นายนิรยบาลพากันถืออาวุธหลายชนิดมีไฟติดลุกโพลง โห่ร้องไล่ฆ่าสัตว์นรกผู้วิ่งหนีไป ๆ มา ๆ บนแผ่นเหล็กติดไฟ ครั้นล้มลงก็ทุบตีให้หนีไม่ได้ แล้วทำเครื่องหมายบนร่างสัตว์นรกด้วยด้ายดำ จากนั้นใช้ขวานติดไฟ ฟันถากจนเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยตามเครื่องหมายนั้น บุตรผู้ฆ่าบิดา เพราะความโลภ หรือความโกรธ ย่อมพบทุกข์ในนรกนี้
เผยแพร่โดย อนัตตา ศูนย์หนังสือพระพุทธศาสนา วัดไผ่โรงวัว จัดพิมพ์เผยแพร่แก่พุทธศาสนิกชน
ปาณาติปาตา ประเภทกรรมหนักมาก
อันความโลภโมโทสันของมนุษย์นั้น ไม่เคยไว้หน้าใคร
กรรมก็เช่นกัน ไม่เคยไว้หน้าใคร
ยิ่งเรียนเก่ง ก็ย่อมหาช่องทางของความโลภนั้นเสมอ
ละได้เป็นดีครับ
บุญรักษา คนคิดดี พูดดี ทำดีทุกท่าน ;)
บันทึกที่เกี่ยวข้อง
อ้ายหยา ขุมนี้ยิ่งน่ากลัวที่สุด .. แม้มิเป็นอภิชาตศิษย์ ก็ขอเป็นอภิชาตบุตร แล้วกัน
อิ อิ ครูหลังดอย คอยหลังเขา ร้ายไม่เบา เห็นลูกศิษย์ร้องไห้แล้วมีความสุขนะคะ ๕ ๕
ขอบคุณสำหรับคำชมครับ คุณ poo อิ อิ
นรกแต่ละขุม...น่ากลัวทุกขุมเลย นะครับ อาจารย์ was
หากยังมีชีวิตอยู่ ..นรกขุมไหน ๆ ก็สู้ขุมนี้ไม่ได้
...นรกในใจ...
เห็นบันทึกนี้แล้ว ....ใครที่ทำสิ่งไม่ได้เอาไว้ รีบทำความดีกันเสียแต่บัดนี้
ความดี คงไม่สามารถล้มล้างสิ่งไม่ดี ที่ได้ทำไว้ได้หรอก
แต่ความดี จะช่วยเกื้อหนุนเรา ให้เราบอบช้ำน้อยลง
...
อาจารย์สบายดี นะครับ
ด้วยความระลึกถึงและด้วยความเคารพ
สวัสดีครับ คุณ แสงแห่งความดี ;)...
ผมก็สบายตามอัตภาพนะครับ ... ทุกข์สุขคละเคล้ากันไป
นรกในใจ บางครั้งดูที่หน้าตาของเจ้าของความทุกข์แล้วก็ดูออกง่าย
"แก้กรรม" ไม่มีในโลก เพียงแต่ "ลดความแรงของกรรม" ได้
คุณ แสงแห่งความดี เอารูปด้านหลังมาโชว์กันเลยหรือครับ อิ อิ
ขอบคุณมากครับ ;)
ป.ล. เหลืออีก 4 ขุมนะครับ โปรดติดตามได้ในบันทึกต่อ ๆ ไปครับ