ที่บ้านของผม...ได้จัดห้องเล็ก ๆ ห้องหนึ่งเป็น "ห้องสมุดส่วนตัว" มีชั้นหนังสือรายรอบ รกบ้างเป็นบางระยะ อีกทั้งก็นั่งทำงานไปด้วยกับคอมฯ เก่า ๆ ตัวหนึ่ง ซึ่งมีอายุ ๗ ปี

วันที่ ๑๓ เมษายนที่ผ่านมาเป็นวันเกิดน้องอาจารย์ที่ทำงาน ... ตั้งใจว่า จะหาหนังสือสักเล่ม ๒ เล่มเอาไปให้เป็นของขวัญวันเกิดย้อนหลัง โดยวิเคราะห์สไตล์ของหนังสือจากความเป็นตนของเขา

เล่มหนึ่ง ... เป็นเรื่องวิธีการหาเงินมาใช้ปลดหนี้ (อิ อิ)

เล่มสอง ... ชีวิต design ได้

อย่าไปนึกว่าผมเอาหนังสือเล่มเก่า ๆ มาให้ไป แต่เป็นหนังสือที่ผมซื้อไว้แล้วไม่ค่อยได้อ่าน ทิ้งไว้เฉย ๆ ผมคิดว่า คงไม่มีประโยชน์อะไร ถ้าหากหนังสือไม่ได้ถูกอ่าน

การให้หนังสือ คือ การให้ปัญญา การค้นหาเส้นทางของผู้อ่านนั้น ๆ

บ่าย ๆ วันนี้ นัดทานกาแฟกันแล้วจะยื่นให้ ในระหว่างรอ ก็เปิดเล่มสองอ่าน เออ คือว่า มันมีบางสิ่งบางอย่างที่ดีมาก อยู่ภายใน คือ นอกเหนือจากเนื้อหาที่เป็นเรื่องราวของข้อคิดต่าง ๆ แล้ว ผู้เขียน คือ "ไชก้า ณ มัสควา" ยังนำบทกวีให้กำลังใจของ "น้ำตาลปึก" เอามาสอดแทรกภายในเล่มอีก ยิ่งนั่งอ่าน ยิ่งรู้ว่า มันช่างทำให้หัวใจปลอดโปร่งและกำลังใจในการต่อสู้ชีวิตต่อไปมากขึ้น

ดังนั้น จึงบอกน้องเขาว่า พี่ขอนำบทกวีดี ๆ ขึ้นบันทึกก่อนนะ แล้วหากเสร็จแล้วพี่จะเอามาคืนให้น้องอีกที

จึงเป็นที่มาของบันทึกนี้ที่อยากให้ "บทกวี" ดี ๆ ของ "น้ำตาลปึก" เข้าไปวิ่งในหัวใจของกัลยาณมิตรทุกท่านบ้าง

ต่อไปนี้เป็นบทกวีของ "น้ำตาลปึก" ในช่วงเวลา ๒๐ ปี ก่อนหน้านี้

ท้อแท้ ทุกข์ทน หม่นหมอง
ร้องไห้ บ่อยครั้ง เมื่อขมขื่น
เรียกหา เพียงไหน ไม่คืน
วันชื่น คืนเก่า เนานาน

หม่นหมอง เมามัว กลั้วเกลือก
ทางเลือก ใดใด ไร้ร้าง
ความหวัง จากเจื่อน เลือนราง
พรายพร่าง พรางพร่า น้ำตาพรู

ชิ้นส่วน เศร้าโศก ที่เหลืออยู่
เพียงหยาด น้ำตา พรั่งพรู
กับหัวใจ ที่ไม่มี วันรับรู้
ไม่มีวัน รับรู้อะไร - อะไร - ได้อีกแล้ว

จมอยู่ ในความ อ้างว้าง
เจ็บอยู่ ท่ามกลาง ความเปล่าเปลี่ยว
เหลือชีวิต ไว้ให้ตัวเอง เพียงเดียว
เหลียวหา แลหาย ไม่มี

คว้าได้ เพียงความ ว่างเปล่า
คว้าได้ เพียงเงา ริบหรี่
คว้าได้ เพียงเศษ ความใยดี
คว้าได้ เพียงธุลี ของอารมณ์

ส่วนตัวอย่างบทกวีของ "น้ำตาลปึก" ใน "ชีวิต Design ได้" เล่มนี้

เป็นแบบให้เกิดกำลังใจมีอยู่ เช่น

ไม่หวั่นหรอก กับแค่ ความแพ้พ่าย
ลิ้มรสชาติ โหดร้าย มาหลายหน
เจ็บกี่ครั้ง ล้มกี่ครั้ง ก็ยังทน
ความเป็นคน มีค่าคง ที่ตรงนี้

จะหนักแน่น ยึดมั่น ในฝันใฝ่
มีมือสอง เป็นแรงใจ ให้ก้าวผ่าน
มีใจ แน่วแน่แกร่ง เป็นแรงทาน
เพื่อล่วงผ่าน ทุกเส้นทาง อย่างเต็มคน

ทุกเส้นทาง ระหว่างก้าว อาจหนาวร้อน
อาจร้าวรอน หวั่นไหว เหมือนไม่กล้า
อาจปร่าแปร่ง ไปบ้าง ในบางครา
แต่ใช่ว่า จะเลิกล้ม คมทะยาน

ได้หยุด พัก สักขณะ
ชีวิตจะ ได้คิด พินิจแพ่ง
รอบคอบ คงมั่น ไม่หวั่นเกรง
ใจตนเอง สร้างใจ ให้มั่นคง

จะล้มลุก ทุกข์หมอง หรือร้องไห้
ลับคมใจ ให้แกร่ง เป็นแรงส่ง
ถึงพลาดพลั้ง ก็ยัง ตั้งใจตรง
เพราะความหวัง ยังคงหยัด ในศรัทธา

เริงเรียวรุ้ง ทุ่งดอกไม้ อาบสายแดด
แข่งอาภรณ์ สดแสด เมื่อแดดฉาย
เย็นสายแดด แผดพ้อ ล้อดอกไม้
ไม่เคยสาย ถ้าจะสวย ด้วยใจงาม

รู้สึกเป็นอย่างไรบ้างครับ ... ;)

ผมอ่านเพียงรอบเดียวแล้วก็ได้ความรู้สึกของ "กำลังใจ" อย่างทันที

"น้ำตาลปึก" เป็นนักกวี ตั้งแต่สมัยผมยังเป็นวัยรุ่นอยู่เลย

เห็นชื่อปั๊บก็นึกถึงหนังสือบทกวีหวาน ๆ ที่เขาเคยเขียนเอาไว้หลายเล่ม

ปัจจุบัน หนังสือบอกว่า "น้ำตาลปึก" มีระดับดีกรีการศึกษาถึง "ด๊อกเตอร์" แล้ว

บทกวีหลัง ๆ จึงออกแนวให้กำลังใจมากขึ้น ;)

อดีต คือ สิ่งที่เราควรเรียนรู้

ปัจจุบัน คือ สิ่งที่เรากำลังหายใจ

อนาคต คือ สิ่งที่ยังมาไม่ถึง

ทำวันนี้ให้ดีที่สุดกันครับ

บุญรักษา ทุกท่าน ;)

หนังสือดี ๆ

ไชก้า ณ มัสควา.  ชีวิต design ได้.  กรุงเทพฯ: one world publishing, ม.ป.ป.