ควรยอมรับ "ความเป็นจริง" ที่เกิดขึ้น (กำลังใจ สำหรับเธอผู้ไม่แพ้)
ช่วงบ่าย ๆ วันนี้ (30 มิ.ย.51) ไปทำธุระปะปังแถว ๆ ห้างขายส่งที่มีร้านหนังสือซีเอ็ดยูเคชั่นตั้งอยู่
เดินดูหนังสืออยู่นาน ตัดสินใจไม่ได้ว่า จะซื้อหนังสือเล่มไหนดี เล่มโน้นก็น่าอ่าน เล่มนี้ก็น่าอ่าน ที่ตัดสินใจได้ไม่มากเพราะว่าสตางค์เดือนนี้กรอบเต็มที ...
จึงตัดสินใจซื้อหนังสือมา 1 เล่ม หนังสือเล่มนี้ ชื่อ "กำลังใจสำหรับเธอผู้ไม่แพ้" เขียนโดย คุณสุทธิชัย ปทุมล่องทอง ... น่าอ่านชะมัด
ผมเชื่อว่า "กำลังใจ" เป็นสิ่งที่ใคร ๆ ก็ต้องการ
หนังสือเล่มนี้ปกเหมือนหนังสือบทกวีหวานแหวว
กระดาษที่ใช้ภายในเป็นกระดาษถนอมสายตาสีออกน้ำตาล ๆ ดูไม่ค่อยทนทานเท่าไหร่นัก ลักษณะการพิมพ์เป็นการพิมพ์สีเดียว เช่น เขียวก็เขียวทั้งหมด น้ำเงินก็น้ำเงินทั้งหมด สลับกันไปจนจบเล่ม
แต่ ... ความน่าสนใจกลับไม่ได้อยู่ที่รูปเล่มทางกายภาพที่กล่าวมานะสิครับ กลับอยู่ที่เนื้อหาการให้กำลังใจ การหยั่งรู้ถึงสภาพที่จิตใจของผู้ที่ต้องการกำลังใจอย่างเต็มเปี่ยม เรียกว่า แทงใจดำทะลุถึงหัวใจ อย่างมากมายทีเดียว
พลิกไปหลายบท เปิดอยู่หลายรอบ เอาว่ะ ... เล่มนี้แหละที่ขอใช้กิเลสตัณหาอันเต็มเปี่ยม ยึดเป็นเจ้าของเสียเลย นี่ก็คงจะเลยเถิดมานำเสนอในบันทึกนี้อีกด้วย
ขอยกตัวอย่างสักข้อเขียนนะครับ
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
ควรยอมรับ "ความเป็นจริง" ที่เกิดขึ้น
เขียนโดย สุทธิชัย ปทุมล่องทอง
คนเราจะอยู่ในสังคมได้นั้น
ต้องรู้จักยอมรับในสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น
เพราะในแต่ละวัน เราไม่รู้ว่าจะเกิดอะไร ? บ้าง
การผิดถูก ย่อมเกิดขึ้นได้ทุกคน
และทุก ๆ คน ก็ไม่ต้องการผิด ซึ่งความคิดส่วนนี้
มันกระตุ้นอยู่ตลอดเวลาว่า
เราต้องไม่พลาด...ไม่พลาด แต่เมื่อพลาดขึ้น
เราต้องกล้าที่จะยอมรับ แล้วกลับมาคิด
พิจารณาว่า มันเกิดอะไรขึ้น มันพลาดได้อย่างไร ?
ทบทวนหลาย ๆ ครั้ง
แล้วเราจะรู้ว่าจุดที่บกพร่องมันคืออะไร ?
ไม่มีใครหรอกที่จะไม่เคยผิดพลาด
เพียงแต่เราไม่มองตัวเราเอง
เพราะเรามัวแต่มองคนอื่น และจับผิดอยู่ตลอดเวลา
เช่นเดียวกับการซ้ำเติม การที่คนทำผิด
แล้วซ้ำเติมเป็นสิ่งที่ไม่ควรทำ
เพราะนั่นเป็นการบีบบังคับให้เขาจมปลัก
กับเรื่องเดิม ๆ ที่ทำให้ฝังลึกในใจ
การกระทำที่ถูกต้อง คือ การพูดคุยแบบมีหลักของเหตุผล
ชี้แจงให้เขารู้ว่าตรงส่วนไหนที่พลาด
และก็ควรที่จะบอกกับเขาด้วยว่า
ก่อนที่เราจะทำอะไร
เราควรเตรียมตัวเตรียมใจรับข้อผิดพลาดที่เกิดขึ้น
นี่เป็นแรงกระตุ้นให้เรากล้ายอมรับความจริง
มีบ้างไหม ที่กล้ายอมรับความจริง
มีบ้างไหม ที่ยอมรับความจริง
คนเรานั้น ไม่ว่าจะอยู่ในสถานะใด
ย่อมไม่ค่อยกล้า...กล้าที่จะยอมรับความจริง
จะเถียงจนคอขึ้นเอ็น...เพราะอายที่คนเขารู้
ถึงแม้ว่าเขาเหล่านั้นไม่รู้ แต่วันหนึ่งเขาก็ต้องรู้อยู่ดี
และไม่ต้องไปคิดมาก ปล่อยวาง
และกลับมาแก้ไขในสิ่งนั้น ๆ
แล้วทุกอย่างก็จะกลับคืนมาเอง
มีเจ้านายคนหนึ่ง
เขามีความมุ่งมั่นในงานที่ทำมาก
และเขาคิดว่าเขารู้ไปหมดทุกอย่าง
อาจเพราะสายตาอันแหลมคมก็เป็นได้
ที่มองอะไรทะลุปรุโปร่ง
แต่ใช่ว่าจะไม่มีข้อผิดพลาด
และคนประเภทนี้ เมื่อเกิดความผิดพลาด
มักจะไม่ยอมรับความจริง โทษนั่นโทษนี่อยู่เรื่อย
กว่าจะรู้ตัวเองก็เมื่อทุกอย่างมันสายไปแล้ว
เพราะการที่เราไม่ยอมรับความคิดเห็นคนอื่น
หรือคำเสนอแนะของคนอื่น
เลยทำให้เกิดปัญหาไม่ว่าคุณอยู่ในสถานะใด
เจ้านาย ลูกน้อง หัวหน้างาน
ทุกคนเท่าเทียมกันหมด
ต่างกันที่ความรับผิดชอบ หันมามองตัวเอง
พิจารณาตัวเอง และเปิดใจยอมรับ
ผมเชื่อว่า ไม่มีใครหรอกที่ไม่ให้อภัยคุณ
หรือโทษคุณและดีเข้าไปอีกที่
คุณจะได้มิตรใหม่ ที่เข้าใจ
"...เปิดใจ ยอมรับ ไม่ใช่เรื่องเสียหาย
ที่ทำให้เราตกเป็นเป้าหมายสายตาคนอื่น
แต่ทุกอย่างย่อมมีคำว่าผิดพลาดก่อนเสมอ..."
----------------------------------------------------------------------------------------------------------
ควรยอมรับความเป็นจริงที่เกิดขึ้นด้วยการปล่อยวาง และเข้าใจถึงธรรมชาติ วิธีคิดของแต่ละบุคคลอันเป็นปัจเจกชนที่มีความแตกต่างระหว่างกันอย่างสิ้นเชิง
การหันหน้าเข้าหากัน การใช้เหตุผลคุยกัน การคิดถึงใจเขาใจเรา หากเราเป็นเขา หากเขาเป็นเรา
ข้อเขียนของคุณสุทธิชัยเขียนให้เห็นถึงจิตใจ ความรู้สึกของมนุษย์ได้ดีจริง แสดงถึงความสมานฉันท์ที่มนุษย์ควรรู้จ้กการยอมรับความจริงและการให้อภัย
ป.ล. หนังสือดีหรือไม่ดี คนตัดสินใจ คือ คนอ่าน ... ผมขออนุญาตนำเสนอทั้งหนังสือ และ ข้อเขียนที่มีความหมายนี้ ครับ
แหล่งอ้างอิง
สุทธิชัย ปทุมล่องทอง. กำลังใจสำหรับเธอผู้ไม่แพ้. กรุงเทพฯ: อุทยานเรียนรู้, 2550.
ความเห็น (29)
สวัสดีคะ...
ขอบคุณบันทึกนี้คะ... อ่าน แล้ว เข้าใจอะไรมากขึ้น..:)
ประทับใจข้อความนี้คะ
"...ควรยอมรับความเป็นจริงที่เกิดขึ้นด้วยการปล่อยวาง และเข้าใจถึงธรรมชาติ วิธีคิดของแต่ละบุคคลอันเป็นปัจเจกชนที่มีความแตกต่างระหว่างกันอย่างสิ้นเชิง
การหันหน้าเข้าหากัน การใช้เหตุผลคุยกัน การคิดถึงใจเขาใจเรา หากเราเป็นเขา หากเขาเป็นเรา
ข้อเขียนของคุณสุทธิชัยเขียนให้เห็นถึงจิตใจ ความรู้สึกของมนุษย์ได้ดีจริง แสดงถึงความสมานฉันท์ที่มนุษย์ควรรู้จ้กการยอมรับความจริงและการให้อภัย..."
เอื้องแสงเดือน ..เป็นมนุษย์..คนหนึ่งที่เคยทำในสิ่งที่ผิดพลาด... ???????... แต่คิดว่า ...ไม่มีใครหรอกที่จะไม่เคยผิดพลาด...แต่ก็อีกนั่นแหละ....???????.... เราควรทำวันนี้ให้ดีที่สุดก็พอ...พยายาม คิดดี ทำดี พูดดี อย่างน้อยตัวเราก็เป็นสุขใจ...
ขอบคุณท่านอาจารย์คะ
- น่าอ่านมากๆๆ
- ต้องไปหาอ่านเสียแล้ว
- คาดว่าคงสนุกกว่าเรื่องแมวๆๆ
- อิอิๆๆ
- กำลังใจสำหรับเธอผู้ไม่แพ้" เขียนโดย คุณสุทธิชัย ปทุมล่องทอง ... น่าอ่านชะมัด
กำลังเรียนรู้อยู่พอดีเด๊ะ เลยค่ะ
ขอบคุณที่มาให้แนวทาง ได้อย่างพอเหมาะค่ะ
ขอบคุณค่ะ
อ.Was ครับ
ผมนั่งอ่านหนังสือพิมพ์หัวสีมาสองฉบับวันนี้ แทบได้ว่าทุกตัวอักษรเลยทีเดียว เพราะมีเวลาในระหว่างเดินทางไกล จึงเก็บละเมียดได้ทุกอักษรลีลา
ผมพบว่า หนังสือพิมพ์รายวัน ว่างเปล่า มากไป แต่ก็อาจสมราคาในราคาเท่านั้น แต่ประเด็นไม่ได้อยู่ตรงที่เกริ่นครับ ผมกลับเห็นคำว่า "สมานฉันท์" มากมายที่แทรกในข่าวต่างๆที่เกิดขั้นในวันสองวัน
ผมคุยกับบั้ดดี้ที่ทำงานกับผม เขาเรียนมาทางนี้โดยตรง (การจัดการความขัดเเย้ง) ก็บอกกับผมว่า หากเราใฝ่สันติแล้วไซร้ เราต้องมีสันติภายในใจก่อน และทัศนคติที่เขียนในบันทึกนี้ คือ "ยอมรับ" และ "พร้อมให้อภัย" ครับ
---------------------------------------------------
ผมเพิ่งกลับมาถึงกรุงเทพฯ และผมตอบอีเมลอาจารย์แล้วครับ...
ให้กำลังใจนะครับผม
:)
ขอบคุณค่ะสำหรับบันทึกนี้ ที่นำมาข้อความดี ๆ จากหนังสือมาเป็นน้ำจิ้ม เห็นที่จะต้องไปซื้อมาอ่านแบบเต็ม ๆ เล่มแล้วละค่ะ
...ยอมรับ ความจริง......
การที่จะทำให้ใคร ยอมรับอะไรสักอย่าง ยากจริงๆนะค่ะ
โดยเฉพาะผู้ที่ ผ่านประสบการณ์มากกว่าเรา
จะไม่ค่อยยอมรับอะไรง่าย ๆ แม้แต่...การเปลี่ยนแปลง...
....เป็นกำลังใจสำหรับเธอผู้ไม่แพ้....
สวัสดีครับ คุณ "เอื้อง...แสงเดือน v.2" :)
สบายดีนะครับ
คิดดี พูดดี ทำดี แล้วไม่เบียดเบียนใคร ดีที่สุดครับ
ขอบคุณมาก ๆ ที่แวะมาเยี่ยม :)
สวัสดีครับ อาจารย์ ขจิต ฝอยทอง :)
อาจารย์ลองหาซื้อที่ซีเอ็ด ยูเคชั่นนะครับ ... รับรองมีแน่นอน
แต่อาจารย์เข้มแข็งอยู่แล้ว อาจจะไม่ต้องใช้นะครับ อิ อิ
ขอบคุณมากครับ
อาจารย์ส่งใหม่ได้ไหมค่ะ ผิดพลาดนิดหน่อยค่ะ
สวัสดีครับ คุณ ครูปู :)
ผม ... ทันสมัยและตรงสถานการณ์เสมอครับ
ระวังต้องไปซื้อหนังสืออีกเล่มนะครับ
ขอบคุณครับ
สวัสดีครับ คุณเอก จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร :)
ขอบคุณครับ ... ทัศนคติสามารถวิเคราะห์ได้จากความเป็นตัวตนของผมครับ
ขอบคุณด้วยความจริงใจครับ :)
สวัสดีครับ คุณ น้อง
ยินดีครับ ลองอุดหนุนหนังสือเล่มนี้ดูนะครับ
สำหรับผู้ที่ต้องการกำลังใจ ค้นหาวิธีคิดถึงที่มาของกำลังใจ
เล่มนี้เขียนได้ดีทีเดียวครับ
ขอบคุณมาก
สวัสดีค่ะ
อ่านบันทึกแล้ว รู้สึกว่าสนใจหนังสือเล่มนี้มาก ๆ
จะต้องหาซื้อไว้เป็นสมบัติส่วนตัวแล้วค่ะ
สวัสดีค่ะ
แวะมาให้กำลังใจ
ขอบคุณมากค่ะ
ขอบพระคุณสำหรับกำลังใจครับ คุณ MSU-KM :panatung :)
ป.ล. หนังสือดีหรือไม่ดี คนตัดสินใจ คือ คนอ่าน ...
ขอบคุณค่ะ (^______^)
(บันทึกนี้ แย่จัง... เข้ามาทีไร เป็นต้องเสียตังค์ทุกที ซิ่น่า อิ..อิ..)
ขอบพระคุณค่ะอาจารย์
สงสัย blogนี้จะทำให้พี่หนิงเสียทรัพย์นะคะเนี่ย... อิอิ
ขอบคุณครับ พี่หนิง DSS "work with disability" ( หนิง )
กำลังใจเต็มเล่ม ครับ :)
อาจารย์...เอากิเลสมาฝากกันอีกแล้วนะค่ะ อิอิ
อาจารย์ที่คณะฝนตกไหมค่ะ
สวัสดีครับ คุณ . ครูเอ
กิเลสตัณหาทีเดียวล่ะครับ อิ อิ
ซีเอ็ด ยูเคชั่น มีครับ
ฝนเพิ่งตกตะกี้ครับ หยุดไปแล้ว
ขอบคุณครับ :)
ทักทายช่วงพระอาทิตย์ตรงหัวนิดๆ คะ ท่านอ. เสือ
* "กำลังใจสำหรับเธอผู้ไม่แพ้"
* หน้าปกงาม คล้ายหนังสือกลอนวัยสะรุ่นจริงๆ ด้วยคะ :)
* ชอบเส้นสายลายการ์ตูนที่วาดภาพประกอบค่ะ
* ไหว พริ้ว รับกับตัวอักษรที่เลือกใช้ได้อย่างเหมาะเจาะ
* อ้าว ปูมาเพ้อซะยาวเลย แบบเห็นหน้าปกแล้วชอบจริงๆค่ะ
ควรยอมรับ "ความเป็นจริง" ที่เกิดขึ้น
* แต่บางเรื่อง ก็ไม่อยากจะ ยอมรับความจริง ค่ะ :)
* เมื่อวานปูเพี้ยนจริงๆ ค่ะอ. ขออภัย และขอบคุณค่ะ
* btw, ฟังเพลงดีกว่านะคะ http://www.ijigg.com/songs/V2BBA44PB0
มอบดอกไม้ "กำลังใจสำหรับเธอผู้ไม่แพ้" สำหรับทุกๆ ท่านค่ะ
"แต่ผมอ่านดูแล้วล่ะ ... เข้าขั้นสำหรับผู้ชอบค้นหากำลังใจสำหรับชีวิต ครับ"
ขอบคุณที่รู้จักครูปู เป็นอย่างดีนะคะ
ขอบคุณค่ะ (^_____^)
ขอบคุณครับ คุณ ครูปู ... :)
ธุ อาจารย์ค่ะ..
ต้อมว่าหนังสือเล่มนี้น่าสนใจดีนะคะ ชักจะชอบแล้วสิ ขอบพระคุณอาจารย์ค่ะ
ธุจ้า หนูต้อม เนปาลี :)
หนังสือเล่มนี้พิมพ์เมื่อปีที่แล้ว 2550 ครับ
ไม่แน่ใจเหมือนกันว่า มีใครค้นพบแล้วบ้างว่า ให้กำลังใจอย่างล้นเหลือ :)
ขอบคุณครับ