห็นว่าเีรียนหนัก.. :)

Pสวัสดีค่ะน้องปูดำที่น่ารัก

ขอบคุณมากที่อุดหนุนภาพพลุ และรอเรื่องพิศดารของพี่ ต้องขอโทษนะจ้ะทีช้าหน่อยเพราะช่วงนี้ภาระกิจมากมายเล็กน้อยค่ะ แล้วจะมาเล่าให้ฟังนะคะ พร้อมพลุไปด้วยกันเลยดีไม๊คะ

ส่วนเรื่องบริจาคเลือด น้องปูทำบุญอยู่แล้ว ก็ไม่ต้องบริจาคเลือดก็ได้ค่ะ เพราะดูเป็นสาวเอวบางร่างน้อย อาจมีเลือดไม่พอนะคะ แึค่คอยทำให้คนอื่นมีความสุขก็ได้บุญเยอะแล้วล่ะค่ะ จริงมั๊ย..

Pสวัสดีค่ะคุณครูปู

คิดถึงเช่นกันค่ะ เพิ่งบอกน้องปูดำ ก็เลยต้องขอโทษน้องครูปูคนดีด้วยคนนะคะ ที่เรื่องที่เล่ามาช้าไปหน่อยค่ะ ขอบคุณที่ติดตามนะคะ :)

สวัสดีค่ะคุณอุ๊

แอบมาดูความลับคุณอุ๊...ค่ะ
ข้อ 3-4 คล้ายกันกับพี่เลยค่ะ พี่ตื่นเต้นทุกครั้งที่ต้องไปเป็นพิธีกร หรือผู้ดำเนินรายการ เรื่องๆของเรื่องคือหาใครไม่ได้แล้ว เขาก็ส่งมาให้พี่เป็น แต่ไม่มีหลักการทฤษฎีใดๆในการทำหน้าที่นี้นะคะ ทำไปตามธรรมชาติ และก็ตื่นเต้นทุกครั้งค่ะ ที่ต้องขึ้นเวที ...

การทำอาหาร เวลาทำคนที่ได้ชิมเขาก็ชมนะคะ ว่าอร่อยแต่ไม่ค่อยชอบทำค่ะ เพราะขี้เกียจล้างอุปกรณ์ หากจะให้ทำต้องมีคนอาสาล้างอุปกรณ์ครัว และจานค่ะ

ส่วนเรื่องบริจาคเลือด อยากบริจาคค่ะแต่กลัวเข็มมาก เคยบริจาคหนเดียว เมื่อ 9 มิย เพื่อฉลองครบ 60 ปี ครองราชย์ในหลวงค่ะ งานนั้น ใช้เวลาในการเก็บเลือดนานกว่าคนอื่นค่ะ เพราะไหลออกช้าค่ะ...ยิ่งกลัวยิ่งเจ็บนาน...

Pสวัสดีค่ะอ.แป๋ว

ต้องขอโทษด้วยค่ะที่มาตอบช้าไปหน่อยค่ะ ช่วงนี้เข้าระบบยากจังค่ะ

อยากจะบอกว่าดีใจมากๆค่ะ ที่อ.แป๋วเป็นเหมือนกันเรื่องพิธีกร..น่าจะมีคนเป็นเหมือนกันนะคะ.. ส่วนใหญ่ที่โดนเลือกเพราะหาใครไม่ได้..555...เหมือนกันเลยค่ะ...เราก็กลัวคนขอจะเสียกำลังใจด้วยน่ะค่ะ

ส่วนเรื่องทำอาหารเหมือนอ.เช่นกันค่ะ ไม่ค่อยชอบต้องล้างเท่าไหร่..ไม่อยากสารภาพค่ะ...ส่วนใหญ่ก็โดนแซวประจำค่ะ ว่าเป็นไอออนเชฟ...ที่เป็นรายการเค๊าแข่งกันน่ะค่ะ เพราะเราจะใช้อุปกรณ์เยอะมากค่ะ...แฮ่ะๆ เพื่อความอร่อย..แถมไม่ชอบล้างอีกต่างหาก...

ส่วนใหญ่แล้ว พอเรากลัวหรือว่าคนตัวเล็กๆ รูปร่างบอบบางก็จะเส้นเลือดเล็กด้วยค่ะ เลยทำให้ช้า ของอุ๊ก็เส้นเลือดไม่ได้ใหญ่มาก แต่ออกกำลังมาก เลยทำให้เส้นเลือดใหญ่หน่อย พวกใช้แรงงานนะค่ะ

ขอบคุณอ.ที่แวะมาเล่าให้ฟังนะคะ :)

สวัสดีครับ อุ๊

      มาอ่านต่อครับ...บริจาคโลหิตนี่พี่เคยครั้งเดียว ตอนที่เห็นเลือดตัวเองไปอยู่ในถุง ยังรำพึงในใจว่า เฮ้ย! ทำไมเอาเลือดเราไปเยอะนัก (ฟะ)...อิอิ..ขออภัยที่ไม่สุภาพ

      เห็นเขียนในประวัติว่าชอบงานศิลปะทุกประเภท เลยนำเจ้านี่มาฝากครับ ^__^

     

         ดู วิธีเล่น / ดู วิธีพับ

  

Pสวัสดีค่ะพี่ชิว

มาขำๆพี่ชิวค่ะ หวงเลือดซะด้วย..สงสัยไม่ชอบเข็มด้วยหรือเปล่า...

เรือใบสวยมากๆ เลยค่ะ ขอบคุณมากๆนะคะ เดี๋ยวจะลองหัดพับค่ะ เอาไว้หลอกให้หลานๆหลง เป็นคนที่ชอบพับนก เรือ เครื่องบินให้หลานๆ เป็นประจำค่ะ อยากเอาใจเด็กๆ...น้องมนกับน้องนิโชคดีนะคะมีคุณพ่อคอยพับโน่นนี่ให้...แถมเป็นแบบที่ยากซะด้วย... ยังเคยลองพับเครื่องบินแบบง่ายๆ ที่พี่ชิวสอนวิธีพับไว้ในบล็อคเลยค่ะ ออกมาก็ใช้งานได้ีดีนะคะ

  • แวะมาเข้าคิวรออ่านบันทึกใหม่ๆนะคะ
  • แถมได้รอยยิ้มกลับไปอีกเพียบค่ะ

Pสวัสดีค่ะอ.ขจิต

แหม..เข้าใจพูดนะคะ ขอบคุณนะคะที่คิดถึง มีน้องๆมาฝาก..พอเปิดไปเจอน้องๆ..ไดโนเสาร์ของอ.ขจิต เหยียบจนหน้าพีุุ่อุ๊เปื้อนดินไปหมด เข้าใจๆ..คิด...:)

คิดถึงจังค่ะ พี่อุ๊

* ห่างหายกันไปนาน นะคะ

* พี่อุ๊ งานยุ่งไหมค่ะ

* ไม่ค่อยเห็นเลยค่ะ

* ว่างๆ ไปดูน้องฟ้า กะนายเมฆ นะคะ

* ในบันทึกท่านอ.หมอเมฆ ของปู และของพี่นุช

คุณนายดอกเตอร์ ก็มีค่ะ ง๊าม ๆ ค่ะ ... ห้ามพลาด

- - ฝันดีทุกวี่วัน ด้วยในฝัน นั้นมีเธอ  - -

... เอาตัวอย่างให้ดู รบกวน พี่ ช่วย ชี้แนะ ด้วย ขอบคุณค่ะ

Pสวัสดีค่ะคุณนารี

ต้องขอโทษอย่างมากค่ะที่แวะเข้ามาตอบช้ามากๆ เพราะเป็นจังหวะเดียวกับที่ไม่ได้แตะคอมพิวเตอร์หนึ่งอาทิตย์พอดีเลยค่ะ ขอบคุณนะคะที่แวะเข้ามายิ้มอีกครั้งค่ะ ยังติดตาตรึงใจกับดอกโพรเทียที่คุณนาีรีถ่ายอยู่เลยค่ะ

Pสวัสดีค่ะน้องปูคนดี

ขอโทษมากๆเลยค่ะที่หายหน้าหายตาไปเป็นอาทิตย์เลยค่ะ พี่หนีไปเที่ยวมาค่ะ คิดถึงน้องปู น้องฟ้า นายเมฆ หมอเมฆ พี่นุชเหมือนกันเลยค่ะ เดี๋ยวต้องรีบตามน้องปูไปดูรูปเมฆแสนงามของพี่นุชแล้วล่ะค่ะ ตื่นเต้นๆ ขอบคุณมากนะคะที่น้องปูแวะมาอัฟเดทข้อมูลเรื่องเมฆให้ทราบ กำลังคิดถึงอยู่พอดีเลยล่ะค่ะ

ภาพท้องฟ้า น้ำทะเลของน้องปูสวยงามมากๆเลยค่ะ ได้อารมณ์ดีมากๆค่ะ ฟ้าสีเหลืองอมส้ม ประทับใจสุดๆค่ะ ถ่ายที่ไหนคะเนี่ย..

  • พี่อุ๊เอาท่าเต้นมาฝาก
  • ไปที่เกษตรไม่อยู่จังหวัดงงไปเลย
  • อันนี้ b-boy แน่ๆๆ
  •      ที่เหลือแถมให้ครับ
  • เอาสักท่าไหม ฮ่าๆ
  •  Rave Girl
            
     Entertainer Run DM Smiley Disco Dance Dancing Couple Ballerina Belly Dancer  Hula Dancer 

Paloha ค่ะอ.ขจิต

แหม..น่ารักจริงๆ เอาท่าเต้นมาฝาก ชอบสุดๆคือ ไข่เต้นฮูล่าค่ะ

ขอบคุณนะคะที่นึกถึง

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท