เฮอย่างไรจึงจะได้ศาสตร์
(ไม่มีอะไร? ว่าที่ดร.อ้อย กับ ว่าที่ดร.ขจิต เสริมกำลังใจให้กัน)
เล่าฮูแสวง รวยสูงเนิน ตั้งคำถามว่า ทำไมถึงจัดเฮฮาศาสตร์ ขอตอบว่า จัดขึ้นมาเพื่อประเมินความรักความเข้าใจระหว่างกันของชาวเรา ต้องการรู้ว่าอานุภาพของคนดีที่มีพลังมหาศาลนั้น เหมาะที่จะไปทำอะไร ทำได้แค่ไหน อีกทั้งรวมน้ำใจมอบให้ลูกหลานของพวกเรา ..พบว่าเกิดปรากฎการณ์ที่นอกเหนือจากความคาดหมาย เราจะเห็นประกายความคิดของคนชั้นครู ที่คิดและแสดงออกในบรรยากาศที่อิสระในโลกส่วนตัวของพวกเรา
(ลีลา อาหารปาก อาหารใจ และอาหารสมอง)
ตัวความรู้นั้นมันไม่ได้สังกัดสถาบันและอยู่ในกติกาใดๆ มันลอยอยู่อย่างอิสระ ถ้าใครสนใจไปข้องแวะตามจริตของแต่ละคน ก็จะได้คำอธิบายเฉพาะตัวว่าเราเก็บเกี่ยวเอาความรู้อะไรไว้ในตัวได้มากน้อยแค่ไหน เอาไปใช้เมื่อไหร่และอย่างไร คน+ความรู้=ผู้รู้ เมื่อรู้แล้วจะเป็น ผู้เบิกบาน คิดอะไรทำอะไรทะลุทะลวง สามารถก้าวข้ามกระโดดเส้นผมบังภูเขาไปไหนๆได้อย่างบรรเจิด ไม่ต้องไปถามใคร และรออนุมัติจากใคร จะไปไหนมาไหนใช้หัวใจเป็นเครื่องมือดำเนินการ ทุกเรื่องจบที่ใจ โดยเฉพาะใจบล็อกเกอร์กลุ่มเฮฮาศาสตร์นั้นแข็งแกร่งและอลังการเหลือเกินเจ้าประคุณเอ๋ย
(ดร.แป๋วปาเป้า เข้าประชุม 3 จอมยุทธบล็อกเกอร์ไทยแลนด์)
ทุกคนที่มางานนี้ไม่มีช่องว่างระหว่างวัย ความรู้ ความคิด สามารถเข้ามาติดแปะกันได้ เป็นตัวคูณให้กันและกันในบรรยากาศผสมสานการเรียนรู้ที่อิสระ น้องไผ่เด็กวัย 6-7 ขวบ สายลมหนุ่มอารมณ์ดี อาจารย์แสวง อาจารย์Handy อาจารย์แป๋ว อาจารย์บางทราย น้องดอกแก้ว ครูอ้อย ท่านสมนึก สิงห์ป่าสักฯลฯ เก็บเกี่ยวและถ่ายเทความรู้ด้วยความคิดและจิตใจที่ปลอดโปร่ง
(เซียนกล้อง จ้องถ่ายพระ แล้วมาตักบาตร)
คนชั้นครูนั้นมีพลังในตัวมหาศาล เพียงแต่ประเทศนี้ไม่สามารถใช้วิชาความรู้ที่ท่านมีได้เต็มตามศักยภาพ อาจจะเป็นเพราะเงื่อนไขหรือโครงสร้างอะไรก็แล้วแต่ ตรงกันข้ามกับงานที่จัดขึ้นมาบนฐานความไม่พร้อมอะไรสักอย่าง แต่ผมเห็นตัวความรู้ความรักปลิวว่อน มันเป็นไปโดยธรรมชาติที่ตัวความรู้สอดรับกับได้อย่างสนิท ระหว่างเครื่องส่งความรู้กับเครื่องรับความรู้ ยกตัวอย่าง เช่น ท่านอาจารย์Handy มองปั๊บก็รู้ว่าควรจะมอบความรู้อะไรให้ที่นี่ ท่านลงมือสอนแบบอธิบายจากของจริงทันที เรื่องการใช้และตรวจสอบดูแลเครื่องเสียง การใช้สื่อ การใช้อุปกรณ์เรียนรู้ที่ง่ายและเหมาะกับคนเบี้ยน้อยหอยน้อยอย่างเรา เป็นการเรียนลัดวิเศษสุดซึ่งมหาชีวาลัยอีสานไม่สามารถจะไปหาจากที่ไหน
(ดอกบัวอาจจะโรยรา แต่ดอกใจบล็อกเกอร์ยังจะเบิกบาน)
ในช่วงตั้งวงสะท้อนคิดที่เราจัดหลายรอบ ทุกคนเปิดใจคุยอย่างสะดวกสบายใจ ความคิดไม่ติดกรอบและไม่อนาทรใดๆจึงผุดพรายขึ้นมาให้พวกเราเก็บเกี่ยวไปเป็นการบ้าน การจัดให้พบปะกันแบบเปลือยใจเช่นนี้ จะทรงคุณค่าเหมือนไฟฉายส่องไปตรงไหนก็โฟกัสตรงนั้น ไม่ต้องแปลไทยเป็นไทยให้ยุ่งยาก
(พี่องุ่น ครูเสือ มาด้วยใจไปด้วยรถเช็ปเปอร์คันโต)
ไม่มีกิจกรรมใดที่เราจัดโดยไม่แฝงความรู้คู่ความรักความเข้าใจและความตั้งใจ คุณหน่อยแห่งเด็กรักป่า ได้ยกการละเล่นงานวัดมาไว้ที่นี่ รายการปาเป้า ตักลูกปิงป๋อง โยนห่วง คิดให้ตายก็คิดไม่ออกว่าจะมีใครนึกถึงการละเล่นอย่างนี้ เกิดการเฮและฮาแบบสุดๆ ทุกคนได้ปาเป้า โยนห่วง ตักลูกปิงป๋อง ใครได้คะแนนเท่าไหร่เธอจัดรางวัลมามอบให้เสร็จสรรพ สิ่งนี้แหละที่สะท้อนให้เห็นบรรยากาศของการจัดการเรียนรู้ของครูหน่อย ขอบคุณมากนะดอกแก้ว ที่มาเปิดห้องเรียนจนได้เรื่องว่า เฮฮาอย่างไรถึงจะได้ศาสตร์
ช่วงบ่ายมีการมอบมาลัยน้ำใจให้พระเอกลูกทุ่ง เอ๊ย! ให้อ.ขจิตหลายสิบพวง จากพวกเราทยอยกับมอบให้หนุ่มหน้ามลที่จะดั้นด้นไปศึกษาเพิ่มเติมที่รัฐโอเรกอนในเดือนกันยายน ภาพครูอ้อยหอมแก้มให้กำลังใจกามนิตหนุ่ม ทำให้ผมต้องผัดต้นหอมมาจานใหญ่มาสมทบ จะได้เต็มสูตรทั้งชมและชิมความหอมหวานแห่งมิตรภาพของชาวเรา อาหารเย็นมื้อนี้ฝีมือท่าน ส-มะ-นึ-กะ สายสม สายใจ ออต เล้าข้าว ฝีมือจัดจ้านอร่อยไม่แพ้กุ๊กภัตตาคารไหนๆ
การจัดงานครั้งนี้ไม่สามารถรายงานเป็นภาพและความรู้สึกนึกคิดได้ทั้งหมด ที่พวกเรานำเสนอผ่านG2K.ทำได้เพียง5%เท่านั้น อีก95%ยังอยู่ในความคิดคำนึง และเป็นการบ้านที่เราจะต้องถอดรหัสออกมาในโอกาสต่อไป
ความเห็น (25)
- ได้อ่าน ได้ความรู้ ได้พบตัวเป็นๆ
- พบและเป็นกัลยาณมิตร ความเอื้ออาทรกันมากเลย
- มีความสุขมากๆๆๆ
สวัสดีค่ะพ่อครูฯ
เห็นแล้วอยากหายตัวไปร่วมด้วยจริง ๆ ค่ะ
โอ้ว!! พระเจ้าจอร์จ มันยอดมาก (ภาษาแอ๊บแบ๋ว ถึงขนาดมีการเขียนเป็นบันทึกคำแสลงยอดฮิต ฉบับวัยโจ๋) ขอเชื่อมให้เกิดศาสตร์ สักเรื่องก็เรื่องแอ๊บแบ๋วนี้ก็ได้นะครับ ใช้กันสนุกๆละกัน เผื่อพ่อจะได้มีนอกจากคำว่า อิๆ เขามีเขียนเป็นบันทึกไว้เลย ลอกคลิกเข้าไปเรียกดูที่นี่นะครับ คลิกที่นี่!!!
ขอส่งความปรารถนาดีร่วมด้วยอีกสักครอบครัวนะครับ ถึงไม่ได้ไปร่วมด้วยก็อยากจะเฮฮาศาสตร์ด้วยคนครับ ความรู้ที่ไหลเวียนอาจจะเดินทางไกลหน่อยแต่ใช้เทคโนโลยีช่วยละกันนะครับ
ส่วนเรื่องเฮฮาทำไงจะได้ศาสตร์ ปิ๋งมากๆครับกับคำนี้ เป็นการเชื่อมเหตุและปัจจัยได้ดีและง่ายมากๆครับ จ๊าบสุดๆ ซึ่งหากไม่ได้ไป หากไม่ได้ร่วม ก็ยากที่จะเห็นศาสตร์ คงจะต้องรอพ่อช่วยถอดรหัสละครับ อาจจะได้เพียงก็จิตนาการตามไป หรือต้องใช้ตัวช่วย และงานนี้คงต้องไปหาโอกาสสัมผัสเองเท่านั้น ตอนนี้ได้แค่เพียงรับรู้ ยังไม่เข้าถึง เข้าใจ แต่ประทับใจมากๆครับ
พระเจ้าช่วยกล้วยทอด กะว่าจะเป็นคนแรกซะหน่อย เจอสิบล้อปานหน้า หน้าเดิมซะด้วย
ขอฝากความปรารถนาดีให้ด้วยนะครับ อาจารย์ขจิต น่าประทับใจมากจริงๆ ขอบอก
ได้ข่าวสาวเหนือ จะไปล่อตะเข้ ที่3จังหวัดชายแดนภาคใต้ใช่ไหม อิอิ
เวลามีกิจกรรมเข้ม ข้น นึกถึงพวกเราเสมอ
สวัสดีครับพ่อครูบาฯ
แค่ ๕ เปอร์เซนต์ที่ถ่ายทอดมา ดูแล้วคนอ่านก็จินตนาการซึมซับขยายผลไปได้อีกหลายเท่าตัว ครับ เฮฮาศาสตร์สุดยอดจริง ๆ ครับ
เฮ....ได้จากใจลึกๆที่อยากจะเฮ
ฮา....ได้จากสมอง สติ และกำหนดได้จากใจ
วาว.....สนุกสุด คิดดู เสียงแหบเลย
สวัสดีค่ะ
- ถือเป็นวิทยาทานที่ยิ่งใหญ่
- ขอเป็นหนึ่งกำลังใจในการสร้างสรรค์
- สิ่งที่ดีดีเพื่อสังคมนะคะ
พ่อครับ ออตมาเพิ่มเติมบันทึกที่เขียนที่สวนป่าครับ
- http://gotoknow.org/blog/thaiphon/114946
- http://gotoknow.org/blog/thaiphon/115202
- http://gotoknow.org/blog/thaiphon/115425
- http://gotoknow.org/blog/thaiphon/115430
- http://gotoknow.org/blog/thaiphon/115488
- http://gotoknow.org/blog/thaiphon/115658
- ถ้ามีอื่น ๆอีกจะเพิ่มเติมครับ
มาร่วมแสดงความยินดีด้วยคนครับ
ไม่มีภาพอะไรจะงามเท่าภาพแห่งความรักและไมตรีจิต ภาพทุกภาพที่ลงใหดูได้กลิ่นความรักความสนุกอบอวลปนทุกภาพครับ
ยิ่งภาพผัดหอมของสองดร. ยิ่งน่ารักที่ซู้ด
ผมจึงรอคอยวันนั้น ที่จะมาเยี่ยมเชียงใหม่อย่างใจระทึก
อยากสวมกอดทุกคนครับ :)
- งานนี้เห็น ครูเสือ กับ พี่องุ่น แล้ว
- บอกได้คำเดียวว่า
- สุดย้อดดดดดดดดดดดดด
- หนุ่มนักบิด กับ สาวนักโบก ความรักแนบแน่นท่ามกลางการเลื่อนไหลของสายลม
- หน้าติดถัง หลังติดเธอ
- น่ารักจริง ๆครับ
พิมพ์อยู่ในรถ นั่งคู่ท่านน้อง สะ-มะ-นึ-กะ ถึงโคราชแล้วครับ แวะเยี่ยมญาติ แจก-รับ ความอบอุ่นที่บ้าน อ.โชคชัย ทานข้าวเย็นด้วยกัน เล่นกับหลาน พาหลาน เหลนไปกราบย่าอายุ 90 และออกเดินทางต่อครับ ... แล้วจะส่งข่าวต่อครับ
รายงานกันสดๆ การเดินทางอาจารย์เที่ยวนี้ สะบักสะบอมมากเลยนะครับ ขอให้ปลอดภัยหายเหนื่อยในเร็ววันครับ
รถสีแดงแรงดีทั้งรถทั้งคนนั่ง คนขับ ค่อยๆขยับไปนะครับ
สวัสดีคะพ่อครูฯ
เด็ก ๆดีใจมาก ที่น้าอึ่ง จะมาแอ่วใต้ เตรียมตัวต้อนรับน้าอึ่งฯ กันเป็นแถวเลยค่ะ
สวัสดีวันใหม่ครับ
พวกเราถึงกทม.แล้วครับเวลาประมาณ 0.20 น. มีปัญหารถติดคับคั่งอยู่ 2-3 ช่วงแถวมวกเหล็ก สระบุรีครับ
พอเลยปากช่องมาผมเห็นว่าน้องชาย นาย สะ มะ นึ กะ จะต้องทำงานต่อในวันรุ่งขึ้นจึงอาสาเป็นพลขับเอง บังคับเปอโยต์ สีแดง แรงฤทธิ์ ไปจนถึง ม.ราชภัฏจันทรเกษม โดยปลอดภัย ไร้ปัญหาครับ .. แล้วก็เอ่ยคำอำลา ส่งมอบพาหนะสีแดงให้ท่านน้องนำพา ผู้ปกครอง และผู้บังคับบัญชา กลับสู่เคหา .. เพื่อหลับตาด้วยความอิ่มสุข ทั้งที่กายนั้นเหนื่อยล้ามาตลอด 2-3 วันเพื่อความสุข ความอิ่มหนำสำราญของผู้อื่น ใครไม่รักน้องชายคนนี้ ครอบครัวนี้ ผมไม่รู้จะว่าอย่างไรแล้วล่ะครับ.
ยังกังวลเรื่องรถติด ตามที่ทีวีรายงาน คณะอาจารย์ลุยไปถึงกรุงเทพเที่ยงคืนได้ก็นับว่าไม่ช้าเท่าไหร่ ยังได้พักหลายชั่วโมงกว่าจะถึงรุ่งเช้า
ขอบคุณสำหรับความรู้ กำลังใจ และอนาคตที่จะได้รับการแนะนำจากอาจารย์ ที่มาช่วยพวกที่งูๆปลาๆอย่างพวกเรา ได้เรียนได้รู้ที่ถูกที่ควรมากขึ้น
เท่าที่ทราบ ทุกท่านกลับถึงบ้านเรียบร้อยแล้วครับ
สวัสดีค่ะครูบาสุทธินันท์
- กำลังพาน้องขวัญซักผ้า ถูบ้าน และ ทำการบ้าน เตรียมไปลุยงานต่อวันพรุ่งนี้ค่ะ
- ครูอ้อยหวังว่า..จะได้กินอาหารจานเด็ดนี้อีกนะคะ
ยืนยันว่า..อร่อยจริงๆค่ะ
เป็นบุญปากของผมที่รับประทานผัดต้นหอมเลิศรส ถูกปากจริงๆครับ เป็นความเมตตาของท่านครูบาที่กรุณาผัดให้ทุกท่านโดยเฉพาะผมที่ทานมังสวิรัติ
ผมขอเอาไปให้แม่บ้านผมทำบ้างนะครับ ผัดต้นหอมเลิศรสเช่นนี้
ขอขอบพระคุณครับ
งานนี้บอกได้คำเดียวค่ะว่า น่าเสียดายมากๆ สำหรับท่านที่พลาดโอกาส...ความรู้ ความสุข ความสนุก ความอร่อย ทุกอย่างเกินร้อยยย
ขอบพระคุณทุกๆท่านค่ะ
สายลม ยามเย็น ลอยเลื่อน
ขับเคลื่อน หัวใจ ตามฝัน
พัดพา ความรัก ความผูกพัน
เยี่ยมเยือน สานฝัน ดวงใจ
......
เกาะเกี่ยว เก็บกอบ ความรัก
ฟูมฟัก พันผูก (ด้วย)ใจใส
ฝากถึง มิตรภาพ ยามไกล
หัวใจ ผูกกัน ผูกพัน
......
จะเก็บ ดอกหญ้า ไปฝาก
เก็บจาก ที่ที่ มีฝน
เก็บให้ กับ(มิ่ง)มิตร ทุกคน
มีฝน ปนมา กับใบ
.....
อยากให้ เธอรัก ดอกหญ้า
รักฟ้า รักฝน รักใบไม้
เก็บหอบ ดอกหญ้า มาแทนใจ
จากมิตร (รัก) แดนไกล อีกคน
.....แด่ทุกทุกท่าน ณ สวนป่า มหาชีวาลัยอีสาน ดินแดนแห่งความรัก
จาก.....น้าอึ่งอ๊อบ (คนสวย.....ฮา.....ห้ามปฏิเสธ)
อิอิอิ
อุ้ย พ่อขา
ใครถีบหนูมาเนี่ย
ไม่เอ้า ไม่เอ้า แต่กลอน บ่ เก่ง
krutoi สมาชิกใหม่ ใคร่อยากรู้ เฮฮาศาสตร์ นั้นหรือคือไฉน เพียงแค่5 เปอร์เซ็นต์ กระเด็นมา เฮฮาฝากศาสตร์ลึกๆ ให้ตรึกตรอง
ขอบคุณนะคะ ห้องเรียนเก่าที่ทรงอานุภาพแห่งรัก