จดหมายถึงแม่ ฉบับวันที่ ๑๔ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๒
กราบแม่ที่เคารพรักที่สุดในชีวิต
แม่ขา..หนูกราบแม่ค่ะ ในวันแห่งความรักวันนี้ คิดถึงแม่จังค่ะ..คิดถึงมาก วันครูปีที่แล้วหนูให้สัญญากับพ่อว่าหากยังมีชีวิตอยู่หนูจะเขียนจดหมายถึงพ่ออีก แต่หนูผิดสัญญามาเกือบเดือนแล้วค่ะแม่ หนูมัวทำงานและคงนึกถึงแต่ตัวเองมากเกินไปค่ะ ทั้งๆ ที่รู้สึกคิดถึงแม่ตั้งแต่วันพ่อ ๕ ธันวาแล้ว วันพ่อเป็นวันเกิดของแม่ วันครูเป็นวันที่หนูเสียแม่ หนูจึงคิดถึงทั้งพ่อและแม่ ทั้งวันพ่อและวันครู หนูยังไม่ลืมสัญญาที่ให้กับพ่อไว้ค่ะ..
หนูมีวันนี้ได้ วันแห่งความสง่างามในชีวิต เพราะ หนูเป็นลูกพ่อ เป็นลูกแม่ ที่สอน “วิชาชีวิต” ให้หนู จากต้นกล้าเล็ก ๆจนกระทั่งเป็นไม้ที่แข็งแรงในวันนี้ หนูกราบพ่อกับแม่ค่ะ วันครูปีหน้าหนูจะเขียนจดหมายถึงพ่ออีกนะคะ..แม่ขาหนูไม่เสียใจแล้วค่ะ ที่หนูไม่ได้เป็นหมอ ณ วันนี้หนูภาคภูมิใจกับการเป็น "ครูของแผ่นดิน" ที่สุดค่ะ หนูจะทำหน้าที่ของหนูให้ดีที่สุดหนูให้สัญญาค่ะ..
ไม่ดีเลยนะคะกับการผิดสัญญา มีผู้ใหญ่บอกหนูค่ะว่าหนูเป็นคนใจดีชอบรับปากและให้สัญญาคนง่าย ๆ ซึ่งผลมีทั้งบวกและลบ ทางบวก..เขาบอกว่าทำให้มีคนรัก คนชอบเพราะแสดงการมีน้ำใจ เขาขอความช่วยเหลือหรือไหว้วานเราได้ง่าย ในขณะเดียวกันผลเสียก็มีมากด้วย หากเราทำตามสัญญาไม่ได้คนก็จะขาดความเชื่อถือ ขาดความไว้เนื้อเชื่อใจ หนูก็ว่าจริงทำให้หนูต้องพิจารณาตัวเองค่ะ ว่าจริงแท้แน่เลย หนูจึงรีบมาคุยกับพ่อและแม่ในวันสำคัญนี้ค่ะ..พ่อกับแม่ไม่โกรธหนูนะคะ สัญญาของหนูล่าช้าไปนิดหนึ่ง ในโกทูโนหนูก็สัญญาครูพี่คิมค่ะว่าจะอธิบายเรื่องการตกแต่งรูป แต่หนูยังไม่ได้ทำเลยค่ะ ครูพี่คิมจะขาดความไว้เนื้อเชื่อใจไหมคะนี่..
แม่ขา..อยากกอดแม่จังค่ะ อยากกอดแน่นๆ กอดนานๆ อยากหอมแก้มแม่ด้วย แก้มแม่ที่นุ่มๆขาวๆนวลๆ ที่หนูเคยลูบ เมื่อแม่ไม่สบาย อีกตั้งหลายอย่างค่ะที่หนูอยากทำให้แม่ อยากนวดหลังให้แม่ อยากบีบไหล่ให้แม่ ไหล่ที่แม่เคยปวดนักหนาเมื่อแม่ยังอยู่กับหนู แม่คงเมื่อย คงปวด..ล้าจากการตรากตรำกับงานหนัก
หนูยังจำภาพเหล่านี้ได้ติดตาตรึงใจ.. แม่ให้หนูบีบหลัง หัวไหล่ ต้นคอให้ ตั้งแต่หนูตัวเล็กนิดเดียว มือก็เล็ก แม่คงไม่รู้สึกดีขึ้นเพราะแรงมือของหนูน้อย แม่จะบอกว่า “เอาแฮงๆ” ทั้งๆที่หนูก็ว่าบีบจนสุดแรงแล้วแต่แม่คงไม่หายปวดนั่นเอง ฝีมือบีบของหมอนวดตัวเล็กคงไม่ทำให้อาการปวดเมื่อยของแม่บรรเทาลง แม่จึงให้หนูขึ้นไปเหยียบให้แม่เลย ภาพที่แม่เอาผ้าห่มสะบัดๆแล้วก็พับครึ่งปูที่พื้นบ้านบ้าง บนแคร่บ้าง บางทีก็ใต้ถุนบ้าน แม่จะนอนคว่ำ หนุนหมอนบ้าง บางทีก็หนุนแขนของแม่เองแล้วให้หนูเหยียบให้ แม่จะปูผ้าชิดข้างฝาหรือมีราวไว้เพื่อให้หนูได้เกาะ หรือเอามือยันข้างฝาไว้ให้มั่น หากไม่เช่นนั้นการทรงตัวของหนูก็จะไม่ดีทำให้การเหยียบแม่ดิ้นไปมา แทนที่จะคลายจากการปวดเมื่อย แม่ก็จะเจ็บมากกว่าเดิม
แม่จะให้หนูเหยียบทุกคืนหลังจากงานของแม่เสร็จแล้ว กว่างานแม่จะเสร็จแต่ละวันก็ดึกมาก บางคืนหนูก็ง่วงเมื่อเหยียบให้แม่ ตั้งใจบ้างไม่ตั้งใจบ้าง การเหยียบแม่ก็จะให้เหยียบไล่จากปลายเท้าขึ้นมาที่น่อง แล้วก็ขยับขึ้นมาที่ขา สะโพก ซึ่งส่วนนี้หนูไม่ค่อยระวังก็ได้ เพราะเป็นส่วนที่มีเนื้อเยอะ พอถึงตรงนี้หนูก็จะยืนนิ่งๆ พิงข้างฝา บางครั้งก็หลับไปด้วย แม่คงผิดสังเกตที่เห็นหนูเงียบก็เรียกชื่อหนูดังๆ บางครั้งหนูตกใจลื่นไถลตกจากตัวแม่เลย แม่ก็จะว่าให้หนูแรงๆ “ ตั้งใจ๋หน้อย เอาแต้ๆ ถ้าตั้งใจ๋ กำเดียวก่อแล้ว” ตอนนั้นหนูไม่ได้คิดถึงความหมายที่แม่พูดหรอกค่ะ น้อยใจด้วยซ้ำว่าแม่ใช้หนูอยู่คนเดียวไม่เห็นใช้น้องสาวเลย หนูขอให้เสร็จๆ ก็แล้วกัน หากย้อนเวลาได้หนูจะไม่น้อยใจแม่เลยค่ะ หนูจะตั้งใจทำให้แม่ดีที่สุด หนูกราบขอโทษแม่ด้วยค่ะ
“ เอาแต้ๆ” ของแม่ ..หมายถึง ทำจริงๆ “ตั้งใจ๋หน้อย” ไม่ได้หมายความว่าให้ตั้งใจน้อย แต่หมายถึง “ให้ตั้งใจหน่อย เวลาทำงาน หากตั้งใจจริงๆ งานก็จะเสร็จไว” แม่คงตั้งใจจะให้หนูเหยียบให้แม่คลายจากอาการปวดเมื่อย หากแม่ดีขึ้นแม่คงบอกให้หยุดเหยียบ นั่นหมายถึงว่าหากหนูมีความตั้งใจทำแล้วสำเร็จตามที่แม่ต้องการหนูก็จะได้หยุดพักไวขึ้นนั่นเอง คำพูดของแม่สั้นๆ แต่ความหมายชัดเจน เข้าทำนองพูดง่าย ทำง่าย
“สายตัวแทบขาด” หนูรู้ชัดของความหมายจากแม่นี่เอง การทำงานของแม่ทำทุกวัน ตั้งเช้ามืดจรดค่ำ บางวันย่างเข้าถึงยามค่ำคืนด้วย เส้นสายในตัวของแม่คงตึงไปหมด แม่จึงต้องหาวิธีการคลายความปวด..ความเมื่อย..โดยหนู "เหนื่อยจนสายตัวแทบขาด" คงเป็นอย่างนี้เอง แม่ขา..หนูสงสารแม่จังค่ะ แม่ให้หนูเหยียบจนกระทั่งหนูตัวโตเป็นผู้ใหญ่ก็ยังคงได้เหยียบให้แม่สม่ำเสมอ เหยียบตรงเอวที่แม่ปวด เหยีบบตรงน่องที่แม่เมื่อย เหยียบแม้กระทั่งต้นคอของแม่ แม่บอกว่าให้ใช้ส้นเท้ากดลงไปนิ่งๆนานๆ หากถูกตรงจุดที่ปวดแล้วแม่จะได้รู้สึกสบาย แล้วค่อยยกเท้าออก จนหนูไปเป็นครูที่บ้านนอกไกลโพ้น หลายเดือนถึงจะได้กลับบ้านสักครั้งหนึ่ง แม่จะรอการมาเยี่ยมบ้านของหนู รอให้หนูมาเหยียบให้แม่ แม่จะถามเสมอว่า “เมื่อไหร่จะมาบ้านอีก” ..ช่างเป็นระยะเวลาที่ยาวนานมากเหลือเกินที่แม่ต้องทนต่อสู้กับความเจ็บปวด เหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้า จาก สิบปี ยี่สิบปี จนถึงหกสิบสี่ปีของแม่ ตลอดชีวิตของแม่เลยทีเดียวก็ว่าได้กับความเหน็ดเหนื่อยจากการเฝ้าบ่มเพาะต้นกล้าเล็กๆ 3 กล้า หลังจากที่พ่อจากไป เพื่อการเป็นต้นไม้ที่เจริญเติบโตอย่างงดงาม ด้วยความรัก ทะนุถนอม ดูแล เอาใจใส่ ยิ่งหวนคิด.. พาให้สะท้อนในอกที่หนูได้ดูแลแม่น้อยมาก เมื่อเทียบกับเวลาที่แม่ดูแลพวกหนู ทำทุกสิ่งอย่างเพื่อลูก
ดำน้ำหื้อหันทราย นอนหงายหื้อหันฟ้า แม่พ่อว่ามาหลายหน
ลูกยังไม่รู้คำตอบ แปลกชอบกล ทำไมคนต้องเป็นเช่นนี้แล
เป็นอีกหนึ่งคำสอนของพ่อและแม่ ที่เฝ้าพร่ำบอกหนูในการทำงาน หนูไม่เข้าใจหรอกค่ะว่าหมายถึงอะไร เพราะหนูไม่เคยดำน้ำ หนูกลัวน้ำเพราะเคยตกน้ำคลองข้างบ้าน หากพ่อช่วยไม่ทันหนูก็คงไม่มีวันนี้ ดังนั้นคำว่า “ดำน้ำหื้อหันทราย” หนูจึงคิดถึงนัยของสำนวนไม่ได้เลย “นอนหงายหื้อหันฟ้า” ก็เช่นกัน หนูรู้จักฟ้า รู้จักการนอนหงาย แต่หนูไม่รู้จริงๆว่าพ่อต้องการจะบอกอะไรหนู เมื่อพ่อจากไปแม่ก็ใช้สำนวนนี้แหละค่ะบอกกล่าวหนูบ่อยๆ ในการทำงาน งานที่มีเยอะแยะมากมายในแต่ละวัน “เอาแต้ๆ” “เยี๊ยะแต้ๆ” “บ่ดีเหลาะๆแหละๆ” “ก๋านแล้วเมื่อใดก้อยย๊าง” หมายถึง ทำจริงๆ ไม่ให้เหลาะแหละ งานเสร็จเมื่อไหร่ค่อยพัก ก้อยย๊าง ก็หมายถึง ค่อยหยุด หรือค่อยพัก
วันเวลาของชีวิตผ่านไปเร็วจังค่ะแม่..จากชั่วโมงเป็นวัน เป็นหลายวัน เป็นเดือน เป็นปี และหลายๆปี แม้จะผ่านมาหลายปีแล้วที่แม่จากหนูไป เหมือนกับเพิ่งผ่านไปไม่นานนี้เอง ชีวิตคนเราดุจใบไม้นะคะแม่ คอยที่จะร่วงหล่นลงจากต้น ยิ่งเห็นใบไม้ยามนี้ร่วงหล่นยิ่งเหงาๆ อ้างว้างจังค่ะ คิดถึงแม่อย่างบอกไม่ถูก เหมือนกับว่าเวลาของหนูก็คงเหลืออีกไม่นานแล้ว ช่วงนี้อากาศที่บ้านเราย่างเข้าหน้าร้อนแล้ว อากาศแห้งๆค่ะ ต้นไม้ที่ที่ทำงานของหนูร่วงเต็มพื้น คิดถึงพ่ออีกแล้วค่ะ.. พ่อมอบหน้าที่ให้หนูกวาดใบลำไยที่ร่วงหล่นเต็มก๋างข่วง (ลานบ้าน) หนูกวาดๆๆๆๆ.. กวาดทุกวัน เช้ามืดบ้าง หากวันไหนไม่ทันก็ค่ำๆ หากเป็นวันเสาร์อาทิตย์ก็ค่อยยังชั่วหน่อย สายๆ ก็ได้ กวาดๆๆๆ.. กวาดเท่าไหร่ก็ไม่หมด ต้นลำไยตั้งหลายต้น กวาดเช้า..ร่วงสาย กวาดบ่าย..ร่วงค่ำ กวาดใบเก่า..ไปข้างหน้า ใบใหม่..ก็ร่วงหล่นตามหลัง กวาดแล้วกองรวมๆกัน แล้วต้องกอบใส่ซ้าหรือตะกร้า เอาไปทิ้งที่ท้ายสวนนู่นเพื่อเผา พ่อบอกว่ากวาดให้เอี่ยมๆ ไม่ให้เหลือใบไม้แม้แต่ใบเดียว พ่อขา..ก็ใบลำไยมันร่วงตามหลังหนูนี่คะ กวาดอีกก็ร่วงอีก เฮ้อ! พ่อบอกว่าให้ “อดเอา” อดเอา หมายถึง อดทน อดทน อดทน ..คำสอนของพ่อเสมือน “คำศักดิ์สิทธิ์” สำหรับชีวิตหนูโดยแท้ หนูใช้คำนี้ของพ่อจนถึงทุกวันนี้ค่ะกับทุกเรื่องราวในชีวิต พ่อบอกให้หนูอดทน แม่บอกให้หนูเอาจริงเอาจัง ทำอะไรให้ตลอดรอดฝั่ง อดเอา..ของพ่อ เอาแต้ๆ..ของแม่ ช่างยิ่งใหญ่นักในชีวิตลูกผู้หญิงเช่นหนู
ดำน้ำให้เห็นทราย ความหมายนั้น
เรียนอะไรทะลุ นั่นหมั่นศึกษา
เมื่อนอนหงาย ต้องมองเห็นท้องฟ้า
ลึก..แกร่ง..กล้า หมั่นฝึกฝนจนเชี่ยวชาญ
ณ วันนี้ เวลานี้ หนูรู้ชัดแล้วค่ะแม่ขาดำน้ำหื้อหันทราย นอนหงายหื้อหันฟ้า..คำทิพย์ของแม่และพ่อ พ่อแก้วแม่ขวัญของหนู
รักแม่ที่สุดในโลก
กราบแม่..ของลูกผู้ปลูกชีวิต
แม่อุทิศทุกอย่างเพื่อสร้างสรรค์
พระคุณแม่มากล้ำเกินรำพัน
ดุจตะวันและจันทรา..พาอาวรณ์
เหลือเพียงความทรงจำให้รำลึก
ความรู้สึกดีดีที่แม่สอน
“เอาแต๊ๆ” “เยี๊ยะแต้ๆ” ดุจดั่งพร
เมื่อแม่จรจากลา..จึงอาลัย
คิดถึงแม่..วันนี้ไม่มีแม่
รักรักแม่..รักแท้กว่าสิ่งไหน
แม้เวลาเลยลับนานเท่าใด
แม่อยู่ในดวงใจลูกทุกวันวาร
รักแม่...รักแม่..รักแม่...ที่สุดในโลก
สวัสดียามดึกนะครับคุณพี่ศน.อ้วน
อ่านแล้วนะครับ...:)
บันทึกนี้มีความสงบมากเลยครับ
เป็นบันทึกรักที่สวยงามและจริงที่สุด
คุณพ่อคุณแม่ของพี่ได้อ่านรึยังครับ :)
สวัสดียามค่อนรุ่งค่ะ..
ขอบคุณค่ะที่มาเยี่ยมยามเงียบๆโปร่งๆของเช้ามืดวันนี้
คิดถึงท่านทั้งสองในวันนี้ค่ะ..
จึงเขียนจดหมายบอกกล่าวและพูดคุยกับท่าน ทางความคิดและจิตใจที่ผูกพันกันค่ะ
ท่านดุจดังพรหมของชีวิตค่ะ.ไม่มีท่านไม่มีวันนี้
ขอบคุณอีกครั้งค่ะ..
สุขสันต์วันแห่งรักนะคะ
ขอให้มีความสุขค่ะ
ขอให้มีความสุขเช่นกันครับ
พี่มีท่านทั้งสองตลอดเวลา ท่านจะคอยคุ้มครองและเฝ้ามองพี่อยู่ใกล้ๆ และแน่นอนครับคือพี่จะก้าวหน้าในทุกๆทาง หรืออย่างน้อยก็สามารถผ่านได้ทุกอุปสรรคครับ :)
มีอะไรดีๆก็เอามาแบ่งให้พวกเรารู้สึกบ่อยๆนะครับพี่ :)
สวัสดีค่ะ น้องอ้วน
ผมก็คงอยู่ในสถานภาพเดียวกับศน.อ้วน....ทั้งแม่..และพ่อ..จากไปสู่โลกแห่งธรรม...วันแห่งความรักนี้..จึงขอร่วม..ส่งความรักไปบูชาพระคุณท่านทั้งสองด้วยคนครับ...ศน.อ้วนเป็นตัวแทนลูกๆ..เขียนได้ซึ้งมากครับ
สวัสดีค่ะพี่อ้วน
คิดถึงพี่สาวจังค่ะ
ได้อ่านแล้วคิดถึงแม่น้ำตาซึม
ณ วันนี้น้องไม่มีแม่แล้วค่ะ
สุขสันต์วันวาเลนไทน์นะคะ
ดำน้ำให้เห็นทราย ความหมายนั้น
เรียนอะไรทะลุ นั่นหมั่นศึกษา
เมื่อนอนหงาย ต้องมองเห็นท้องฟ้า
ลึก..แกร่ง..กล้า หมั่นฝึกฝนจนเชี่ยวชาญ
ดำน้ำหื้อหันทราย นอนหงายหื้อหันฟ้า
เอาแต้ๆ” “เยี๊ยะแต้ๆ” “บ่ดีเหลาะๆแหละๆ” “ก๋านแล้วเมื่อใดก้อยย๊าง”
ตั้งใจ๋หน้อย เอาแต้ๆ ถ้าตั้งใจ๋ กำเดียวก่อแล้ว”
สวัสดีค่ะ เช้านี้มารักความสุขและความรักจากพี่อ้วน
ได้กลับไปเป็นอ้อมกอดกองโตค่ะ ขอบคุณค่ะ คิดถึงจังเลยค่ะ
สวัสดีวันแห่งความรักค่ะ..เพื่อนๆที่รักที่คิดถึงทุกๆท่าน
ไม่ว่าวันไหนๆ..ก็ยังคงมีหัวใจรักแด่ทุกๆท่านเสมอค่ะ
ความรัก..คือหัวใจให้แก่กัน
ความรัก...คือนิรันดร์มั่นสมัคร
ความรัก...คือศรัทธาสามิภักดิ์
ความรัก...คือความประจักษ์ในใจเรา
..มอบแด่น้องสาวที่น่ารักค่ะ
อรุณสวัสดิ์ค่ะพี่อ้วนจ๋า
....
ให้อิ่มอุ่น กระไอรัก ประจักษ์จิต
ให้อบอวล มิ่งมิตร สโมสร
ให้เบิกบาน หรรษา เอื้ออาทร
ให้งามงอน สมหวัง รักยั่งยืน
....
อ่านจม. แม่แล้วซึ้งจิต คิดถึงนะคะ
อบอุ่น ไอรัก กับครอบครัวค่ะ :)
..ครูพี่คิมขา..ท่านผอ.ประจักษ์..น้องดาวลูกไก่..
...คุณหมอไก่..และน้อง poo จ๋า..
ติดรักไว้ก่อนนะคะ..ไปทำงานก่อนค่ะ..รัก รัก รัก ค่ะ
มีความสุขทุกวันค่ะ
มาอ่านด้วยความซาบซึ้งค่ะ
วันนี้ วันแห่งความรัก ขอให้คุณอ้วนโชคดี มีความสุขค่ะ
บันทึกนี้....รวมไว้ซึ่งที่สุดของความรัก สวยงาม สงบและอบอุ่นที่สุด
รัก รัก รัก และรักทุกวัน เหมือนเมื่อวันวานที่ผ่านมา....
ครูพี่คิมขา..เอาแต๊ๆนะเจ้า..ถ้าจะดำน้ำหื้อดำลึกๆ เจ้า..แม่ว่าแม่บอก..ทุกคำสอนของแม่ก้องอยู่ในใจเสมอค่ะ..ตั้งแต่เล็กจนโตเวลาจะรัก..ก็รักแต๊ๆนะเจ้า..รักพี่คิมเจ้า
สุขสันต์ส่งท้ายวันแห่งความรัก..และรักทุกๆวันตลอดไปค่ะ..ท่านผอ.ผู้มีรักเต็มเปี่ยมในหัวใจ สุขกายสบายใจทุกๆวันนะคะ
น้องดาวขา..เราอยู่ไกลกันจังนิ..อิๆ ดีใจค่ะที่น้องดาวหอบรักจากบ้านนี้กลับไปด้วย รับไปแล้วเก็บใส่ลิ้นชักไว้นะคะ เปิดทุกครั้งเมื่อคิดถึงกันนะคะ ..รัก รัก รัก วิเศษนัก รักช่างยิ่งใหญ่ ..เบิกบานๆนะคะ คนสวยใจดีที่มีมากรัก (โอ๋ย..มีรักมากๆๆๆๆนะค่ะ)
สุขสราญ เบิกบานใจ แจ่มใสๆ ..ตลอดไปนะคะ..คุณหมอไก่มาในมาดใหม่วิบวับเชียวค่ะ..ไม่ว่าวันไหนๆ..รักเบิกบานได้เสมอในใจของผู้มีแต่ให้เช่นคุณหมอค่ะ.. สุขี สุขี ค่ะ..
น้อง Poo นิ่มจ๋า..ชอบจังค่ะ "ให้อบอวล มิ่งมิตร สโมสร" ยิ่งใหญ่จัง..มิตรภาพแห่งรัก..ณ บ้านหลังใหญ่แห่งนี้เต็มไปด้วยรักระหว่างมวลมิตรที่นับวันสายใยรักแน่นเหนียวยิ่งขึ้นไม่รู้วันสิ้นสุด ขอบคุณสาวน้อยมากจ๊ะ...อยากไปเที่ยวทะเลจัง..ช่วงนี้รู้สึกอยากไปดูท้องฟ้าเหนือทะเลอันดามัน คงกระจ่างใสดุจใจของสาวน้อยนะจ๊ะ..คิดถึงเสมอค่ะ ..และก็คิดถึงแม่ด้วยค่ะ..คิดถึงมาก
ขอบคุณสำหรับ "รักบริสุทธิ์" ของสาวน้อยคนสวยแห่งแม่อายเจ้า...สุขกายสุขใจ เบิกบานๆ ทุกวันนะเจ้าๆๆๆๆ...น้องพิม
สวัสดีค่ะพี่อ้วนที่รัก
ขอบคุณกำลังใจที่พี่ไปส่งไว้ให้นะคะ...^_^...
ช่วงที่ผ่านมา 2-3 สัปดาห์ เหนื่อย...มากค่ะ...
ตอนนี้ผ่านพ้นมาแล้ว....^_^....
คิดดถึงพี่เสมอด้วยความรักค่ะ
(^___^)
น้อมรับพร..และดอกไม้ที่สดสวยจากท่านอาจารย์ศศินันท์ค่ะ
ดีใจที่สุดค่ะ..ในความกรุณาของอาจารย์
หนูค่อนข้างหายไปนาน..หายบ่อยค่ะ..เข้ามาครั้งที่แล้วหนูไม่ได้อ่านเรื่องราวของอาจารย์เลย..ก็ยังคิดอยู่ค่ะว่าอาจารย์สบายดีหรือเปล่า แต่ก็พบอาจารย์บ้างที่อนุทินค่ะ..จึงค่อยสบายใจว่าอาจารย์อยู่ไม่ไกลจากพวกเรา
รู้สึกคิดถึงแม่มากค่ะช่วงนี้ จึงอยากพูดอะไรถึงท่านบ้าง มีอีกหลายเรื่องราวค่ะ ที่เป็นสิ่งดีงามที่ท่านได้เพาะบ่มในตัวของหนูและพี่น้องที่ทำให้หนูมีกำลังใจยืนหยัดได้อย่างเข้มแข็งในทุกวันนี้
มอบความรักที่งดงามแด่ท่านอาจารย์ด้วยค่ะ แม้ว่าวันสำคัญจะผ่านพ้นไปแล้วก็ตาม ไม่ว่าวันไหน ๆ ความรักก็ยังคงเป็นสิ่งสวยงามในใจของเราเสมอนะคะ
ด้วยความระลึกถึงอาจารย์เสมอค่ะ
เอาข้าวโพดมาฝากพี่ศน.อ้วนจ้า
..ทดลองค่ะ เน็ตแว๊บๆหายๆบ่อยจัง..
สวัสดีค่ะ..เพื่อนๆ กัลยาณมิตรที่น่ารักทุกท่าน
ปี้เอื้องคนงาม..ขอบคุณเจ้า สำหรับความฮักตี้ปี้เอื้องนำมาฝากหื้อน้อง ขอหื้อปี้สาวของน้องงามวันงามคืน เป๋นตี้ฮักของกุ๊ๆคนตลอดไปเจ้า .สุขก๋ายสบายใจ๋นะเจ้า..คนงามก๋ายงามใจ๋
เด็กด้อยโอกาสคะ..ได้รับโอกาสแล้วนะคะ นำมาใช้ได้ค่ะ ต่อไปแถมรูปด้วยยยย.. เพื่อนๆจะได้ทักทาย ...รัก รัก รัก เช่นกันค่ะ ..(ที่เชียงใหม่ เขต 1 เด็กด้อยโอกาสก็มีเยอะค่ะ อิ อิ)
น้องแอ้ดจ๋า..ขอบคุณสำหรับความรักความคิดถึงที่เดินทางมาตั้งสองครั้งแน่ะค่ะ..น่ารักจัง ..ดอกสวย..คนน่ารัก..ข้าวโพดหวาน..ขนมอร่อย พี่อ้วนขอบคุณมากค่ะ ..รักๆๆๆ คิดถึงๆๆๆเช่นกันค่ะ เมื่อไหร่เราจะได้พบกันน้า...
ขอบคุณค่ะ..สำหรับความรักที่นำมามอบให้ ถึงแม้จะมากมาย ศน.อ้วนก็รับไว้ได้ทั้งหมดค่ะ ..หวังว่าสบายดีนะคะขอบคุณในความรัก ของทุกท่านค่ะ
ทำงานให้มีความสุขนะคะ ..สุขกายสบายใจ..ไร้โรค
..รัก รัก รัก ค่ะ..
สวัสดีค่ะ ศน.อ้วน
ขอบคุณค่ะ สำหรับหนังสือเล่มสวย
คิดถึงค่ะ
นาน....แสนนานที่ไม่ได้เจอกันเลย
สวัสดีค่ะพี่อ้วนที่รัก
อ่านแล้ว...น้ำตามันไหลออกมาเองจ้ะ ... น้องไม่ได้ร้องไห้นะ
ความทรงจำ ประทับใจดี ๆ ยังคงอยู่ในใจเสมอ
ไม่ห่างหาย แม้จะผ่านไปนานเท่าใดค่ะ...
และถ้าเราปรารถนา เราจะได้พบกับท่านอีกแน่นอนค่ะ
เห็นภาพของละอ่อนน้อย ที่ขยันขันแข็ง ต้วเล็กจ้อย แต่น่ารัก ตั้งใจจริง ไม่แปลกใจที่พี่อ้วนจะกลายเป็นผู้ที่ประสบความสำเร็จในชีวิตอย่างมาก.....
ชื่นชมและอยากกระซิบบอกพี่ค่ะว่า.....
ไม่ว่าคุณพ่อคุณแม่ท่านอยู่ที่ใด ท่านต้องภูมิใจในตัวพี่อ้วนแน่ ๆ ค่ะ
รักษาสุขภาพนะคะ
(^___^)
ครูเอจ๋า..
ดีใจจังที่เห็นสาวน้อยเสื้อแดงกลับมาแล้ว
ศน.อ้วนก็เช่นกันค่ะ ไปแต่ละครั้งนานมาก
เพิ่งกลับจากนครนายกมาค่ะ
โรงเรียนผ่านการประเมินจาก สมศ.แล้วครูเอคงได้พักบ้าง
บางทีช่วงปิดเทอมนี้เราอาจจะได้พบกันบ้างนะคะ..
นานเพียงไหน..สัญญาว่าจะไม่ลืมค่ะ
น้องคนไม่มีรากจ๋า..
ไม่อยากแก้ตัวเลยกับการไปนานๆแต่ละครั้งค่ะ
ไม่ว่างานไหนๆทำให้พี่อ้วนเหนื่อยมากค่ะ ช่วงนี้
คงเป็นเพราะเราแก่ตัวลงนะคะ จากที่เคยเหนื่อยน้อยก็ดูเหมือนจะมากขึ้น
กลับมาอ่านที่เขียน...น้ำตาก็พาลจะไหลเหมือนกันค่ะ
คิดถึงภาพเก่าๆค่ะ
บางครั้งการได้นั่งอยู่คนเดียวหวนคิดถึงเรื่องราวก็เป็นการพักได้ดีทีเดียวนะคะ
คำทิพย์ของพ่อและแม่ศักดิ์สิทธิ์จริงกับชีวิตของพี่อ้วนค่ะ
ขอบคุณในน้ำใจที่น่ารักและสม่ำเสมอของน้องสาวค่ะ
เช่นกันนะคะ..พักผ่อนบ้าง (พี่อ้วนเชื่อมือน้อง 12 ค่ะ)
สวัสดีค่ะน้อง ศน.อ้วน
พี่คิมขา..กราบงามๆค่ะในความรักความเอาใจใส่ที่มีให้น้องเสมอ
ในช่วงปิดภาคเรียนนี้น้องต้องมีงานใหญ่ๆของตัวเอง 4 งานค่ะ
งานพัฒนาหลักสูตร 51 ที่จะใช้ในโรงเรียนนำร่อง
งานค่ายเด็กที่อ่านไม่ออกเขียนไม่ได้ ( ป.3 และ ป.6)
งานชมรมครูภาษาไทย
งานวิจัย (CAR)ของคุณครูภาษาไทย
และช่วยอ่านงานให้คุณครูที่จะส่งผลงานสิ้นเดือนนี้ค่ะ
จึงบอกพี่คิมและเพื่อนๆด้วยค่ะ ว่าน้องอาจได้เข้ามาเป็นพักๆ
อย่างไรก็ตามก็คิดถึงเพื่อนๆเสมอค่ะ
บางครั้งได้เข้ามาติดตามอ่านบ้าง แต่ก็หมดแรงที่จะเขียนเรื่องราวค่ะ
น้องเป็นกำลังใจให้พี่คิมนะคะ และดีใจค่ะที่พี่คิมได้เรื่องแต่งรูปแล้ว
คิดถึงเสมอค่ะ
น้องอ้วน
พี่ ศน.อ้วนขาแวะมาอีกรอบครั้งที่สาม
เป็นภาพที่ประทับใจมากมากนะคะ..
สุดท้ายก็เหลือแต่ในความทรงจำ
ไม่มีใครอยากให้เกิดขึ้น
แต่เมื่อคิดว่าสัจธรรมของชีวิต
ก็ทำให้สบายใจและเพิ่มแรงใจขึ้นมาอีกตั้งมากมาย
ทุกคนจะต้องเจอ...ไม่ช้าก็เร็ว..ใช่ไหมคะ
ขอบคุณพี่ศน.อ้วนนะคะที่แวะไปเติมกำลังใจให้น้อง
น้องคนนี้จะไม่มีลืมเลย..ขอบคุณอีกครั้งจากใจค่ะ
อ่านจดหมายถึงแม่ของพี่อ้วนตั้งหลายรอบ...น้องอดร้องไห้ไม่ได้อีกแล้ว...ขอร้องไห้ก่อนนะคะ...พี่อ้วนขา
สวัสดีค่ะพี่อ้วนที่รัก
แวะมาฟังเพลงม่วนแต้ ๆ ....
น้องเพิ่งได้คุยกับป้าวรเมื่อเช้าค่ะ ป้าวรจะมาประชุมที่สวนสุนันทาวันจันทร์หน้าค่ะ
พี่อ้วนงานเยอะและตรากตรำมาติด ๆ กันนาน คงต้องเหนื่อยล้าบ้างล่ะค่ะ แต่ก็ต้องดูแลสุขภาพด้วยนะคะ
รักและระลึกถึงพี่เสมอค่ะ แม้ไม่ค่อยได้เข้ามาทักทาย เพราะน้องกำหนดเวลาของตัวเองในการเข้ามา G2K มักจะได้ตอบเฉพาะคนที่มาทักทายเรา และคนที่ได้เจอในหน้าแรกเท่านั้นค่ะ
รักษาตัวนะคะ
(^___^)
มาถามพี่ว่า มาอบรมที่สุพรรณบุรีวันไหนครับ จะได้แวะไปหา อิอิๆๆๆๆๆ
มาชม
แม่นี้มีบุญคุณอันใหญ่หลวง อย่างแท้จริงนะครับ
สวัสดีค่ะ พอลล่าอ่านแล้ว คิดถึงแม่จังค่ะ อบอุ่นมากมายเลยค่ะ
ศน.อ้วนคิดถึงมากๆ อ่านเรื่องที่เขียนได้ความรู้สึกดีมาก
มาแวะเวียนด้วยความคิดถึงค่ะ
สวัสดีค่ะ..เพื่อนๆที่รัก
อิๆ..วันนี้แอบแว๊บๆเข้ามาค่ะ..พบเพื่อนๆมีน้ำใจมาเยี่ยมตั้งหลายท่านแน่ะ..จึงรีบมาคุยด้วยนะคะ..
น้องแอ๊ดจ๋า..พี่อ้วนส่งกำลังใจให้นะคะ เข้มแข็งไวๆ ท่านจะอยู่ในใจเราตราบนิจนิรันดร์ค่ะ..พี่อ้วนคิดว่าการทำดีของเราในโลกนี้นับว่าเราได้ตอบแทนพระคุณอันใหญ่หลวงแก่ท่านแล้ว แม้ท่านจะไม่ได้อยู่ในโลกเดียวกับเรา..นะคะ คิดถึงน้องแอ๊ดเสมอค่ะ
สวัสดีค่ะ..น้องคนไม่มีราก
ดีจังค่ะ.. ได้เจอป้าวรด้วย พี่อ้วนอยู่เชียงใหม่แท้ๆ เป็นปีละมังคะที่ไม่ได้เจอป้าวรเลย ปี๋ใหม่เมืองที่จะถึงนี้พี่อ้วนจะไปดำหัวท่านค่ะกับพี่หน้อย
แม้ว่าเราไม่ได้คุยกันบ่อยเพราะภาระงาน แต่ความคิดถึงก็ยังคงมีเสมอค่ะ ดูแลสุขภาพนะคะ พี่อาจไม่ได้เข้าไปเยี่ยมน้อง 12 ที่บันทึกบ่อยดังแต่ก่อน ..คิดถึงน้องสาวที่น่ารักเสมอค่ะ..พี่อ้วน
น้องเขี้ยว..คนน่ารัก
ขอบคุณค่ะ..ที่แวะมาเยี่ยมพี่อ้วน แถมคำหวาน..สักวันนะคะเราจะพบกันอีก น้องเขี้ยวก็น่ารักมาก ยิ้มใสๆบวกคำพูดที่จริงใจ..ความมีมนุษยสัมพันธ์เป็นเสน่ห์ของน้องเขี้ยวเช่นกันค่ะ..แม้ว่าเราจะพบตัวตนกันเป็นครั้งแรก เหมือนรู้จักกันมานานนมเชียวค่ะ
..ขอบคุณอีกครั้งค่ะสำหรับมิตรภาพที่สวยงาม..
พี่อ้วน
สวัสดีค่ะ..อาจารย์ขจิต
อิๆ..พี่อ้วนได้ยินเสียงอาจารย์ขจิตคนใจดีแล้วววว....วันนั้น
ขอบคุณมากค่ะ..สำหรับน้ำใจและมิตรภาพ..ตอนแรกตั้งใจว่าจะเดินทางจากเชียงใหม่วันที่ ๔ ค่ะ แต่มีภารกิจเร่งด่วน ต้องเข้ากรุงเทพก่อนค่ะ ค่ำๆของวันที่ ๕ เมษา จึงจะเดินทางเข้าสุพรรณ พร้อมกับพี่เหมียวและเข้าไปที่จุดอบรมพร้อมครูตุ๊กแกค่ะ
จะดีใจที่สุดค่ะ..หากเราจะได้พบกันจริงๆ
ขอบคุณอีกครั้งหนึ่งค่ะ
พี่อ้วน
ขอบคุณอาจารย์ยูมิ..น้องพอลลา(คนน่ารัก)..คุณเบดูอินและครูเอน้องรัก ค่ะ..ที่แวะมาเยี่ยม..มาอ่านจดหมายถึงแม่..พร้อมส่งความคิดถึงให้คนเขียน ซาบซึ้งใจค่ะ..
คิดถึงทุกท่านเช่นกันค่ะ..
อยู่สุขสบายดีกันนะคะ..รักษาสุขภาพค่ะ อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย
ไปทานข้าวกันเถอะพี่อ้วนขา..เที่ยงแล้วจ้า
น้องแอ๊ดจ๋า..
ทานแล้วค่ะ..ก๋วยเตี๋ยว..ไม่ใช่ข้าวค่ะ อิๆ
วันนี้ ชม.๑ อบรม รร.นำร่องการใช้หลักสูตร ๕๑ รุ่นสุดท้ายค่ะ ชั้น ม.ปลาย
วันที่ ๕-๑๐ เมษา หากโชคดีพี่อ้วนคงได้พบน้องแอ๊ดนะคะ
คิดถึงน้องสาวค่ะ
พี่ตัวอ้วน
สวัสดีค่ะ ศน.อ้วน คนเก่ง
บันทึกนี้..ซึ้งจังค่ะ..พี่ศน.อ้วน..
"ระลึกถึง"นะคะ..
มีความสุขมากๆนะคะ..^^
มาทายทัก แบบสบาย ๆ
มีความสุข สมหวัง ชุ่มฉ่ำ หัวใจ...นะคะ
วันนี้เปียกน้ำหรือยังคะ...
ถ้าว่าง ...ช่วยตอบปัญหา นี้ให้หน่อยนะคะ
1. ตอนเช้าราศีคนอยู่แห่งใด
2. ตอนเที่ยงราศีของคนอยู่แห่งใด
3. ตอนค่ำราศีของคนอยู่แห่งใด
เฉลยอยู่ที่นี่ .... นะคะ >>>
(¯`°.•°•.★* กำเนิดวันสงกรานต์ *★ .•°•.°´¯)
สวัสดีครับท่านศน.อ้วนที่เคารพครับ
