เป็นเรื่องราวจบลงตรงความเศร้า
เมื่อพวกเขารอรับพ่อกลับบ้าน
เหลือเพียงซากฝากเศร้าไว้ยาวนาน
พ่อกรำ่งานเหนื่อยหอบเพื่อครอบครัว
อาจารย์โสภณ ครับ
เพราะความจนกำหนดบทให้เล่น
พ่อจึงเป็นกรรมกรขายแรงงาน
เพราะสังคมเงินตราจำจากบ้าน
ตำนานพ่อจึงหายไปไร้คนจำ
แม้ยากจนพ่อทนสู้ตรากตรำลำบาก
เพราะอยากให้ลูกๆได้สุขขี
แต่เหตุไฉนเมื่อลูกไปได้ดี
ไม่มีมองเห็นพ่อนอกจากเมีย
ท่านวอญ่า ครับ
กศน.มัญจาคีรี ครับ
เหมือนบทเพลง บรรเลงร้าย ในห้วงคิด
แรงงานพ่อ คือชีวิต ต้องปลิดหาย
แม่-ลูกได้ อาศัยพ่อ ก่อใจกาย
พลันเรื่องร้าย กรายมาถึง จึงระทม
ครูหยุย ครับ