สวัสดีค่ะ

อ.สบายดีนะคะ

แวะมาอ่านตามรอยในวันหยุดค่ะ

ขอบคุณข้อคิด มุมมองที่เก๋ไปอีกแบบหนึ่งค่ะ

• ธุ  อาจารย์วสวัตดีมารค่ะ..

หลายๆ ครั้งต้อมถามตัวเองว่าทำไมเราไม่เป็น "ประเภทขุนพลอยพยัก" ไปกับเขาบ้างนะ???????    เพื่อที่ว่าเจ้านายจะได้เอ็นดู  อิอิ    ^^

บ่อยๆ ที่ต้อมต้องมองเห็น  ต้องได้ยิน  คนประเภทที่ว่านี้ที่มีอยู่รอบๆ ตัวเจ้านาย "พลอยพยัก" ไปกับเจ้านายเสียทุกเรื่อง   ทั้งๆ ที่บางเรื่องจะต้อง..ขอเน้นว่า "จะต้อง" ไม่ทำแบบนั้น    เพราะมันจะส่งผลกระทบกับอะไรมากมาย   หรือสร้างความเชื่อมั่นผิดๆ ให้กับเจ้านาย    

ส่วนใหญ่ต้อมเลือกที่จะวางเฉย   ทำตัวเองให้เหมือนผักเหี่ยวๆ   มองให้มันผ่านเลยพฤติกรรมเยี่ยงนี้ (แต่ก่อนจะผ่านมันดันเห็นเต็มตาทุกที)    ทำเหมือนตัวเองหูตึง ไม่ก็เอาหูฟัง mp3 เสียบไว้ในรูหูเสีย    ถ้าถึงคราวตัวเองจะต้องตอบ..ซึ่งจะพยายามตอบแต่น้อย)    ไม่ก็..ยิ้มแหย่ะๆ แหยๆ

แต่พวก "ขุนพลอยพยัก" นี่มักจะได้ดี   เป็นข้อสรุปของต้อม

ต้อมคงไม่สามารถใช้ศิลปะการคุยไปได้กับพวกเขาเหล่านี้แน่ๆ   ก็เลยไม่มีตังค์เหลือไปซื้อหนังสือเล่มนี้มาอ่าน อิอิ

ตามพี่ต้อยและน้องตัวกลมาติดๆๆๆๆ ยังไม่เจอหนังสือแบบนี้เลยที่มหาวิทยาลัยมีหนังสือขายน้อยมากๆๆ แถมเสาร์ อาทิตย์ ร้านหนังสือ ปิดอีก ขจิตเซ็ง...อาจารย์สบายดีนะครับ

ขอบคุณการตามรอยทางของพี่ krutoiting ครับ ;)...

ขอบคุณครับ หนูต้อม เนปาลี ;)... แหมได้สนทนาผ่าน Gotoknow ที่สาขาใหญ่และ Gotoknow สาขา Facebook เลยทีเดียว ... พยักแล้วไร้คุณค่าในตนเอง ก็มิควรทำ แต่พูดคุยได้แค่ตามหน้าที่ ครับ

ขจิตเซ็งล่ะ ผมก็แย่แล้วครับท่านอาจารย์ ขจิต ฝอยทอง ;) 555

เขียนบันทึกแบบเร่งด่วน เพราะเสาร์ อาทิตย์ ไม่ใช่วันหยุด ...

แหม อ.เสาเรือ ก็พูดเหมือนน้อยอกมากใจ .. ก็ทำใจเนาะ คนมากความสามารถ ;)

ว่าทำไมอ่านบันทีกนี้แล้วรู้สึกเหมือนถูก ยั่วให้อยาก (อ่านต่อ) แล้วจากไป อิ อิ

สังคมหน้ากาก น่ากลัวมากๆ ค่ะ ปัญหาจึงมีทุกวันนี้ไงค่ะ ปูยิ่งเจ็ง .. วันก่อนรุ่นพี่ที่สนง. เค้าบอกว่า  คนดีๆ หากทนไม่ไหว รับไม่ได้ ก็ต้องไปอยู่ในป่า โน่น ๕ ๕ ;) 

ว่าแต่ จีทีเค เอฟบี นี่หน้าตาเป็นไง เหมือนสนญ.ไหมคะ จากคนโลว์เทคอยู่ในป่า ;)

• มาอ่านเรื่องราวที่เรียกได้ว่า "น่ากลัว"
• ในชีวิตการทำงานของคนทำงาน
• ที่บางครั้งวางใจเผลอไม่ระวัง
• โดยเฉพาะคนประเภทที่สอง
• เจ็บ..เสียใจค่ะ. 

อยากอ่านวิธีการบงการคน เรื่องน่าสนใจครับท่านอาจารย์

ขุนพลอยพยัก มักจะพูด ถูกต้องครับนาย ดีครับผม เหมาะสมครับท่าน ประมาณนี้

สวัสดีครับ คุณ poo แฟนพันธุ์แทะ ;)

ไปครับ ไปอยู่ป่ากัน 555

G2K สาขา FB นี่ ... แบบว่า ต้องไปสมัครสมาชิก Facebook ก่อนครับ แล้วได้เจอกันแน่ ๆ อิ อิ มีคนแถวนี้แวะไปแว่บ ๆ อยู่แถวโน้น เกือบ 300 คนแล้วครับ ไม่น่าเชื่อใช่ไหม

เขาไป ... เล่นเกมกันครับ 555

ขอบคุณครับ อย่าลืมอ่านต่อนะครับ น่าสนุกมาก )

เรื่องราวในบันทึกทำให้เรา "รู้เขา รู้เรา" ครับ คุณ ครูแป๋ม ;)

ทำให้เราระมัดระวังตน ตั้งอยู่ในความไม่ประมาท ครับ

ขอบคุณครับ ;)

หนังสือเล่มนี้เหมาะสำหรับท่านผู้บริหารอย่างท่าน ผอ.พรชัย อย่างแน่นอนครับ

ว่าง ๆ ผมจะสแกนปกไว้ให้ท่านได้ดู เผื่ออดใจไม่ได้ หาซื้อมาอ่านประดับความรู้ครับ

ขอบคุณมากครับ ;)

สวัสดีค่ะ

แวะมาอ่านเรื่องราวนะคะ

ขอบคุณสำหรับบันทึกนี้ค่ะ^__^

ยินดีครับ น้อง ต้นเฟิร์น ;)

สวัสดีครับ

พูดเรื่องวางหนังสือผิดชั้น

มีหลายเรื่อง ตลกดีเชียว

อย่าง ปีศาจ ของเสนีย์ เสาวพงศ์ ร้านหนังสือเอาไปวางในชั้นเรื่องผีๆ

เรื่อง ศาสดาพยากรณ์ (ปรัชญา) ร้านหนังสือ ก็ไปวางในกลุ่มโหราศาสตร์

ล่าสุด เจอเรื่อง จารชนคอมพิวเตอร์ (วรรณกรรมเยาวชน) ห้องสมุดเขาจัดไว้ในหมวดอาชญากรรมแน่ะ

ส่วนเรื่องศิลปะการพูดนั้น ไม่ถูกกับผมเลย

ต้องไปพูดที่ไหน เตรียมตัวเป็นเดือนๆ

อาจารย์อย่าเชิญผมไปพูดที่ไหนนะ.....

ช่วงก่อนหน้านี้ และ ช่วงนี้ เลือกที่จะเป็นคน ฟัง ค่ะ

ทำตาม5ข้อควรทำเพื่อความสุขของ 

Healthy.in.th พอดีเลยค่ะ

แหม ท่าน บก. ธ.วั ช ชั ย ... ท่านออกตัวนำมาก่อนเลย

แต่เป็นเรื่องจริงครับ หนังสือผิดฝาผิดตัวเนี่ย ...

ไปห้องสมุดไหน ห้องสมุดนั้นมีคุณภาพ มักจะไม่พบหนังสือจัดหมวดหมู่ผิดชั้น แสดงถึง มีบุคลากรผู้ใส่ใจการทำงานอยู่ในองค์กรนั้น

แต่บางทีมาห้องสมุดมหาวิทยาลัยตัวเอง ไหงผิดอีกแล้ว เหอ เหอ ไม่บอกก็รู้ใช่ไหมครับว่า บุคลากรเช้าชาม เย็นชาม ทำงานนิดหน่อยดีกว่าตกงาน

ประเด็นนี้ น่าสนใจจริง ๆ ครับ วิเคราะห์กันได้สนุกมาก

ว่าง ๆ ต้องเชิญมาพูดเรื่องนี้ครับ ให้เวลาเตรียมตัว 12 เดือน ครับ ;)

ผมก็เช่นกันครับ คุณหมอเล็ก ภูสุภา ... ฟังจนใกล้จะกลายเป็น "จิตแพทย์" ไปทุกวัน

บำบัดคนอื่นให้สบายใจขึ้นได้ แต่ตัวเองกลับแย่ลง รับเรื่องเยอะเกินไป

ขอบคุณครับ ;)