ระลึกถึงวันมหิดล….ระลึกถึงวันเวลาที่ผันผ่าน
สถาบันการศึกษาแห่งนี้ เป็นสถาบันหนึ่งที่เคยได้รับการประสิทธิ์ประสาทวิชาความรู้ ที่ทุกวันนี้ แม้นว่าความรู้และเทคโนโลยี่จะเปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา ความรู้และเทคโนโลยี่ใหม่ ๆ พรั่งพรูมาอย่างไม่ขาดสาย แต่พื้นฐานความรู้ที่ได้รับ ทำให้สามารถต่อยอดความคิด และติดตามความรู้และเทคโนโลยี่ใหม่ ๆ ได้โดยไม่ลำบาก
กาลเวลา…เปลี่ยนแปลงไป แต่สิ่งหนึ่งที่ไม่เคยเปลี่ยนแปลงไปเลยในความรู้สึก
....
พระองค์ท่าน…ยังคงสถิตย์อยู่ในใจเสมอมา
นึกถึงครั้งคราใดก็อดภูมิใจไม่ได้ทุกครั้งไป…
....
ภาพวันเก่า ๆ บรรยากาศเดิม ๆ ผุดขึ้นมาในความคิดและความรู้สึก มองเห็นและรู้สึกได้ถึงแววตาที่อ่อนโยน ของอาจารย์ที่ภาควิชา หลาย ๆ ท่าน ที่จำได้สนิทใจทั้ง… อาจารย์รำไพ อาจารย์เดชาวุธ อาจารย์ธวัชชัย อาจารย์ศุภชัย อาจารย์เพียงจันทร์ อาจารย์สมเกียรติ อาจารย์สุมาลี และอาจารย์อีกหลาย ๆ ท่านของภาควิชาชีวสถิติที่ไม่ได้เอ่ยนามถึง มองเห็นรอยยิ้ม และถ้อยคำที่พูดให้กำลังใจยามรู้สึกท้อถอยของเพื่อนร่วมรุ่นเมื่อครั้งที่ศึกษาอยู่ที่นี่… รอยยิ้มเล็ก ๆ ที่มุมปากของคุณหมอชัยฤทธิ์ รอยยิ้มที่เปิดเผยจริงใจของพี่กุ้ง และความร่าเริงสดใสของน้องปุ้ย เป็นภาพแห่งความทรงจำ ที่นึกถึงแล้วมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก
บรรยากาศยามเช้าของที่นี่ มีนักศึกษา บัณฑิตศึกษา และอาจารย์บางส่วนเดินกันไปมา มากพอสมควร ทุกคนมีภารกิจที่ต้องทำ เห็นได้ชัดจากอากัปกิริยา และความเร่งรีบ ….เพราะสมัยเรียนตัวเองก็เป็นเช่นนั้น สังเกตว่าจะมีผู้คนกลุ่มใหญ่อยู่ที่โรงอาหาร ยิ่งเดินเข้าไป ทางเดินก็ยิ่งแคบลงทุกที สิ่งก่อสร้างใหม่ ๆ ตึกใหม่ ของคณะ มองดูทันสมัยมาก ถูกสร้างขึ้นแทนที่ตึกเก่าของคณะสาธารณสุขศาสตร์ ที่อยู่ด้านหน้า ร่องรอยของอดีตถูกแทนที่ด้วยความทันสมัยของสิ่งก่อสร้างที่สูงตระหง่าน คิดต่อด้วยความรู้สึกที่ร่วมสมัยว่า…ทุกสิ่งทุกอย่างต้องเปลี่ยนไปตามกาลเวลาของมัน ตามเหตุตามปัจจัย เป็นการเปลี่ยนแปลงที่รองรับการเติบโตของระบบการศึกษาที่นับวันผู้คนก็ยิ่งให้ความสำคัญเป็นเงาตามตัว การศึกษาสร้างคน การศึกษาสร้างคุณภาพชีวิตของคน การศึกษาสร้างและเปลี่ยนแปลงความคิดความอ่านของคนได้ ดังนั้นการศึกษาจึงต้องยกระดับจิตใจของผู้ศึกษาได้ด้วยเหตุผลที่กล่าวอ้างถึง ด้วยนัยยะ และด้วยจิตวิญญาณ
ตึกทันสมัยตึกนี้ สีสันสดใจ ดูแล้วสดชื่น เมื่อเดินลึกเข้าไป ตึกภาควิชา ยังคงอยู่เหมือนเดิม แต่มีสีสันของตัวตึกที่สอดคล้องกับตึกใหม่
เดินไปก็ อดยิ้มในใจไม่ได้ว่า…เดี๋ยวเราก็จะได้เจอ อาจารย์บางท่านที่กล่าวชื่อไว้เบื้องต้น
บันไดทางขึ้น และราวบันไดยังคงอยู่เหมือนเดิม ใช้มือสัมผัสราวบันได เดินขึ้นไป ด้วยหัวใจพองโต เมื่อถึงภาควิชา สิ่งที่เห็นแล้วรู้สึกเหมือนว่า เวลาพึ่งผ่านไปได้ไม่นานเลยนะ เหตุที่คิดเช่นนั้น เพราะ ล๊อคเกอร์ไม้ และโต๊ะนั่งอ่านหนังสือตัวเก่า ยังคงตั้งอยู่หน้าภาควิชา ภาพแห่งความทรงจำก็ปรากฏออกมาอย่างต่อเนื่อง …………รอยยิ้มที่มุมปากปรากฏออกมาให้รู้สึกได้ว่า… ภาพแห่งความทรงจำในอดีตมันมีค่าในความรู้สึกอย่างนี้นี่เอง!!!
ทางเข้าห้องน้ำยังคงมีสิ่งที่คุ้นสายตาอยู่ ห้องน้ำยังคงเหมือนเดิม โถส้วม และชักโครก ก็ยังคงเป็นตัวเดิม
กระจกและอ่างล้างหน้าก็ยังคงเดิม แต่สิ่งที่เปลี่ยนไปบ้างคือ รอยย่นบนใบหน้า และความแก่ชราของร่างกายและสังขาร
สิ่งหนึ่งที่คาดการณ์ผิดไปก็คือ การไม่ได้พบเจออาจารย์หรือบุคคลที่เคยรู้จักที่ภาควิชาเลยสักท่านเดียว เหลือบมองนาฬิกาข้อมือที่ใส่มาด้วย ทำให้รู้ว่า เหตุที่เป็นเช่นนี้เพราะ…ยังเช้าเกินไปนั้นเอง การคาดการณ์ผิดจึงไม่ใช่อุปสรรค์ที่ทำให้การรำลึกถึงภาพแห่งวันวานลดน้อยถอยลงไปได้เลย
สถาบันการศึกษาแห่งนี้ ช่วยหล่อหลอมความรู้สึกนึกคิด การกระทำ ให้เป็นแบบอย่างต่อสังคม ต่อชุมชน ต่อส่วนรวม ต่อครอบครัว และต่อตัวเอง เพราะนามนี้คือ
..มหิดล ..
นามมหิดล เป็นศรีแก่ชน ผองชาวแพทย์ไทย
เป็นพระบิดา ของแพทย์ทุกวัย เทิดไว้นานมา
พวกเราปลื้มใจ นามพระเกริกไกร ซึ้งในศรัทธา
สถาบันนี้ พระนามนี้มา ศึกษากว้างไกล
ไชโย ไชโย ทั่วกัน เราร่วมสัมพันธ์ ร่วมใจ ในสถาบันนี่ไซร้ ยิ่งยง
นามมหิดล เป็นศรีกมล ผองเรามั่นคง
มานะยามเรียน เพราะเพียรพะวง ประสงค์เทิดทูน
ปลื้มในอุรา ศึกษาได้มา วิชาเกื้อกูล
ครานี้ปลื้มใจ ผลได้สมบูรณ์ ที่หวังปริญญา
จึงมาร่วมวัน ฉลองร่วมกัน สัมพันธ์อุรา
ยามเข็ญมานาน สำราญสักครา ให้สาแก่ใจ
ไชโย ไชโย พวกเรา มาร่วมรักเนา แนบใจ
ฉลองความสดใส ทั่วกัน
ชาวมหิดล ร่วมน้องกมล น้อมใจผูกพัน
มานะจำนง พะวงสำคัญ ร่วมขวัญชาติไทย
ความเห็น (32)
น้อมรำลึกในพระกรุณาธิคุณต่อปวงชนชาวไทยไม่รู้ลืม
- ร่วมรำลึกถึงห้วงอดีตอันน่าประทับในที่ม.มหิดลด้วยคนครับ
- ขอบคุณครับ
สุขสันต์วันศุกร์ ครับ พี่ใหญ่
คิดถึงวันคืนเก่า ๆ คิดถึงสถาบันการศึกษา ที่เคยศึกษาเล่าเรียน และคิดถึงพระองค์ท่าน
...
การศึกษาสอนและบ่มเพาะให้เราเป็นคนดี...
การบ่มเพาะแบบนี้ จึงมิอาจละเลยได้...
ร่วมรำลึกวันมหิดล ครับ
...
ขอบพระคุณพี่ใหญ่มาก นะครับ
ภาพสวยและเป็นธรรรมชาติมาก ยิ่งยิ้มของสาวน้อยทั้งสองนี่ด้วยแล้ว น่ารักมากๆๆเลย ใช่ลูกสาวหรือเปล่าครับ?
สวัสดี ครับอาจารย์ ธนิตย์ สุวรรณเจริญ
เป็นภาพที่เก็บไว้เมื่อครั้งไปราชการที่เมืองหลวง และมีเวลาช่วงเช้า เลยหาโอกาสแวะมาเยี่ยมสถาบันการศึกษาที่เคยร่ำเรียนมา
เวลา ผ่านไป 10 กว่าปีแล้ว นะครับอาจารย์ มีอะไรที่เปลี่ยนไปไปมากมาย
แต่สิ่งหนึ่งที่ไม่เคยเปลี่ยนแปลง...นั้นคือความทรงจำที่ดี
นึกถึงครั้งใดก็มีความสุข ครับ
และวันที่ 24 กันยายน ถือเป็นโอกาสดีที่ได้เขียนถึงสถาบันการศึกษาแห่งนี้
ชาวมหิดล ร่วมน้องกมล น้อมใจผูกพัน
ร่วมรำลึกถึงพระองค์ท่าน
และทำหน้าที่ของตัวให้สมศักดิ์ศรี
ขอบคุณอาจารย์ มาก นะครับ
- สวัสดีค่ะ คุณแสงแห่งความดี
- ร่วมรำลึกถึงพระบิดาแห่งการแพทย์แผนปัจจุบันของไทย
- ...ภาพทรงจำในอดีตย่อมงดงามเสมอ แม้วันเวลาจะผันผ่าน
หากความประทับใจยังอยู่ในรอยจำเสมอ... - ขอบคุณบันทึกดี ๆ ที่อ่านแล้วคิดถึง "ศิลปากร" ค่ะ
สวัสดีค่ะ เพิ่งทราบว่าคุณแสงจบมหิดล
เมื่อก่อนมีน้องที่ทำงานฝ่ายเดียวกัน ลาศึกษาต่อโทที่นี่ คณะเดียวกับคุณแสง
ได้ข่าวว่าเรียนยาก เรียนกันไม่กี่คน
เพียงไม่กี่เดือน น้องเขาลาออก
ยอมเสียค่าปรับ เหตุผลเพราะพอไปอยู่กรุงเทพ
ได้พบปะเพื่อนๆได้เรียนรู้อาชีพอื่นๆ ได้ศึกษาข้อมูลอาชีพอื่น
ปรากฎว่า น้องเขาลาออกจากราชการ ไปทำอาชีพอื่น ใจถึงมาก
คุณแสงสบายดีนะคะ รูปเด็กน้อย2 คนน่ารักจริงๆ
ความทรงจำในอดีต คือ ความภูมิใจ ความประทับใจที่มีต่อผองเพื่อน อาจารย์ที่สอนศิษย์
ประทับใจข้อความข้างล่างที่ได้พรรณาอย่างมีคุณค่าครับ
การศึกษาสร้างคน การศึกษาสร้างคุณภาพชีวิตของคน การศึกษาสร้างและเปลี่ยนแปลงความคิดความอ่านของคนได้ ดังนั้นการศึกษาจึงต้องยกระดับจิตใจของผู้ศึกษาได้ด้วยเหตุผลที่กล่าวอ้างถึง ด้วยนัยยะ และด้วยจิตวิญญาณ
สวัสดีค่ะ
มาชื่นชมและเป็นกำลังใจให้ ด้วยความระลึกถึงค่ะ
เรียนท่าน
ที่นับถือ
คุณยายขอมาร่วมระลึกถึงด้วยคนนะคะ
สวัสดียามค่ำคืนค่ะคุณแสงแห่งความดี
มาร่วมรำลึกถึงด้วยคนค่ะ
ชืนชมและเป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ
ด้วยความระลึกถึงค่ะ
ฝันดีค่ะ 
สวัสดีค่ะคุณแสงแห่งความดี
ศิษย์เก่ามหิดล มาร่วมรำลึกถึงสถาบันการศึกษาอันทรงเกียรติและเป็นที่รักยิ่ง...
วันเวลาผันผ่านไป... ไม่เคยหยุดอยู่กับที่ แต่ความทรงจำกลับงดงาม เบิกบาน เติบโตขึ้นเสมอ...
แวะมาทักทายด้วยความระลึกถึงค่ะ
(^___^)
แสดงว่าเริ่มมีอาวุโสแล้วนะคะที่คิดถึงอดีต...อิอิอิ....
สวัสดีค่ะคุณแสงฯ
ชื่นชมๆ กับสถาบันฯ และความทรงจำดีๆ คุณแสงจำชื่อท่านอาจารย์ได้แม่นยำ มากๆ เลยนะคะ
สุขสันต์กับการทำงาน ส่งกอดน้องดวงใจ และหนุ่มน้อยด้วยค่ะ ;)
สวัสดีคะ
มาทักทายคะ นำเสนอได้ประทับใจคะ ร่วมรำลึกกถึงวันที่สำคัญด้วยคนนะคะ
- ไม่ได้จบที่นี่
- แต่ทำไมได้เรียนรู้จากที่นี่มากทีเดียว
- สบายดีไหมครับ
เก็บภาพประทับใจไว้ที่นี่ เป็นความคิดที่ดีมากเลยค่ะ ทำให้เพื่อน ๆ ได้ร่วมแชร์ความทรงจำที่ดีร่วมกันค่ะ
ความหลังเป็นเรื่องกำลังใจ ไม่ใช่เรื่องผู้สูงวัย จริงไหมคะ แวะมาหยอกล้อด้วยความระลึกถึงเสมอค่ะ
คุณแสงเป็นรุ่นน้องคณะพี่ชาย ของพี่ค่ะ
วันมหิดลเป็นวันสำคัญสำหรับชนชาวไทยทุกคน
ทุกคนซาบซึ้งในพระคุณ น้อมรำลึกถึงพระมหากรุณาธิคุณของสมเด็จพระราชบิดาค่ะ
เป็นวันสำคัญของครอบครัวพี่ด้วย
เราสอง-พ่อและแม่ พบกัน พูดคุยกันยืดยาวครั้งแรกในวันจัดนิทรรศการ เนื่องด้วย"วันมหิดล"
24 กันยายน พศ. 2526 ค่ะ
มีในบันทึก ที่เล่าให้ลูกฟังค่ะ;P
- สวัสดีค่ะ
- แวะมาส่งความระลึกถึงกันค่ะ....วันนี้มาพร้อมกับหนูน้อยน่ารัก ๆ ค่ะ
- ขอบคุณค่ะ
สวัสดี ครับ อาจารย์ธนิตย์
ลูกสาวผมเองครับ...(คนที่อมยิ้ม!!)
ขอบคุณอาจารย์มากนะครับ
สวัสดี ครับ คุณ ธรรมทิพย์
...ภาพทรงจำในอดีตย่อมงดงามเสมอ แม้วันเวลาจะผันผ่าน
หากความประทับใจยังอยู่ในรอยจำเสมอ...ขอบคุณบันทึกดี ๆ ที่อ่านแล้วคิดถึง "ศิลปากร" ค่ะ
ขอบคุณในถ้อยคำและความคิดเห็นที่นำมาฝาก นะครับ
เพิ่งทราบว่าคุณแสงแห่งความดีเป็นศิษย์เก่าของสาขาวิชาชีวสถิติ คณะสาธารณสุขศาสตร์นี้นั่นเอง เลยนำเอาเรื่องราวของครูอาจารย์ของวงการสาขาชีวสถิติมาฝากน่ะครับ สร้างคน และส่งเสริมความริเริ่มสร้างสรรค์ของผู้คน : รองศาสตราจารย์แพทย์หญิงเยาวรัตน์ ปรปักษ์ขาม
สุขภาพดีและมีความสุขเสมอนะครับคุณแสงแห่งความดีครับ
สวัสดีค่ะแวะมารำลึกด้วยคนนะคะ...สบายดีนะคะคุณแสงแห่งความดี
สวัสดี ครับ คุณ nana
ช่วงที่เรียนใหม่ ๆ ช่วงแรก ๆ ก็รู้สึกท้อเหมือนกัน ครับ
เจอ assign งาน ของ อาจารย์ ที่ต้องอ่านและเรียนรู้จาก text book
โชคดี เพื่อนร่วมรุ่น คอยให้กำลังใจ และช่วยเหลือมาตลอด
นึกถึงภาพตอนนั้นแล้ว
ทำให้อดคิดถึงเพื่อนร่วมรุ่น ไม่ได้
ขอบคุณคุณ nana มากนะครับ
มาชม
เห็น...อตฺตานํ อุปมํ กเร...นึกถึงช่วงยูมิพบหมอที่ศิริราช...
คุณหมอช่วยให้แปลคำพระนี้ละ...แปลให้ฟังหน่อย...อิ อิ อิ.
พระราชบิดา...ที่เคยอยู่ใต้ร่มใบบุญพระองค์ท่าน...เพราะยูมิเคยทำงานสอนที่ มอ. ปัตตานีไงละ...
...ได้ยินชัดเจนว่า...ประโยชน์ของเพื่อนมนุษย์เป้นกิจที่หนึ่ง...นะครับผม...
krutoiting
ร่วมรำลึกย้อนอดีตอันทรงคุณค่าในรั้วม.อันทรงเกียรติแห่งนี้ค่ะ
ขอบคุณค่ะ
saowalak_sch
■ขอบคุณบันทึกดี ๆ ที่อ่านแล้วคิดถึง "ศิลปากร" ค่ะ
คนมหิดลน่ารักมาก ได้รู้จักหลายคนที่ประทับใจค่ะ
หมอประเสริฐ โฆษรัสวดี ทพ.ไพฑูรย์ ปึงสว่างวงศ์
คุณดวงสมร ลิขิตสวัสดิ์ ฝากระลึกถึงด้วยค่ะ ถ้าใครได้พบ
-วันที่ 20 ตุลาคมนี้ ชมรมชาวจุฬาฯสุราษฎร์จัดงาน
ใครเป็นชาวจุฬา ติดต่ออจ.มนตรี ด้วงชนะได้ค่ะ
มาเยี่ยมเยือน น้องแก้มป่อง กะ หนุ่มเพชร เป็นไงบ้างคะ ถ้าคุณแสงฯ มีเวลาว่าง ๆ เล่าเรื่องหนุ่มน้อยเพชร บ้างสิคะ สุขสันต์วันหยุดค่ะ
สวัสดีครับ
การศึกษาสร้างคน การศึกษาสร้างคุณภาพชีวิตของคน การศึกษาสร้างและเปลี่ยนแปลงความคิดความอ่านของคนได้ ดังนั้นการศึกษาจึงต้องยกระดับจิตใจของผู้ศึกษาได้ด้วยเหตุผลที่กล่าวอ้างถึง ด้วยนัยยะ และด้วยจิตวิญญาณ
ขอบพระคุณอาจารย์มากนะครับ
สวัสดี ครับครู
 |
พบอายุมากเข้า การนั่งทบทวนความหลังเมื่อครั้งอดีต ก็มีความสุขไปอีกแบบหนึ่ง
..
ปัจจุบัน คุณหมอชัยฤทธิ์ กฤษณะ เพื่อนร่วมรุ่นที่เรียนด้วยกัน ท่านเกษียณอายุราชการแล้ว...แต่ก็ยังทราบว่า ท่านยังคงเป็นจิตแพทย์ ที่มาทำงานให้กับโรงพยาบาลสมเด็จเจ้าพระยา อยู่...
ทุกครั้งที่ระลึกถึงท่าน ก็ยิ้มอยู่ในใจทุกครั้งไป
..
ขอบคุณครูคิม มากนะครับ
สวัสดีครับคุณมนัสดา(คุณยาย)
เมื่อวันที่ 19 กันยายนที่ผ่านมา สมเด็จพระเทพฯ ท่านมาเป็นประธานในพิธีเปิดอนุสาวรีย์พระบิดาฯที่ มอ.สุราษฎร์ธานี
ในใจของผมแม้นจะไม่ได้ไปร่วมในพิธี แต่ผมระลึกถึงพระองค์ท่านด้วยหัวใจที่อิ่มเอิบนักครับ
อีกหน่อยผมสามารถไปสักการะพระบรมรูปของพระองค์ท่านได้สะดวกขึ้น ...
ขอบคุณคุณยายมากนะครับ
ขอบคุณคุณครูใจดีมากนะครับ ต ะ