สวัสดีค่ะ
* แวะชวนไปดูหนังสี่จอค่ะ
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
* สุขกายสุขใจนะคะ
สู่..อาศรมร่มรัก (บทรู้)
ครูรากแก้วต้องอ่านผ่านชีวิต ครูรากแก้วต้องคิดค้นความหมาย ครูรากแก้วต้องก้าวข้ามขุนเขาที่เรียงราย เพื่อบั้นปลาย..รากแก้ว..นั้นสิมั่นคง
สู่…อาศรมร่มรัก [บทรู้]
ครูรากแก้ว..ต้องอ่านผ่านชีวิต
ครูรากแก้ว..ต้องคิดค้นความหมาย
ครูรากแก้ว..ต้องก้าวข้ามขุนเขาที่เรียงราย
เพื่อบั้นปลาย..รากแก้ว..นั้นสิมั่นคง
..สร้างครูรักการอ่านได้เพียงหนึ่ง
สามารถสร้างเด็กให้เข้าถึงความรักการอ่านได้นับร้อยนับพัน..
(ปรัชญาหลักสูตรของครูกานท์)
กระบวนการสร้างครูรักการอ่านของคุณครูกานท์ตลอด ๕ วัน ๕ คืน มีมากมายหลายหลาก จนบันทึกแทบไม่ทัน เพราะบางครั้งมัวเพลินฟังครูจนลืม..เขียน กลับมาย้อนอ่าน โอ๊ะๆ..เสียดายจังไม่ทันบันทึก เอ!อะไรนะ..นึกไม่ออกแล้ว ผู้เขียนขอนำประเด็นตัวอย่างวิธีสอนอ่าน คิด เขียนที่สนุกๆน่าสนใจ แบบว่า..โดนๆ มาเล่าสู่กันฟังนะคะ
การยิ้มนั้นไม่น่าจะยาก
แต่พอจะยิ้ม กลับรู้สึกยาก
ตัดสินใจไม่ยิ้ม เพราะมันไม่ยาก
ครูให้พวกเราสรุปสาระสำคัญของข้อความนี้ สารพัดความคิดค่ะ : ยิ้มไม่ยาก, ยิ้มไม่ยากแต่ไม่อยากยิ้ม, ยิ้มยาก..ถ้าไม่อยากจะยิ้ม, ไม่อยากยิ้ม, ยิ้มนั้นยาก ฯลฯ(อิๆ ไม่บอกว่า ผู้เขียนสรุปไม่ตรงกับครูหรอกค่ะ..แต่ก็เฉียดๆ) ในประเด็นนี้ครูสรุปว่า “สาระสำคัญ”สรุปยาก ทำให้คิดถึงการเขียนสาระสำคัญในแผนการจัดการเรียนรู้ คุณครูบางคนเขียนไม่ออกเลย บางคนเอาสาระการเรียนรู้มาเขียนก็มี..จริงด้วยค่ะ..ท่านผู้อ่านละคะสรุปว่าอย่างไร..
นักกลอนหญิงคนหนี่งรำพึงว่า..
“หัวใจถามหัวใจหลายตลบ เขานัดพบคืนนี้ไปดีไหม
หากไม่ไปหาเขาเราเสียใจ แต่ถ้าไปหาเขาเราเสียตัว”
เพื่อนๆลองตอบนะคะ..หากท่านเป็นหญิงสาวคนนี้จะตัดสินใจอย่างไร มีเหตุผลใดจึงตอบเช่นนั้น สารพัดคำตอบค่ะของครูรากแก้วและน้องๆโรงเรียนกวี..ทั้งหญิงและชาย เหตุผลต่างกัน : ไปแน่นอน เพราะเป็นเรื่องของหัวใจ, เรื่องอะไรจะไป ไปก็เสียสิ บางคนบอกว่า..ไม่ไปโดยเด็ดขาด ใจน่ะซ่อมได้ ตัวซ่อมไม่ได้..บางคนตอบด้วยน้ำเสียงหนักแน่นมาก ..ต้องไปค่ะ เรื่องอะไร โอกาสเช่นนี้หายาก..ยอมค่ะ..อิๆ..อีกเยอะค่ะ (ปัญหานี่ก็เหมือนกัน ผู้เขียนคิดไม่เหมือนครูอีกละ แย้งด้วย ด้วยเหตุผลนะคะ หลังจากครูเฉลยแล้ว)
ขุนแผนฟันม่าน
ชื่อระบือทั่วแดนขุนแผนแสนสวาท นางพิมพริ้มพิลาศ ใจจะขาดเพราะรักขุนแผน
สายทองต้องมนตราทอดกายาลงตอบแทน ลาวทองเป็นของคะแนน แม้นบัวคลี่แก้วกิริยา
อิสตรีอ่อนแอฐานะแค่ปรนนิบัติ ศักดินาอำนาจ แสดงบทบาทตามปรารถนา
สังคมชื่นชมชาย รักเรี่ยรายล้วนศรัทธา ชีวิตคล้ายเสภา บุรุษกามานิยมย่ำยี
อ่านเอย..อ่านไทย รู้อะไรในวรรณคดี
อ่านเรื่อง อ่านรส การกดขี่ อ่านใหม่นะคนดี เพื่อศักดิ์ศรีดวงใจ
ชื่อจะลือทั่วแดน ขุนแผนจะต้องฟันม่าน ขนบอันร้าวราน รื้อมันออกเถิดสหาย
หญิงคือเพศมาดา ใช่ทาสาบำเรอชาย นางพิมอีกหลายราย อย่าให้ตายเหมือนอย่างวันทอง
(เพลงแสนไพเราะค่ะ..คุณครูกานท์ เป็นผู้ประพันธ์คำร้องและทำนอง)
ครูตั้งประเด็นคำถาม ๓ ข้อ ข้อ ๑ ขุนแผนคือใคร ข้อ ๒ ม่านหมายถึงอะไร ข้อ ๓ ฟันอย่างไร
พวกเราต่างคิดกันยกใหญ่ค่ะ..เครียดมาก ครูบอกว่าเมื่อตอบประเด็นใดให้ระบุเหตุผลด้วย ศิษย์แต่ละคนก็เก่งๆกันทั้งนั้น รวมผู้เขียนด้วยแหละ อิๆ.. แต่ผิดเจ้าค่ะ..อุตส่าห์เดินไปหน้าห้องอย่างองอาจ กะจะฉะค่านิยมของผู้ชายไทยซักกะหน่อย (ผู้เขียนตอบว่า ม่าน หมายถึงค่านิยมของชายไทยในการมีเมียหลายคน..) คำเฉลยของครู..อูว์ สุดยอด ขั้นอ่านจิตอ่านใจคนทีเดียว..มองถึงตัวตนภายในของมนุษย์ เพื่อนๆลองทายไหมคะ ม่าน หมายถึงอะไร
..ยังไม่เฉลยนะคะ..
ท่านที่ตอบถูก ศน.อ้วนจะส่งหนังสือของครูกานท์ให้ ๑ เล่มค่ะ ยกเว้นครูพี่เหมียวครูตุ๊กแกและเพื่อนๆร่วมรุ่นทุกคน..อิอิ
บทเรียนที่สนุกต่ออีก..ครูอ่านบทเสภาตอนสมเด็จพระพันวษาสั่งประหารนางวันทอง แล้วให้พวกเราเลือกเป็นตัวละครคนใดคนหนึ่ง ได้แก่ขุนช้าง ขุนแผน นางวันทอง จมื่นไวย พระพันวษา “คิดต่อยอด” และให้เขียนพร้อมสื่อคำพูดของตัวละคร ครูย้ำไม่ให้แสดงความคิดเห็น สนุกมากค่ะ.. แต่ละคนเลือกที่จะเป็นตัวละครที่ชอบตามมุมมองของแต่ละคน ..ผู้เขียนเลือกนางวันทอง ครูตุ๊กแก เลือกเป็นขุนช้าง เพราะต้องการแก้ต่างให้คนสุพรรณบุรี แต่เป็นขุนช้างเจ้าเสน่ห์..ซะด้วย เพราะโวหารดั่งจะเด็ดเลยเชียว(ครูชม) ลองดูสำนวนนะคะ " วันทองที่รักของข้า...ข้าขอโทษ เพราะความเห็นแก่ตัวของข้าแท้ๆ ที่ทำให้เจ้าต้องมีเคราะห์กรรมเช่นนี้ แต่ในความเห็นแก่ตัวนั้น เกิดเพราะหัวใจรักที่มีต่อเจ้า...เพียงผู้เดียว "(ทำยังกะหนุ่มแน่ะ)..มุมมองของครูกานท์ ครูเลือกที่จะเป็นพระพันวษา ในท่าทีของนักปกครองไทย ที่หักมุมจากการประหารนางวันทองเป็นการแก้ปัญหาชีวิตรักสามเส้า..เสียดายจดมุมมองของครูไม่ทันค่ะ ..ครูนำเสนอเป็นกลอนเสภา..
บทนางวันทอง ที่ ศน.อ้วน เลือกพูดค่ะ..
"ใต้ฝ่าละอองธุลีพระบาท ถึงแม้พระองค์จะทรงดำริและตรัสตัดสินว่า..ความเลวของหม่อมฉัน แม้ตายเลือดก็ไม่ควรทาแผ่นดิน แต่หม่อมฉันก็ได้ทำหน้าที่เมียและแม่ที่ดีที่สุดแล้วเพคะ.." อิอิ..เป็นตามสไตล์ของผู้เขียนค่ะ ว่านอนสอนง่าย เขาว่าผิดก็ก้มหน้ายอมรับผิด ตายเป็นตาย มีหลายคนที่เลือกเป็นวันทองและร้องขอชีวิตโดยแจงเหตุผลซะละเอียดยิบ ฟังแล้วชื่นใจแทนครูกานท์จัง คิดแตกกิ่งก้านแตกหน่อ ต่อยอด..
ยังมีอีกค่ะ..เรื่องราวการอ่านชีวิตของครูรากแก้ว
สมควรตาย..!
เรื่องนี้..สนุกมากค่ะ..คนเขียนๆได้โดนใจมาก กล้ามากๆ กล้ากระทบศาสนาพุทธและความเชื่อทางไสยศาสตร์ในแง่ลบ ผู้เขียนไม่คุ้นชื่อค่ะ “ศักดิ์สิริ มีสมสืบ” แต่ก็คิดว่า “ครูแน่มาก” และก็นับว่าเป็นโชคดีของชีวิตที่ท่านมาเป็นวิทยากรบรรยายและเล่นดนตรีให้ฟัง ในเรื่องสมควรตายเพราะเขาเป็นชายปากปลาหมอ(ปากหมา : เป็นบทวิเคราะห์โดยครูกานท์ และผู้เขียนก็ว่าเหมาะแล้วที่ใช้คำนี้) เพราะชอบแกว่งปากหามือหาตีนอยู่ตลอดเวลา ลองดูตัวอย่างนะคะ..ว่าจริงไหม “ คนห่าอะไรวะ เกิดมาปุ๊บก็เดินได้เจ็ดก้าว..” เป็นอย่างไรคะ แสบคันหัวใจดีแท้..มีอีกเยอะมากค่ะ..อ่านไปๆ ท่านจะต้องเห็นด้วยว่า “เออ..สมควรตาย)..หาซื้ออ่านนะคะ..
แต่ที่เป็นอะไรแบบสุด ๆ ตรงที่เรากำลังอยู่ระหว่างการฝึกทักษะอ่านวิเคราะห์ เกิดประเด็นปัญหาค่ะ.. มีตัวละครตัวหนึ่ง ชื่อ “บุญรอด” ตั้งใจถีบ “สมควร”ให้ตกเหวตายเพราะปากเสีย แต่ถีบพลาด บุญรอดจึงตกเหวที่มีความสูงจากหน้าผา ประมาณ ๒๐๐ เมตร ต้องใช้เวลาวิ่งจากหน้าผาลงมาข้างล่างใช้เวลามากกว่า ๑๐ นาที หลังจากบุญรอดตกเหว สมควรก็ไปดื่มเหล้าต่อกับพรรคพวก เกิดทะเลาะกันและทดลองของขลัง สมควรจึงถูกถีบอีกเป็นครั้งที่ ๒ โดยเพื่อนในวงเหล้า ชื่อบุญนำ เกิดปาฏิหาริย์บุญนำไม่ตายแต่สมควรตาย ผู้เขียน(หมายถึงศน.อ้วนค่ะ)ก็วิเคราะห์ตามหลักภูมิศาสตร์ ว่าทำไมบุญรอดตกจากหน้าผาไม่ตาย.. ทำไมสมควรตาย..
คิดไป..ก็วาดแผนผังจากหน้าผาลงสู่ก้นเหวประกอบ คำนวณระยะทางและเวลา หาเหตุผลอ้างอิงตามหลักวิชาการว่า บุญรอดอาจจะค้างอยู่บนกิ่งไม้หรือเครือไม้เถาไม้อะไรสักอย่าง คงใช้เวลาในการหาทางช่วยตัวเองจนรอดชีวิต แต่สมควรตายเพราะถูกถีบและมีการแย่งปืนกันกับบุญนำ จึงใช้เวลาไม่นาน และพอถึงก้นเหวสมควรก็ยังถูกบุญนำนอนทับอีก สมควรจึงตาย โอ๊ย..เหตุผลสารพัดค่ะแต่ละคน ครูกานท์จึงกดเบอร์โทรศัพท์เพื่อให้พวกเราโทรไปถาม คนเขียนเรื่องนี้ คือ ครูศักดิ์สิริ มีสมสืบ พอดีติดต่อไม่ได้และทราบว่าวันรุ่งขึ้นท่านจะมาเป็นวิทยากรให้กับคณะของเราที่ทุ่งสัก พวกเราจึงรอฟังคำเฉลย
ท่านเชื่อไหมคะ..คำเฉลยของครูศักดิ์สิริตอบว่าอย่างไร..โอย โอ่ย โอ้ย โอ๊ย ท่านบอกว่า “เหวชีวิต.. ของมนุษย์ต่างกัน บางคนใช้เวลาตกไม่ถึงเสี้ยววินาทีก็ตาย บางคนใช้สิบนาทีหรือมากกว่า และบางคนอาจใช้เวลานานชั่วกัปป์ชั่วกัลป์เลยทีเดียว” โอ..พระเจ้า คำตอบของครูศักดิ์สิริ เล่นเอาผู้เขียนต้องเอามือตบหน้าผากตัวเองเลย .. ใช้เวลาคิดเกือบครึ่งค่อนวัน คำตอบกลับเป็นเรื่องของปรัชญาชีวิต..นี่แหละค่ะ ครูรากแก้วต้องอ่านแบบทะลุทะลวง เหมือนที่ครูกานท์บอก สมองเริ่มเปิดแล้วสิเรา..
..นี่แหละค่ะ..ครูศักดิ์สิริ มีสมสืบ ผู้บงการให้ "สมควรตาย"
เพื่อนๆคะ..เป็นเพียงตัวอย่างเล็กๆเท่านั้นที่ครูกานท์ฝึกครูรากแก้วให้อ่านวิเคราะห์
สนุกไหมคะ..ยิ่งอยู่ในห้องเรียนยิ่งสนุกค่ะ ครูกานท์ไม่เคยติไม่เคยว่าหากใครตอบผิด
อ่านเหนื่อยหรือยังคะ..พักก่อนก็ได้ค่ะ เดี๋ยวมาอ่านต่อนะคะ
ครูรากแก้วการอ่าน..กำลังมีความสุขกับการอ่านชีวิต เขียนชีวิตอยู่ค่ะ...
..พักสายตานะคะ...
นอกจากฝึกอ่านออกเสียง อ่านทำนองเสนาะ อ่านวิเคราะห์สารจากวรรณคดีและวรรณกรรมแล้ว ครูกานท์ยังให้ฝึกวิเคราะห์จากเพลงอีกตั้งมากมายหลายเพลง ครูร้องเพลงเพราะมากค่ะ..น้ำเสียงของครูมีทั้งหนักแน่น ในวรรคที่ควรหนักแน่น ออดอ้อนในบทที่อ่อนหวาน เศร้าสร้อยในวรรคตอนที่เสียใจ ผิดหวัง ลีลาของครูน่าดูน่ามอง ครูสื่ออารมณ์ออกมาทางสายตา ที่ทำให้คนฟังต้องนิ่งฟังดั่งต้องมนต์ ครูร้องเพลง “น้ำตาเทียน” ได้หวานพลิ้วมาก.. “..คืนหนึ่งฉันนอนนน.. สะท้อน..ฮึม ดวงงงงใจ เห็นน้ำตาเทียนหยดไหล เหมือนใครหลั่งน้ำ...ฮึม..ตานอง ..อดีตไม่ลับดับลงสักที เห็นเทียนเรืองรองต้องมี ทวีโศกหวนครวญไห้ มองเทียนหลั่งน้ำตาลงมาคราใด ฉันทนปวดร้าวดวงใจ จากไปแล้วแก้วตาเอ๋ยยยย....” ฟังแล้วดั่งจะเห็นสายน้ำตาเทียน หยดไหลลง..จริงๆ
เพลงบางเพลงที่ครูร้อง เรทเอ๊กซ์เลย..อิๆ..แต่ภาษาสวยสดงดงาม ..ครูรากแก้วการอ่านเป็นผู้ใหญ่ทั้งน้านนนน..ประสบการณ์เยอะ ฟังไปอมยิ้มไป แต่น้องๆโรงเรียนกวียังเอ๊าะๆอยู่ ทำหน้าตาเลิ่กลั่ก เอ๋..เอ็กซ์อย่างไร... ชื่อเพลงอะไรนะ ของทูล ทองใจ “...คืนนั้นสวรรค์ล่มมมม.. เสียงฟ้าเสียงลมมมมม พร่างพรมพี่หนาวจนสั่น...”
มีอีกหลายเพลงค่ะ..ที่ครูสอน โดยเฉพาะเพลงของครูสลา ..รองเท้าหน้าห้อง..ชายคนหนึ่งบอกความเสียใจ ปวดใจที่หญิงสาวคนรักทรยศ .. ครูสลาต้องการแต่งเพลงผู้หญิงแก้ แต่ทำไม่ได้ เพราะเนื้อเพลงบ่งบอกผู้หญิงผิดเต็มประตู หลักฐานชัดเจน ไม่มีสิทธิ์แก้ตัว ก็หลักฐานมีโทนโท่ออกอย่างนั้น แต่ครูสลาก็หาทางออกได้อย่างสวยงาม โดยให้ผู้หญิงห้องข้างๆบอกความในใจ ..เพลง “ใจน้องห้องข้าง” โดยในแง่มุมของศิลปะ เนื้อเพลงให้ความนุ่มนวลทางอารมณ์ อ่อนหวานละมุนละไม ให้ความอบอุ่นของหัวใจ แม้จะเป็นเพียงซอกมุมเล็กๆ..ยิ่งครูกานท์เป็นผู้ร้องให้พวกเราฟังยิ่งให้ความรู้สึกคล้อยตาม..
เพลง รองเท้าหน้าห้อง
ประตูห้องเช่า มีรองเท้าสองคู่เคียงกัน (หลักฐานเชิงประจักษ์)
คู่หนึ่งนั้น เป็นรองเท้าเธอ พี่จำได้ดี
อีกคู่หนึ่ง ไม่เคยเห็นเลยก่อนนี้
แปลกใจอะไรกันนี่ หน้าห้องน้องมีรองเท้าผู้ชาย
หรือใครกันเล่า ลืมรองเท้าไว้หน้าห้องเธอ
แค่ดูเบอร์ ก็รู้ว่าคนสวมหุ่นเท่าใด
ยินเสียงร้องอย่า จ๊ะจ๋า ลอยจากข้างใน (นี่ก็หลักฐานที่มัดซะแน่น)
แอบฟัง จนแน่แก่ใจ น้องมีชายแนบในห้องนอน
ใส่กลอน คุยกันสำราญเต็มที่
ห้องเช่าห้องนี้พี่จ่ายค่าเช่าเดือนก่อน
พี่เป็นคนเช่า ส่วนเขาเป็นผู้มานอน (ปวดใจแทนค่ะ..)
ปิดประตู ลงกลอน เขาคงนอนทับรอยพี่ชาย
ต้องลาห้องเช่า ไม่อยากเข้าขวางทางสวรรค์ (ยอมถอนตัว ..บ่งบอกใจที่เปี่ยมด้วยคุณธรรม)
ช่างแสบสันแท้หนอดวงแด..แม่คนหลายใจ
แกะเงินกล่อง เช่าห้องให้น้องลองชาย
เจ้าของรองเท้าเป็นใคร ช่างหยามใจพี่ชายเหลือเกิน
เพลง ใจน้องห้องข้าง
ประตูห้องเช่า มีรองเท้าหญิงชายคู่กัน
หน้าห้องนั้น เห็นพี่รำพันว่าโดนย่ำใจ
น้องอยู่ห้องข้าง ได้รู้ถึงความเป็นไป
ผู้หญิงที่พี่วางใจ เขาพาชายแนบในห้องนอน
ใส่กลอนล็อคห้อง ภาพมันฟ้องพี่มองละเมอ
จ้องดูเบอร์รองเท้าผู้ชาย เหนื่อยใจทอดถอน
ยินเสียงร้องอย่า จ๊ะจ๋าลอยจากห้องนอน
หัวใจพี่คงสะท้อน น้องอาวรณ์อยากคอยดูแล (บ่งบอกถึงความเป็นคนมีน้ำใจ)
บาดแผลหัวใจแม้ใครเป็นพี่
โดนแบบนี้คงคิดบัญชีชายชู้แน่ๆ
แต่พี่หยุดและยอม ยอมเป็นผู้แพ้ (มองเห็นความดีของผู้อื่น)
จิตใจของพี่งามแท้ อยากดูแลปิดแผลในใจ (มีใจเมตตาและกรุณา)
พี่ลาห้องเช่า อย่างซึมเซาเมื่อเขาบินจร
ผู้อาทรห้องข้างอาวรณ์ ด้วยความเห็นใจ
หากไม่รังเกียจ แวะคุยห้องข้างเป็นไร
รองเท้าถอดวางข้างใน แผลในใจน้องมียาทา.. (อิๆ ต้องตามตอนต่อไปค่ะ..)
นี่ก็อีกค่ะ..การอ่านผ่านชีวิตของครูรากแก้ว..
ว้า..จบไม่ลงค่ะ..
เดี๋ยวจะย้อนมาอ่านและแก้ไขตอนจบนะคะ
ขอขอบคุณสำหรับภาพสวยๆจากกัลยาณมิตรที่น่ารัก..ครูพี่เหมียวและน้องสาวครูตุ๊กแกค่ะ..
..สวัสดีค่ะ..
คำสำคัญ (Tags): #ครูกานท์#ครูรากแก้วการอ่าน#ค่ายครูรากแก้วการอ่านรุ่นที่ ๔#ศักดิ์สิริ มีสมสืบ#ศิวกานท์ ปทุมสูติ
หมายเลขบันทึก: 256032เขียนเมื่อ 18 เมษายน 2009 08:29 น. ()ความเห็น (37)
ลงทะเบียนเรียนก่อน ทันไหมนี่ ^__^
บทเรียนที่สนุกต่ออีก..ครูอ่านบทเสภาตอนสมเด็จพระพันวษาสั่งประหารนางวันทอง แล้วให้พวกเราเลือกเป็นตัวละครคนใดคนหนึ่ง ได้แก่ขุนช้าง ขุนแผน นางวันทอง จมื่นไวย พระพันวษา
“คิดต่อยอด” และให้เขียนพร้อมสื่อคำพูดของตัวละคร ครูย้ำไม่ให้แสดงความคิดเห็น
แต่ให้บอกว่า ถ้าเป็นตัวละครที่เลือกจะพูดว่าอะไร อิ.อิ..
จดคำพูดนั้นไว้ เลยนำมายืนยันค่ะ
เลือกเป็นขุนช้าง....พูดว่า
" วันทองที่รักของข้า...
ข้าขอโทษ เพราะความเห็นแก่ตัวของข้าแท้ๆ ที่ทำให้เจ้าต้องมีเคาระห์กรรมเช่นนี้ แต่ในความเห็นแก่ตัวนั้น เกิดเพราะหัวใจรักที่มีต่อเจ้า...เพียงผู้เดียว "
แค่อยากแก้หน้าให้คนสุพรรณ ว่าขุนช้างก็มีส่วนดีเหมือนกันนี่คะ อิ..อิ...
ไปก่อนนะคะ แล้วจะกลับมาเข้าห้องเรียนใหม่
บทเรียนนี้(บทรู้) สนุกจังค่ะ ^__^
สวัสดี ครับ คุณ
ผม เป็น อีก ตนหนึ่ง ที่คุ้นเคย กับ คำ ๆ นี้ จาก ที่นี่
และ คุ้น เคย คำนี้ ด้วย ครับ ครูกานท์
ขอ นั่ง อ่าน และซึบซับ หน่อย นะครับ
ขอบพระคุณมาก ครับ
สวัสดีค่ะ..ครูตุ๊ก (น้องสาวที่น่ารัก)
เยๆ..ไวอีกแล้ว นี่ไงคะกามนิต..ไวๆๆๆๆ
อิอิ อายจังค่ะ
เขียนไปเรื่อยๆ เอ๊ย..ไม่ใช่ พิมพ์ไปเรื่อยๆ พิมพ์เขียวไม่มี ก็เลยเป็นฉะนี้ คือจบไม่ลงค่ะ..
เฮ้อ..
สวัสดีปีใหม่ไทยค่ะครูพี่อ้วน
...
มาลงทะเบียนเรียนโตยนะคะ ... ครูพี่อ้วน
เห็นภาพแล้ว อบอุ่นด้วยเลยค่ะครูพี่อ้วน คิดถึงจัง
ทุ่งอาศรมของครูกานท์ น่าอภิรมย์ยิ่ง ... ว้าว
รักษาสุขภาพนะคะ มีความสุขทุกโมงยามค่ะ
...
สวัสดีค่ะ
- บันทึกนี้มีคุณค่าทางภาษาไทยมากนะคะ
- เพลงของครูสลา...หลาย ๆเพลงทำให้มองเห็นวิถีชีวิตนะคะ
- เป็นกำลังใจให้น้องอ้วนค่ะ
- พี่คิมยังไปโรงเรียนกันทุกวันค่ะ
ครูตุ๊กจ๋า..
เยี่ยมมากค่ะ..อุตส่าห์เข้ามายืนยันว่าจริง
" วันทองที่รักของข้า...
ข้าขอโทษ เพราะความเห็นแก่ตัวของข้าแท้ๆ ที่ทำให้เจ้าต้องมีเคราะห์กรรมเช่นนี้ แต่ในความเห็นแก่ตัวนั้น เกิดเพราะหัวใจรักที่มีต่อเจ้า...เพียงผู้เดียว "
สมแล้วละที่ครูว่า..ขุนช้างหรือจเด็จ..ก็หวานออกปานนี้
แบบนี่เป็นเรา..ก็หลง..เหมือนกัน
.. "คารมเป็นต่อ รูปหล่อเป็นรอง" ..หนึ่งหนุ่มสุพรรณ
ดีนะคะการคิดต่อยอด..กล้าคิด กล้าแสดงความคิดเห็น กล้าที่จะคิดนอกกรอบ สิ่งนี้แหละค่ะที่สังคมยุคนี้ยังขาดอยู่
การต่อยอดความคิดสู่การกระทำ บนพื้นฐานของคุณธรรม จริยธรรม
เดี๋ยว ศน.อ้วนจะหาบทพูดของนางวันทองมาบอกนะคะ
ครูพี่เหมียวอยู่ไหนคะ..
มาร่วมบอกกล่าวด้วยว่า..เลือกเป็นใคร..
ครูตาด้วย..
เพื่อนๆด้วยนะคะ
..แก้คำว่า "เคราะห์" ให้แล้วค่ะ..อิอิ
รีบมารีบไปนี่..อย่างกับจรวด..
บทนางวันทอง ที่ ศน.อ้วน เลือกพูดค่ะ..
"ใต้ฝ่าละอองธุลีพระบาท ถึงแม้พระองค์จะทรงดำริและตรัสตัดสินว่า..ความเลวของหม่อมฉัน แม้ตายเลือดก็ไม่ควรทาแผ่นดิน แต่หม่อมฉันก็ได้ทำหน้าที่เมียและแม่ที่ดีที่สุดแล้วเพคะ.."
อิอิ..เป็นตามสไตล์เจ้าตัวเลยเนอะ..ว่านอนสอนง่ายเขาว่าผิดก็ก้มหน้ายอมรับผิด ตายเป็นตาย
มีเพื่อนๆครูรากแก้วและน้องๆโรงเรียนกวีหลายคน ที่เลือกเป็นวันทองและร้องขอชีวิต โดยแจงเหตุผลซะละเอียดยิบ ฟังแล้วชื่นใจแทนครูกานท์จัง.. คิดแตกกิ่งก้าน แตกหน่อต่อยอด..
คิดออกแล้ว..ขอบทพูด ๒ บทนี้ไปเติมในบันทึกนะคะ
ขอบคุณครูตุ๊กอีกครั้งหนึ่งค่ะ..
สวัสดีค่ะ..คุณแสงแห่งความดี
ชื่อเป็นมงคลจังค่ะ..เห็นหลายครั้งแล้วจากบ้านเพื่อนๆยังไม่ได้คุยด้วย
ขอบคุณค่ะ..สำหรับมิตรภาพ
ดีใจมากค่ะ..ชอบคำนี้ด้วย ..เข้ามาซึมซับ
คำนี้แหละค่ะ ที่ครูย้ำกับศิษย์อยู่เสมอ
ความงาม..ความดี.. หากซึมซับบ่อยๆ
จนกระทั่งตกเป็นตะกอนอยู่ก้นบึ้งของหัวใจ
ความเป็นมนุษย์ของเราก็จะสมบูรณ์
ตัวเองคิดนะคะ..หากได้เรียนรู้อยู่กับครูกานท์อีกสักเดือน
คงได้อะไรๆอีกเยอะมาก
คำคุ้นตาของบันทึก ๔ บันทึกนี้ ..ครูกานท์..ค่ะ
ตอนนี้กลัวจังค่ะ..
ว่าถัดจากวันนี้ ภาระงานคงเข้ามาทับแทนที่เสียกระมัง
ต้องพยายามค่ะ
ขอบคุณมากนะคะ
บ้านนี้มีน้ำเย็นๆ ไว้ต้อนรับเพื่อนๆเสมอค่ะ..
เรียก..ครูอ้วน..ก็ได้ค่ะ
ด้วยความจริงใจ
น้อง poo จ๋า...
คิดถึง..คิดทึ้ง..คิดถึง
อยากดึงเธอเข้ามากอด..แล้วก็หอมเธอซักฟอด (ใหญ่ๆ)
ดิใจๆๆ..มากค่ะ
ต่างตนต่างหายนะคะ
อยู่ดีสบายหรือเปล่า..อากาศร้อนไหมคะ ที่อันดามัน
พี่อ้วนรีบๆเขียนค่ะ..เดี๋ยว "งานเข้า" คงต้องห่างหายอีกแล้ว
จริงๆด้วยค่ะ..ค่ายครูกานท์น่าอภิรมย์ยิ่ง..
พี่อ้วนให้สัญญากับต้นสักแล้ว..ว่า "สักวันจะหวนย้อนคืน" ค่ะ
ครั้งต่อไป..น้องpoo จ๋า..ไปกับพี่อ้วนไหมคะ..
ไปสัมผัสความ..รื่นรมย์ของหัวใจ..ค่ะ
ขอบคุณนะจ๊ะ..สาวน้อย
สวัสดีหลังวันสงกรานต์ค่ะ..พี่คิมคนขยันของน้องและทุกๆคน
ตอนแรกน้องก็ตั้งใจจะเอาบันทึกนี้ไปไว้ที่บ้านภาษาไทยค่ะ..
เพราะเป็นเรื่องของภาษาล้วนๆ ..(องค์ความรู้)
แต่สิ่งที่ยิ่งกว่านั้น ก็คือ..ข้อคิดชีวิต สู่การเป็นคนดี..(ทักษะการเป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์)
น้องจึงเลือกที่จะเอามานำเสนอที่บันทึกการเดินทาง
เพราะเป็น "การเดินทางของชีวิต" ของตัวเองด้วยค่ะ
แบบว่า..เตือนตน..น่ะค่ะ
เพื่อนครูภาษาไทยและกัลยาณมิตรคงได้อะไรบ้างจากบันทึกนี้นะคะ
ขอบคุณสำหรับกำลังใจของพี่คิมค่ะ น้องก็ขอมอบคืนเช่นกันค่ะ
พักๆบ้างนะคะ..
อ่านทุกบันทึกของพี่คิมค่ะ
แต่ไม่ทันได้คุยด้วย..อ่านวิ่ง อ่านวิ่งค่ะ..
อิอิ..สวัสดีค่ะ
สวัสดีวันหยุดค่ะ
บันทึกนี้งามทั้งภาพและภาษา...^_^...
ชอบข้อความนี้เป็นพิเศษค่ะ....
..สร้างครูรักการอ่านได้เพียงหนึ่ง สามารถสร้างเด็กให้เข้าถึงความรักการอ่านได้นับร้อยนับพัน..
ทำให้คิดถึงคุณครูภาษาไทยตั้งแต่เด็ก ๆ เลยค่ะ
(^___^)
สวัสดีค่ะ คุณอ้วน
มาใกล้ ๆ แค่ ๆ กันนะคะ
อ่านปริศนา(แสนยาก..อยากล่ารางวัล ยังคิดไม่ออก อิ อิ)
ชอบเพลงที่สอง ของคนข้างห้อง ค่ะ(แอบรัก..)
บันทึกนี้เนื้อหามาก ต้องมาอ่านอีกรอบ เผื่อตีปริศนาออก...คิดถึงค่ะ
สวัสดีค่ะ..น้องคนไม่มีราก
ขอบคุณค่ะที่มาเยือนพี่อ้วน
..สร้างครูรักการอ่านได้เพียงหนึ่ง สามารถสร้างเด็กให้เข้าถึงความรักการอ่านได้นับร้อยนับพัน..
เป็นเป้าหมายทั้งเชิงปริมาณและคุณภาพของครูกานท์ค่ะ..
และพี่อ้วนก็คิดว่า..คุณครูทำสำเร็จด้วย นั่นคือครูรากแก้วทั้งหมด ..ทั้งรุ่นพี่และรุ่นน้อง..จะสานต่ออุดมการณ์ของครูกานท์ได้แน่นอน เพราะพี่อ้วนมองทุกๆคนที่ก้าวสู่ทุ่งสักอาศรม ต่างไปด้วยใจรักการก้าว..ทุกคน
หากรากแก้วทุกรากมีความมั่นคง..แน่นอนค่ะในสร้างเด็กให้รักการอ่านเพิ่มขึ้น..
ขอบคุณอีกครั้งค่ะ..สำหรับคำชม ..ดั่งน้ำทิพย์เชียว
ไม่ทันได้เข้าไปคุยกับน้อง ๑๒ เลยค่ะ..
ตั้งใจๆ..ค่ะ จะไปๆ
เอาความฉ่ำเย็นมาฝากครับ..
เพลงเพราะมากๆ ...ผมชอบฟังเพลงในทำนองนี้ เปิดในรถยนต์ มีแต่คนหาว่า "ง่วง" ..ผมฟังกลับรู้สึกสดชื่น...
มีความสุขมากๆ นะครับ
สวัสดีครับ ท่านศน.อ้วนที่เคารพ
แวะมาเยี่ยม มาเยียน และมาอ่านด้วยความเคารพครับ
ยกเอาบทกลอนนี้มาเล่ารายละเอียดเพิ่มเติมนะครับ
การยิ้มนั้นไม่น่าจะยาก
แต่พอจะยิ้ม กลับรู้สึกยาก
ตัดสินใจไม่ยิ้ม เพราะมันไม่ยาก
น่าจะใช้ได้กับความรู้สึกของครูสุตอนนี้ได้เลยครับอยู่สิงคโปร์ เจอชาวต่างชาติมากมาย แต่ทุกคนไม่ยิ้มให้กัน แต่ได้มองกัน บางทีก็มองนานไม่ได้ ต้องใช้สายตาหลีกเลี่ยงไปมองวิว มองบ้าน มองนก หรือก้มหน้า ไปเรื่อยเปื่อย มิน่า บางประเทศ เขาถึงเอาหนังสือ หรือ พวกไฮเทค ขึ้นมาดู เพราะไม่รู้จะทำอะไรนี่เอง
นึกขอบคุณเมืองไทยของเรา ที่บรรพบุรุษได้สอนให้เรายิ้มให้กัน เป็นการทักทาย เป็นการแก้เก้อ และผูกสัมพันธไมตรีได้อย่างดีเลิศจริง ๆ ครับ คิดแล้ว รักเมืองไทย รักคนไทย มาก ๆ
สวัสดีครับ
ยังไม่เคยได้ยินเสียงครูกานท์
เดาว่าเสียงทุ้มนุ่มอย่างเอลวิส
เห็นหลายเพลง เนื้อเพราะมากครับ
ศักดิ์ศิริ มีสมสืบ กวีซีไรต์เชียวนะ
(2535, บทกวี มือนั้นสีขาว)
สนุึกสนาน น่าคิด
บรรยากาศดีๆ อย่างนี้ มีเพื่อนช่วยคิดหลายคน
5 วัน 5 คืน นับว่าน้อยไป
คราวหน้าคงมีหลายท่านอยากไปอาศรมฯ
จเด็จ น่าจะเป็น จะเด็ด นะครับ
ร้อนๆๆ มาก
แล้วจะแวะมาใหม่นะครับ... (<--ขโมยมา อิๆๆ)
“หัวใจถามหัวใจหลายตลบ เขานัดพบคืนนี้ไปดีไหม
หากไม่ไปหาเขาเราเสียใจ แต่ถ้าไปหาเขาเราเสียตัว”
ชอบจังค่ะ พี่อ้วน
ศน.อ้วน คนเก่ง
- แวะมาบอกว่า พี่เหมียวเลือกเป็นนางวันทอง แต่เหตุผลจะบอกวันหลัง
- วันนี้ไปก่อนล่ะค่ะ
- ด้วยรัก...พี่เหมียว
เจตนาแวะมาฟังเพลงนี้อีกรอบ ครับ..
มาเข้าห้องเรียนค่ะ....
มาแก้คำผิดด้วยค่ะถึงครูจะแก้ให้แล้วแต่ก็อายจริงๆค่ะ ครูอ้วนอย่าเพิ่งตีนะคะ แบบว่ามือไวอ่ะค่ะ(ก็เป็น..กามนิต..นี่คะ) ^__^
เคราะห์ เคราะห์ เคราะห์ เคราะห์ เคราะห์ เคราะห์ เคราะห์ เคราะห์ เคราะห์ เคราะห์ 10จบค่ะ
นึกถึง...สมควรตาย...เกือบ(จะ)ปล่อยไก่ไปตัวเบ้อเริ่ม ^__^
ขออนุญาตออกนอกห้องก่อนนะคะ แล้วจะมาใหม่ชอบบันทึกนี้จังค่ะ ^__^
สวัสดีค่ะ..คุณหมอ
คิดถึงคุณหมอเช่นกันค่ะ..คิดถึง คิดถึง
ขอบคุณมากค่ะที่กรุณาแวะมาอ่านเรื่องราวที่ร้อยเรียง บทเรียนชีวิตจากทุ่งสักอาศรม
ค่อนข้างยาวจริงๆค่ะ ด้วยความอยากบอกอยากเล่า
อิอิ..จบไม่ลงค่ะ
ดีจังค่ะ..คุณหมออยากตีปริศนาด้วย
ทุกเรื่องราวของการเรียนรู้ ครูกานท์ท่านไม่ได้มองเพียงผิวเผินค่ะ
ท่านมองถึงภายใน ความเป็นตัวตน ที่ต้องมีความดีเป็นพื้นฐานเพื่อการอยู่อย่างสันติธรรมในสังคม
สื่อทุกอย่างที่ครูนำมาให้ได้เรียนรู้ก็เช่นกันค่ะ ล้วนเกี่ยวข้องกับชีวิตทั้งมวล รวมทั้งเพลงที่คุณหมอชอบด้วย
ขอบคุณคุณหมออีกครั้งหนึ่งค่ะ
แล้วแวะมาอีกนะคะ..เผื่อจะได้เฉลยให้เพื่อนๆได้รับรู้ด้วยค่ะ
... ผ่านมาครับ เพิ่งเข้ามาอาศัยชายคาบ้านหลังนี้ได้ไม่นาน รู้สึกว่าอบอุ่นและสมาชิกมีความเป็นเป็นมิตรและเอื้ออาทรกันมากๆเลยครับ .... ขอฝากตัวเป็นศิษย์ เป็นสมาชิก เป็นที่ที่มาเติมเต็มความรู้ และเป็นที่ให้ผมได้พักพิงให้หายเหนื่อยจากภาระกิจการงานด้วยคนนะครับ ... ผมเองเป็นวิศวะกร ทำงานบริษัทเอกชนที่ระยองครับ ... อาจไม่ค่อยประสามากนักกับคำกลอน หรือสำนวนทางภาษาจึงขอเรียนรู้ไปด้วยคนนะครับ ไว้เมื่อเริ่มเดินได้ ค่อยขออนุญาต Share ชีวิตหรือแนวคิดของเอกชนให้สมาชิกบ้านหลังนี้ได้อ่านบ้างในอนาคต แต่วันนี้ขอเรียนรู้เพื่อหัดเดินก่อน นะครับ....
^-^ ต้องขอชมคุณครูด้วยใจจริงเลยครับ ที่เขียนบันทึกได้น่าอ่าน และเมื่ออ่านแล้วเกิดความเพลิดเพลิน น่าติดตามเป็นอย่างยิ่งเลยครับ ผมเกิดความรู้ขึ้นมาอีกมากโขเลย จะนำไปใช้ปรับการเขียน Story Telling เพื่อใช้สื่อสารให้ลูกน้องบ้างครับ ^-^
ขอบคุณและขอคารวะ ครับ
สวัสดีคุณครูพรรณาค่ะ..
โอ๊ะๆ..หนังสี่จอ ตามไปดูแล้วค่ะ
แต่ละภาพสวยๆทั้งนั้น..วิวบางลี่สวยจังค่ะ
แต่ศน.อ้วนไม่เข้าใจว่าต้องดูอย่างไรให้เป็นหนังสี่จอค่ะ..อิอิ
ว้า..คงก้าวไม่ทันครูพรรณาแล้วละ
ขอบคุณมากๆค่ะ..
ติดตามอ่านและขอเรียนรู้ จากครูอ้วน
ขอบคุณค่ะ ไม่เบื่ออ่านเลยค่ะ
สวัสดีค่ะ..อาจารย์แผ่นดิน
ขอบคุณมากค่ะที่นำความฉ่ำเย็นมาฝาก
จริงๆด้วยนะคะ..ช่วงนี้อะไรๆก็ไม่เท่าความเย็น.. ฉ่ำเย็น.. และเยือกเย็น
ความเย็นสยบความร้อนได้..รวมทั้งเพลงข้ามฟ้าแดนดอยด้วย
ท่วงทำนองที่อ่อนหวาน เครื่องดนตรีที่แสนไพเราะ ..เย็นจับใจค่ะ..
ทำให้อาจารย์แผ่นดินต้องแวะเวียนมาฟังอีก..
ยินดีต้อนรับเสมอค่ะ..
ฝากความระลึกถึงในวันปีใหม่ไปยังครอบครัวที่น่ารักทุกๆคนนะคะ
น้องแดนน้องดินน่ารักมากค่ะ..
สวัสดีค่ะ..ท่านหัวหน้าลำดวน
อิอิ..ลัดคิวก่อนค่ะ
เพราะเห็นท่านหัวหน้ามาเยี่ยม ๒ บันทึกแล้ว
ขอบพระคุณสวยๆค่ะ..ในความกรุณามาร่วมเรียนรู้กับครูแห่งชีวิตด้วยกันกับ ศน.อ้วนค่ะ
นับเป็นบุญค่ะ..สำหรับ.."ค่ายครูรากแก้วการอ่าน..ค่ายชีวิต" ครั้งนี้
ต้องต่อสู้กับตัวเองเรื่องงานมากๆๆๆๆ...ค่ะ
ในที่สุดความมุ่งมั่นก็ชนะค่ะ..
ครูบอกให้ตัดนิวรณ์ให้ได้..
เพราะอยู่ค่าย ศน.อ้วนก็ยังห่วงงานอยู่
ไปขออนุญาตครูใช้โทรศัพท์..ยังจำสายตาที่เปี่ยมด้วยความปรานีของครูค่ะ..
เหมือนครูจะบอกว่า "อีกแล้ว" ยังตัดไม่ได้นี่เรา..เข้มแข็งๆ
ศน.อ้วนถึงทำใจได้ค่ะ
กลับถึงเชียงใหม่ โอ้โฮเฮ๊ะ..ถูกต่อว่าเยอะแยะเลย
...ยิ้ม ยิ้ม ยิ้ม..แล้วทุกเรื่องก็ผ่านสบายค่ะ
เหมือนครูว่าจริงๆ..ตัดเสียบ้าง...
ท่านหัวหน้ามาอ่านอีกนะคะ..มีตรงไหนที่ควรแก้ควรปรับ กรุณาบอกด้วยนะคะ
ศน.อ้วนยินดีค่ะ..
ด้วยความระลึกถึงค่ะ
- สวัสดีเจ๊า ศน.อ้วนคนเก่ง
- แวะมาอ่านบันทึกตี้มีแต่สาระ ดีดี ชื่นชมในความสามารถนำตัวอักษรไทยมาร้อยเรียงเป็นเรื่องราวที่สวยงาม
- ยะฮื้อให้เมืองไทยคลายความรุ่มร้อนได้จ๊าดนักเจ๊า
- ..สร้างครูรักการอ่านได้เพียงหนึ่ง สามารถสร้างเด็กให้เข้าถึงความรักการอ่านได้นับร้อยนับพัน..
สวัสดีเจ้าครูสุ..
กึ๊ดเติงหาจ้าดนักเจ้า...กึ๊ดเติงๆๆๆๆ
แสดงว่าบ่าเดี่ยวนี้ครูสุยังบ่ได้อยู่เมืองไทยแม่นก่อเจ้า
อยู่สิงคโปร์..ได้ปะกับปี้น้องเขต ๑ ก่อเจ้า
แต้ๆเลย..เจ้า
ปี้อ้วนเกยไปหลายประเทศ เปิ้นตึงบ่ยิ้มหื้อกั๋นเหมือนคนบ้านเฮา
ปี้อ้วนเป๋นคนชอบยิ้มอยู่แล้ว..ยิ้มหื้อเปิ้นแล้ว เปิ้นบ่ยิ้มตอบ
...ยิ้มไม่ยาก แต่ไม่อยากยิ้ม...
อยู่ตี้ไหนก่อบ่ม่วนเหมือน "เมืองไทย"นะเจ้า บรรพบุรุษของเฮาเปิ้นสั่งสมเรื่องดีเรื่องงามไว้หื้อลูกหื้อหลาน
ขะใจ๋ปิ๊กบ้านนะเจ้า..เมื่อเสร็จสิ้นภารกิจแล้ว
..อยู่หื้อม่วนนะเจ้า..
ด้วยความฮักและกึ๊ดเติงหา..เจ้า
ปี้อ้วน
อ่านแล้วสนุกจัง
มองเห็นภาพแห่งความสุขทั้งการเรียนและการใช้ชีวิต
ขอบคุณที่เขียนให้คนอ่านเหมือนกับได้เรียนรู้ไปด้วยค่ะ
ก็อยากจะทายเหมือนกันว่า "ม่าน" คืออะไร
ถ้าขุนแผนจะฟันม่าน คิดว่า ครูคงจะสื่อให้ขุนแผนเป็นตัวแทนผู้ชายที่ปรับเปลี่ยนมุมมองผู้หญิงใหม่ ว่า ผู้หญิงไม่ใช่นางบำเรอ ผู้หญิงไม่ใช่ของเล่นของผู้ชาย
แต่ ผู้หญิงเป็นเพศเดียวกับมารดาที่ควรค่าแก่การยกย่อง
แต่จะทำได้หรือ ในเมื่อ ผู้หญิงในโลกปัจจุบันได้เปลี่ยนไปแล้ว(ยกเว้นพวกเรา)
ผู้ชายอย่างขุนแผนคงได้แต่อึ้ง ทึ่ง เมื่อเห็นผู้หญิงในศตวรรษใหม่
บางคนยิ่งกว่านางวันทองด้วยซ้ำ
ศน.อ้วนว่าจริงไหมเอ่ย
แล้วจะคอยอ่านบทต่อไปค่ะ
ด้วยรักและศรัทธา
จาก ..หนูขวัญค่ะ
ครอบครัว ปทุมสูติ และ นักเรียนกวี ทุ่งสักอาศรม ขอบคุณของขวัญท้ายสงกรานต์จาก ครูอ้วน สองกล่องลังแห่งรักระลึกใจ...
น้อมกราบคุณครูกานท์ค่ะ..
กราบขอบพระคุณค่ะที่ครูกรุณามาเยี่ยมพร้อมความฉ่ำเย็นของหัวใจ
เป็นการรำลึกถึงพระคุณของครูและครอบครัวปทุมสูติค่ะ
สำหรับความอบอุ่น..ความเอื้ออารี..และความรักที่หนูได้รับ
และอยู่อย่างมีความสุขตลอดระยะเวลา ๕ วัน ๕ คืนในค่ายฯ
ครูคะ..
ครูทำให้หนูได้สัมผัสกับความละเอียดอ่อนของชีวิตเพิ่มมากขึ้น
ครูสอนเหมือนไม่สอน ทุกอย่างประจักษ์ในความเป็นจริงที่ก่อให้เกิดการเรียนรู้โดยไม่รู้ตัว
ครูทำให้หนูศรัทธาชีวิต..ศรัทธาความเป็นตัวตนของตนเองเพิ่มขึ้น
ครูทำให้หนูดื่มด่ำกับความงดงามและความมีชีวิตชีวาของภาษาเพิ่มมากขึ้น ..
..หนูให้สัญญาค่ะ..
จะเป็นศิษย์ของครูด้วยหัวใจ
จะกลับไปด้วยใจรักการอ่าน (กลับไปทุ่งสักค่ะ..)
จะบอกว่าเป็นศิษย์(ดี)ของครูกานท์
ด้วยมีจิตวิญญาณอ่านตัวเอง..(ทั้งชีวิตค่ะ)
กราบขอบพระคุณครูอีกครั้งหนึ่งค่ะ..
น้องขวัญจ๋า..
ดีจัง..ต้องปรบมือให้ตัวเองด้วยแล้วววว..(ก็บอกว่าเขาเขียนดีนี่นา..อิอิ)
ครั้งต่อไป..เรามาจับมือกันก้าวสู่ ..ทุ่งสักอาศรมนะจ๊ะ..
จริงๆค่ะ..
แล้วแวะมาอ่านอีกนะจ๊ะ..จะเฉลยว่า "ม่าน" หมายถึงอะไร
ที่น้องขวัญแสดงความคิดเห็นนั้น โอ๊ยสนุกค่ะ..ยิ่งอยู่ในห้องประชุม แยกกลุ่มย่อยอีกสนุกใหญ่เชียวละ ต่างคนต่างมีเหตุผลของตัวเอง
คำเฉลยของครูกานท์..เป็นสัจธรรมของชีวิตเลยละค่ะ
มาอีกๆ..นะจ๊ะ
คนึงนิตย์(ครูดอย)
ต้องนำไปปฏิบัติด้วยหัวใจและจิตวิญญานของครู
คิดถึงพี่สาวสุดน่ารักท่านนี้จังค่ะ ครูกานท์ด้วย อยากกลับไปพบบรรยากาศเก่าๆในวันวาน ณ ทุ่งสักอาศรมอีก
ตอนนี้เอ๋เรียนจบศึกษาศาสตร์ศิลปากรแล้วนะคะกำลังจะรับปริญญากรกฎาคมนี้ ไว้ทุกอย่างเรียบร้อย คงได้กลับบ้านนักเรียนกวีนะคะ