"ประโยชน์ของความไม่มี" จาก "รองเท้าเล็ก ๆ ของเราเอง" ... (วินทร์ เลียววาริณ)


บางครั้งฉันอยากเป็นคนตาบอด
จะได้ไม่ต้องเห็นภาพสงคราม
ภาพป่าไม้ถูกโค่น
ภาพสัตว์ในกรงขังที่เรียกว่า สวนสัตว์
โลกคงไม่ตัดสินคนกันที่หน้าตา
คงไม่ซื้อของที่เปลือกนอก
คงรักคนอื่นที่ตัวตนของคนนั้นจริง ๆ
คงไม่เกิดกระแสคลั่งดารา
คงประหยัดค่าเสริมสวยมากมาย

 

บางครั้งฉันอยากเป็นคนหูหนวก
จะได้ไม่ต้องได้ยินเสียงคนทะเลาะกัน
ไม่ได้ยินเสียงปืนและระเบิด
เสียงผู้คนนินทา วาจาสกปรก
และสัญญาลวงของนักการเมือง

 

บางครั้งฉันอยากเป็นคนใบ้
จะได้ไม่ต้องมีคนชวนนินทา
ไม่ต้องต่อล้อต่อเถียงกับใคร
ไม่ต้องเสียเวลาไปกับการพูดแต่ไม่ทำ

 

แต่ว่าโลกยังมีภาพสวย ๆ ให้มอง
ใบไม้แดงในฤดูใบไม้ร่วง
ใบหน้าเด็กไร้เดียงสา
รอยยิ้มของผู้คน
ดวงดาวบนฟ้า
ปลาที่ว่ายเสรีในน้ำ

 

โลกยังมีเสียงเสนาะโสตให้ได้ยินได้ฟัง
เสียงแผ่วพลิ้วของดนตรี
เสียงครืนครั่นของน้ำตก
เสียงน้ำในลำธารไหล
เสียงนกร้อง

 

โลกก็ยังมีเรื่องดี ๆ ให้พูดถึง
มีคนเล่านิทานให้เด็กฟัง
เล่าเรื่องขบขันเรียกรอยยิ้มกันและกัน
และบอกความดีของคนอื่นต่อ

 

บางทีหากเรารู้จักเปิดหู เปิดตา เปิดปากในบางเรื่อง
และปิดประสาทในบางเรื่อง

โลกของเราคงน่าอยู่และสวยงามกว่าเมื่อวาน...

 

 

แหล่งอ้างอิง

วินทร์  เลียววาริณ.  รองเท้าเล็ก ๆ ของเราเอง.  กรุงเทพฯ: 113, 2548.

winbookclub.  http://www.winbookclub.com/basket_detail.php?id=24.  (18 พ.ค.52).

 

ป.ล. ค้นหาภายหลังพบว่า คุณวินทร์ เลียววาริณ ได้นำบทความนี้ขึ้นเว็บไว้แล้ว ดังอ้างอิง ครับ

 

หมายเลขบันทึก: 261719เขียนเมื่อ 17 พฤษภาคม 2009 17:41 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 20:45 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (18)
  • อ่านหนังสือเล่มนี้ และชอบบทนี้เช่นกันค่ะ
  • การละเลยต่อสิ่งที่มีบ้าง ในบางครั้ง ....จะทำให้เราได้รับแง่มุมใหม่ๆ
  • และไม่ติดอยู่ในกับดักของความเคยชิน ความเป็นปกติ (ความมี) มากเกินไป
  • และได้เข้าใจ "คนที่เขาไม่มี"

ขอบคุณค่ะ...ขอให้สุขภาพแข็งแรงดังเดิมเร็ววันค่ะ

  ดอกไม้เยี่ยมไข้ค่ะ.

สวัสดีค่ะ

โดนเต็มๆชอบมากค่ะ

โลกก็ยังมีเรื่องดี ๆ ให้พูดถึง
มีคนเล่านิทานให้เด็กฟัง
เล่าเรื่องขบขันเรียกรอยยิ้มกันและกัน
และบอกความดีของคนอื่นต่อ

เล่านิทาน สานฝันให้น้องๆ

บันทึกไว้ 17พค.52 แดง.

  • การเห็นประโยชน์ของความไม่มี ทำให้เราเห็นคุณค่่าในสิ่งที่เรามี หรือเป็น ได้เหมือนกันนะคะ
  • เป็นข้อความที่กินใจมากค่ะ มีความเป็น Paradox และให้แง่มุมของเหรียญสองด้าน
  • แวะมาอ่านความรู้และราตรีสวัสดิ์ค่ะ

ขอบคุณครับ ท่านอาจารย์ pis.ratana :)

กิจกรรมของคุณ แดง น่าชื่นชมอย่างมาก ๆ ครับ

ขอให้กำลังใจนะครับ ... ทำดีต่อไปนาน ๆ เยอะ ๆ

ขอบคุณครับ :)

ขอบคุณและราตรีสวัสดิ์ครับ คุณ Sila Phu-Chaya :)

"บางทีหากเรารู้จักเปิดหู เปิดตา เปิดปากในบางเรื่อง และปิดประสาทในบางเรื่อง โลกของเราคงน่าอยู่และสวยงามกว่าเมื่อวาน..."

.....

และที่สำคัญ ต้องไม่ลืม "เปิดใจ" ด้วยใช่มั๊ยครับ ท่านอาจารย์

สวัสดีค่ะอาจารย์

กอตามมาอ่านอีกค่ะ

ตอนแรกอ่านที่เขียนเค้าว่าอยากตาบอด อยาก.....

ก็งง แล้วก็อ่านไปอ่านไปอีก

สุดท้ายก็อยู่ที่รู้จักเปิดและปิดประสาท

อ๋อ นี่ไงทำไมพี่คนไม่มีราก และอีกหลายคนจึงชอบอ่านหนังสือกันน่ะค่ะ

เอาไว้กอจะตามมาอ่านอีกค่ะ

คร้าบ ท่านอาจารย์ ซวง ณ ชุมแสง ;)

ขอบคุณครับ

ขอบคุณครับ น้อง สี่ซี่ :)

เหมียววววว

ประโยชน์ของการไม่มี ของฉัน

ไม่มีงานประจำ ก็ทำงานอดิเรกที่รักและกำลังจะกลายเป็นงานประจำ

ไม่มีสังคมมาก มีเวลาให้ตนเองมากขึ้นทำในสิ่งที่อยากทำ

ไม่มีเงินมาก เลือกจะใช้ เลือกจะซื้อ เลือกจะกิน

มีมากใช้หมด มีนอ้ยเหลือเก็บ คือประโยชน์ของการประหยัด

มากมายสิ่งที่ไม่มีกลับรู้สึกดี

มีสิ่งเดียวที่ไม่มีแล้วอยากจะมี มีคนเข้าใจ ร่วมชื่นชมกับความสำเร็จของเรา

แสดงความเสียใจในยามที่ผิดหวัง

ม่มีบันทึกบทไหนที่เข้าไปอ่านแล้วไม่สะกิดความรู้สึก ขอบคุณจริงจริง

งั้นตามอ่านให้หมดเลยนะครับ 555

แค่ 1,646 บันทึกเองคะ แต่ตอ้งลำดับตามความชอบกอ่นหลัง

หอมกลิ่นหนังสือ ห้าแปดห้าบันทึกนี้มากอ่น

สลับกับ รอยเท้า ภาพถ่าย และความทรงจำ เพื่อสัมผัสเสน่ห์ของดอกไม้และธรรมชาติแม้

แตะตอ้งไม่ได้แต่รับรู้ได้ถึงความสุขอย่างมหัศจรรย์

เชียงใหม่แม้ไกลแสนไกล สักวันฉันจะไปให้ถึง

ขอบคุณสำหรับวันนี้ ราตรีสวัสดิ์คะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท