เมื่อบันทึกที่แล้วดิฉัน จะเข้าไปแกะรอย เรื่องเศรษฐกิจพอเพียง ที่ได้นัดหมายกับ อ.แกะ ไว้ พอดีไปสะดุดกับตาพันธ์เสียก่อนจึงต้องบันทึกเรื่องราวของตาพันธ์ตามที่ท่านได้อ่านผ่านมาแล้ว

            กาลครั้งหนึ่งเมื่อไม่นานมานี้เอง อ.แกะ ได้เข้ามาทักทายที่บันทึกเก่าๆของดิฉัน สนใจเรื่องเศรษฐกิจพอเพียง หลังจากได้ติดต่อกันทางอีเมล์ พอเข้าใจแล้ว ก็จึงนัดว่าจะเข้าไปดู โดยประสานให้ อ.แกะช่วยแจ้งให้ทางบ้านทราบด้วย วันที่จะไปดิฉันยังอยู่ที่ค่ายฯตามที่กล่าวไปแล้ว

            ดิฉันได้นัดแนะกับสามีให้มารับ พร้อมทั้งให้เอาหมายเลขโทรศัพท์หลาน อ.แกะในอีเมล์มาด้วย เพราะรู้เพียงแต่ชื่อหมู่บ้าน และบ้านเลขที่เท่านั้น แต่ปรากฏว่าสามีใจลอยหรือกำลังคิดอะไรอยู่ไม่ทราบ.....??? เกิดลืมหมายเลขดังกล่าว ที่นี้แหละต้องยืม ชื่อ อ.แกะ มาเป็นชื่อเรื่องแล้วล่ะ “แกะรอยแนวคิดพอเพียง” กว่าจะหาบ้าน อ.แกะพบ ก็หลงเฉี่ยวไปก็เฉี่ยวมา เรียกว่าตั้งแต่ออกจากบ้านคุณตาพันธ์ ก็ถามเขาตลอดทาง 

ลูกวัว...อนาคตพ่อพันธ์ในฟาร์มค่ะ

ฉันชื่อทองดำค่ะ...สวยไหมค่ะ

            สุดท้ายก็พบบ้าน ดีนะคะว่าดิฉันจำนามสกุลและบ้านเลขที่ได้ แม้ว่าชื่อไม่ใช่ แต่นามสกุลและบ้านเลขที่ใช่ ก็น่าจะใช่ แต่ที่บ้านไม่มีใครอยู่เลย ต้องแกะรอยแล้วซิคะ ทราบว่าท่านเลี้ยงวัวหลายตัว อ้า...คลอกวัวก็มี ใช่... ต้นพลู(ที่กินกับหมาก) ก็มีปลูกอยู่หน้าบ้าน อ้า..ใช่แน่ๆ ดูเข้าไปในบ้านไม่เห็นมีคนอยู่ จึงเดินไปถามบ้านใกล้ๆกัน คำตอบที่ได้รับจากเพื่อนบ้านคือ “บ้านนี้เขาขยันมาก” และก็บอกว่าต้องไปที่ไร่ เมื่อไปที่ดินข้างวัด ปรากฎว่าไม่มีคนอยู่ แต่ได้เห็นพืชผักสวนครัวที่ปลูก ทราบในภายหลังว่าเป็นพื้นที่ ที่ อ.แกะ ซื้อใหม่ เตรียมที่จะทำคอกวัวและบ่อปลา เมื่อถามคนใกล้ๆบอกให้ไปเส้นทางเดิม(คือเส้นทางที่บ้านตั้งอยู่) ตรงเข้าไปในไร่ ก็ยังต้องแกะรอยต่อไป ขนาดถึงไร่แล้วก็ต้องถามอีก “ไร่พี่สาว อ.แกะอยู่ตรงไหนคะ” (เพราะ อ.แกะจะบอกถึงพี่สาวและหลาน ก็เลยไม่คิดถึงแม่ที่จะต้องมาทำสวน)  ดูคำตอบนะคะ “แม่เป็นแม่ อ.แกะจ๊ะ” สรุปว่าหาพี่สาวไม่เจอ เจอแม่ คำว่าบ้านนี้เขาขยันจริงๆ ใช่เลย นี่แม่ว่าที่ดอกเตอร์ เป็นแม่ที่บอกกับดิฉันว่า “แม่อยู่เฉยๆไม่ได้ มันปวดเมื่อย ไม่สบายตัว”

            ไม่น่าเชื่อว่าคุณแม่ คุณพี่ ของ อ.แกะ เป็นอย่างที่ชาวบ้านเขาว่าจริงๆ โดยเฉพาะคุณแม่ ได้มีโอกาสคุยกับคุณแม่หลายอย่าง ท่านพาเก็บข้าวโพด ฟัก มะเขือ และนำต้นบัวบกมาทำพันธุ์ต่อด้วยละ ท่านขยันจริงๆ ช่วงที่ไปพบก็เกือบเที่ยงแล้ว กำลังถอนหญ้าในแปลงข้าวโพดเพื่อที่จะนำไปให้วัว “อ.แกะไม่ให้แม่ทำหรอก แต่แม่อดไม่ได้ เป็นความสุขของแม่” คุณแม่ว่าอย่างนั้น

            อ.แกะเล่าว่า “บ้านปลูกพลูขาย ใบบัวบกส่งขายถึงกรุงเทพฯ ทำนา ปลุกพืชผักอีกหลายชนิด” ในขณะเดียวกัน ก็วางแผนที่จะทำเรื่องเศรษฐกิจพอเพียงให้เป็นที่ประจักษ์ เพื่อจะเป็นแบบอย่างให้ชาวบ้าน ได้พออยู่พอกิน ตามแบบอย่างพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ ท่านมีความตั้งใจอย่างแรงกล้าที่จะดำเนินชีวิตอย่างพอเพียง เป็นอีกตัวอย่างหนึ่งที่น่าเอาอย่าง ท่าน อ.แกะ เป็นแบบให้เห็นเลยว่าความพอเพียงไม่ใช่มีไว้เฉพาะคนจนก็หาไม่ ตั้งแต่ดอกเตอร์ยันตาสีตาสา หากน้อมนำความพอเพียงมาใช้ ชีวิตจะเป็นสุข ดิฉันยังมีภาระกิจเรื่องความพอเพียงกับ อ.แกะอีกยาวไกล เพราะนี่คืออนาคตของชาติไทยที่จะต่อสู้กับทุนนิยม ที่มีแต่เอาเปรียบ

            กลับถึงบ้านดิฉันจึงให้สามีอีเมล์ไปแจ้งให้ อ.แกะทราบ และก็ได้โต้ตอบกันดังนี้

สวัสดีครับ อ.แกะ

ผมมายืนยันยันว่าได้พาครูอมีนาไปที่สวนท่านแล้ว พร้อมกับแนบหลักฐานมาด้วยครับ ที่เหลือจะบันทึกต่อไปครับ .....

“สวัสดีครับ ผมต้องขอโทษด้วยนะครับ ที่ไม่มีใครอยู่ต้อนรับอาจารย์ทั้งสองเลย พี่สาวบอกว่ารอจนถึง 11 โมง ก็เลยออกไปนา ส่วนแม่ก็ไปที่สวน ต้องขอโทษอาจารย์ทั้งสองมาก ๆ นะครับ โอกาสหน้าผมจะขออนุญาติไปเยื่ยมนะครับ  และขอบคุณมาก ๆครับ ที่อุตส่ามาถึงบ้านถึงสวนเลย ผมจะรายงานความก้าวหน้าของสวนให้อาจารย์ทั้งสองทราบเป็นระยะ ๆ นะครับ อยากลองทำดูว่ามันจะเกิดได้ไหมครับ ขอบคุณมากครับสำหรับรูปที่ส่งมาให้  ด้วยความเคารพ....อ แกะ...”

“อ.แกะครับ ไม่เป็นไรหรอก พอดีกว่าจะหาพบ ก็นานพอดู เพราะลืมเบอร์ของหลาน เลยเดาเอา จำได้แค่ชื่อหมู่บ้านและบ้านเลขที่ ไว้ให้ครูมีนาเล่าในบันทึกนะครับ ขอชื่นชมคุณแม่ ที่เป็นสุดยอดคุณแม่คนขยันเลยผมประทับใจมาก ได้สัญญากับคุณแม่ว่าจะมาเยี่ยมอีก ได้ใบบัวบกมาทำพันธุ์ด้วย..........”

“ขอบคุณมากครับ แม่ก็ชมท่านทั้งสองนะครับ ว่าเป็นคนใจดีมาก ปกติครอบครัวผมเขาจะขี้อายด้วยครับ จริง ๆ แล้วพี่สาวเตรียมของฝากใว้ให้ด้วยครับ เตรียมใว้ที่บ้านนะครับ แต่ก็ไม่ได้เจอกัน คราวหน้าอาจจะได้คุยกันดีกว่านี้นะครับผม ขุดบ่อเสร็จ ทำคอกวัวเสร็จจะส่งรูปให้อาจารย์ทั้งสองดูนะครับ ด้วยความเคารพครับ.....อ แกะ”

25. อ. แกะ
เมื่อ จ. 01 ก.พ. 2553 @ 00:56
#1831123 [ ลบ ]

สวัสดีครับอาจารย์ สุดยอดเลยครับ ผมประทับใจทั้งผู้ถ่ายทำ และผู้ถูกถ่ายทำครับ คุณตาก็มหัศจรรย์จริง ๆ ผมนับถือมาก อยากกลับบ้านไปใช้ชีวิตอย่างคุณตามั่ง ลาออกจาก นร ทุน ดีไหมครับ ขอชื่นชมอาจารย์ทั้งสองนะครับ ทุกบันทึกมีประโยชน์ต่อผู้อ่านมาก อ่านแล้วอย่างน้อยได้ความสบายใจ ยิ้ม และที่สำคัญได้กำลังใจในการดำเนินชีวิตพอเพียงนะครับ

ขอบคุณครับ

นี่คือข้อความในการแสดงความคิดเห็นที่ท่านให้ไว้ในบันทึกที่แล้ว

            อ.แกะคือใคร?....ผศ (ดร.) ชนสรณ์ ภูเด่นแดน ชื่อเล่น แกะ เกิดเมื่อวันที่ 20 พฤษภาคม 2517 เกิดที่ บ้านเลขที่ 118/1 บ้านอุ่มเม่า ตำบลอุ่มเม่า อำเภอยางตลาด จังหวัดกาฬสินธุ์ จบการศึกษาระดับประถมศึกษาที่โรงเรียนอุ่มเม่าวิทยา มัธยมศึกษาที่โรงเรียนกาฬสินธุ์พิทยาสรรพ์ ปวส. ที่ มหาวิทยาลัยเทคโนโนโลยีราชมลคลอีสานวิทยาเขตกาฬสินธุ์สาขาสัตวรักษ์ ปริญญาตรีที่มหาวิทยาลัยมหิดล สาขาเทคโนโลการเพาะขยายพันธุ์สัตว์ ปริญญาโท สาขากายวิภาคศาสตร์ จากมหาวิทยาลัยขอนแก่น ปัจจุบันเป็นอาจารย์ประจำภาควิชากายวิภาคศาสตร์ คณะวิทยาศาสตร์การแพทย์ มหาวิทยาลัยนเรศวร ผศ.(ว่าที่ ดร.) ชนสรณ์ ภูเด่นแดน 

            ดิฉันชื่นชมแนวคิด อ.แกะ มาก ทั้ง อ.แกะและภรรยา ต่างก็มีหน้าที่ มีการงาน ชาตินี้ทั้งชาติไม่ต้องทำอะไรก็สบายแล้ว แต่ความคิดของท่านพอเพียง อยากจะมาใช้ชีวิตแบบง่ายๆ อยากจะให้ชาวบ้านได้เป็นอยู่อย่างพอเพียง อยากทำเกษตรผสมผสาน อยากอยู่อย่างยั่งยืน อยาก ตามรอยพ่อหลวง

            ไม่เสียดายงบประมาณของประเทศเลยหากเรามีคนอย่าง อ.แกะ ได้รับทุนไปศึกษา แล้วมีความคิดอย่างนี้ ไม่ได้หลงระเริงไปกับโลกาภิวัฒน์ที่จอมปลอม เด็กรุ่นใหม่ทราบแล้วเปลี่ยน???  (ไม่เปลี่ยนแสดงว่าไม่ทราบ)

 นี่หน้าบ้าน อ.แกะ

แอบถ่ายคะ

 แปลงที่ซื้อใหม่นะคะ

เริ่มปลูกผักแล้ว

นี่ใครคะ อ.แกะ

 แปลงฟักและข้าวโพด

 สะเดาต้นนี้สูงมาก

มาฝึกกับแม่ไว้ก่อน

แม่สุดยอดคนขยัน

สงสัยจะหลงป่าข้าวโพด

คุณแม่(ว่าที่ดอกเตอร์) ที่ไม่คุยโอ้อวดเรื่องลูกเลย

นี่คือฝ่ายสำรองอาหารคะ

อร่อยมากทานแล้ว

ผันตำแหน่งมาเป็นฝ่ายตุน

แม่ก็บอกเอาไปมากๆหน่อย

นี่ขนาดเกรงใจนะคะ

หลักฐานความเกรงใจคะ

แปลงพริก

แปลงมะเขือ

แปลงบัวบก

บัวบก ผักชีฝรั่ง

เหนื่อยค่ะ

พอเป็นเกษตรกรได้ไหมค่ะ