ที่ใดมีรักที่นั่นย่อมมีทุกข์ ใช่หรือเปล่าค่ะอาจารย์

โอ้โห ครูอิ๊ด มาเร็วเหลือกำลัง คลิ๊กบันทึกยังไม่ทันเสร็จเลยมาอ่านเสียแล้ว เร็วปาน"วาสิฏฐี" เลยนะนี แฟนของกามนิต

ตามอาจารย์มาติดๆนะคะ ชอบมากเลยค่ะกามนิตวาสิฏฐี

งั้นต้องอ่านเล่มนี้แล้วแน่เลย กามนิต ของเสฐียรโกเศศ นาคะประทีป ฉบับสมบูรณ์ หน้าปกเป็นภาพวาดชายแขกหน้าอวบอิ่มไว้หนวด ฝ่ายหญิงจอนยาว งอนขึ้นเล็กน้อย ไม่อย่างนั้นถือว่าของปลอมครับ

สวัสดีค่ะ

เห็นชื่อบันทึกแล้วคาดว่าต้องเป็นบทกลอน  ชอบตอนท้ายค่ะ ขอขอบพระคุณมากนะคะ  แล้วจะกลับมาอ่านอีกค่ะ

สวัสดีค่ะ อาจารย์

ตามมาอ่านตามคำชวน แล้วก็ไม่ผิดหวัง

วันนี้ ขออ่านแค่บทนี้ก่อนละกันนะคะ เพราะมันดึกแล้ว

แต่อย่าหวังนะว่าบทอื่นๆจะรอด...กิ่งไผ่กลับมาอ่านแน่ๆ

สงสัยต้องเป็นสมาชิกประจำเสียแล้วก็ไม่รู้

อีกนิดนึงค่ะ อาจารย์

กิ่งไผ่ฯของยืมชื่อ "ในนามของความรัก" ไปเขียนบทกวีได้มั้ยคะ..

รอคำตอบค่ะ

    ความรัก หากเกิด กับใคร

    ทราบซึ้ง  ตรึงใจ ไหวหวั่น

    สุขบ้าง ทุกข์บ้าง ช่างมัน

    สองเรา รักกัน  เท่านั้นพอ

           อย่าท้อ อย่าถอย อย่าอ้อยอิ่ง

           หากรัก ต้องจริง ใจนะพ่อ

           รักแล้ว รักเลย อย่ารีรอ

           รักกัน ทั้งแม่พ่อ และครอบครัว    

เรียนคุณกิ่งไผ่

วันนี้อ่านพบกวีบทเดียว ใช้ภาพสวยๆ ประกอบ อ่านแล้วได้ทั้งคำและความจึงขออนุญาตเจ้าของแนะนำ ที่นี่

ส่วนที่ว่าขอชื่อไปนั้น ขอให้ใช้ตามสะดวกขอค่าลิขสิทธิ 1 สลึงครับ อิอิ 

เรียนครูคิมครับ 

แสดงว่าชอบกวีเหมือนกันนะนี่ แต่ว่าอีกใจก็น้อมไปทางธรรมเหมือนกัน เพราะชอบตอนท้ายๆของบทกลอน

อันนี้สำหรับคุณยายครับ

กลอนบทที่ยายเขียนครั้งนี้ เริ่มแน่นขึ้นแล้วครับ คำและความ และจังหวะกลอนดีขึ้นมาก เขียนได้เก่งแล้วครับ น่าชื่นชม

ความรัก มีเกิด มีดับ

วูบวับ สับสน หม่นไหม้

ศรัทธา นำหน้า พาไป

พาใจ ทำใจ ใคร่ครวญ

(ครู ป.1).....ความรัก มีเกิด มีดับ

วูบวับ สับสน หม่นไหม้

ศรัทธา นำหน้า พาไป

พาใจ ทำใจ ใคร่ครวญ....

(ครูหยุย)...มีรัก มีสุข มีทุกข์

มีสุข มีทุกข์ ไห้หวน

สุขสรวญ ทุกข์โศก คร่ำครวญ

ผันผวน ปรวนแปร ไม่แท้

ครูหยุยมาร่วมวงกวี

ที่นี่มีหลักปักมั่น

กวีถึงใจใครกัน

ผู้นั้นสุขล้ำจำเริญ

ขอคารวะครูกลอนด้วยรัก

สองบาทสุดท้ายอ้างถึงพระราชนิพนธ์ร.6ที่ว่า

นานาประเทศล้วน   นับถือ

คนรู้หนังสือ แต่งได้

คนเกลียดอักษรคือ คนป่า

ใครเยาะกวีไซร้ แน่แท้คนดง

ฮาได้แล้วครับงานนี้........

อ้าว นั่นคุณบุญอุ้มมาแต่เช้าเหมือนกันนะนี่ ถึงที่ทำงานแล้วหรือครับ หรือว่าเล่นเน็ทที่บ้านครับ

มาอ่านกลอนรัก อิ่มเอมใจ ... สุขสันต์กับการงานวันนี้ค่ะ ;)

เพลิงพรายพริ้ว ปลิวปรายรัก พักพราวไหว

เรียงร้อยใจ ใครครวญอยู่ มีคู่สม

ภักดีตอบ แช่มชอบชื่น หมื่นอารมณ์

...

รักขื่นขม ตรมตรอมตาม หวามหัวใจ

คนเคยเคียง เมียงมองรัก หนักเหนื่อยหนา

คอยเวลา พาใจเศร้า เหงาหน่ายไหม

จะกี่กาล ผ่านเรื่องรัก ตระหนักใจ

ซึ้งทราบไหว แต่ใจเศร้า เหงาฤดี

ขอแบ่งปันด้วยคนด้วยความเคารพค่ะท่านอาจารย์

เรียนคุณปูครับ

เห็นวับแวบทักทาย เหมือนเจอกันหน้าที่ทำงานเลยนะครับนี่ แล้วก็ไปทำงานกันตามหน้าที่

เรียนภัทรีพร

ทางโน้นเป็นอย่างไรบ้างฝนตกหนักสักขนาดไหนกันครับ เล่าผ่านสายฝนให้ทราบหน่อย

เรียบเรียงร้อยเรื่องราวรักร่วมเรืองรุ่ง

เมื่อมองมุ่งมีมากมายมามุมหมาย

รักเราสองครองรักรู้สู่ใจกาย

สุขสบายคลายเหงาทุกข์คู่กันไป...

• วันนี้ตั้งใจจะส่ง ผักแพวมาฝากท่านด้วย
• ฝากใบอ้ม(ใบใหญ่) ใบเนียม(ใบเรียว) ใบไม้กลิ่นหอม ฝากเก็บไว้ในกระเป๋าสตางค์ด้วยค่ะจะได้เรียกเงินเข้ากระเป๋าเยอะๆ ปลูกไว้ที่บ้าน
• คงสะดวกนะคะที่อยู่ข้างบน

เรียนอ.ยูมิครับ เมื่อคืนที่ผ่านมา วันพุธ เข้า g2kไม่ได้ ไม่ทราบสาเหตุ เลยไม่ได้เข้ามาคุยกับเพื่อนพ้องน้องพี่เลย

เรียนคุณอุ้มบุญครับ

ส่งจริงๆหรือครับ หรือว่าส่งมาทางภาพ ใบผักแพว ใบผักอ้ม เอ อันนี้ไม่เคยได้ยินเลยครับ ขอบคุณสำหรับความแปลกใหม่

• จริงค่ะท่านอาจารย์รอรับได้เลยค่ะ
• ในนั้นมีผักแพว
• ใบอ้มหอม กลิ่นคล้ายใบเตย ไม่ใช่ผัก แต่ท่านอาจารย์ดร.รสสุคนธ์ ทานให้ดู แต่นำมาเป็นเครื่องหอมติดตัว เวลาเดินผ่าน คนต้องเหลี่ยวหลัง ถามว่า ใครหุงข้าวใหม่ กลิ่นคล้ายเตยหอม แล้วจะนำมาเล่าที่มาในบันทึกต่อๆไปนะคะ
• ใบเนียมคู่กับใบอ้มไม่ใช่ผักเช่นกัน
• ส่งมาแล้วค่ะ
• ด้วยความระลึกถึงอย่างยิ่ง

เรียนคุณอุ้มบุญครับ

งั้นต้องขอบคุณไว้ล่วงหน้า ใบเนียมกับใบอ้ม ยังมีเรื่องความเชื่อด้วย เล่าให้ฟังหน่อยครับ ที่ว่าใส่กระเป๋าไว้แล้วทรัพย์ไหลนองทองไหลมานั่นนะครับ

สวัสดีคะ..อาจารย์โสภณ บทกวีกินใจจริงๆๆ(ใจหายไปครึ่งซีกแย้ว)คะ

เพราะมากๆๆเลยคะ วันไหนพิมว่างๆขอต่อกลอนของอาจารย์บ้างนะคะ

ตอนนี้เพิ่งจะกลับมาจากอาศรมปฏิบัติธรรม พิมพาแม่ไปถือศีลมาคะ

(อ. คงยังไม่ทราบเรื่องของแม่ที่อยู่ในคำถามของพิม)

เอาบุญมาฝาก อ. ด้วยนะคะตัวโตๆๆเลยคะรับด้วยนะเจ้าคะ

ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมพิมนะคะ

เรียนคุณพิม

อย่างนั้นต้อง "อนุโมทนาสาธุ" ก่อนเลยครับ ถือว่าได้บุญ 1/2 เลยนะครับนี่ ขยันอนุโมทนาบุญของคนโน้นคนนี้ ไม่นานเต็มกระบุง

พาแม่ไปด้วย ถือว่าได้บุญอีกโสตหนึ่ง เป็นคนดีนะ ที่กตัญญูกตเวที พระบอก

ส่วนเรื่องต่อกลอนนั้นได้ครับ เล่นๆ สนุกๆ 

ลองหน่อย

ฉันคือดาว ที่เคยอยู่ คู่กับฟ้า

กลับร่วงมา สู่พื้นดิน รับไม่ได้

จากวันที่ เคยเด่นดัง กว่าใครใคร

วันนี้กลับ เป็นได้ แค่ละออง

เอ...ไม่มีใบไผ่..ทำไงดี ? ลองใหม่คราวหน้านะคะ

งั้นขอต่อให้นะ...........

แม้ดาวยังพรากจากฟ้า

ศรัทธาอาจลับดับหาย

ชีพคนเปลี่ยนปรับกลับกลาย

เดียวดายหมองหม่นคนเดียว.......เอย 

ขอต่อนะคะอาจารย์

จะหาใคร ที่ไหน มาเป็นเพื่อน

ที่คอยเตือน หัวใจ ไม่ให้หมอง

ทุกวันนี้ ซึมเศร้า ไม่สมปอง

ความหม่นหมอง จะได้หาย คลายออกไป

พอจะได้หรือเปล่าคะ

ต่อด้วยประเด็นเรื่องเพื่อนนะ เล่นๆ สนุกๆ

คงมีคนหลายหลากอยากเป็นเพื่อน

อาจลบเลือนความเหงาเป็นคราวครั้ง

หากดวงใจไหวหวาดขาดพลัง

อาจบางครั้งเหงาอยู่กลางหมู่คน.......

ต่อเล่นๆๆสนุกสนานกันไปนะคะอาจารย์

ถึงดวงใจ จะไหวหวาด ขาดพลัง

ในบางครั้ง ก็ยังฟื้น คืนมาได้

ดังอารมณ์ ตอนนี้ สุขมิคลาย

ก็เพราะได้ อ่านกลอน ของอาจารย์

อยากแต่งกลอนเก่งเหมือนกับอาจารย์จังเลยพยามยามอยู่นะนี่

ว่าประเด็นการเขียนกลอนนะ

การเขียนกลอนไม่ยากหากจะเก่ง

ควรรีบเร่งอ่านกลอนก่อนเป็นหลัก

อ่านมากเข้าเงาใจยิ่งใฝ่รัก

ไม่อยากพักเฝ้าเพียรแต่เขียนกลอน

ต่อนะคะอาจารย์

เหมือนดั่งฉันตอนนี้ที่รีบเร่ง

เพราะอยากเก่งบทกลอนเป็นหนักหนา

พอยามว่างเป็นต้องเขียนกลอนทุกครา

ทุกเวลาที่เขียนกลอนสุขใจจริง

เช้ามาต่อใหม่ เรียกว่าสู้ใหม่

ควรอ่านคำกลอนสุนทรภู่

หนังสือครู "คำหยาด" ปราชญ์ขียน

เล่มอื่นคิดค้นวนเวียน

เริ่มเรียนแบบอย่างทางครู .......เอย

สู้ๆๆยายพิมเอาละเริ่มแล้วนะคะ

ก็เคยอ่าน คำกลอน สุนทรภู่

ท่านเป็นครู เขียนกลอน เก่งหนักหนา

ทั้งเก่งกาจ เรื่องคำคม เรื่องฤชา

ทุกๆครา ที่ได้อ่าน สุขใจจริง

อ่านหนังสือกวีนั้นมีมาก

จึงขอฝากให้อ่านบันดาลสุข

อ่านแล้วเขียนเขียนแล้วอ่านคือการรุก

หากสนุกยิ่งนักเรียกนักกลอน

บทกลอนสุนทรภู่ ครูอิ๊ดบันทึกไว้ให้อ่านกัน ที่นี่ครับ

     เรื่องรักมักเป็นเช่นนี้

จึงลี้จึงหน่ายหายหน้า

หัวใจใส่กลอนแน่นหนา

อุราจึ่งร้างห่างตรม

คุณภาทิพ

เข้ามาร่วมนำเสนอกลอนหก ไว้ที่นี่อีกด้วย ถือเป็นที่แสดงวาทีนักกลอนอีกแห่งหนึ่งครับ

เรื่องรักเบื่อหน่ายทำลายจิต

เฝ้าคิดคำนึงถึงแต่เขา

เมื่อเขายังไม่มาระอาใจ

ทำอย่างไรใจได้แต่รอๆๆ

ฮั่นแน่ ครูอิ๊ดในฐานะเป็นครูสอนภาษาไทย เอาบทกวีมาฝาก แถมเป็นเรื่องความรักให้อ่านกัน เป็นที่บันเทิงเริงใจ

มีรัก มีสุข มีทุกข์

ในสุข มีทุกข์ ให้เห็น

ในทุกข์ พบสุข เกิดเป็น

ประเด็น ร่วมทุกข์-สุขเอย.  

บทกวีของผู้ไม่ออกนาม

มีลีลากลอนที่ยอดเยี่ยมครับ ยินดีที่เข้าร่วมเขียนกวีไว้แบ่งปันกัน ขอบคุณ

อีกแง่มุมของความรักค่ะ

รักแล้ว  รักเลย.......   เลยเถิด..............

เตลิด   ประเจิดประเจ้อ

คืนวัน  พร่ำเพ้อ  ละเมอ

ใจเผลอ  กายเผลอ  เกินเลย..................  (ไปซะไกล กู่ไม่กลับแล้ว..........)

ขอบพระคุณค่ะ ท่านอาจารย์ โสภณ เปียสนิท

เรียนผู้ไม่ออกนามครับ

ไม่ต้องกู่ให้กลับมาหรอกครับ จับ "ไหว้ผี" ได้เลยครับงานนี้ ****หมายถึงแต่งงานแบบวิวาเหาะ มิใช่วิวาห์

มีเพลงมาฝากค่ะ.. 
มองว่าเป็นอีกแบบของความรัก ขออนุญาตท่านอาจารย์ ฝากไว้ที่บันทึก ในนามของความรัก
บทเพลงเป็นภาษาที่เขียนจากความคิด ออกมาเป็นภาษาพูดแบบปฎิเสธได้ไพเราะ..  
ลองฟังดูนะคะ

My Only Regret - Shayla

In my life I have just one regret
Losing you, my true love how can I forget?
Torn, fainted pictures I can see so clear
After all, the memories through my tears

As I begin to ask the question, Why
Realize, that fate was never on my side
I was so blinded just to see the light
Nothing can change, this wrong into a right

If I had another chance
I'd give my life to you
Please take this heart
My love beats only for you
If i did it all again
Our love would never have ended
Just for you to only see
My only regret

I was too young to see the light to know
Only you, had loved me still I let you go
Can you forgive me how can you forget?
Please understand, you're my only regret

เรียนผู้ไม่ออกนาม

แล้วจะฟังบ่อยๆ เห็นคนร้องแล้วครับ สวยดี เนื้อร้องแล้วจะแปลให้นะครับ

เรียนผู้ไม่ออกนาม

ได้ฟังเพลงแล้วครับ วังเวงเหมือนฟังเพลงสวดอย่างไรชอบกล เรียกว่าสุขแบบเศร้า เอาเพลง สนุกนิดหนึ่งมาฝากที่นี่ครับ

สวัสดีคะ..อาจารย์โสภณ

ตอนนี้ทึ่กระบี่ฝนตกทุกวันเลยค่ะ แต่ก็ไม่หนักมากค่ะอาจารย์ เพราะผ่านช่วงมรสุมแล้ว

ขอบพระคุณสำหรับความห่วงใย ค่ะอาจารย์

ด้วยความเคารพค่ะ

เรียนภัทรีพรครับ

ฝนตกทุกวันคงหนาวมากพอควร เอากวี "อุ่นไฟในลมหนาว"มาฝากด้วยที่นี่ อ่านไปเอามืออังไฟไปด้วยก็ดี แต่ระวังไฟไหม้นะครับ อิอิ

สวัสดีค่ะ..อาจารย์โสภณ

แหมท่านอาจารย์มีอารมณ์ขันดีจังเลยค่ะ

ขอบคุณสำหรับกวี อุ่นไฟในลมหนาว ค่ะ

ด้วยความเคารพค่ะท่านอาจารย์

เรียนคุณภัทรีพรครับ

นึกถึงภาพออกนะครับ นั่งในบ้าน มองสายฝนพรำยาวนาน รอ รอ และรอ ถามว่า รออะไร คำตอบคือ รอให้ฝนหยุดตก แล้วฝนหยุดตกแล้ว จะทำอะไร เออ........นั่นซิทำอะไรดี อ่านหนังสือสักเล่มไหม?

สวัสดีค่ะ..อาจารย์โสภณ

ขอบคุณสำหรับคำแนะนำดี ๆ ผ่านสายฝนพรำค่ะท่านอาจารย์

อ่านหนังสือสักเล่มรอฝนหยุดตก เป็นอะไรที่มีค่ามากค่ะ

ด้วยความเคารพค่ะ

เรียนคุณ

กล่าวเรื่องหนังสือ ไม่รู้ว่าชอบอ่านประเภทไหน ลองเล่าประวัติการอ่านหนังสือหน่อยก็ได้ครับ เพื่อนพ้องทาง g2k คงอยากรู้เรื่องราว หากเล่าได้ไพเราะ อาจมีรางวัล

เรียนคุณแม่พระฯ

ไม่ทราบว่าหายไปไหน กลับมาบันทึกงานด้วยครับ