วันนี้เรามารู้จักผีเสื้อสวยๆกันซักชนิดกันดีไหมครับ
ผีเสื้อถุงทองธรรมดา Golden Birdwing; Troides aeacus
เป็นผีเสื้อที่อยู่ในสกุลของผีเสื้อถุงทองเป็นผีเสื้อที่มีขนาดใหญ่
ใหญ่แค่ไหนหรือครับเค้าใช้การวัดขนาดระหว่างปลายปีกคู่หน้า(Wingspan)ของผีเสื้อครับ
เจ้าผีเสื้อถุงทองจะมีระยะที่ว่านี้ประมาณ ๑๔๐-๑๗๐
มม.ครับ ใหญ่พอดูเลยใช่ไหมครับ
ด้วยความที่ปีกของมันมีความกว้างมากทำให้เวลาบินดูเหมือนนก
ฝรั่งเค้าก็เลยเรียกว่า Birdwing ยังไงละครับ
ผีเสื้อชนิดนี้ทั้งเพศผู้และเมียมักชอบหากินตามดอกไม้ขนาดใหญ่
เจ้าผีเสื้อถุงทองนั้นไม่ค่อยมีศัตรูเนื่องรสชาดไม่โอชะนัก
ลำตัวรึก็เหนียว มันชอบที่จะบินช้าๆ
เพื่อให้ศัตรูเห็นได้ชัดว่ามันมีพิษ
ผีเสื้อถุงทองธรรมดาจัดอยู่ในวงศ์ผีเสื้อหางติ่ง(Family Papiliondae)ที่เรียกกันอย่างนี้ก็เพราะว่าผีเสื้อหลายชนิดในวงศ์ผีเสื้อหางติ่งนี้มักจะมีกางยาวรูปทรงต่างยื่นออกมาจากปีกคู่หลังครับ
เจ้าถุงทองนั้นมักจะพบบินอยู่สูงในระยะ ๓ เมตรขึ้นไปออกแหมสูงจังเลยนะครับ สองรูปด้านบนเป็นผีเสื้อถุงทองธรรมดาเพศเมียเกาะดอกพนมสวรรค์ป่าอยู่ในระดับความสูง ๓-๔ เมตรแต่เผอิญที่ผมนั้นยืนอยู่บนเนินที่สูงกว่าครับ เราอยู่ห่างกันประมาณ ๕ หรือ ๖ เมตรงานนี้จึงเป็นหน้าที่ของเลนส์เทเลโฟโตครับ
ผีเสื้อถุงทองธรรมดาและพี่น้องอีกสองชนิดก็คือ
นั้นยังมีสถานะภาพเป็นสัตว์ป่าคุ้มครองอีกด้วยแน่ะ
การที่ทางราชการเค้ากำหนดให้เป็นสัตว์ป่าคุ้มครองนั้นเหตุก็เนื่องมาจากมีการจับผีเสื้อในสกุลนี้กันมากในบ้านเราและต่างประเทศครับ
จนมีแนวโน้มว่ามันอาจจะสูญพันธุ์ไปได้ครับ และ CITES
(คณะกรรมการอนุสัญญาว่าด้วยการค้าระหว่างประเทศซึ่งชนิดของสัตว์ป่าและพืชป่าที่กำลังจะสูญพันธุ์)
ก็ได้กำหนดให้ผีเสื้อทุกชนิดในในสกุลผีเสื้อถุงทองอยู่ในกฏหมายคุ้มครองอีกด้วย
ซึ่งก็ทำให้ผีเสื้อถุงทองปักษ์ใต้ที่พบน้อยมากได้รับการคุ้มครองด้วย
:)
ใครก็หนอนกันครับ ผมเองไม่กลัวนะครับแต่สำหรับเจ้าหนอนของผีเสื้อถุงทองนี้ขอยกเว้นไว้สักชนิดแล้วกันครับ เพราะว่าตัวมันอวบอ้วนใหญ่น่าจั๊กจี้ยังไงก็ไม่รู้เวลาที่มองดูขาของมันไต่ ธรรมชาติมอบหนามปลอมที่มองดูให้ความรู้สึกว่า ไม่ควรจะเข้าไปใกล้หรือสัมผัส จุดคู่สีส้มๆที่หัวซึ่งมองดูคล้ายดวงตานั้นคือต่อมออสมีทีเรียมที่จะปล่อยกลิ่นฉุนออกมาเมื่อหนอนถูกรบกวนมากๆ แต่วันนั้นที่ผมเจอเค้ากำลังกัดกินใบต้นกระเช้าถุงทองอย่างเอร็ดอร่อย รู้ได้ยังไงเป็นหนอนรึไง? ก็พี่หนอนกินหมดไปครึ่งใบแถมไอ้ที่เหลือแต่ก้านอีกล่ะ ผมเด็ดใบที่หนอนเกาะอยู่ออกมาเพื่อที่จะถ่ายรูปเป็นที่ระทึกในที่ที่แสงมากหน่อย เจ้าหนอนชูต่อมที่ว่านี่ออกมาแต่ผมไม่ยักจะได้กลิ่น เอ...หรือว่าเราจมูกเสียไปแล้วนะ อิอิ
ที่มาของข้อมูล:
"คู่มือดูผีเสื้อในประเทศไทย" โดย ดร.จารุจินต์ นภีตะภัฎ และลุงเกรียง(เกรียงไกร สุวรรณภักดิ์), สำนักพิมพ์วนา พิมพ์ที่ด่านสุทธาการพิมพ์ กรุงเทพฯ, ธันวาคม ๒๕๔๔
"ผีเสื้อ ผืนป่ามรดกโลก ดงพญาเย็น-เขาใหญ่" โดยลุงหนานกะเบ้อ (สินธุยศ จันทรสาขา), อมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่งจำกัดมหาชน กรุงเทพฯ, ๑ มิถุนายน ๒๕๕๑
ตัวผีเสื้อ น่ารัก
หนอนผีเสื้อ..บรื๊ออออ