หมอเจ๊ คนสวย แซ่เฮ
พ.ญ. ศิริรัตน์ เอกศิลป์ สุวันทโรจน์

นักเรียนรุ่นเสาร์ ๕ ดูงานต่างประเทศ (๕๘) : อินเดีย - ใครเหมือนใครนะ


มีแต่ที่นี่ ที่พอเห็นชีวิตของเด็กอินเดียได้บ้าง เด็กที่นี่มีความสุขกับการเล่นและได้สัมผัสธรรมชาติ ได้ใช้สัญชาตญาณเต็มๆเลย การเล่นในรูปลักษณ์นี้เด็กได้วิชาติดตัวมาใช้ตอนโตแบบชิวๆหลายเรื่องเลย ดีใจกับเด็กอินเดียด้วย เห็นแล้วสะท้อนใจกับเด็กบ้านเราค่ะ

เห็นที่ดินทำเกษตรสุดลูกหูลูกตา ฉันเข้าใจไปว่าชาวนาที่นี่เขามีที่ทำกินเป็นของตัวเอง ที่ไหนได้เขาใช้วิธีเช่าที่ดินของเศรษฐีที่ดินทำกิน แล้วแบ่งเปอร์เซ็นต์รายได้คล้ายๆการตัดยางที่ปักษ์ใต้ เดือนไหนรายได้ดีก็แบ่งเยอะ เดือนไหนรายได้น้อยก็แบ่งน้อย คนเช่าเสียภาษีรายได้ คนให้เช่าเสียภาษีที่ดิน ฟังแล้วไม่ใคร่เข้าใจเรื่องภาษีรายได้ของคนรวย

 

เดาว่าอาชีพหลักของคนที่นี่น่าจะเป็นด้านการเกษตร ซึ่งชวนให้แปลกใจ หาน้ำมาจากไหน

ที่นี่เขามีระบบแวตด้วย แต่จะเสียแวตกันก็ต่อเมื่อมีการขอใบเสร็จ เขาเหมือนเราที่ไม่นิยมขอใบเสร็จ สินค้าเกษตรที่เห็นในรถเข็นต่างๆไม่ได้ผ่านระบบภาษี นำมาขายตรงกันเลย แล้วขายทอดต่อๆกันมา

เห็นความรวยของอินเดียจากเรื่องนี้มั๊ย นี่ขนาดเขาเก็บภาษีได้ไม่เต็มเม็ดเต็มหน่วย มีคนจนให้อุ้มอยู่มากมายไปหมด ค่าครองชีพคนของเขายังไม่สูงเท่าบ้านเราเลย แถมตัวเลขด้านเศรษฐกิจยังดีด้วย ทำได้ไง

เจ้าต้นไม้นี่แหละที่เตือนว่า นี่มันน่าจะเป็นถิ่นทะเลทรายแล้วนะ ดูสวยแปลกตาดีก็เลยเก็บภาพมาฝาก

ที่ชวนให้แปลกใจก็มีอีกนะ สองข้างทางจะเห็นอิฐแดงๆวางกองซ้อนอย่างที่เห็นในภาพ แต่ไม่เห็นการก่อสร้างอย่างที่บอก แล้วตึกที่เห็นสองข้างทางก็สร้างเอาง่ายๆอย่างนั้นแหละ ใช้แค่อิฐมอญก่อขึ้นเป็นโครงบ้าน ใส่ประตูให้อยู่ได้ กันฝนได้พอแล้ว เขาคิดยังไงกับการสร้างบ้านบ้างนะ

มีแต่ที่นี่ที่พอเห็นชีวิตของเด็กอินเดียได้บ้าง เด็กที่นี่มีความสุขกับการเล่นและได้สัมผัสธรรมชาติ ได้ใช้สัญชาตญาณเต็มๆเลย การเล่นในรูปลักษณ์นี้เด็กได้วิชาติดตัวมาใช้ตอนโตแบบชิวๆหลายเรื่องเลย ดีใจกับเด็กอินเดียด้วย เห็นแล้วสะท้อนใจกับเด็กบ้านเราค่ะ

ที่เห็นนี่บอกความเป็นถิ่นทะเลทรายหรือเปล่า ทิวทัศน์คล้ายๆอีสานบ้านเรามั๊ยนี่

คนอินเดียเก่งเพราะตอนเด็กๆได้เล่นอย่างที่เห็นนี่แหละ

ถนนที่วิ่งผ่านไม่มีรถเก๋งให้เห็นสักคัน มอร์เตอร์ไซด์ ตุ๊กๆอินเดียก็ไม่เห็น เห็นแต่แทรกเตอร์และรถจี๊ป

มีป้ายรถประจำทางริมถนนด้วย ความว่างของถนนทำให้เดาไม่ถูกว่าคนแถวนี้เขาสัญจรกันด้วยขนส่งมวลชนรูปแบบไหน

สงสัยรถเมล์แถวนี้หน้าตาจะเป็นแบบรถแทรกเตอร์ลากล้อเลื่อนเหมือนที่ผ่านมา แล้วและรถจี๊ปนี่ละมั๊ง

บอกตัวเองให้จำไว้ว่า สิ่งที่เห็นนี่เป็นสัญญลักษณ์ของแดนทะเลทรายด้วย

เมื่อรถวิ่งมาได้ค่อนวัน ก็พาเราแวะจอดที่แห่งหนึ่ง ช่วงที่รถเลี้ยวเข้าไปดูเหมือนพาวิ่งขึ้นเนินเขาเข้าไปในถนนที่ตัดผ่านเนิน ดินทรายที่อยู่ในที่สูง แถวๆนี้ไม่มีต้นไม้ใหญ่ๆให้เห็น ต้นสนสวยๆที่เห็นตลอดเส้นทางก็ไม่มี มีต้นไม้เล็กๆเป็นพุ่มอย่างในรูปแค่นั้นเอง เหมือนกับว่าที่นี่แล้งกว่าที่ๆผ่านกันมาแล้วงั้นแหละ

มาถึงจุดหนึ่ง ความชัดเจนว่าที่นี่เป็นถิ่นทะเลทรายก็ชัดขึ้น

๘  สิงหาคม ๒๕๕๓

หมายเลขบันทึก: 410800เขียนเมื่อ 27 พฤศจิกายน 2010 23:23 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 23:37 น. ()สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)

อรุณสวัสดิ์ค่ะพี่หมอ

อินเดียคือมนต์เสน่ห์แห่งความหลากหลาย

ส่งความระลึกถึงค่ะ

แวะมาเยือนถิ่นเดิมด้วยคนค่ะ....ขอบคุณที่แบ่งปันนะคะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท