• สวัสดีครับ
• แวะมาอ่านเรื่องตื่นเต้น
• อิอิ...ได้บทเรียนจากบันทึกนี้ว่าต้องนำกล้องติดตัวไปในทุกๆ ที่ เผื่อจะได้เก็บภาพไว้เป็นข้อมูล
• ขอบพระคุณมากครับ

สวัสดีครับ

• แวะมาทักทายครับ
• มาอ่านบันทึกครับ
• สบายดีนะครับ

เขากล้าหาญมากครับ ผมคิดว่าสัตว์ซึมซับพลังบางอย่างของคน เขารับรู้ได้ว่า สถานที่นี้อบอุ่น ปลอดภัย

หากเขายกกาแฟขึ้นมาซด ..คงตื่นเต้นมากกว่านี้นะครับ :)

ผมคิดตามเรื่องเล่า ตื่นเต้นไปด้วยเลยครับ

มาร่วมยินดี...อย่างปิติ..ต่อปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นค่ะพี่นุช...

พลังแห่งความเมตตา...เผื่อแผ่...สู่สิ่งต่างๆ รอบด้าน...

(^____^)

ขอบคุณนะคะสำหรับเรื่องเล่าดีดี เช่นนี้

ระลึกถึงพี่นุชค่ะ

กะปุ๋ม

เป็นเช้าที่สบาย ๆ นะคะ

พลังแห่งความเมตตาคงแผ่ถึงน้องลิง...เหมือนเช่นกะปุ๋มว่า...

นับวัน..ชีวิตเราไม่ห่างจากสรรพสัตว์ สรรพสิ่งรอบข้าง..นะคะ

ดูแลตัวเองด้วยค่ะ

ยิ้ม..ยิ้ม..

• สวัสดีค่ะพี่นุช
• อ่านไปตื่นเต้นไป...เพราะส่วนตัวแจ๋วจะกลัวๆ น้องลิงค่ะ
• แถวบ้านแจ๋วไม่มีน้องลิงแบบนี้ค่ะ มีแต่น้องสัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำที่คนส่วนใหญ่รังเกียจ จำพวก ตะกวด น่ะค่ะ อาจเป็นเพราะบ้านติดคลอง เขาก็เลยมาประจำ เป็นอริ กับน้องหมาซะด้วยค่ะ
• แล้วน้องลิงเขามาบ้านพี่นุชปีละ 1 ครั้ง ประจำหรือคะ
• ขอบคุณค่ะ

ลิงก็ลิงจั๊กๆๆ รักก็รักจริงๆ ถ้า.. ลิงไม่จั๊ก เขาเรียกว่ารัก ไม่ จริง..

มาร้องเพลงตอนเที่ยงๆๆ ให้ฟัง ค้าบ..

ลิงมาอีกแล้ว งานนี้เข้าใกล้ระยะเผาขน พี่นุชใจกล้ามากเลย ลิงนี่เอาอารมณ์แน่นอนไม่ได้นะคะพี่ อย่าประมาทจะดีที่สุด งับมาทีนี่เรื่องยาว แต่ที่ทำแบบไม่แตกตื่นตอนอยู่ใกล้ๆ น่ะดีแล้ว ถ้าเป็นหนูคงไม่ปล่อยจนเดินมาระยะใกล้แบบนี้

เคยโดนลิงรังแกอยู่สองครั้ง ครั้งแรกเด็กเล็กราวหกเจ็ดขวบ พ่อปล่อยให้นั่งอยู่ในรถกับน้องชายเพราะไม่ยอมลงไปที่ศาลพระกาฬ เปิดหน้าต่างแง้มไว้ ลิงปีนเข้ามาแย่งขนมจากมือ หนูกับน้องกลัวซะร้องไห้กระจาย

อีกครั้งนึงก็ตอนไปตาม่องล่าย จ.ประจวบฯ เดินทางไกลเข้าค่าย เจอลูกลิงวิ่งมาฉกถุงขนม ยื้อกันอยู่ พอมันแยกเขี้ยวใส่เลยต้องปล่อย หนูโมโหเอากระป๋องเป๊บซี่ขว้าง แต่ดันแม่นมากโดนเต็มหัวกลิ้งเลย จากนั้นทุกคนต้องเผ่นสุดชีวิตเพราะมันฮือกันลงมายกฝูง ต้องวิ่งลงน้ำกันถึงรอด โดนเพื่อนด่ายับ งานนั้นทั้งเปียกทั้งขำทั้งโมโห

อ่านแล้วลุ้นแทบแย่ครับ

ยังมีใจถ่ายรูปอีก  แสดงว่าควบคุมจิตใจได้ดีมากครับ 

เค้าว่ากันว่าความรู้สึกนึกคิดสามารถสื่อและถ่ายทอดกันได้ทั่วจักรวาล  อิอิ

• เฮ้อ..โล่งอก
• พี่นุชขา...บ้านพี่นุชร่มรื่นน่าอยู่ แถมเจ้าของบ้านยังมีเมตตา เขาเลยแวะมาเยี่ยม
• โชคดีที่ไม่มีใครเป็นอะไรนะคะ

• พี่นุชครับ
• เข้าใจว่าเขาหิว นี่ถ้าเขาชอบกาแฟ คงนอนไม่หลับ ฮ่าๆๆ
• ถ้าพี่นุช แผ่เมตตาต่อเขาเขาก็ไม่ทำร้ายครับ
• ที่บ้านไร่มีงูตัวใหญ่ๆๆโผล่มาให้เห็นบ่อยๆๆ

• ธุ พี่นุชเจ้า..

ลิงตัวนี้ดูจ้ำม้ำกว่าที่มาคราวก่อนนะคะ  ^^  สงสัยเป็นฤดูท่องเที่ยว  คิดว่าบ้านพี่นุชเป็นรีสอร์ท   น้องลิงเลยมาแวะพักและทักทายกันเป็นประจำปี  อิอิ  หรือจะคิดถึงเจ้าของบ้านแสนสวยก็ไม่รู้เนอะ  ....

ปีหน้าคาดว่าจะมาเป็นคู่ค่ะ  ต้องมีคู่ตามมาเที่ยว  หิ้วกระเช้าดอกไม้-ผลไม้มาฝากพี่นุชแน่ๆ  ^^

สวัสดีครับ

• ตามมาลุ้นด้วยความตื่นเต้นครับ
• เมตตา กรุณา มีพลัง สื่อออกไปได้โดยไม่ต้องกังวลเรื่องภาษาใดๆ แค่ภาษาใจก็เกินพอครับ

พี่นุชค่ะ แสดงว่าสถานที่นี่เป็นธรรมชาติ สงบ ร่มรื่น เจ้าจ๋อเลยขอเข้ามาเยี่ยมค่ะ :) ตั้งชื่อแล้วหรือยังค่ะ อิอิ

สวัสดีค่ะพี่นุช

แสดงว่าเจ้าลิงคิดว่าพี่นุชเป็นเพื่อนเก่าแน่นอนค่ะ เพราะเค๊าไม่กลัว เอามือมาวางที่ตักแถมเอาแก้วไปดมดูอีกต่างหาก ท่าทางจะมีแววฉลาดนะคะ

อ่านแล้วได้ยิ้ม น่าัรักดีค่ะ เคยได้ยินแต่ลิงแย่งหมวก แย่งแว่นตา ดึงนั่นนี่ แสดงว่าตัวนี้ไม่อดอยาก อ้วนท้วน เลยมาแบบนุ่มนวล..อยากมีส่วนร่วมค่ะ..คิดเองเออเอง..ชอบจังค่ะ

• ความเมตตาของพี่นุชสยบได้ทุกอย่าง แม้แต่ลิงยังเชื่อง
• จริงๆ แล้วลิงน่ารักมากนะคะ เห็นเจ้ากาหยู ในละครจำเลยรักที่จบไปหลงรักแทบแย่
• เห็น โจ ในภาพยนตร์คิงคอง สงสารจนนำหูน้ำตาไหล
• แต่พอเจอลิงศาลพระกาฬ ลพบุรี กระโดดตะปบหัวเมื่อ 7 ปีก่อน ชักไม่ไหวค่ะ

ขอบคุณทุกท่านที่มาช่วยกันลุ้นค่ะ

ปีทีแล้วเขาตอนเดือนพฤศจิกายนค่ะ เขียนเล่าไว้นำมาบอกสมาชิกผู้มาเยี่ยมเยียนที่อาจยังไม่ได้อ่านค่ะ

http://gotoknow.org/blog/riverlife/145882

เดี๋ยวจะกลับมาตอบต่อนะคะ

พี่นุชคะ

ดูสีหน้าลิงตัวนี้แล้ว คงมีความลับในใจอยากบอกนะคะ

ดูหน้าเขาเศร้าจังค่ะ

ปีก่อนหน้าตาเป็นแบบนี้ไหมคะ ดูจากบันทึกเดิมเห็นไม่ชัดน่ะค่ะ

สวัสดีค่ะคุณ สิงห์ป่าสัก เห็นบรรยากาศฉากหลังเป็นท้องทะเลสีสดใส เสียดายจังที่ไม่ได้ไปร่วมงานด้วยที่ภูเก็ตนะคะ

นั่นซีคะ เสียดายจริงๆ ปกติจะดื่มกาแฟเสร็จเรียบร้อย จึงจะเดินไปหยิบกล้อง แล้วค่อยลงไปข้างล่าง

ขอบคุณที่มาเป็นคนแรกเลยค่ะ

สบายดีค่ะคุณ ครูโย่ง ขอบคุณที่มาเยี่ยมติดๆกันสองบันทึกเลยนะคะ

คิดว่าการที่เขามาแถวนี้บ่อยๆคงคุ้นเคยกับคน และคนคงไม่เคยทำอันตรายเขาค่ะคุณจตุพร  จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร คิดตรงกันว่าเขากล้าหาญ และเชื่อใจว่าเราจะไม่ทำอันตรายเขา เกิดมาเพิ่งเคยเข้าใกล้ลิงมากที่สุดก็เช้านี้แหละค่ะ

สงสัยหิวจริงๆถึงเข้ามาหา หากเขายกขึ้นดื่มกาแฟยี่ห้อนี้โฆษณาได้เลยนะคะ

เป็นสิ่งที่ไม่คาดคิดอย่างยิ่งค่ะ

ที่จริงนะคะน้องกะปุ๋ม Ka-Poom พี่ไม่ได้คิดถึงพลังเมตตาเลยตอนที่เกิดเหตุ แต่หลังจากนั้นจึงมาคิดเหมือนกันว่าการที่เราสวดมนต์แผ่เมตตาบ่อยๆ นั้นส่งผลเหมือนกัน เป็นประสบการณ์ที่ดีมากเลยค่ะ รู้สึกเหมือนเราเป็นส่วนหนึ่งของธรรมชาติ เป็นเพื่อนร่วมโลกเดียวกันจริงๆ

ระลึกถึงน้องเสมอๆเช่นกันค่ะ

สวัสดีค่ะคุณ AnGelNURSE สาวสวยพยาบาลนางฟ้า ขอบคุณที่มาแวะทักทายและอวยพรนะคะ

ยินดีที่ได้พบกันที่นี่ค่ะ หวังว่าคงได้พบกันอีกเรื่อยๆ จะแวะไปหาบ้างค่ะ

ยิ้ม ยิ้ม^____^ ค่ะคุณอึ่งอ๊อบ  น้าอึ่งอ๊อบ คนสวย แซ่เฮ

อยู่ต่างจังหวัดพบกับความสุขในชีวิตได้ง่ายๆกับสิ่งที่ธรรมชาติมอบให้ค่ะ อยากมีเวลาได้นั่งคุยกันจังเลยค่ะ

ตื่นเต้นจังเลยน้องนุชครับ  และรู้สึกดีจังเลยที่เขามาหา แม้ว่าจะตกใจแต่เราไม่มีเจตนาครับ ไม่เป็นไร เขายังไม่ชิน  อยากให้เขามาบ่อยๆไหม

ดีจังเลยครับ

ลิงนั้นไม่ใสตว์โปรดของพี่หรอกค่ะคุณแจ๋ว jaewjingjing เคยถูกสอนให้กลัวสัตว์หน้าขน แต่การที่พี่ได้ศึกษาธรรมะปฏิบัติธรรมช่วยทำให้ไม่ตกใจ และใช้ความรู้สึกเมตตาแผ่ให้เขาแทน

มาทุกปีเลยค่ะ ชาวบ้านบอกว่าเขานั่งรถไฟมาจากศาลพระกาฬ ไม่ทราบเขามีอะไรในใจ ติดค้างมาจากชาติก่อนๆ ทำให้เขาต้องมาวนเวียนในย่านนี้ทุกปีค่ะ

บ้านพี่ก็มีค่ะพวกตัวเงินตัวทอง มีเยอะ ตัวใหญ่ด้วย

ว๊าย ฝนฟ้าคะนองมาแล้ว ปิดคอมฯก่อนดีกว่าค่ะ

พี่นุชคะ

เราเป็นเหมือนกันเลยค่ะ ฝนตกฟ้าแรงๆ ต้องปิดคอมหนีก่อนทุกทีค่ะ ^_^

น่าแปลก และน่าทึ่งมากค่ะ ที่น้องลิงเขานั่งรถไฟมาด้วย

สวัสดีครับ

ตัวอ้วนจังเลย

ถ้าให้อาหารมันบ่อย มันจะมาบ่อยๆ นะครับ

พี่นุชใจเย็นมากค่ะ

ตุ๋ยว่าเจ้าลิงรับความเมตตาได้ค่ะ เขารู้ว่าเราไม่ทำร้ายเขา

คิดว่าปีหน้ามาอีกแน่ๆ ค่ะ เจ้าของบ้านใจดีน่ะ ^ ^

ดีจังเลยค่ะ บรรยากาศแบบนี้ ทำไมเค้ามาปีละหนเดียวก็ไม่ทราบเนอะคะ

นั่งรถไฟมาจากศาลพระกาฬ! น่าทึ่งมากเลยค่ะ

ชอบจังค่ะ เขียนแล้วมองเห็นภาพเลย อยากเขียนได้แบบนี้บ้างจัง

ถ้าเป็นพี่ คงตกใจเหมือนกันนะคะ มาเจอกันซึ่งๆหน้าแบบนี้...ดีไม่...ยกกาแฟดื่มค่ะ...ที่บ้านอาจารย์ มีแต่เรื่องน่าตื่นเต้น แต่ก็สนุกค่ะ

ให้ความรู้สึก ซาบซึ้งใจค่ะ

ลิงก็คงรู้สึกได้เช่นเดียวกัน

คุณ กวิน เอาเพลงลิงจั๊กๆมาฝาก เหมือนน้องซูซาน   Little Jazz \(^o^)/ นำมาฝากปีที่แล้วตอนคุณลิงเขามาเยี่ยม และยังโพสต์ตามกันมาด้วย เลยถือโอกาสตอบพร้อมกันนะคะ

ลิงนั้นอยู่ห่างๆก็ดูน่ารักดีนะคะ แต่ความที่เขาเป็นสัตว์ป่า เราจึงต้องระวังตัวไว้เป็นดี ปกติเขาก็จะกลัวคน แต่ลิงจากศาลพระกาฬโดยเฉพาะตัวนี้คงคุ้นเคยกับคนพอสมควร พอนึกย้อนหลัง รู้สึกว่าดีใจมากกว่าที่เขาไว้ใจว่าเราไม่เป็นภัยต่อเขา มนุษย์สองคน เขาแค่หนึ่งตัวนะคะ

กว่าจะคิดได้และปฏิบัติได้อย่างเป็นเพื่อนร่วมโลกเดียวกันเช่นนี้ พี่เคยกลัวมาก่อนค่ะ เพราะเคยเห็นฝูงลิงแย่งของคนและเกเรมากๆ ที่จริงก็ตามประสาลิง เคยไปเกาะพีพี ลิงลงมาจากเขา มารื้อกระเป๋าหาของกิน แถมขโมยรองเท้าเพื่อนพี่ไปด้วย ตามแทบตาย

ไม่นึกว่าอยู่ที่บ้านจะได้มาเกี่ยวข้องกับลิงอีกค่ะ

คุณกวินและน้องซูซานสบายดีนะคะ พี่ไม่ได้แวะไปนานมากเลยค่ะ

สวัสดีค่ะคุณหมอ คนชอบวิ่ง ตอนนั้นวิญญาณนักเล่าเรื่องเข้าสิง คืออยากจดจำทั้งภาพและความรู้สึกมาเล่าให้กัลยาณมิตรฟังค่ะ เพราะรู้สึกว่าเป็นเรื่องดีที่ไม่ได้เกิดกันง่ายๆ คิดว่าโชคดีน่ะค่ะ

ขอบคุณที่วิ่งมาช่วยลุ้นค่ะ

อาจารย์อ็อด naree suwan พี่นึกว่าอาจารย์ส่งเขาขึ้นรถไฟมาเยี่ยมพี่ซะอีก อิ อิส่งตัวแทนมา

คนที่อำเภอท่าเรือเขาพูดเรื่องลงนั่งรถไฟมาแล้วคนก็นำมาพูดกันต่อๆ จะเท็จจริงแค่ไหนก็ไม่ทราบนะคะ แต่คิดว่าน่าจะจริง เพราะไม่ใช่ลิงที่กลัวคน แต่คุ้นกับคน เขาจะใช้เวลาประมาณหนึ่งอาทิตย์ เลาะมาเรื่อยๆ ไปถึงอำเภอนครหลวง(ที่มีหมู่บ้านทำมีดอรัญญิก) แล้วเลาะกลับ ครั้งนี้คงเป็นขากลับ ครั้งที่แล้วเป็นขามา จากบ้านพี่ไปเดินที่วัดแค เลาะทางเดินชายน้ำสบายใจ มีนักเรียนเยอะแยะเขาก็ไม่ทำอะไรค่ะ

หากเป็นลิงป่าจริงๆคงเป็นอันตรายมากนะคะ เขาจะตื่นคนและทุกสิ่งในเมือง

เราอยู่ชนบท ธรรมชาติ ต้นไม้มากมาย ที่จริงเป็นที่อยู่ของสัตว์ทั้งหลายเขามาก่อนนะคะอาจารย์ ขจิต ฝอยทอง พี่ไม่ได้หวาดกลัว แต่ไม่ประมาท ทำใจให้กว้างๆ สบายๆ เวลาสวดมนต์พี่สวดบทหนึ่งแผ่เมตตาให้สัตว์พวกงู และสัตว์เลื้อยคลานทั้งหลายด้วยค่ะ พี่ว่าการที่เราระวังตนตามสมควรและมีจิตเมตตาพี่จึงไม่เคยมีเรื่องเดือดร้อน เจ็บตัวเลยค่ะ แต่พี่น้อยเคยถูกงูเขียวหางไหม้กัดหนึ่งครั้งตอนมาอยู่ใหม่ๆ เพราะประมาท เดินตามทางมืดๆ ไม่ส่องไฟ ไม่ให้เสียง คนข้างกายพี่โดนตะขาบต่อยที่มือหนึ่งครั้งปวดแทบตาย เพราะใจดีเกินเลยประมาทเกินไป(ทำนองเดียวกับเรื่องลิงนี้) พี่อย่างมากก็แค่ตกใจเวลาเจอเขาแบบไม่ทันตั้งตัวทั้งคู่ แล้วก็แยกกันไป

กลัวงูตัวใหญ่หิว จะกินน้องชายพี่เข้าไปนะคะ^___^

คุณต้อม เนปาลี เล่นจะให้ปีหน้าเขาพากันมาทั้งครอบครัวเลยนะคะ กลัวมาแล้วติดใจไม่ยอมกลับล่ะแย่เลย

ปีที่แล้วพี่ดูจากบันทึกเดิม เขามาตอนเดือนพฤศจิกายน ปีนี้ทำไมมาเร็วจัง ตอนเขานั่งตรงข้ามพี่ที่ศาลา ตัวกลมอ้วน ขนฟูน่ากอดมากเลยค่ะ ชักสงสัยเหมือนกันว่าจะเป็นตัวเดียวกันไหมน้อ แต่คิดว่าใช่เพราะเขามาแวะเหมือนคุ้นเคยมากค่ะ

ขอบคุณอาจารย์ Handy ค่ะที่มาลุ้น ปลอดภัยสบายดีทั้งคนทั้งลิงค่ะ

พอเขาไปแล้วนุชยังนึกในใจเลยค่ะว่าที่เราเจริญเมตตาภาวนาบ่อยๆนี้ได้ผลจริงๆด้วยนะคะ

ยังไม่ได้ตั้งชื่อเขาเลยค่ะอาจารย์ ดร. จันทวรรณ ปิยะวัฒน์ รูปใหม่น่ารักมากจริงๆทั้งคุณแม่คุณลูก ดูแล้วมีความสุขไปด้วย

สัตว์เยอะค่ะ เพราะต้นไม้เยอะ มีทั้งที่เลี้ยง และไม่ได้เลี้ยง หากเล่าแค่เรื่องพืชและสัตว์ในบ้านแค่นี้ก็เล่าได้เป็นสิบๆตอนนะคะ เราอยู่จนชิน เพื่อนๆคนกรุงนานๆมาเห็นหากไม่ตื่นเต้น ก็รู้สึกกลัวโน่น กลัวนี่ไปเสียเกือบทุกอย่างค่ะ

ที่จริงลิงนี่เป็นสัตว์ที่ฉลาดมากนะคะคุณอุ๊  a l i n_x a n a =) คงเคยทำบุญร่วมกันมา หรือมีความเกี่ยวข้องในบางอย่างมั๊งคะเขาเลยต้องมาประจำ น่ารักและตื่นเต้นดีค่ะ พี่เคยดูสารคดีว่าที่อินเดีย หมู่บ้านหนึ่งมีลิงเยอะมากและชาวบ้านเขาเชื่อว่าลิงคือบรพบุรุษของเขาที่ตายไปแล้ว(คงทำบุญไว้ไม่มากพอ)และมาเกิดเป็นลิงในฝูงนี้ หากอยู่อยางนั้นคงเป็นเรื่องเดือดร้อนใจและลำบากเหมือนกัน นานๆมาแวะเยี่ยมทีหนึ่งนี่ดีแล้วค่ะ

ที่พี่ประหลาดใจคือท่าทางเขาอ่อนโยนมาก เดินช้าๆ ไม่มีหลุกหลิกอย่างลิง ตอนเขามาคว้าถ้วยกาแฟในมือพี่พี่ก็ยังถือถ้วยอยู่ เขาไม่ได้แย่งนะคะ เพียงแต่ดึงไปดมและชะโงกดูในถ้วยว่ามีอะไรอย่างอยากรู้ พอเห็นว่าไม่มีอะไรน่าสนใจก็ไปต่อ แค่นั้นเองค่ะ

น้องตุ่น tuk-a-toon น้องชอบนำอารมณ์ขันและรอยยิ้มมาให้พี่เสมอ ชอบจริงๆ น้องมีมุขตื่นเต้น ขำๆอยู่เรื่อย อย่างโดนลิงศาลพระกาฬกระโดดตะปบหัวนั้น นึกภาพแล้วคงทั้งเจ็บทั้งตกใจ อิ อิ แต่ทำไมพี่ขำก็ไม่รู้เนอะ^___^

ปีก่อนเห็นไม่ชัดเพราะเขาปีนไปอยู่บนต้นมะขาม สูงเชียวค่ะ

แต่พี่ว่า เขาหน้าตาเศร้าและดูแก่ไปกว่าเมื่อปีที่แล้วค่ะคุณ ดาวลูกไก่ ชื่นชมยินดี อยากให้เขาแวะนานกว่านี้จะได้หาของกินให้ แต่เขาก็พอใจที่จะจากไปเงียบๆ น่าสงสารค่ะ

นึกถึงที่พูดว่าเขาคงมีอะไรอยากบอก คงจริงนะคะ แต่สัตว์พูดไม่ได้ โดยเฉพาะสัตว์ที่มีความฉลาดมากอย่างน้องหมา จะสงสารเวลาเขาทำตาละห้อยประจบ เวลาเขาป่วย เขาเจ็บ หรือแม้แต่หากเขาไม่กินอาหาร พี่จะมักคอยสังเกตแล้วให้เปลี่ยนอาหารไปบ้าง เขาคงเบื่ออาหารซ้ำซากจำเจ

ก็อยากให้เขาแวะมาบ่อยๆค่ะพี่บางทราย  บางทราย (คนเข็นครก ขึ้นภูเขา)  จะได้คุ้นเคย ได้ทำทานกับสัตว์ แต่กลัวน้องหมาทั้งสี่จะรุมไล่เห่าจนเขากลัว

เป็นสิ่งดีๆที่เกิดขึ้นจริงๆค่ะ

พี่กลัวไฟฟ้ากระชากเวลาฝนฟ้าคะนองค่ะคุณแจ๋วjaewjingjing เพราะเคยมีประสบการณ์ขนาดไม่ได้เปิดใช้เครื่อง แต่ออฟทุกอย่าง เมนบอร์ดยังพังเลยค่ะ โชคดีที่ยังอยู่ในระยะประกัน ไม่งั้นเสียสี่พันกว่าบาทเกือบๆห้าพัน เดี๋ยวนี้ปิดเครื่องคือปลดสายหมดด้วยค่ะ

ป่านนี้ไม่ทราบคุณลิงนั่งรถไฟกลับไปหรือยัง ลิงเป็นสัตว์ที่ฉลาดมากจริงๆค่ะ

หากมีโอกาสให้อาหารบ่อย เขาก็คงมาบ่อยนะคะ คุณ ธ.วั ช ชั ย แต่นี่ดูคงหิวแต่ก็ไม่ได้สนใจรื้อค้นหาอาหารเลยค่ะ

ตัวอ้วน ขนฟูสวยเชียวค่ะ

เรามักไม่เคยทราบล่วงหน้าว่าเขาจะมาเมื่อไหร่นะคะอาจารย์ตุ๋ย กมลวัลย์ หากทราบจะได้หาอาหารไว้เลี้ยง เดินทางคงเหนื่อยไม่น้อย

ใจเย็นแบบใจดีสู้เสือนะคะ^___^ การที่เราไม่กลัวนั้นมีหลายเหตุผลค่ะ เช่น เคยเห็นเขามาที่บ้านมาก่อน  เขาประวัติดีไม่เคยมีใครเล่าว่าเขาเกเรทำร้ายคน ตัวเขาเองไม่ได้มีท่าทีก้าวร้าว ดุร้าย และใจของเราซึ่งเปิดกว้างและมีเมตตาทั้งต่อคนและสัตว์ค่ะ

พี่ก็สงสัยเหมือนกันค่ะคุณมัท  มัทนา ว่าอะไรชักนำให้เขาเดินทางปีละครั้ง ราวกับมีช่วงเวเคชั่น มาซ้ำที่เดิม แล้วก็กลับไป แปลกนะคะ ช่วยได้แค่แผ่เมตตาให้เขาบรรลุในสิ่งที่เขาอาจเป็นห่วงหรือตามหาค่ะ

ขอบคุณคุณ  รักษ์ชล ที่แวะมาและให้คำชมเชยการเขียนค่ะ

ก็แค่เป็นคนมีใจอยากเล่าเรื่องให้ผู้อื่นได้รับรู้สิ่งที่เราเห็นและรู้สึก แล้วเล่าตามที่เราเห็นและรู้สึก อ่านมากๆ เล่าบ่อยๆ เขียนบ่อยๆทักษะจะเกิดตามมาค่ะ

หากนุชนั่งอยู่คนเดียวคงตกใจเหมือนกันค่ะคุณพี่ศศินันท์

ขอบคุณคุณ ลำดวน ที่แวะมาเยี่ยม ทักทายกันค่ะ ดีใจที่เห็นสมาชิกใหม่ๆ ได้มีกัลยาณมิตรเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

หากชอบเรื่องราวธรรมชาติ แวะมาอีกนะคะ

วันสูบบุหรี่โลก

ขอบคุณอาจารย์ นายประจักษ์ ค่ะที่แวะมาแถมยังช่วยรณรงค์ต่อต้านการสูบบุหรี่ด้วย

แสดงว่าบ้านคุณพี่นุช..(ขออนุญาตเรียกอย่างนี้บ้าง น่ารักสมกับพี่จริง ๆ ค่ะ)อบอุ่น ปลอดภัย น่ามาเยี่ยมเยียน

ขอไปเยี่ยมบ้าง...ขอเป็นครั้งที่สองแล้ว...นะคะเนี่ย

แค่เห็นจากภาพก็ชวนให้ใหลหลงค่ะ..บ้านริมน้ำ

สวัสดีค่ะ เขาน่ารักจังเลย อาจมีอะไรผูกพันค่ะ

• หวัดดีค่ะ...พี่นุช
• เขามาดี...มาเพื่อหาของกิน
• กินเสร็จแล้วก็ไป...ไม่ทำร้ายใคร (แบบอิ่มจัง...ตังค์อยู่ครบอ่ะนะ อิอิ)
• น่ารักมากค่ะ

พยายามตอบอยู่หลายครั้งโพสต์ไม่ติดค่ะ

สวัสดีค่ะคุณหมอจริยา    เรียก"พี่นุช" ได้เลยค่ะด้วยความยินดี

จำไม่ได้ว่าเห็นที่คุณหมอขอมาเที่ยวบ้านครั้งแรกเมื่อไหร่ ขออภัยหากตกหล่นไม่ได้ตอบตอนนั้น หากเห็นคงได้รีบตอบแล้วล่ะค่ะว่า ยินดีมาก ให้รีบมาไวๆ ดีใจที่มีผู้คนมาบ้าน ก็แหมขนาดลิงมายังดีใจเลยเนาะ นี่น้องๆ พี่ๆ กัลยาณมิตรทั้งนั้น หากให้เกียรติไปหารู้สึกดีใจมากๆค่ะ

อยากจะมาเมื่อไหร่อีเมล์ไปบอกจะส่งแผนที่ไปให้ค่ะ

ตอนนี้น้ำกำลังมากเป็นสีเหมือนชาใส่นม คือมีสีอมส้มนิดๆ ต้นไม้ใบหญ้าเขียวไปหมดค่ะ

สวัสดีค่ะคุณ  amp ขอบคุณที่มาแวะเยี่ยมค่ะ

ชาวบ้านเขาก็พูดว่าลิงตัวนี้คงมีอะไรผูกพันแถวนี้จึงกลับมาเป็นประจำและไม่ทำร้ายใครค่ะ

ค่ะน้อง  อ้อยควั้น ท่าทางคุณลิงคงอยากร่วมวงอาหารเช้า แต่ไม่มีของโปรด เลยต้องไปต่อ เล่นไม่แจ้งล่วงหน้าเนอะจะได้เตรียมของไว้เลี้ยงต้อนรับ

dddddddddd

okokokokokokokokokoooooooooo