นำภาพหาดแม่รำพึงที่คล้ายกับที่เห็นด้วยตาและบันทึกไว้ จึงนำเพื่อนบ้านที่ลงไว้ก่อนมาแสดงให้เห็นความสวยงาม ดังที่ได้เห็นมา 

ขอแถมอีกภาพครับ มองเห็นทะเลชัดเจนขึ้นอีกนิด "ตรงนี้กระมังที่ทำให้เกิดตำนานแม่รำพึง" 

หาดแม่รำพึงนี่เป็นหาดที่มีข่าวบ่อย

เรื่องกลืนกินชีวิตคนที่ไปเที่ยว...สงสัยมีคลื่นใต้น้ำ

เรียนครูไก่ครับ 

จริงอย่างครูว่าทีเดียวครับ ผมไปนอนมาคืนหนึ่งเลยเกิดจินตภาพตามที่บันทึกครับ นอนหัวค่ำตามประสาคนแก่ เลยตื่นเช้า

ออกไปเดินริมหาดเช้าตรู่ ชายหาดยังว่างเปล่ากว้างยาวสุดสายตา พบนักท่องเที่ยวเพียง 3 คน มาจากสระบุรี

เอาภาพน้ำดูดที่หาดแม่รำพึง ให้ครูชมครับ

สวัสดีค่ะ

แวะมาฟังเรื่องเล่าค่ะ

เศร้ามากนะค่ะ

น่าสงสารจัง

                    ชอบภาพนี้ของพี่เอกชัยเลยแอบยืมมาค่ะ

แม่รำพึง ซึ้งใจ เคยไปเที่ยว

กระแสเชี่ยว ของน้ำ ยามเย็นย่ำ

ไม่กล้าไป ไกลฝั่ง กลัวคะมำ

ได้เพียงย่ำ บนทราย คลายกังวล

                           ภาพนี้ถ่ายเมื่อปี 2546 ค่ะ

เรียนคุณบอนนี่ครับ

ภาพที่นำมาเสนอนั่นสะดุดใจมากครับ คนสองคนเอาปากคาบที่นั่ง ส่วนคนนั่งจะขอบคุณหรือว่าจะสงสารจนไม่กล้านั่งก็อาจจะคิดไปได้นะครับ ผมว่า 

เห็นฟองระลอกคลื่นฟื้นความหลัง

ครั้งยังเยาว์เที่ยวหาด"แม่รำพึง"

ขาวยาวเหยียดพาใจให้"คิดถึง"

สุดแอบซึ้งมองคลื่นสวยไปด้วยกัน

เรียนคุณยายครับ

แหมๆๆ เท่ไปเลยนะ กำลังตามหาตำนาน "แม่รำพึง" อยู่หรือเปล่าครับ 

เศร้าจังครับ...เหมือนกลืนกินหัวใจ

แต่ก็อยากไปเที่ยวหาดรำพึงอีกสักครั้ง

เพราะบทกวีที่อาจารย์แต่งนี้แหละครับ

อาจารย์สบายดีนะครับ

สุขสันต์วันครูข้างหน้านะครับ

' สิ่งที่ครูเป็น...ครูทำ...สำคัญกว่า...สิ่งที่ครูสอน...'

-สวัสดีครับ...อาจารย์....

-แวะมาเที่ยว "หาดรำพึง"

-อาจารย์รู้จัก "มะงั่ว" รึเปล่าครับ??

-เก็บ "มะงั่ว" มาฝากครับ...

เรีียนคุณอุ้มบุญครับ

ภาพดอกกระดาษนี้มองดีๆ ก้สวยเหมือนกันนะเมื่อองค์ประกอบเหมาะ ก็เหมาะแก่การวาดเล่น เพลิน ๆ ถ้ามีเวลา

เรียนคุณทิมดาบครับ

วันนี้มาด้วยคำคมๆ เกี่ยวกับครู ถือว่าเป็นถ้อยคำอมตะก็ว่าได้เลยนะครับ ชีวิตของครูมีคุณค่า

เพราะข้อแรกได้ศึกษาเรียนรู้ตลอดเวลา ไม่อย่างนั้นล้าหลังไม่ทันกับวิชาการ

ข้อสอง ได้สอนคือวิทยาทานอันเป็นกุศล

ข้อสาม ได้บวกหลักธรรมเข้าไปในการสอน ได้ธรรมทาน

ทำได้ 3 ข้อพอเป็นครูที่ดีได้

เรียนคุณเพชรน้ำหนึ่งครับ

มะงั่วไม่ค่อยได้ยินชื่อเลย รู้แต่ว่าหน้าตาคล้ายกับ "มะนาวควาย" ผูกเป็นภาษาอังกฤษได้ความว่า buffalos' lemon อิอิ

อย่าไปถามฝรั่งเชียวนะครับ เพราะเขาจะบอกว่า "............."

• สวัสดีค่ะเข้ามาทักทาย
• 

เรียนคุณดาธิณีครับ

ขอบคุณสำหรับคำราตรีสวัสดีแบบเท่เลย 

สวัสดีค่ะอาจารย์

แวะมาเที่ยวหาดแม่รำพึงกับอาจารย์ ไปหลายครั้งนะคะ แต่ไม่กล้าลงเล่นน้ำเพราะกลัวจมน้ำตามข่าวลือ

สวัสดีครับอาจารย์ ตามมาอ่านประวัติผ่านกวีกัจน์หาดแม่รำพึง ที่ครั้งหนึ่งเคยมาเยือนหาดประวัติศาสตร์

เรียนครูอิ๊ดครับ

ผมไปพักที่โรงแรมเคียงทะเล คนละฝั่งถนน ใกล้ก้นอ่าว แม่รำพึง เช้าก็ไปเดินดูริมทะเล อารมณ์กวีก็เกิดขึ้น เขียนไว้ได้ 2 บท ที่เหลือก็มาต่อเอา

แม่รำพึงมีเม็ดทรายเต็มชายหาด

งามราววาดเขียนไว้ใกล้ขอบฟ้า

ไม่น่าเชื่อว่าชีวิตคนผ่านมา

จะหายลับไปกับตาน่าเศร้าใจ

เรียนท่านผู้เฒ่าครับ

เล่าประวัติให้ฟังหน่อยครับ หาดแม่รำพึงนี่ ผมไม่มีข้อมุลเลย เดินบนชายหาดได้คิดไปว่า แม่กับลูกมาเล่นน้ำ แล้วลูกตาย แม่มานั่งรำพึงคิดถึงลูกจนจมน้ำตายไปอีกราย 

เรียกว่ากลอนพาไปนะครับ

• อ่าวแม่รำพึงสวยดี  เคยไปเหมือนกัน  แต่ก่อนไปที่อ่าวบ่อทองหลาง สวยมาก ๆ  แต่ระยะหลัง ๆ ไม่ค่อยสวยแล้ว

• สวัสดีค่ะ
• ขอบพระคุณอาจารย์มากนะคะ ที่แวะไปเยี่ยมชมผนงาน
• ตำนานหาดแม่รำพึงเป็นเรื่องเศร้า  "เศร้าแต่สวย"
• ทะเล  มีความสวยงาม  แต่แฝงไว้ด้วยความน่ากลัว  เงียบสงบ  แต่ไม่รู้ว่าจะมีคลื่นหรือพายุมาตอนไหน 

เรียนคุณสันติสุขครับ

ณ โรงแรมริมระเบียง "เคียงทะเล" 

ฟังคลื่นเห่ลมพาเข้าหาฝั่ง

คลื่นซัดซาดหาดทรายเหงาใจจัง

คงหมดหวังพบคนแก่ "แม่รำพึง" 

เรียนคุณมะเดื่อครับ

อ่าวบ่อทองหลางผมยังไม่เคยไปครับ อยู่แถวๆ อ่าวแม่รำพึงใช่ไหมครับ แถวนั้นมีที่น่าเที่ยวมากมาย

ได้มีโอกาสแวะเข้าไปเยี่ยมปราชญ์ชาวบ้าน คุณลุงผู้ใหญ่สมศักดิ์ เครือวัลย์ ท่านเดินตามพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวในทฤษฏีเศรษฐกิจพอเพียง เป็นตัวอย่างได้อย่างดี 

ดูท่านรักในหลวงแบบไม่ต้องบอกใครนะครับ

เรียนคุณบังอรครับ

เขียนว่า "เศร้าแต่สวย" อาจเป็นความจริงที่น่าคิด เพราะแมงเม่าก็หลงแสงไฟ ปลาก็หลงเหยื่อ แล้วคนไฉนจะไม่หลงสิ่งสวยงาม จริงนะนี่

เรียนเชิญ อาจารย์ที่นี่หน่อย นะครับ

http://gotoknow.org/blog/skin/420320?refresh_cache=true

กราบขอบพระคุณมาก นะครับ

• สวัสดีค่ะ อาจารย์
• แวะมาอ่านประวัติหาดแม่รำพึง
  อ่านแล้วเห็นความรักอันยิ่งใหญ่ของ
  แม่ที่มีต่อลูก
• ขอบพระคุณค่ะ

เรียนคุณแสงแห่งความดีครับ

ได้ไปเยี่ยมาแล้ว เขียนกวีร่วมแจมไว้แล้วเช่นกัน เลยนำมาแปะไว้ที่นี่ด้วย

 เส้นทางยาวเราต่างเร่งย่างก้าว

เดินมองดาวมองดินถิ่นโดดเด่น

มีโศกสุขทุกข์เศร้าร้อนหนาวเย็น

เราต่างเป็นแรงใจให้แก่กัน

         บันทึกธรรมความดีกวีถ้อย

บันทึกร้อยคำเรียงเพียงสร้างสรรค์

บันทึกภาพจับใจไว้ทุกวัน

บันทึกนั้นมีค่าน่าจดจำ

เรียนคุณธรรมทิพครับ

ยามเช้าที่ รร. เคียงทะเล เงียบสงบดีมาก มีเพียงเสียงสนปะทะลมแผ่วเบาเท่านั้น คลื่นเบาๆ น่าประทับใจ แต่เมื่อย้อนถึงการกลืนกินชีวิตของนักท่องเที่ยวผู้ไม่คุ้นเคยย่อมน่าหวาดระแวง

อาจมีภัยซุกอยู่ใต้ความสวยงาม จริงเปล่าครับ

นำภาพหาดแม่รำพึงแสนสวยมาฝากเพิ่ม สำหรับผู้มีสุนทรียะ หรือความหลังกับชายหาดแห่งนี้

      ฟังรำพึงริมหาดจึงวาดฝัน

นั่งรำพันริมหาดสวาทหวาน

ลมรำเพยริมหาดสวาทราน

เพียงรำพัดเนิ่นนานพาลรำพึง  อิอิ

เรียนคุณภาทิพครับ

ขอบคุณที่นำกวีมาแต่งแต้มเพิ่มเติมให้บัญชรกวีแห่งนี้มีสีสรรพ์สวยงามดั่งกล้วยไม้สีม่วงที่นำมาด้วยเชียวนะครับ

หาดทรายชายทะเลเห่คลื่นทยอยเ้ข้าสู่ฝั่ง ดวงตะวันสวยงามน่ารำพึงถึง โปรดชม