เหตุเกิดที่โรงพยาบาล


ยังงี้ก็มีด้วย อิอิ

           เขียนเรื่อง เฮฮาศาสตร์เทศบาลนครพิษณุโลก  ทุ่มเททั้งชีวิตจิตใจเขียน  คนไม่ค่อยอ่าน  ทั้งยังไม่ยอมแสดงความคิดเห็น  ( ช่วยอ่าน ช่วย comment หน่อยเถอะครับ  อิอิ )  เลยลองเขียนเรื่องนี้ดู  อยากรู้ว่าชอบอ่านเรื่องไร้สาระกันจริงรึเปล่า ?   อีกทั้งเรื่องนี้อาจถูกใจครูบาได้รับเลือกไปตีพิมพ์ในหนังสือเล่มใหม่ที่จะตีพิมพ์เร็วๆนี้ก็ได้  ใครจะไปรู้  อิอิ


           เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงนะครับ  ไม่ใช่เรื่องตาหลก   สาบานได้  แต่จำเป็นต้องปกปิดชื่อของตัวละครเพื่อความปลอดภัยในชีวิต ( ทรัพย์สินไม่เป็นไร )  ขอใช้นามสมมุติว่านายจอมป่วน


           วันหนึ่ง  นายจอมป่วนพาศรีภรรยาคนสวย ( ไม่ใช่แฟนผมนะครับ  แฟนผมสวยคนเดียวซะเมื่อไหร่ อ. สร้อย )  ไปตรวจสุขภาพประจำปีที่โรงพยาบาล ( ตึกที่เกิดเหตุก็ตึกที่จัดมหกรรม KM ภูมิภาค นั่นแหละครับ )  ต้องตื่นแต่เช้า  งดน้ำงดอาหารตั้งแต่เที่ยงคืน  เพราะต้องเจาะเลือดตรวจด้วย


           ไปถึงโรงพยาบาลประมาณ แปดนาฬิกาก็เจาะเลือดก่อน  แล้วก็เดินไปร้านอาหารด้านหลัง ( ก็ที่นั่งทานอาหารเช้ากับครูบานั่นแหละครับ  อย่าเข้าใจผิดว่าเป็นผมนะครับ  นายจอมป่วนเค้าเล่าให้ผมฟังอย่างละเอียด อิอิ )   ทานมื้อเช้าเสร็จก็แวะมาให้คุณหมอตรวจ  คุณพยาบาลคนสวยบอกว่าต้องรอสักครู่คุณหมอถึงจะลงมาตรวจ  แต่จะถามชื่อ  แซ่  อายุ  ที่อยู่  รายละเอียดอื่นๆที่จำเป็นเช่น  แพ้ยาอะไรบ้าง  มีโรคประจำตัวอะไร  เคยผ่าตัดอะไรมาบ้างไหม ฯ  ไว้ให้ก่อน


           หลังจากนั้นก็ให้วัดส่วนสูง  ชั่งกิโล  ตรวจชีพจร แล้ววัดความดัน  ( แล้วถึงจะส่งไปตรวจคลื่นหัวใจ และ X-ray ปอด  พอได้ผลเลือด  ผลการตรวจคลื่นหัวใจและผล X-ray  จึงจะให้พบแพทย์ )


           มันก็ไม่น่าจะมีอะไรเกิดขึ้นนะครับ  แต่ทว่ากำลังจะไปตรวจคลื่นหัวใจกับ X-ray อยู่แล้วเชียว  คุณพยาบาลคนสวยคงเพิ่งจะนึกออก  เลยตะโกนเรียก
           “ คุณลุงๆๆ  ขอโทษด้วยค่ะ  ขอเวลาแป๊บนึง  ยังซักประวัติไม่หมด  วัยทองต้องถามอีกคำถามนึง  เชิญทั้งคุณลุงคุณป้าทางนี้อีกแป๊บเดียวนะคะ ”


           นายจอมป่วนกับศรีภรรยาคนสวยก็กลับไปที่โต๊ะคุณพยาบาลคนสวยอีกครั้งนึง
           “  ขอโทษค่ะ  คุณลุงยัง......... กับคุณป้าอยู่มั๊ยคะ ”
           “  ไม่หรอกครับ  เลิกมานานแล้วครับ  สองคนตายายเข้าวัด  ศึกษาธรรมะกันมานานแล้ว  ”  นายจอมป่วนตอบอย่างฉะฉาน  คุณศรีภรรยาคนสวยยิ้มน้อยยิ้มใหญ่

           ว่าแล้วทั้งคู่ก็เดินไปห้อง X-ray 
           “  แม่ตรวจก่อนก็แล้วกันนะ  พ่อรออยู่ข้างนอกนี่แหละ ”
           พอศรีภรรยาคนสวยเข้าห้อง X-ray   นายจอมป่วนวิ่งแนบไปพบพยาบาลคนสวยคนเดิม  กระหืดกระหอบขอแซงคิวคนไข้คนอื่น  บอกว่ามีเรื่องสำคัญมาก  เป็นเหตุฉุกเฉิน
            “  คุณพยาบาลคนสวยครับ  ต้องรีบแก้ประวัติให้ผมนะครับ  ผมกลัวคุณหมอเข้าใจผิดจัดยาบำรุงให้ผมอีก  เมื่อกี้นี้ผมบอกความจริงไม่ได้เพราะอาจถึงตาย  คุณป้าแกอยู่ด้วย  ”
           “  จริงๆแล้วผมยังสบายมาก  วันละครั้ง วันหยุดราชการเพิ่มรอบเช้า คุณพยาบาลต้องแก้ประวัติเรื่องนี้ให้ผมนะครับ  ผมกลัวคุณหมอเข้าใจผิด  ให้ยาบำรุงผมมาอีก  ”

           ยังงี้ก็มีด้วย อิอิ  ขำแล้วอย่าลืม เฮฮาศาสตร์เทศบาลนครพิษณุโลก  นะครับ 

หมายเลขบันทึก: 137934เขียนเมื่อ 12 ตุลาคม 2007 21:34 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 20:59 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (20)

ฮ่าๆๆๆเอิ๊ก ....

วันนี้พบพ่อครูด้วยค่ะ  ท่านฝากหนังสือถึงคุณหมอด้วยค่ะ  ขอบคุณค่ะ 

 

                                 :)                                  

  • ชักจะสงสัยว่า นายจอมป่วน  เนี่ยไม่ใช่คนเล่าจริงๆ ใช่ป่ะคะ  :P  
  • แต่คงไม่ใช่ชัวร์  เพราะพยาบาลเรียกคนไข้ว่า "คุณลุง"  เพราะคุณหมอน่ะยังเป็น "คุณพี่" อยู่เลยนะคะ  อิ อิ

คุริ คุริ

คุณป้าเข้าวัด คุณลุงไปเข้า???

5 5 5 5

  • โห พระเจ้าช่วยกล้วยย่าง
  • คิดได้อย่างไร
  • ที่แท้กลัวยาบำรุงนี้เอง
  • อิอิอิๆๆ
  • ตอนนี้ผมละแค้น เมล์ขยะมาก
  • ดันส่งเรื่องไวอะก้ามาให้เรา
  • หนอยดูผิด
  • อิอิอิๆๆ
  • เรื่องในโรงพยาบาล เขาไม่กล้าฮาหรอกคุณหมด เพราะมีป้าย โรงพยาบาลห้ามใช้เสียง
  • อ่านป้ายแล้ว เวลาครางตอนปวดยังครางแบบกระซิบกระซาบ
  • ควรเปลี่ยนป้ายใหม่ ให้ฮาได้ตามความเหมาะสม
  • แต่เรื่องลุงป่วนนี่เยี่ยมจริงๆ ขออีกๆๆๆๆ อิอิ
  • รู้สึกว่าจอมป่วนนี้ป่วนได้ทุกบล็อกเลยเนอะ อิอิ
  • P แก่นจัง น่านน่ะสิ  นายจอมป่วนนี่แย่จริงๆเลยนะครับ 
  •  สวัสดีค่ะคุณหมอ...
  • เหมือนเดิมค่ะ
  • สวัสดีค่ะ อาจารย์
  • สงสัยได้ยาบำรุงมากเกินไปรึป่าวคะเนี่ย เลยกลัวยาบำรุง อิอิอิ

 

  P  หญ้าบัว  บอกแล้วว่าเป็นเรื่องจริงๆ  ไม่ใช่เรื่องตาหลก   โรงพยาบาลห้ามใช้เสียง  เตือนแล้วบ่ฟัง  อิอิ 
  • P pa_daeng  ไม่เจอเองไม่รู้หรอก 
  • คราวก่อนเจอ 1 เม็ด ก่อนนอน  แทบเอาชีวิตไม่รอด  กว่าจะรู้ว่าลายมือหมอหวัด  อ่าน ม. ม้า เป็น ย.ยักษ์  ( ดีนะไม่ใช่ 1 เม็ด หลังอาหารทุกมื้อ  ไม่งั้นคงไม่รอดมาเขียนบล็อกแล้วหละ อิอิ )

โอ๊ยยยยๆๆๆๆๆๆ............อาจารย์กระจายมุข แย่เลยนะคะ  อ่านลายมือหมอ เข้าข้างตัวเองรึป่าวคะ มอม้า กับ ยอยักษ์ ไม่ค่อยจะเหมือนกันเลยนะคะ อิอิอิ

เพราะเหตุนี้เอง เดี๋ยวนี้ โรงบาลเลยต้องใช้คอมพิวเตอร์มาช่วยหมอเขียนใบสั่งยา อิอิอิ  

 

  • ฮา แบบน่ารักจัง
  • หัวหน้าก๊วน
  • อิ อิ เอื้อก ๆ ฮา ฮา

 

  • ป้าแดงย้อนมารอบที่สอง อิอิ  สงสัยชอบฟัง  บอกว่าเรื่องจริง เรื่องจริง  ไม่ยอมเชื่อ
  • P เพ็ญศรี  จุ๊ ๆๆๆๆ  เบาๆหน่อย  เดี๋ยวเขาจะว่าคนเทศบาลนครพิษณุโลกทะลึ่ง  อายเขา

อุ้ย

เอ่อ ว่าแต่ที่เล่ามาทั้งหมดเนี่ย คนอื่นเล่าให้คุณหมอฟังอีกทีใช่ไหมค่ะ

อุอุ

  • จอมป่วน  เล่าให้คนชอบวิ่งฟัง  อิอิ

เข้ามาเยี่ยมค่ะ   เวลาถามต้องแยกกันถามน่าจะดีนะคะ

  • P 19. พ.ญ. อัจฉรา เชาวะวณิช
  • ที่โรงพยาบาลของท่าน ผอ.  ช่วยถามแยกกันนะครับ  คิดว่าเห็นแก่นายจอมป่วนที่แก่ๆไร้พิษสงด้วยเถอะนะครับ
  • แหมๆๆ คนโตของผมก็เป็นวิศวกร  คนรองก็เรียนแพทย์  ( แต่เก่งกว่านะครับ  เพราะมีลูกสาวอีกคน  ยังไม่รู้เรียนอะไร  อิอิ  ได้ทีคุยซะเลย )
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท