บันทึกการเล่นเพื่อพัฒนาการเรียนรู้..ดังลมหายใจของการเติบโต เป็นการถอดบันทึกการเล่นของพี่อาจารย์ดร.วิรัตน์ คำศรีจันทร์ พี่ใหญ่ของเราชาวเพาะช่าง ทีมีไม่มากนักจะได้เป็นผู้นำทางด้านวิชาการ พี่อาจารย์เก่งทั้งด้านศาสตร์และศิลป์ ข้าพเจ้าคิดเสมอว่า ชีวิตและสภาพแวดล้อมในวัยเยาว์มีส่วนหรือไม่ที่จะทำให้พัฒนาการทางด้านร่างกายและจิตใจของเรา เป็น อยู่ คือ กับธรรมชาติมากที่สุด เรียนรู้และปรับตัวด้วยธรรมชาติคือตัวเรากับสิ่งแวดล้อม ทรัพยากรที่มีอยู่ตามธรรมชาติเหล่านั้น จะเป็นวัตถุดิบในการสร้างสรรค์ ให้ร่างกายและจิตใจของเด็กๆที่อยู่ในสภาพแวดล้อมที่เป็นธรรมชาติจริงๆเจริญเติบโตมาอย่างมีคุณภาพได้จริงหรือไม่  คำตอบคือ 99.99% ที่เป็นเช่นนั้น ด้วยวิถีที่คล้ายกัน ข้าพเจ้าจึงคุยได้เออกับพี่อาจารย์จนพี่อาจารย์แปลกใจว่าข้าพเจ้าอายุเท่าไหร่กันแน่..คุยเหมือนคนรุ่นเดียวกัน ข้าพเจ้าติดตามอ่านงานเขียนของพี่อาจารย์มาเสมอ ดังลมหายใจเป็นอีกบันทึกหนึ่งที่ข้าพเจ้าอ่านอยู่เนืองๆ เมื่อพี่ใหญ่อีกคนคือพี่นงนาทมาเชิญชวนให้ร่วมกิจกรรมนี้ และพี่อาจารย์แนะนำให้ถอดบทเรียนในเรื่องของการเล่น จึงโดนใจข้าพเจ้ายิ่งนัก

บันทึกลิงทะโมนกับหมาบ้าบนยอดไม้ ไม่เป็นเพียงบันทึกการเล่นของลูกผู้ชายที่สนุกสุดยอดแล้ว ยังได้พลังกล้ามเนื้อที่แข็งแรง ไม่ว่าจะเป็นการปีนป่ายไปตามต้นไม้และโถมตัวห้อยโหนลงมา เปรียบได้กับท่ายิมนาสติกที่สง่างามเต็มไปด้วยพลังของกล้ามเนื้อแขน เด็กๆในสมัยนั้นเป็นนักยิมนาสติกสมัครเล่นเลยทีเดียว

ต้นไม้เป๋นเหมือนอุปกรณ์ชั้นดีที่ไม่มีล้ม กิ่งหัก ก้งอกใหม่ได้ เนื้อตัวร่างกายเกิดบาดแผล ก็รักษาหายได้ เป็นการสร้างภูมิต้านทานทางกายได้อีกทางหนึ่ง เคล็ดขัดยอก ก็ปฐมพยาบาลด้วยสมุนไพรจากธรรมชาติอีกนั่นแหล่ะ ข้าพเจ้าจำได้ว่าจากการเล่นห้อยโหนแบบนี้ ทำให้ข้าพเจ้าแขนเดาะ ยกไม่ขึ้น แม่ใช้ผ้าขาวม้าของพ่อทำเป็นเฝือกชั่วคราว แล้วใช้น้ำมันมะพร้าวนวดให้ทุกวัน จนหายไม่ต้องไปหาหมออย่างปัจจุบัน การเล่นของพี่อาจารย์ในวัยเด็กก็คงมีการบาดเจ็บและการปฐมพยาบาลก็คงคล้ายคลึงกัน การจะหลีกลี้ให้พ้นคู่ต่อสู้ ก็เป็นพัฒนาการที่ผุดขึ้น ณ เวลานั้น เรียกว่าต้องใช้ไหวพริบปฎิภาณในการหลบหลีก..เรียกว่ายุทธวิธีฉับพลันก็ว่าได้อีกนั่นแหล่ะ การเล่นในวัยเด็กจึงเป็นการเรียนรู้ควบคู่กับลมหายใจและการเจริญเติบโตสู่วัยทำงานอันเป็นการส่งผลที่เชื่อมโยงกันมาอย่างมหัศจรรย์

อยากกระซิบเบาๆว่าก่อนจะมีกีฬายิมนาสติกระดับโลก..เราเด็กท้องนา...มีกีฬายิมนาสติกระดับท้องทุ่งมาก่อนนานนับศตวรรษเชียวล่ะจ้า...