กอดสงบ
อ่านบันทึกหลายบันทึกที่กล่าวถึงเรื่องการกอด นึกถึงตัวเองที่เป็นคนชอบกอด หลาย ๆ คนอาจจะมีข้อคำถามในใจบ้าง ว่าอะไรถึงทำให้เป็นคนชอบกอด แล้วเวลากอดคิดถึงอะไร จะบอกว่าคิดถึงการกอดสงบค่ะ เคยอ่านหนังสือ เรื่องมีอยู่ว่า.............
กอดสงบหรือ คาล์ ฮัค (clam huck) เป็นเทคนิคการผ่อนคลายได้ความสงบที่ดีวิธีหนึ่ง โดยเฉพาะในสถานการณ์อันวุ่นวาย คับขันในอารมณ์ คือการกอด-ฮัค แท้จริงการกอด เป็นฐานของความสุของมนุษย์ทุกคน
การกอด เป็นกิริยาท่าทางของการสัมผัส-ทัชชิ่ง (tuching)
เรามิใช่คุ้นเคยการถูกกอดมาตั้งแต่เกิดเท่านั้น แต่ว่ามันคือความจำเป็นของทุกคนที่จะต้องได้รับเพื่อเสริมพัฒนาการด้านจิตใจให้สมบูรณ์ เป็นสัญชาติญาณก็ว่าได้ มันช่วยสร้างความมั่นคงภาคภูมิในตนเอง สอนให้เป็นผู้รับ เป็นผู้ให้ที่ดี และสอนให้รู้ซึ่งถึงความต้องการที่ขาดไม่ได้ และรู้ซึ่งถึงคุณค่าของมัน
ลองสังเกตุแม่ที่กอดรัดลูกผู้กำลังสะอึกสะอื้นร้องไห้ สังเกตดูให้ดีๆ จะเห็นว่าการกอดเป็นการเยียวยาบาดแผลใจของลูกน้อยได้ชะงัดนัก และท่านจะรู้สึกว่าได้เคยอยู่ในอ้อมกอดเช่นนั้นมานานแล้ว และได้ความรู้สึกเป็นสุขอยู่ลึก ๆ ด้วยในขณะเดียวกัน
ถ้าท่านได้สัมผัสการถูกสัมผัสจากใครสักคนที่มิใช่ในเรื่องรักใคร่โรแมนติก ท่านก็จะซึ้งถึงความลับที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในการได้มา ซึ่งความรู้สึกผ่อนคลายหรือคาล์ม(ความสงบ)
การกอดสงบ-คาล์ม ฮัค เป็นเรื่องธรรมดา จงลุกขึ้นและตรงไปหาคนที่ท่านวางใจในตัวเขา อ้าแขนออกโอบกอดเขาไว้ ถ้าท่านรู้สึกติดขัดไม่สนิทใจที่จะทำเช่นนั้น ก็บอกเขาก่อน โดยพูดว่า "ผม/ฉันต้องการกอดคุณสักครั้ง คุณรังเกียจไหม" ตรงนี้อาจเป็นฝรั่งหน่อย แบบไทยถ้าทักทายอย่างเป็นมิตรและจับมือถือแขนแน่นหนาของกันและกันก็น่าจะอบอุ่นพอ และอาจจะไปสู่การกอดอันอบอุ่นได้ความสุขสงบซึ่งกันและกัน
สิ่งสำคัญที่สุดคือ จงทำบ่อย ๆ เป็นประจำสม่ำเสมอ เท่าที่จะทำได้ ย่อมได้รับความสุขสงบแน่นอนจากการกอดสงบ หรือ คาล์ม ฮัค แต่ละครั้ง
นึกถึงวันมหกรรม KM จังเลย มีความสุข
วันนี้คุณกอดใครหรือยังคะ (โดยเฉพาะคุณพ่อ)
ความเห็น (27)
- ครับ....
- การกอดเป็นการแสดงออกถึงความรัก ความห่วงใย ความคิดถึง และให้กำลังใจครับ
- ขอบคุณครับ
- อยากกลับบ้านไปกอดใครสักหลายๆคนบ้างจัง
เห็นหนังสือ และสื่อประชาสัมพันธ์กันมากมายนะคะ ผลของการกอดคงจะดีจริง แต่....
บางคนไม่ชินเลยนะคะ อย่างพี่
บางครั้งพี่ ๆ ที่ทำงานเขาทักทายเข้ามากอดจะรู้สึกขนลุก ไม่อยากให้กอดแต่ไม่กล้าพูด เพราะเขาเป็นผู้ใหญ่
นักเรียนบางคนก็เข้ามานวดมากอด มาแอบ เพราะว่าพี่เองก็รุ่นแม่ รุ่นป้าของเขาแล้ว ก็มีอาการที่ไม่สนิท ขนลุกขนพอง แต่ไม่กล้าปฏิเสธ กลัวเด็กจะไม่เข้าใจ
การกระทำของพี่จะเพียงเอามือสัมผัสหรือโอบหลัง เอวเท่านั้น กับแม่ก็จะบีบ นวด อิง หนุน แต่ไม่กอด
เลี้ยงสุนัข ก็แค่ทักทาย จับขา ลูบหัว ไม่อุ้มไม่กอด
กับเด็กเล็ก ๆ ก็ไม่อุ้ม ไม่กอด ได้แต่ยืนมอง อาจจะจับมือหยอกบ้าง
แต่กับน้องแมวนี่กอด อุ้ม
เฮ้อ ! อย่างนี้พี่ผิดปกติ รึเปล่านี่
มีเรื่องเล่าจาก ศูนย์อนามัยที่ 5 ของกรมอนามัย เกี่ยวกับการกอด ของพี่เลี้ยงเด็กค่ะ
"ในสมุดบันทึกที่เขาบันทึกไว้ จากการอบรมที่ให้ครูพี่เลี้ยงและได้คุยกัน บอกว่า ... มีเด็กเหงา เขาไม่เคยโดนกอดเลย เขาก็บอกวิธีว่า โอบเด็กยังไง กอดยังไง เขาบอกวิธีว่า ก็โอบเด็กเข้ามากอด และคิดว่าเขาเป็นลูก แล้วเขาก็จะเงียบ"
คุณสุรวัฒน์ มาคุยให้ฟัง ที่นี่ค่ะ เรื่องช่วยงานอบรมผู้ดูแลเด็ก
- การกอดพ่อสำหรับคนเก่าๆ..แบบโบๆ..ไม่ค่อยได้ทำค่ะ..อย่างเก่งแค่กราบ...แล้วมองตากัน..น้ำตาซึมๆ...พ่อก็OK แล้ว...เขาบอกว่ามันเขิน
- เรายังดีมีคนใกล้ๆให้กอด
- บางคนอยู่ไกลโพ้น...จะอกแตกไหมเนี่ย...น่าสงสาร...ใจเย็นๆนะคะ..อีกไม่กี่วันได้กลับบ้านแล้ว.."คุณไมโต"
คุณติ๋ว
นั่นนะสิ วันที่เธอกลับมา เราทุกคนต้องส่งใจไปเชียร์เธอนะคุณติ๋ว อิอิ ขำขำ
- ยังเลยครับ
- อยู่มหาวิทยาลัย
- ขอกอดหนังสือก่อนนะครับ
- ผมอาจจะแปลกจากทุกคน
- ผมได้กอดต้นไม้ใหญ่ ที่อยู่ในธรรมชาติ
- รู้สึกว่า ผมอยู่กับธรรมชาติ มากขึ้น และรู้สึกว่าได้รับพลังจากธรรมชาติ ในการกอดกับต้นไม้ใหญ่ครับ
คุณไมโตคะ
กลับบ้านมาคงได้กอดสมใจ ไม่ใช่สิ กอดคุณสมจิน (อิอิ) อย่างสมใจนะคะ ลูก ๆ ด้วยค่ะ
เตรียมรอรับกลับด้วยด้วยกอดเหมือนกันค่ะ
ครูอ้อยคะ
ฝากกอดทุกคนที่ครูอ้อยรักด้วยค่ะ
คุณไมโตคะ น้องอ๊อบคะ
ครูอ้อยฝากกอดไปยังคุณสมจินและลูกทั้งสองด้วยค่ะ
อ.ภาทิพคะ
- เวลาที่คนเรากอดกัน ความอบอุ่นมันจะเกิดขึ้นอย่างประหลาดค่ะ
- กอดเด็ก ๆ เราก็ได้รับความสดใส
- กอดเพื่อน กำลังใจมันก็มา
- กอดผู้ใหญ่ ความอบอุ่นก็เต็มอิ่ม
- กอดแฟน.....เอ.....เป็นอย่างไรหนา
- แต่ว่า กอดน้องแมวน้องหมา...นี่ หนูชอบจริง ๆ ค่ะ
- อาจารย์ไม่ผิดปกติหรอกค่ะ หนูเข้าใจครูภาษาไทย....อิอิ เกี่ยวกันหรือเปล่าคะ
อ.หมอนนท์คะ
หนูตามไปอ่านตามที่ อ.แนะนำแล้วคะ
เวลาที่เจอเด็ก ๆ หรือเจอหลาน ๆ ก็ต้องเรียกให้มารับกอดพร้อมกับจุ๊บหน้าผากและจุ๊บผม 1 ที เด็ก ๆ จะชอบ และรักอา-ป้าอึ่งค่ะ.....เวลากอดเด็กไม่ใช่เด็กเท่านั้นที่ได้ความรักความอบอุ่น .....ผู้ใหญ่ (อย่างเรา) ก็ได้รับและเรียนรู้จากเด็ก ๆ ด้วยค่ะ
ขอบคุณคุณหมอมากที่เติมเต็มความรู้สึกของการกอดให้ค่ะ
คุณติ๋วคะ
- สมพรเคยคิดแบนั้นกับพ่อกับแม่ค่ะ
- เราจะเริ่มกอดกันยากมาก
- แต่มาคิดว่าทำไมเรากอดคนอื่นได้สนิทใจ แต่กับพ่อแม่เราไม่กล้า
- ค่อย ๆ ค่ะ....เริ่มจากจับแขน จูงแขน จูงมือ แล้วจับเอว แล้วอ้อมไปกอด...น้ำตามันจะไหล
- เดี๋ยวนี้ไม่มีพ่อให้กอด เหลือแต่แม่ ก็พยายามทำเมื่อทำได้ค่ะ .....แม่จะเป็นคนที่เข็มแข็งค่ะ.....แต่แข็งอย่างไร ก็อ่อนในใจเพราะพวกเราค่ะ
- จะไปเริ่ม "เขิน" เมื่อไร ส่งสัญญาณ บอกกันด้วย จะส่งใจไปช่วย "เขิน" ค่ะ
คุณขจิตคะ
- เห็นรูปชายหนุ่ม(ใจดี) รูปใหม่
- อืม....ไม่อยากบอกเลยว่า อิอิ น่ากอด เพราะเหมือนพี่ชายสมพรมากเลยค่ะ
- กอดหนังสือนาน ๆ ระวังจะได้กอดหนังสือตลอดไปนะคะ......
คุณบอยคะ
- เราลืมกันไปจริง ๆ ค่ะ
- เรามัวแต่นักถึงตัวเอง นึกถึงสิ่งรอบข้างที่มีชีวิต
- เราลืมนึกถึงธรรมชาติ
- เราได้แต่เหยียบย่ำ(พื้นหญ้า) ตัดต้นไม้ ทำลายธรรมชาติ
- สมพร คงต้องลองกอดต้นไม้บ้าง แล้วจะมาบอกว่ารู้สึกว่าอย่างไร นะคะ
- ขอบคุณคุณบอยนะคะ ที่มอบความคิดดี ๆ (ให้อีกแล้ว) ขอบคุณจริง ๆ ค่ะ
คุณสมพรคะ...พี่กอดแล้วไม่เคยสงบเลยค่ะ...ให้ตายซิ...
คุณเมตตาคะ
จ้อง ๆ จะตอบความเห็นหลายครั้งแล้ว แต่กังวลใจว่าจะไม่สงบเหมือนกัน
แต่หลังจากฟังธรรมะในสวน หลังจากกลับจากวัดแล้ว ทำให้ใจเป็นใจที่สงบจริง ๆ ค่ะ
ลองไหมคะhttp://gotoknow.org/blog/sompornp/66742
กอดสงบ จ๊ะอึ๊ย......
กลับจากขอนแก่นทำให้คิดถึงบันทึกนี้อีกครั้งหนึ่ง
การกอดเป็นการแสดงถึงความสุข มิตรภาพ ความรัก ความผูกพัน.....
พบหน้ากัน ปานประหนึ่งว่ารู้จักกันมาชาติที่แล้ว
ทุกคนจะเทใจ ไม่มีกั๊ก (กิ๊กไม่เกี่ยว)
ได้กอดใครบ้างจะได้ เล่าสู่กันฟังต่อไปค่ะ
สุขใจไหนเท่า...จริง ๆ .....
กลับจากบ้านพ่อครู
ทำให้คิดถึงบันทึกนี้อีกแล้ว
เอาไปฝากคุณแผ่นดินดีกว่า
สวัสดีครับ พี่สมพร..
ดูเหมือนวาระแห่งการกอดของเราและเราที่บ้านพ่อครูบาและถูกกล่าวขานถึงไม่น้อย...
บันทึกนี้ช่วยให้ผมสัมผัสและเข้าใจถึงสิ่งเกิดขึ้น ณ วันนั้นอย่างชัดแจ้ง...การถูกสัมผัสจากใครสักคนที่มิใช่ในเรื่องรักใคร่โรแมนติก ท่านก็จะซึ้งถึงความลับที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในการได้มา ซึ่งความรู้สึกผ่อนคลายหรือคาล์ม
การที่พี่สมพรโอบกอดผมในช่วงท้ายก่อนการขึ้นรถกลับ..ผมสัมผัสได้ถึงความอบอุ่น โล่งใจและรู้สึกผ่อนคลายเป็นที่สุด
ขอบคุณครับ...ขอบคุณทุกอย่างที่มีให้ที่บ้านพ่อครูบา รวมถึงขอบคุณที่มาบอกย้ำให้เกิดความรู้ที่ว่า การกอด เป็นฐานของความสุของมนุษย์ทุกคน
ขอบคุณครับ
ฮา ๆ ๆ อ่านบันทึกนี้
คุณเมตตา แทนตัวเธอเองว่า พี่ กับพี่อึ่งฯ
อุ้ย ซา หงบ ซาหงบ