รัชดาวัลย์ วงษ์ชื่น(อิงจันทร์)
รัชดาวัลย์ วงษ์ชื่น(อิงจันทร์) ครูตาล วงษ์ชื่น

ใต้ร่มกาสาวพัตร์ ณ วัดทางสาย (๓) พระอาจารย์ไมตรี กับ"ค่ายคุณธรรม"


พระอาจารย์ไมตรี คนดีศรีแผ่นดัน

ต่อเนื่องจากบันทึกที่แล้ว "พระอาจารย์ไมตรี คนดีศรีแผ่นดิน" http://gotoknow.org/blog/lanputabud/301131

           วันนี้ครูอิงถือโอกาส บันทึกถึงความประทับใจในอีกแง่มุมหนึ่ง คือแง่มุมของการเป็นพระที่มุ่งพัฒนาเยาวชน  ให้เป็นผู้มีคุณธรรม  ซึ่งเป็นที่ประจักษ์กันอยู่โดยทั่วไป  โรงเรียนต่าง ๆ ทั้งระดับประถม มัธยม หรือแม้แต่อุดมศึกษา หลายต่อหลายสถาบันได้นำนักเรียนนักศึกษาไปเข้าค่ายคุณธรรม ณ วัดทางสาย

           โรงเรียนของครูอิงก็เช่นกัน เดิมทีครูอิงก็รู้สึกศรัทธาพระอาจารย์ไมตรีมาก่อนแล้ว และเมื่อได้นำเด็กนักเรียนไปอยู่ที่วัด โดยการพักค้างคืน ทำให้ได้รู้ได้เห็นในสิ่งต่าง ๆ มากขึ้น

   

            อะไร อะไร ก็ประทับใจ  ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของ กิจวัตรของของพระอาจารย์ ผู้คนที่เกี่ยวข้อง การอบรมที่ไม่ตึงจนเกินไป  หรือแม้แต่เรื่องของอาหารการกิน

     

            ความประทับใจอีกอย่างหนึ่งคือ ประทับใจในตัวหลวงปู่มนัส พระรูปหนึ่งที่ชราภาพมากแล้ว แต่ท่านยังสามารถเทศน์ให้นักเรียนฟังได้ เป็นชั่วโมง สำหรับเรื่องนี้ครูอิงได้รับคำอธิบายจาก คุณสยามรพี  ดังนี้

    

            หลวงปู่ อายุ 90 ปี ที่เทศน์อบรมเด็กเข้าค่ายเยาวชน หลวงปู่ท่านชื่อว่า หลวงปู่มนัส เป็นพระหลวงตาแต่หัวใจยังหนุ่ม หมายความว่าท่านยังมีกำลังใจและมีไฟในการทำงานเผยแผ่พระธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้าอยู่เสมอ ท่านจะลงทำวัตร สวดมนต์ไหว้พระทุกเช้า-เย็น ไม่เคยขาด เว้นแต่อาพาธ แม้จะทำงานหนักไม่ได้แต่ท่านยังจับไม้กวาดกวาดลานวัดอยู่เสมอ เท่าที่ทราบและมีโอกาสรับใช้ หลวงปู่ท่านปฏิบัติสมาธิ ภาวนา มานานแล้วและยังทำอยู่เป็นกิจวัตรประจำวัน  เนื่องจากหลวงปู่ชราภาพมากแล้ว ท่านพระอาจารย์ไมตรี จึงขอให้ท่านไม่ต้องเดินบิณฑบาต ท่านพระอาจารย์เป็นผู้ดูแลเรื่องอาหารและความเป็นอยู่ให้มาตลอดหลายปี พระอาจารย์บอกว่า พระอย่างหลวงปู่นี้ น่าเคารพกราบไหว้มาก แม้ชราภาพแต่ก็ยังทำหน้าที่ของพระได้อย่างไม่มีข้อบกพร่อง หลวงปู่ท่านอายุ 90 กว่าแล้ว ความจำยังดีเยี่ยม เข้าใจว่าน่าจะมาจากการที่ท่านหมั่นสวดมนต์ไหว้พระ นั่งสมาธิ ภาวนา แผ่เมตตาเป็นประจำ ท่านจึงเป็นที่รักของพระเณรและญาติโยมที่พบเห็น มากไปกว่านั้น เท่าที่ทราบ ในอดีตหลวงปู่ท่านเป็นเจ้าของกรรมสิทธิในที่ดินอันเป็นที่ตั้งของวัดทางสายในปัจจุบัน และเข้าใจว่ารวมทั้งบริเวณที่ดินบนเขาที่ประดิษฐานพระมหาธาตุเจดีย์ด้วย หลวงปู่ท่านได้ยกถวายที่ดินของท่านสร้างสมบารมีให้เป็นสมบัติของพระพุทธศาสนาแล้วถวายกายถวายใจรับใช้พระพุทธศาสนาในเพศของบรรพชิต นี่ก็นับว่า เป็นพระภิกษุผู้ที่น่าเคารพกราบไหว้อีกรูปหนึ่ง
           ครูอิงเกิดความสงสัยเรื่องของ สมณศักดิ์ ของพระอาจารย์ไมตรี ด้วยเป็นที่ทราบกันอยู่ว่า วัดใหญ่ ๆ และมีชื่อเสียง ส่วนใหญ่แล้วพระจะมีสมณศักดิ์ระดับสูง เกี่ยวกับเรื่องนี้ ได้รับคำบอกเล่าว่า

 ขอขอบพระคุณข้อมูลจาก คุณ สยามรพี 

บันทึกหน้า ครูอิงจะพาไปชม ด้านในของพระมหาธาตุเจดีย์ นะคะ

หมายเลขบันทึก: 302214เขียนเมื่อ 30 กันยายน 2009 20:17 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 21:38 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (12)

นอกจากเพลงแล้วครูอิงจันทร์ ก็ทำบุญ มหา ว่าการที่เขียนบันทึกนี้ก็เป็นการเผยแผ่พระพุทธศาสนา ได้อานิสงค์ มากครับ

สว้สดีค่ะท่านเหรียญชัย

  • ครูอิงมีความประสงค์จะเผยแพร่ คนที่ทำความดีหน่ะค่ะ
  • คนที่ทำความดี  แบบ ไม่ประสงค์สิ่งตอบแทน เป็นผู้เสียสละ อย่างพระอธิการไมตรีนั้นหายากมาก ในหมู่สงฆ์
  • จะว่าหายากมากก็ไม่ถูกต้องนัก  คงยังมีพระสงฆ์ที่ทำความดีอีกมาก เพียงแต่ครูอิงไม่ทราบ  บังเอิญวัดทางสายอยู่ในบริเวณที่ครูอิงสามารถเข้าถึงได้โดยง่าย
  • พระบางรูป ทำความดีก็จริง แต่ในความดีนั้นอาจจะยังตัดไม่สิ้นซึ้งกิเลส เช่นดิ้นรนขวนขวายเพื่อให้ได้มาซึ่งสมณศักดิ์ พอได้มาก็จัดงานใหญ่โต เกณฑ์ข้าราชการในท้องที่ไปร่วมงาน เป็นต้น ซึ่งเป็นสิ่งที่ไม่สมควร
  • ขอบพระคุณท่านเหรียญชัยมากค่ะ  เรามาช่วยกันส่งเสริม ดูแลคนทำความดี เพื่อให้คนดี ๆ ได้มีกำลังใจในการทำความดี

สวัสดีครับครูอิงจันทร์

        มาร่วมซึมซับเรื่องศาสนา ที่ให้แต่ความสงบเย็นใจ ผมอยู่กับพวกที่นับถือศาสนาตามสำมโนครัว แล้วรู้สึกสังเวชใจ หากัลยาณมิตรทางธรรมยากเหลือเกิน.

เห็นภาพของเ็ด็ก ๆ เข้าค่ายคุณธรรมแล้วรู้สึกอิ่มบุญแทนค่ะ...ประทับใจกิจกรรมของทางโรงเรียนพี่ครูอิงค่ะ...แต่พี่ครูอิงค่ะ...Vij เห็นฝักสตอกับน้ำพริก...แล้วอยากกลับใต้ค่ะ...ของโปรดค่ะ...เห็นปลาทอดอยู่ข้าง ๆ หิวอีกแล้วซิ...นึกถึงตอนไปทำบุญตามเทศกาล...พอกลับมาถึงบ้านมีบรรดาญาติๆ มาร้อมวงนั่งกินกับข้าวในปิ่นโตด้วยกัน...โขบรรยากาศ+อาหาร อร่อยมาก ๆ

ขอบพระคุณบันทึกดี ๆ ค่ะ

สวัสดีค่ะคุณ หมอน้อย

  • ขอบพระคุณค่ะที่แวะมาเยี่ยมเยียนกัน
  • คุณหมอน้อยสบายดีนะคะ
  • ขอให้มีความสุขเสมอ ๆ  แคล้วคลาดจากอันตรายทั้งหลายทั้งปวงนะคะ

สวัสดีค่ะคุณ Vij

  • บรรยากาศที่คุณ Vij กล่าวมานั้นเหมือนบรรยากาศบ้านครูอิงที่สงขลาแหละค่ะ
  • ส่วนสะตอที่เห็นในภาพนั้น เพิ่งสอยลงมาจากต้นค่ะ
  • ชาวบ้านแถวข้าง ๆ วัดนั่นแหละค่ะ เค้าเอาเข้ามาขายในวัด  ฝักละ 2 บาทค่ะ
  • ครูอิงซื้อไป 100 ฝัก  นำไปฝากเพื่อน ๆ ในหมู่บ้าน
  • ในส่วนของครูอิงก็ทำ ผัดสะตอสไตล์อิงจันทร์ ค่ะ ที่นี่ค่ะ http://gotoknow.org/blog/ruschadawon-namtal/267752

อรุณสวัสดิ์ครับคุณครู  ขออนุโมทนาที่นำเรื่องราวดี ๆ มาบอกกล่าวเป็นวิทยาทาน..หากวัดมีพระสงฆ์เหมือนท่านพระอาจารย์เยอะๆ  บ้านเมืองเราคงร่มเย็นมากขึ้นนะครับ

สวัสดีค่ะ หนุ่มกร

  • ขอบพระคุณท่าน หนุ่มกร ค่ะ ที่แวะมาเยี่ยนเยียนยามเช้าเช่นนี้
  • พระสงฆ์ที่อุทิศกายใจเพื่อศาสนา เพื่อความดียังมีอีกมากมายค่ะ
  • เพียงแต่อาจจะไม่ค่อยมีใครกล่าวถึง ไม่ค่อยเป็นข่าว ไม่ค่อยได้รับการเผยแพร่จากสื่อต่าง ๆ
  • ตรงกันข้าม สื่อมักจะเปิดเผย สิ่งแปลกปลอมแฝงอยู่ในพุทธศาสนาเสียมากกว่า เวลาที่ครูอิงได้อ่านข่าว”จัญไรห่มเหลือง” ทีไรรู้สึกสังเวชใจยิ่งนัก พฤติกรรมที่เกิดขึ้นและเป็นข่าวที่มีอย่างต่อเนื่อง ต้องเรียก....จัญไรห่มเหลือง.....อย่างเดียว
  • ทำให้อดคิดไม่ได้ว่า นี่คือผลิตผลของการบวชประเพณี...ที่....อายุครบ 21 ปี ก็บวช  ไม่มีเจตนาแรงกล้าอะไรที่จะต่อสู้กับจิตวิญญาณตัวเอง  พ่อ แม่ หัวจารีตอยากเกาะจีวรพระลูกชายตามความเชื่อดั้งเดิม และไม่เป็นสัมมาทิฐิ
  • การอนุญาตให้มีการบวชเรียนนั้น...ง่ายดายเกินไป
  • การบวชนั้นกอปรด้วยพิธีกรรมอันไร้สาระและสิ้นเปลือง และ
    ไม่มีประโยชน์อะไรต่อพระศาสนา...ต่อจิตใจและต่ออะไรเลย
    แม้แต่น้อย....
  • การแห่แหนนาคเป็นเพียงรูปแบบที่กำหนดเอาเอง
    ในชั้นหลัง...หาใช่สิ่งที่พระพุทธองค์ได้บอกให้ทำไม่...
  • ความโง่เขลาและไร้สมรรถภาพของบุคคลแวดล้อมในวัด
    ที่ไม่สามารถ ดูแลอบรมปกครอง..ไม่ให้เกิความเสื่อมเสียแบบนี้
    ขึ้นได้
  • บางครั้งคติ....ที่เห็นพระแล้วต้องยกมือไหว้....ทั้งๆที่ไม่อาจแน่ใจว่า
    ตัวเองนั้นกำลังไหว้...”อะไร”.....ครูอิงต้องปลอบตัวเองว่า...ยังไงก็ไหว้”ผ้าเหลือง”.....ซึ่งเป็นการปลอบใจตนเองอย่างสับสนอีกเช่นกัน.....
  • เราไม่ได้ไหว้ความดีของคนกันอยู่ดอกหรือ
  • คนดี...ที่มีศีลครบ...แม้แต่ศีลแปดแค่นั้นก็คู่ควรต่อการกราบไหว้แล้ว
    ไม่พักต้องพูดถึงคนที่ถือศีล 227 ข้อ....ที่ยิ่งควรต่อการเคารพกราบไหว้
  • ไหว้ผ้าเหลือง....คือการไหว้เครื่องแบบ....เครื่องแบบแห่งความดี
    แต่หากสวมใส่อยู่บนตัวจัญไรทั้งหลาย...ที่มีอยู่กลาดเกลื่อนทั่ว
    ประเทศนั้น....นับว่าเป็นความคิดแบบเหวี่ยงแห ที่น่าจะเป็นความโง่เขลา
    เป็นอย่างยิ่ง...
  • แต่สำหรับพระสงฆ์ที่ครูอิงนำมาเผยแพร่ถึงคุณงามความดีนี้  สามารถกราบได้โดยไม่ตะขิดตะขวงใจแม้แต่น้อยค่ะ

สาธุ..เข้าวัดปฏิบัติธรรม

จิตใจจะสงบ...บริสุทธิ์

เพื่อนไม่เคยเข้าวัดแบบนี้

จึงจิตใจยังไม่สงบเท่าไร....สาธุ

เข้าค่ายธรรมะปฏิบัติธรรม ทำให้ใจสงบ ช่วยให้ละวางเรื่องต่างๆ ได้

การที่นำเด็กๆ เข้าวัดจะช่วยให้เขาซึมซับความดีงามในจิตใจของเด็กลงได้บ้าง อย่างนี้ก็รู้จักสำรวม กตัญญูต่อผู้มีพระคุณ

ขอบคุณครูอิงที่ช่วยเผยแพร่พระพุทธศาสนา และสิ่งที่ดีของสังคม

คิดถึงค่ะ

วันอาทิตย์๔ต.ค.ไปทำบุญออกพพรรษากันนะคะ ขอให้ทุกคนมีความสุขกายสุขใจโดยทั่วกันนะคะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท