ตามบันทึกเก่าที่ผ่านมา ที่ครูสุได้เกริ่นไว้ เรื่องของแหล่งการเรียนรู้ วันนี้มาต่อเรื่อง แหล่งการเรียนรู้ที่เป็นคนบ้างนะครับ หลายท่านอาจจะคิดไปถึงเรื่อง อาจารย์ในมหาวิทยาลัย ผู้ทรงคุณวุฒิ ฯลฯ ที่จะให้เป็นที่ปรึกษางานวิจัยไปนู่น ...  แต่จริง ๆ แล้ว ไม่ใช่เรื่องนั้นนะครับ

ประเด็นของครูสุ ในเรื่อง แหล่งการเรียนรู้จากผู้คน จะเกี่ยวกับการสอนภาษาอังกฤษของครูสุเองนะครับ ให้ดูภาพก่อน แล้วจะเข้าใจว่า คน เป็นแหล่งการเรียนรู้ได้อย่างไร

ภาพนี้คือคำตอบที่อาจหักมุมสำหรับหลาย ๆ ท่าน  เข้าใจถูกแล้วครับ  ครูสุให้เจ้าของภาษาอัดเสียงไว้ให้ครูสุ  ไว้สอนนักเรียนทักษะฟังพูดไงครับ

โรงเรียนของครูสุไม่ได้มีฝรั่งเข้าไปเที่ยวบ่อย  นานทีปีหน ถึงจะเห็นชาวต่างชาติ  และก็โชคดีสำหรับครูสุอยู่เหมือนกัน ที่ได้รู้จักชาวต่างชาติ ผ่านโบสถ์คริสต์จักร ที่เข้ามาช่วยสอนให้ความรู้ทางด้านภาษากับเด็ก ๆ

หลังจากที่เขา(ฝรั่ง)ได้มาสอนแล้ว ครูสุจะไม่ลืมให้เขาอัดเสียงบทสนทนา หรือคำศัพท์เก็บไว้ให้ครูสุด้วยครับ  เพราะเขาอยู่กับเราได้ไม่นานนี่นา โดยครูสุ จะทำสคริปต์ให้เจ้าของภาษาเขาอ่าน หรือ สนทนากัน อย่างที่เห็นในรูปนี้แหล่ะครับ แล้วเก็บไว้เป็นไฟล์เวฟ wave. หรือ wmp. เก็บไว้ในเครื่องบ้าง เก็บในแผ่นซีดีบ้าง ซึ่งสามารถจะนำไปทำเป็นสื่อให้นักเรียนได้เรียนทักษะฟังพูดภาษาอังกฤษได้ดีมาก เท่านี้เราก็ได้สื่อและแหล่งการเรียนรู้ที่เราได้ไปจัดด้วยตัวเอง ไม่ต้องไปละเมิดลิขสิทธิ์ใครด้วย เราอยากให้เขาพูดบทสนทนา หรือ คำศัพท์อะไร ก็ขึ้นอยู่ที่เราแล้ว และสำหรับท่านที่มีไอเดียทำCAI ทำ E-book ฯลฯ นี่ก็คือข้อมูลดิบ (เสียง)  ตอนนี้อยู่ที่ครูเท่านั้น ที่จะนำสิ่งเหล่านี้มาใช้ให้เกิดประโยชน์กับการเรียนรู้ โดยเฉพาะวิชาภาษาอังกฤษ ครับ