ขอมอบ "กำลังใจ" เพื่อกันและกัน ... (ธราธร)

อยากจะขอเป็น "กำลังใจ" ให้เพื่อนและกัลยาณมิตรทุกท่าน

หนังสือเก่าเก็บอันมีความหมายเล่มหนึ่ง ซึ่งผมซื้อไว้ให้กำลังใจคนที่รักคนหนึ่ง แต่ในที่สุดหนังสือเล่มนี้ก็กลับมาอยู่กับผมอีกครั้ง

หนังสือไม่ปรากฎปีที่พิมพ์ แต่ผมเซ็นไว้หน้าปกในว่า ... 16 เมษายน 2539

คาดคะเนไว้ว่า หนังสือเล่มนี้มีอายุเกินกว่า 12 ปีอย่างแน่นอน

ชื่อหนังสือ คือ "กำลังใจเพื่อกันและกัน" แต่งโดยผู้ใช้นามแฝงว่า "ธราธร" ชื่อคล้าย ๆ สวนส้ม แต่ไม่ใช่

ปกทำด้วยกระดาษรีไซเคิล ตัวอักษรสีแดง

คนทุกคนต้องการ "กำลังใจ" ไม่ว่าจะมากหรือน้อยก็ตาม

"กำลังใจ" ที่เราทุกคนสามารถหยิบยื่นให้ซึ่งกันและกัน ด้วยไมตรีจิตที่ดี

ผมจึงนำตัวอย่างในช่วงต้น ๆ ของหนังสือเล่มนี้มาฝากท่านทั้งหลาย

ผมชวนอ่าน ครับ :)

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

๑.

การเริ่มต้นของแต่ละคนแตกต่างกัน
ขึ้นอยู่กับว่ามีพื้นฐานอย่างไร
หากเกิดมาเพียบพร้อมแล้ว
ย่อมเริ่มต้นได้ดีกว่า
คนที่ต้องแสวงหาตั้งแต่แรกเริ่ม

จริงอยู่ที่ว่า
การเริ่มต้นของแต่ละคนนั้นแตกต่างกัน
แต่เราสามารถก้าวขึ้นไปทันคนที่เดินอยู่ก่อนหน้า
ด้วยความอุตสาหะ มุ่งมั่น อดทน และพยายาม

๒.

อย่าเสียใจ...
ถ้าได้ตัดสินใจผิดพลาด
เพราะไม่มีใคร
ที่ในชีวิตทำแต่สิ่งที่ถูกต้องทั้งสิ้น

การตัดสินใจ
หมายถึง ความเป็นตัวของตัวเอง
กล้าล้ม...เพื่อลุกเดินต่อไปข้างหน้า

พลาด...
เพราะกล้าตัดสินใจ
ดีกว่าพลาด...
เพราะไม่กล้าตัดสินใจ

๓.

เป็นกำลังใจ
ให้กันและกัน
จุดหมายที่ฝัน
จะไม่ห่างไกล

๔.

ก่อนชนะคนอื่น
ต้องเอาชนะตนเองให้ได้ก่อน
ก่อนที่จะว่าคนอื่น
ต้องมองดูตนเองให้ถ่องแท้เสียก่อน
ก่อนที่จะรู้จักคนอื่น
ควรรู้จักตัวตนจริงแท้ของตนเองเสียก่อน

๕.

ความรัก
มิได้เป็นเพียงแค่ดอกไม้สีสวย
รอยยิ้มอ่อนโยนและสายลมอันอ่อนหวานเท่านั้น

...หากความรัก...
ยังเป็นสีเขียวสดของร่มไม้
กลางแดดร้อนในหน้าแล้ง
เป็นดวงไฟในราตรีกาลมืดสนิท
เป็นมืออบอุ่นที่ช่วยประคองในยามเดินทางไกล

เมื่อมีความรักเป็นกำลังใจ
ความยากลำบากทุกสิ่ง
ก็ไร้ความหมาย

๖.

เราไม่สามารถแก้ไขอดีต
ไม่อาจล่วงรู้การกระทำในอนาคต
สิ่งเดียวที่เราเปลี่ยนแปลงได้
คือการกระทำในวันนี้
ซึ่งจะมีผลต่อตัวเราในวันข้างหน้า
ทำวันนี้ให้เป็นวันของเรา
คิดใคร่ครวญให้รอบคอบก่อนกระทำ

๗.

ทุกคนต้องการความอยู่รอด
แต่ต้องเป็นความอยู่รอดเพื่อการก้าวไปข้างหน้า

ทุกคนต้องเคยลำบาก
แต่ต้องใช้ความลำบากสอนให้ตนเองก้าวไปข้างหน้า

ทุกคนเกิดมาต้องต่อสู้
แต่ต้องต่อสู้เพื่อความสมหวังที่รออยู่ในวันข้างหน้า

๘.

เราเป็นกำลังใจให้กันและกัน
ฉันจะเติบโตขึ้นเรื่อย ๆ
พร้อมกับการเติบโตของเธอ

เมื่อพบกับความสำเร็จ
เราจะได้ยืนอยู่ด้วยกัน

๙.

คนที่สิ้นหวัง
คือคนที่ตายไปแล้ว

โลกนี้เต็มไปด้วยหุบเหวแห่งความล้มเหลว
ย่อมมีบางวัน ที่เราเผลอพลั้งร่วงหล่นลงไป

เก็บเวลาที่ครุ่นคิดสงสารตัวเองเอาไว้
แล้วค่อย ๆ หาเศษไม้ต่อเป็นบันไดก้าวขึ้นจากหลุม
พบกับแสงสว่างเบื้องบน

๑๐.