ระหว่างการเรียนรู้ในหลักสูตรของ ๔ส.๒ มีเรื่องราวที่ถกเถียงและแลกเปลี่ยนเพื่อนำสู่ข้อสรุปเกี่ยวกับเรื่องของการปกครองในพื้นที่ที่มีความพิเศษด้านวัฒนธรรมเหมือนพื้นที่ที่มีลักษณะเป็นพื้นที่พิเศษทางเศรษฐกิจที่มีรูปแบบการปกครองพิเศษในพื้นที่ของตนเองไปแล้ว

การค้นหาได้ดำเนินมานับเนื่องมายาวนานโดยยังไม่สรุปแต่ก็มีความชัดเจนใน บางแง่มุมมากขึ้น อย่างน้อยการค้นหาที่ดำเนินมาแล้วก็สามารถนำสู่ความชัดเจนว่ารูปแบบการ ปกครองไม่ควรเป็นแบบเหมาโหลในทุกพื้นที่

บันทึกนี้ขอรวบรวมเรื่องความคิดเห็นและมุมมองต่อแนวคิดการเปลี่ยนประเทศไทยจากภาคประชาสังคมมาเล่าสู่กันฟังค่ะ

การปกครองแบบเสื้อโหลกับท้องถิ่นที่หลากหลาย

ภาษา-อัตลักษณ์ที่เป็นเส้นเลือดใหญ่

การกดทับอัตลักษณ์ กดทับวิถีชีวิตชุมชน นำสู่ความรุนแรงจริงหรือเปล่า

การปกครองแบบเสื้อโหลและการกดทับวิถีชีวิตและอัตลักษณ์

อัตลักษณ์จะไม่สำคัญเลยถ้าไม่ถูกเปรียบเทียบ

การปกครองแบบเหมาโหลทำให้ชุมชนถูกทำให้อ่อนแอหรือเปล่า

รับฟังให้มาก-เขตการปกครองพิเศษเป็นยาขมจริงหรือเปล่า

ความคิดการปกครองพิเศษ

ความเห็นต่อการปกครองพิเศษ

เฉลี่ยทุกข์เฉลี่ยสุขอย่างไร เขตเศรษฐกิจพิเศษเพื่อใคร

รัฐคลายการจัดการ-เป็นแค่พี่เลี้ยงได้ไหม

มีการปกครองพิเศษแล้ว ใครได้ ใครเสียอะไร บอกหน่อยได้ไหม

การปกครองพิเศษคือการคุ้มครองสิทธิของชนส่วนน้อย

ย้อนรอยเรียนรู้จากภาคใต้

การปกครองพิเศษ-จุดเปลี่ยนที่กล้าที่จะทำ

ตัวอย่างรูปแบบการปกครองพิเศษ

รัฐไม่เริ่ม ก็ให้ชุมชนท้องถิ่นเริ่ม

รัฐไม่ได้ยินเสียงจากภาคใต้หรือเปล่า

มองยาวไป 2593 ดีกว่ามั๊ย